Y Cyfarfod Llawn - Y Bumed Senedd

Plenary - Fifth Senedd

10/05/2017

Cyfarfu’r Cynulliad am 13:30 gyda’r Llywydd (Elin Jones) yn y Gadair.

The Assembly met at 13:30 with the Llywydd (Elin Jones) in the Chair.

1. 1. Cwestiynau i Ysgrifennydd y Cabinet dros Addysg
1. 1. Questions to the Cabinet Secretary for Education

Mae [R] yn dynodi bod yr Aelod wedi datgan buddiant. Mae [W] yn dynodi bod y cwestiwn wedi’i gyflwyno yn Gymraeg.

[R] signifies the Member has declared an interest. [W] signifies that the question was tabled in Welsh.

Yr eitem gyntaf ar ein hagenda ni’r prynhawn yma yw’r cwestiynau i Ysgrifennydd y Cabinet dros Addysg. A’r cwestiwn cyntaf, Angela Burns.

The first item on our agenda this afternoon is questions to the Cabinet Secretary for Education. And the first question, Angela Burns.

Bagloriaeth Cymru

The Welsh Baccalaureate

1. A wnaiff Ysgrifennydd y Cabinet roi’r wybodaeth ddiweddaraf am y broses o gyflwyno Bagloriaeth Cymru? OAQ(5)0117(EDU)

1. Will the Cabinet Secretary provide an update on the roll-out of the Welsh Baccalaureate? OAQ(5)0117(EDU)

Thank you, Angela. The new, more rigorous, Welsh baccalaureate was introduced in September 2015, and I firmly believe learners in Wales will benefit from studying it. I still expect every school in Wales to deliver the Welsh bac at key stage 4 and all post-16 institutions to work towards full implementation by 2019-20.

Diolch, Angela. Cyflwynwyd bagloriaeth Cymru newydd, fwy trylwyr, ym mis Medi 2015, a chredaf yn gryf y bydd dysgwyr yng Nghymru yn elwa o’i hastudio. Rwy’n dal i ddisgwyl i bob ysgol yng Nghymru ddarparu bagloriaeth Cymru yng nghyfnod allweddol 4 ac i bob sefydliad ôl-16 weithio tuag at ei rhoi ar waith yn llawn erbyn 2019-20.

Thank you for that answer, Cabinet Secretary. But I do have a concern about the implementation of the Welsh baccalaureate, which I would like your take on. We have individuals who are at the high-functioning end of the autistic spectrum, or who have another learning need, and yet able to cope with academic subjects. However, these individuals often struggle with undertaking the skills challenge element of the baccalaureate, where emphasis is placed on individual challenges and where learners must work as a team. I have examples of situations where learners are becoming mentally ill or refusing to attend school because of the stress of coping in that kind of situation. Indeed, I have one constituent whose father went on to suicide watch because he was so worried about his child.

But schools are taking a hard line and refusing to withdraw learners from the baccalaureate, even though the current guidance states it’s not a statutory requirement. Cabinet Secretary, I suspect schools are taking this hard line because, and I’m quoting Estyn’s guidance,

achievement of the Welsh Baccalaureate will be one of the school performance measures for key stage 4 used by the Welsh Government for reporting on school standards from 2018.’

How will you ensure that there’s a reconciliation between the needs of an individual learner, and the desire for schools to make sure that they don’t fall behind on school standards?

Diolch am eich ateb, Ysgrifennydd y Cabinet. Ond mae gennyf bryder o ran y modd y caiff bagloriaeth Cymru ei rhoi ar waith, a hoffwn eich barn ynglŷn â hynny. Mae gennym unigolion sydd ar ben uchel-weithredol y sbectrwm awtistig, neu sydd ag anghenion dysgu eraill, sydd er hynny’n gallu ymdopi â phynciau academaidd. Fodd bynnag, mae’r unigolion hyn yn aml yn ei chael yn anodd ymgymryd ag elfen her sgiliau’r fagloriaeth, lle rhoddir pwyslais ar heriau unigol a lle mae’n rhaid i ddysgwyr weithio fel tîm. Mae gennyf enghreifftiau o sefyllfaoedd lle mae dysgwyr yn dechrau dioddef o salwch meddwl neu’n gwrthod mynd i’r ysgol oherwydd y straen o ymdopi â sefyllfa o’r fath. Yn wir, bu tad un o fy etholwyr ar wyliadwriaeth hunanladdiad gan ei fod mor bryderus am ei blentyn.

Ond mae ysgolion yn bod yn llym ac yn gwrthod eithrio dysgwyr rhag gwneud y fagloriaeth, er bod y canllawiau cyfredol yn dweud nad yw’n ofyniad statudol. Ysgrifennydd y Cabinet, rwy’n amau bod yr ysgolion yn bod yn llym fel hyn oherwydd, ac rwy’n dyfynnu canllawiau Estyn,

‘bydd cyflawni Bagloriaeth Cymru yn un o fesurau perfformiad ysgolion yng nghyfnod allweddol 4 a ddefnyddir gan Lywodraeth Cymru i adrodd ar safonau ysgol o 2018 ymlaen.’

Sut y byddwch yn sicrhau cydbwysedd rhwng anghenion dysgwyr unigol, a dyhead ysgolion i wneud yn siŵr nad ydynt ar ei hôl hi o ran safonau ysgolion?

Thank you, Angela. Firstly, can I say I believe it’s important that all learners have an opportunity, at post 16, to select courses that reflect a wide range of interests and abilities and are relevant to individual circumstances? Now, in line with the recommendations from the review of qualifications, the Welsh Government continues to encourage universal adoption of the Welsh baccalaureate. But, as you have quite rightly said this afternoon, it is not statutory for learners to undertake, nor is it compulsory for centres to provide. Whilst we encourage schools and colleges to deliver the Welsh baccalaureate because of the benefit it will bring to their students, learners can be withdrawn from the subject on request. With regard to high-stakes accountability measures, I have given a commitment to review high-stakes accountability measures so that we get a more accurate and a better reflection of school standards, and officials are currently working on this.

Diolch, Angela. Yn gyntaf, a gaf fi ddweud fy mod yn credu ei bod yn bwysig i bob dysgwr gael cyfle, yn y cyfnod ôl-16, i ddewis cyrsiau sy’n adlewyrchu ystod eang o ddiddordebau a galluoedd ac sy’n berthnasol i amgylchiadau unigol? Nawr, yn unol ag argymhellion yr adolygiad o gymwysterau, mae Llywodraeth Cymru yn parhau i annog pob ysgol i fabwysiadu Bagloriaeth Cymru. Ond fel roeddech yn hollol iawn i ddweud y prynhawn yma, nid yw’n ofyniad statudol i ddysgwyr ei ddilyn, ac nid yw’n orfodol i ganolfannau ei ddarparu. Er ein bod yn annog ysgolion a cholegau i gyflwyno bagloriaeth Cymru oherwydd ei fudd i’w myfyrwyr, gall dysgwyr gael eu heithrio rhag y pwnc ar eu cais. O ran mesurau atebolrwydd arbenigol, rwyf wedi ymrwymo i adolygu mesurau atebolrwydd arbenigol er mwyn inni gael adlewyrchiad cywirach a gwell o safonau ysgolion, ac mae swyddogion wrthi’n gweithio ar hyn.

I’m pleased to hear, Cabinet Secretary, that it’s not an obligation on the student to adhere to the Welsh baccalaureate. I understand that it should be an obligation of the education provider to give opportunities to students, and I think that the community volunteering aspect and the emotional resilience aspect are really important parts of anybody’s education.

But I have had correspondence from people expressing concern that, by being forced to do the Welsh baccalaureate, they are having to limit their options of what they would choose to study. And I think it’s a particular concern at key stage 5, where students are perhaps competing to get in to some of the most competitive universities. It is A-levels that are going to be the determining factor, and three A-levels are demanded by places like Cambridge and Warwick, and the Welsh baccalaureate doesn’t come into it. So, I think it’s quite important that we’re not obliging students, at key stage 5 in particular, when they’re no longer in compulsory education, to do it, and that there should be room within the system, in key stage 4, to enable students who would prefer to follow another option to opt out. And I wondered if you’d be able to give guidance as to whether that is really possible.

Rwy’n falch o glywed, Ysgrifennydd y Cabinet, nad yw’n rhwymedigaeth ar y myfyriwr i lynu wrth fagloriaeth Cymru. Rwy’n deall y dylai fod yn rhwymedigaeth ar y darparwr addysg i roi cyfleoedd i fyfyrwyr, a chredaf fod yr agwedd wirfoddoli cymunedol a’r agwedd gydnerthedd emosiynol yn rhannau pwysig iawn o addysg unrhyw un.

Ond rwyf wedi derbyn gohebiaeth gan bobl yn mynegi pryder eu bod, drwy gael eu gorfodi i wneud bagloriaeth Cymru, yn gorfod cyfyngu ar eu dewisiadau o ran yr hyn y byddent yn dewis ei astudio. A chredaf fod hwnnw’n achos pryder arbennig yng nghyfnod allweddol 5, pan fo myfyrwyr o bosibl yn cystadlu i gael eu derbyn i rai o’r prifysgolion mwyaf cystadleuol. Bydd penderfyniadau’n cael eu gwneud ar sail Safon Uwch, ac mae lleoedd fel Caergrawnt a Warwick yn gofyn am dair Safon Uwch, ac nid yw bagloriaeth Cymru yn cael ei hystyried. Felly, credaf ei bod yn eithaf pwysig nad ydym yn gorfodi myfyrwyr, yng nghyfnod allweddol 5 yn arbennig, pan nad ydynt bellach mewn addysg orfodol, i’w wneud, ac y dylai fod lle yn y system, yng nghyfnod allweddol 4, i alluogi myfyrwyr y byddai’n well ganddynt ddilyn opsiwn arall i optio allan. A thybed a allwch roi arweiniad ynglŷn ag a yw hynny’n bosibl mewn gwirionedd.

Can I thank the Member for her question and observation? But, let me be absolutely clear, the Welsh baccalaureate aims to provide young people in Wales with added breadth to their learning and supports them in the acquisition of skills, which I feel are desirable both to universities and to employers. Now, the components’ flexibilities allow centres to cater for students’ individual needs, providing a platform for students to explore and increase their in-depth, subject-specific knowledge. When it comes to institutions accepting the Welsh baccalaureate, let me be clear that the vast majority of universities take the Welsh baccalaureate. It has been designated Universities and Colleges Admissions Service points by Qualifications Wales because of the high, rigorous standards that are involved, and I come across young people and parents all the time who tell me that their child has gained a place in a prestigious university on the basis of the Welsh bac qualification. For instance, a young lady that just took work experience with me who will begin her degree course in Cardiff this September. Only this week, Tudur Owen, the Welsh language comedian, was telling me at the teaching awards that his son gained his place at Bristol University last year on the basis of his Welsh baccalaureate. Let’s be absolutely clear: this qualification adds value to student, and it does not take away from their opportunities to study at the most prestigious universities, whether that be here in Wales or anywhere else.

A gaf fi ddiolch i’r Aelod am ei chwestiwn a’i sylwadau? Ond gadewch i mi fod yn gwbl glir, bwriad bagloriaeth Cymru yw ceisio darparu ehangder ychwanegol i ddysg pobl ifanc yng Nghymru a’u cynorthwyo i gaffael sgiliau, sy’n ddymunol, yn fy marn i, i brifysgolion ac i gyflogwyr. Nawr, mae hyblygrwydd y cydrannau yn caniatáu i ganolfannau ddarparu ar gyfer anghenion unigol y myfyrwyr, gan roi platfform i fyfyrwyr archwilio a chynyddu eu gwybodaeth fanwl a phwnc-benodol. Mewn perthynas â sefydliadau’n derbyn bagloriaeth Cymru, gadewch i mi fod yn glir fod y mwyafrif helaeth o brifysgolion yn derbyn bagloriaeth Cymru. Mae Cymwysterau Cymru wedi dynodi pwyntiau Gwasanaeth Derbyn y Prifysgolion a’r Colegau iddi oherwydd y safonau uchel, trylwyr sydd ynghlwm wrthi, ac rwy’n gyson yn cyfarfod â phobl ifanc a rhieni sy’n dweud wrthyf fod eu plentyn wedi sicrhau lle mewn prifysgol uchel ei pharch ar sail cymhwyster Bagloriaeth Cymru. Er enghraifft, merch ifanc a fu ar brofiad gwaith gyda mi a fydd yn dechrau ar ei chwrs gradd yng Nghaerdydd ym mis Medi. Yr wythnos hon, dywedodd Tudur Owen, y digrifwr Cymraeg wrthyf yn y gwobrau addysgu fod ei fab wedi ennill ei le ym Mhrifysgol Bryste y llynedd ar sail ei gymhwyster bagloriaeth Cymru. Gadewch i ni fod yn gwbl glir: mae’r cymhwyster yn ychwanegu gwerth i fyfyrwyr, ac nid yw’n tynnu dim oddi ar eu cyfleoedd i astudio yn y prifysgolion uchaf eu parch, boed yma yng Nghymru neu yn unrhyw le arall.

Plant o Deuluoedd sydd yn y Lluoedd Arfog

Children from Families in the Armed Forces

2. A wnaiff Ysgrifennydd y Cabinet roi’r wybodaeth ddiweddaraf am y cymorth addysgol sy’n cael ei ddarparu i blant o deuluoedd sydd yn y lluoedd arfog yng Nghymru? OAQ(5)0113(EDU)

2. Will the Cabinet Secretary provide an update on the educational support being provided to children from families in the armed forces in Wales? OAQ(5)0113(EDU)

Thank you, Huw. I am committed to ensuring that all children and young people, including those from armed forces families, are supported to achieve their full potential, regardless of their background or personal circumstances.

Diolch, Huw. Rwyf wedi ymrwymo i sicrhau bod yr holl blant a phobl ifanc, gan gynnwys y rheini o deuluoedd sydd yn y lluoedd arfog, yn cael eu cynorthwyo i gyflawni eu potensial llawn, beth bynnag fo’u cefndiroedd neu eu hamgylchiadau personol.

I thank the Cabinet Secretary for that answer. Cabinet Secretary, as a long-time supporter and advocate for members of the armed forces and their families in Wales, you will be well aware of the huge contribution our service personnel make to our communities. Estimates suggest that the armed forces community in Wales numbers anything between 250,000 and 350,000 people, and a proportion of these will of course be family members and dependent children. Now, some schools in Wales are doing great work in this area, along with the work of the Supporting Service Children in Education Cymru project, Welsh Government, the Welsh Local Government Association, and partners such as the Royal British Legion. Indeed, last year, over £650,000 came to Wales via the Ministry of Defence education support fund to support schools with service children in them, though I understand that that funding may well be ending in 2018.

Now, given that there are least 2,500 service children in schools across Wales, could I ask what work the Welsh Government is doing to identify these children via the school census, for example, and, importantly, identify and support any additional needs they may have, for example via direct funding to schools?

Diolch i Ysgrifennydd y Cabinet am ei hateb. Ysgrifennydd y Cabinet, fel cefnogwr ac eiriolwr hirdymor dros aelodau o’r lluoedd arfog a’u teuluoedd yng Nghymru, fe fyddwch yn ymwybodol iawn o’r cyfraniad enfawr y mae ein lluoedd arfog yn ei wneud i’n cymunedau. Mae amcangyfrifon yn awgrymu bod cymuned y lluoedd arfog yng Nghymru yn cynnwys rhywle rhwng 250,000 a 350,000 o bobl, a bydd cyfran o’r rhain, wrth gwrs, yn aelodau o’r teulu ac yn blant dibynnol. Nawr, mae rhai ysgolion yng Nghymru yn gwneud gwaith gwych yn y maes hwn, ynghyd â gwaith y prosiect Cynorthwyo Plant Milwyr yn Ysgolion Cymru, Llywodraeth Cymru, Cymdeithas Llywodraeth Leol Cymru, a phartneriaid megis y Lleng Brydeinig Frenhinol. Yn wir, y llynedd, daeth dros £650,000 i Gymru drwy gronfa cymorth addysg y Weinyddiaeth Amddiffyn i gefnogi ysgolion sy’n cynnwys plant y lluoedd arfog, er fy mod yn deall y gallai’r cyllid hwnnw ddod i ben yn 2018.

Nawr, o ystyried bod o leiaf 2,500 o blant y lluoedd arfog mewn ysgolion ledled Cymru, a gaf fi i ofyn pa waith y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud i nodi’r plant hyn drwy’r cyfrifiad ysgolion, er enghraifft, ac yn bwysig, i nodi a chynorthwyo gydag unrhyw anghenion ychwanegol sydd ganddynt, er enghraifft drwy gyllid uniongyrchol i ysgolion?

Well, Huw, first of all, can I thank you for acknowledging the good work that goes on in many of our schools in Wales to provide the necessary support for children who have family in our armed services? And I also commend the work of a number of groups, including the WLGA and the British Legion, in being able to provide a range of resources and professional learning opportunities for teachers to better support these children. Only recently, I’ve written to a number of schools in Wales, including Llantwit Major School, Prendergast school in Pembrokeshire, and, indeed, three within my own constituency in Brecon, who have been very successful in drawing down additional resources to help them meet the needs of their service personnel children.

I’m very keen, with officials, to better understand the needs of these particular learners, to ascertain whether there is any evidence to suggest that, as a result of belonging to a service family, their attainment is affected in any way. There is data to suggest that is not the case, although there are some issues around progression on to higher education. But I’m very aware that, for children of service personnel, especially those who are deployed in active service, it can be a very anxious and stressful time for them. So, we need to look not just at attainment but at issues around well-being. I will continue to ask my officials to work to identify the evidence as to whether we would need to look at additional funding, and I will be writing to the MOD to urge them to consider not ending their current round of funding and to say that they need to consider the impact of their choices on devolved services, and I would urge them to continue that funding.

Wel, Huw, yn gyntaf, a gaf fi ddiolch i chi am gydnabod y gwaith da a wneir mewn llawer o’n hysgolion yng Nghymru i ddarparu’r gefnogaeth angenrheidiol ar gyfer plant sydd â theulu yn ein lluoedd arfog? Ac rwyf hefyd yn cymeradwyo gwaith nifer o grwpiau, gan gynnwys CLlLC a’r Lleng Brydeinig, yn gallu darparu ystod o adnoddau a chyfleoedd dysgu proffesiynol i athrawon er mwyn iddynt allu cefnogi’r plant hyn yn well. Yn ddiweddar, rwyf wedi ysgrifennu at nifer o ysgolion yng Nghymru, gan gynnwys Ysgol Llanilltud Fawr, ysgol Prendergast yn Sir Benfro, ac yn wir, tair yn fy etholaeth fy hun yn Aberhonddu, sydd wedi bod yn llwyddiannus iawn yn denu adnoddau ychwanegol i’w helpu i ddiwallu anghenion eu plant o deuluoedd sydd yn y lluoedd arfog. 

Rwy’n awyddus iawn, gyda swyddogion, i ddeall anghenion y dysgwyr penodol hyn yn well, er mwyn canfod a oes unrhyw dystiolaeth i awgrymu fod eu cyrhaeddiad, o ganlyniad i berthyn i deulu sydd yn y lluoedd arfog, yn cael ei effeithio mewn unrhyw ffordd. Ceir data sy’n awgrymu nad yw hynny’n wir, er bod rhai materion yn codi mewn perthynas â chamu ymlaen i addysg uwch. Ond rwy’n ymwybodol iawn, o ran plant personél y lluoedd arfog, yn enwedig y rheini sydd ar wasanaeth gweithredol, y gall fod yn amser pryderus iawn iddynt ac y gall beri straen. Felly, mae angen i ni edrych nid yn unig ar gyrhaeddiad ond ar faterion sy’n ymwneud â lles. Byddaf yn parhau i ofyn i fy swyddogion weithio i nodi’r dystiolaeth ynglŷn ag a fyddai angen i ni ystyried cyllid ychwanegol, a byddaf yn ysgrifennu at y Weinyddiaeth Amddiffyn i bwyso arnynt i ystyried peidio â dirwyn eu cylch ariannu presennol i ben, ac i ddweud bod angen iddynt ystyried effaith eu dewisiadau ar wasanaethau datganoledig, a byddwn yn eu hannog i barhau â’r cyllid hwnnw.

Cabinet Secretary, Huw Irranca-Davies has actually covered most bases in his excellent question to you, and you gave a full answer. I think we would all agree that every child deserves the best start in life, but, for some young people, their background and parents’ profession does make that difficult, and that is especially true in the case of the children of our armed forces. You’ve touched on the census data and the measures you’re taking at the moment in schools to try and identify and assist these children. Moving on from that, what assessment have you made, or will you be making, about future growth and future trends in the growth of the number of children of our armed forces in Welsh schools, so that you can make sufficient contingency plans to best support them for the next five years or the rest of the Assembly term?

Ysgrifennydd y Cabinet, cwmpasodd Huw Irranca-Davies y rhan fwyaf o bethau yn ei gwestiwn ardderchog i chi, a rhoesoch ateb cyflawn. Credaf y byddem oll yn cytuno bod pob plentyn yn haeddu’r dechrau gorau mewn bywyd, ond i rai pobl ifanc, mae eu cefndiroedd a phroffesiynau eu rhieni yn gwneud hynny’n anodd, ac mae hynny’n arbennig o wir mewn perthynas â phlant ein lluoedd arfog. Rydych wedi crybwyll data’r cyfrifiad a’r mesurau rydych yn eu rhoi ar waith ar hyn o bryd mewn ysgolion i geisio nodi a chynorthwyo’r plant hyn. Gan symud ymlaen o hynny, pa asesiad a wnaethoch, neu y byddwch yn ei wneud, ynglŷn â chynnydd yn y dyfodol a thueddiadau’r cynnydd yn y dyfodol yn nifer y plant o deuluoedd ein lluoedd arfog yn ysgolion Cymru, er mwyn i chi allu gwneud cynlluniau wrth gefn digonol i’w cefnogi yn y ffordd orau dros y pum mlynedd nesaf, neu weddill tymor y Cynulliad?

Thank you, Nick. The programme for government commits to providing support and services in line with the armed forces covenant, and, therefore, children of members of the armed forces will have the same standards and access to education as every other UK citizen in the area in which they live. Data continue to be an issue, both here in Wales and nationally. I’m sure that many Assembly Members will have availed themselves of the opportunity yesterday to speak to members of the British legion, who were here promoting their campaign, with regard to specific questions being included in the next Westminster Government census so that we can get a better understanding of the nature. As always, in Wales, the lack of data continues to be problematical and I continue to explore with my officials how best we can identify the numbers of children involved, where they are and the most efficient way and successful way in which we can support them.

Diolch, Nick. Mae’r rhaglen lywodraethu yn ymrwymo i ddarparu cymorth a gwasanaethau yn unol â chyfamod y lluoedd arfog, ac felly, bydd yr un safonau a mynediad at addysg yn berthnasol i blant aelodau’r lluoedd arfog ag i holl ddinasyddion eraill y DU yn yr ardal lle maent yn byw. Mae data’n parhau i fod yn broblem, yma yng Nghymru ac yn genedlaethol. Rwy’n siŵr y bydd llawer o Aelodau’r Cynulliad wedi manteisio ar y cyfle ddoe i siarad ag aelodau o’r lleng Brydeinig a fu yma’n hyrwyddo eu hymgyrch, o ran cynnwys cwestiynau penodol yng nghyfrifiad nesaf Llywodraeth San Steffan fel y gallwn gael gwell dealltwriaeth o natur y peth. Fel arfer, yng Nghymru, mae diffyg data yn parhau i fod yn broblem ac rwy’n parhau, gyda fy swyddogion, i archwilio’r ffordd orau o nodi nifer y plant dan sylw, lle maent, a’r ffordd fwyaf effeithlon a llwyddiannus y gallwn eu cefnogi.

Cwestiynau Heb Rybudd gan Lefarwyr y Pleidiau

Questions Without Notice from Party Spokespeople

Cwestiynau nawr gan lefarwyr y pleidiau i’r Ysgrifennydd Cabinet. Llefarydd UKIP, Michelle Brown.

Questions now from party spokespeople to the Cabinet Secretary. UKIP spokesperson, Michelle Brown.

Thank you, Presiding Officer. Does the Cabinet Secretary agree with UKIP that parents should be able to trigger an Estyn inspection into their child’s school where they have specific concerns about the school?

Diolch, Llywydd. A yw Ysgrifennydd y Cabinet yn cytuno ag UKIP y dylai rhieni allu sbarduno arolygiad Estyn o ysgol eu plentyn os oes ganddynt bryderon penodol ynglŷn â’r ysgol?

No, I do not. Estyn, the independent inspectorate, decides on their own programme of inspection regimes and, as an independent inspectorate, free of Government interference, it is up to them to set out how best they should inspect schools.

Nac ydw. Mae Estyn, yr arolygiaeth annibynnol, yn penderfynu ar eu rhaglen eu hunain o gyfundrefnau arolygu, ac fel arolygiaeth annibynnol, sy’n rhydd o unrhyw ymyrraeth gan y Llywodraeth, eu penderfyniad hwy yw nodi’r ffordd orau i fynd ati i arolygu ysgolion.

Thank you for that answer. I note that Estyn doesn’t look at school drop-out rates or the opinions of parents, missing potential indicators of a problem at the school. If a parent removes a child because of a problem with the school, it could be over concerns about poor teaching or something that they’d already tried to resolve with the school. It could, of course, also be because they’ve simply moved house. Therefore, parents who take the step of removing their child through specific issues should really be asked why and the reason they’re moving the child on so that problems can be flagged up. So, don’t you think that Estyn should include that in their report?

Diolch am eich ateb. Nodaf nad yw Estyn yn edrych ar gyfraddau gadael ysgolion nac ar farn rhieni, gan fethu arwyddion posibl o broblem yn yr ysgol. Os yw rhiant yn tynnu plentyn o’r ysgol oherwydd problem gyda’r ysgol, gallai hynny fod o ganlyniad i bryderon ynglŷn ag addysgu gwael neu oherwydd rhywbeth roeddent eisoes wedi ceisio’i ddatrys gyda’r ysgol. Hefyd, gallai fod yn syml am eu bod wedi symud tŷ, wrth gwrs. Felly, dylid gofyn i rieni sy’n cymryd y cam o dynnu plentyn o’r ysgol o ganlyniad i faterion penodol pam eu bod yn symud y plentyn fel y gellir tynnu sylw at broblemau. Felly, onid ydych yn credu y dylai Estyn gynnwys hynny yn eu hadroddiad?

Let’s be clear: Estyn take very seriously and consider in their reports of schools issues around attendance. We know that high levels of and regular attendance are the best things a parent can do to enhance and help their children’s education progress.

As to reasons why children maybe move school, I do not believe that that is a strategic issue that we need Estyn to be looking at. If parents have concerns about standards in a school, there are a variety of ways in which those concerns can be addressed, primarily through the chair of the governing body of each individual school, and, if they’re not satisfied with that, the local education authority.

Gadewch i ni fod yn glir: mae Estyn o ddifrif ynglŷn â materion ysgol sy’n ymwneud â phresenoldeb ac maent yn eu hystyried yn eu hadroddiadau. Gwyddom mai lefelau uchel o bresenoldeb, a phresenoldeb rheolaidd, yw’r pethau gorau y gall rhiant eu gwneud i wella a chefnogi cynnydd addysgol eu plant.

O ran y rhesymau posibl pam fod plant yn symud ysgol, nid wyf yn credu bod hwnnw’n fater strategol rydym angen i Estyn edrych arno. Os oes gan rieni bryderon ynglŷn â safonau mewn ysgol, mae amrywiaeth o ffyrdd y gellir mynd i’r afael â’r pryderon hynny, yn bennaf drwy gadeiryddion cyrff llywodraethu pob ysgol unigol, ac os nad ydynt yn fodlon â hynny, drwy’r awdurdod addysg lleol.

Okay, thank you for that. As you’re aware, there are too many schools in the amber and red categories. Should there be a mechanism that makes it easier than it currently is for children attending a school assessed as amber or red to switch to a school that isn’t failing?

Iawn, diolch am hynny. Fel y gwyddoch, mae gormod o ysgolion yn y categorïau oren a choch. A ddylid sicrhau mecanwaith sy’n ei gwneud yn haws nag yw hi ar hyn o bryd i blant sy’n mynychu ysgol yr aseswyd ei bod yn y categori oren neu goch newid i ysgol nad yw’n methu?

Let me be absolutely clear: if a school finds itself in an amber or red category, that is not an indication that the school is failing. The categorisation system has been introduced to identify levels of support that that school needs to improve, and whilst I am working towards a situation where no school in Wales is amber or red, the Member should acknowledge that the number of schools that find themselves in the green or yellow categories is going up. I commend the teachers and the headteachers of those schools, who are driving standards forward.

The Member should be very clear in her role as an education spokesperson for her party what the value and the purpose of the categorisation is, and you grossly mischaracterised it in your question today.

Gadewch i mi fod yn gwbl glir: os yw ysgol yn cael ei rhoi mewn categori oren neu goch, nid yw hynny’n arwydd fod yr ysgol yn methu. Cyflwynwyd y system gategoreiddio i nodi lefelau o gefnogaeth y mae angen i’r ysgol honno eu gwella, ac er fy mod yn gweithio tuag at sefyllfa lle nad oes unrhyw ysgol yng Nghymru yn y categori oren neu goch, dylai’r Aelod gydnabod bod nifer yr ysgolion sy’n cael eu rhoi yn y categorïau gwyrdd neu felyn yn cynyddu. Rwy’n cymeradwyo athrawon a phenaethiaid yr ysgolion hynny sy’n codi’r safonau.

Dylai’r Aelod fod yn glir iawn, yn ei rôl fel llefarydd addysg ei phlaid, beth yw gwerth a diben categoreiddio, ac fe’i camfynegwyd gennych yn llwyr yn eich cwestiwn heddiw.

Diolch, Llywydd. Cabinet Secretary, pupils across Wales, of course, over the last week or so have been sitting their national literacy and numeracy tests, and evidence shows us that high-stakes standardised tests narrow the curriculum and have a negative impact on creativity in the classroom, and, subsequently, that risks children being taught to the test and the objective becomes not about improving the education of the children, but about improving their capacity to pass tests. That, of course, is in complete conflict with the curriculum proposals put forward by the Donaldson review that are being pursued.

So, can I ask: do we really need some crude and blunt testing regime to tell us what teachers, through their assessments, already know?

Diolch, Llywydd. Ysgrifennydd y Cabinet, mae disgyblion ledled Cymru, wrth gwrs, dros yr wythnos ddiwethaf wedi bod yn sefyll eu profion llythrennedd a rhifedd cenedlaethol, ac mae tystiolaeth yn dangos i ni fod profion safonedig arbenigol yn culhau’r cwricwlwm ac yn effeithio’n negyddol ar greadigrwydd yn yr ystafell ddosbarth, gan arwain at y perygl o addysgu plant ar gyfer y prawf, ac nad yw’r amcan yn y pen draw yn ymwneud â gwella addysg y plant, ond yn hytrach â gwella eu gallu i lwyddo mewn profion. Mae hynny, wrth gwrs, yn gwrthdaro’n llwyr â’r argymhellion a gyflwynwyd gan adolygiad Donaldson ar gyfer y cwricwlwm ac sy’n cael eu rhoi ar waith.

Felly, a gaf fi ofyn: a oes gwir angen system brofi fras ac anghynnil arnom i ddweud wrthym yr hyn y mae athrawon, drwy eu hasesiadau, yn ei wybod eisoes?

Can I thank the Member for his questions regarding standardised testing? Let me be absolutely clear what the purpose of those assessments is about, because that’s their main purpose. It is to provide another way of assessing where a child is in their education— an independent way of doing that. And I think that provides reassurance and an important source of information for teachers, headteachers and, crucially, for parents, too. It provides the building blocks for those conversations with your child’s teacher about how best your child can be supported to reach their full potential. However, I’ve acknowledged that, in many ways, the assessments are crude, and that’s why last week I announced a multimillion-pound investment into the development of online adaptive testing, which will give us an even better way of assessing where a child is in their education.

A gaf fi ddiolch i’r Aelod am ei gwestiynau ynghylch profion safonedig? Gadewch i mi fod yn gwbl glir ynglŷn â diben yr asesiadau hynny, gan mai dyna yw eu prif ddiben. Mae’n darparu ffordd arall o asesu lle mae plentyn arni yn ei addysg—ffordd annibynnol o wneud hynny. A chredaf fod hynny’n darparu sicrwydd a ffynhonnell bwysig o wybodaeth i athrawon, i benaethiaid, ac yn hanfodol, i rieni hefyd. Mae’n darparu’r cerrig sylfaen ar gyfer y sgyrsiau hynny gydag athro eich plentyn ynglŷn â’r ffordd orau o gynorthwyo eich plentyn i gyrraedd ei lawn botensial. Fodd bynnag, rwyf wedi cydnabod bod yr asesiadau hyn, mewn nifer o ffyrdd, yn rhai bras, a dyna pam y cyhoeddais fuddsoddiad gwerth miliynau o bunnoedd yr wythnos diwethaf i ddatblygu profion ymaddasol ar-lein, a fydd yn rhoi ffordd hyd yn oed yn well o asesu lle mae plentyn arni yn ei addysg.

Yes, and if you are pursuing tests then, clearly, as I said in response to your announcement, anything that helps to reduce the workload of teachers—for example, through online testing—would be welcome, as long as we guard against a ‘computer says yes or computer says no’ culture emerging. In relation to workload pressures on the workforce, you will also be aware that the Education Workforce Council published a survey recently that highlighted some of the most common areas impacting on teachers’ ability to effectively manage their workload, with over three quarters of the workforce citing administration and paperwork, and nearly half saying that they were struggling to fit curriculum content into the available teaching hours. Nearly 90 per cent of survey respondents said that they were unable to manage workload within agreed working hours. And there’s evidence from the Organisation for Economic Co-operation and Development as well that teachers in Wales work much harder and longer hours than teachers in other nations. That’s clearly impacting on the quality of teaching in Wales and certainly having an impact as well on recruitment and retention, and creating a number of difficulties in that respect. So, with teachers’ pay and conditions being devolved, isn’t it time to revisit the national agreement, particularly in relation to workload, to help avoid in teaching the kind of crisis that we’ve seen in recent years in health?

Ie, ac os ydych yn mynd ar drywydd profion, yn amlwg, fel y dywedais mewn ymateb i’ch cyhoeddiad, byddai unrhyw beth sy’n helpu i leihau llwyth gwaith athrawon—er enghraifft, drwy brofion ar-lein—yn rhywbeth i’w groesawu, cyhyd â’n bod yn gwylio rhag datblygu diwylliant ‘cyfrifiadur yn dweud ie neu gyfrifiadur yn dweud na’. Mewn perthynas â phwysau llwyth gwaith ar y gweithlu, fe fyddwch hefyd yn gwybod bod Cyngor y Gweithlu Addysg wedi cyhoeddi arolwg yn ddiweddar a oedd yn amlygu rhai o’r meysydd mwyaf cyffredin sy’n effeithio ar allu athrawon i reoli eu llwyth gwaith yn effeithiol, gyda mwy na thri chwarter y gweithlu yn crybwyll gweinyddu a gwaith papur, a bron i hanner yn dweud eu bod yn ei chael hi’n anodd ffitio cynnwys y cwricwlwm i mewn i’r oriau addysgu sydd ar gael. Dywedodd bron i 90 y cant o ymatebwyr yr arolwg nad oeddent yn gallu rheoli eu llwyth gwaith o fewn yr oriau gwaith y cytunwyd arnynt. Ac mae tystiolaeth hefyd gan y Sefydliad ar gyfer Cydweithrediad a Datblygiad Economaidd fod athrawon yng Nghymru yn gweithio oriau llawer anoddach a hirach nag athrawon mewn gwledydd eraill. Mae hynny’n amlwg yn effeithio ar ansawdd yr addysgu yng Nghymru, ac yn sicr yn effeithio hefyd ar recriwtio a chadw staff, ac yn creu nifer o anawsterau yn y cyswllt hwnnw. Felly, gyda chyflog ac amodau athrawon yn cael eu datganoli, onid yw’n bryd edrych eto ar y cytundeb cenedlaethol, yn enwedig mewn perthynas â llwyth gwaith, i gynorthwyo’r byd addysg i osgoi’r math o argyfwng a welsom dros y blynyddoedd diwethaf ym maes iechyd? 

Thank you, Llyr. Can I be absolutely clear that the primary driver for the investment in online adaptive testing is because we believe it will be more useful when it comes to assessment for learning and for raising standards? The fact that it actually reduces workload and bureaucracy for teachers is a by-product, although a welcome by-product. I understand that the issues of workload are very real for our teachers, and I want to look at a variety of opportunities where we can free up both schoolteachers and leaders to give them the time to concentrate on what matters most. Therefore, you’ll be aware that we are looking at, for instance, a programme of business managers and bursars to take away tasks from headteachers that could be done by another professional, leaving the headteacher to concentrate on professional learning, curriculum development and the teaching within the school. And the same for individual teachers: we’re running a new bureaucracy project at the moment to identify where we, as Welsh Government, are asking teachers to do things, whether that is adding value to learning, and if it’s not we’re prepared to strip that out. We’re also undertaking a myth-busting regime. Many of the professionals I speak to go above and beyond what can be reasonably expected of them, because they fear, for instance, that it will be expected of them by Estyn. We’re working very closely with Estyn to develop a myth-busting project, so that teachers are very clear about what is expected of them, and are not going above and beyond and doing things that don’t add value, but actually cause stress and additional workload that is not required by our inspection regime.

Diolch, Llyr. A gaf fi fod yn gwbl glir mai’r prif reswm dros fuddsoddi mewn profion ymaddasol ar-lein yw ein bod yn credu y byddant yn fwy defnyddiol wrth asesu dysgu ac ar gyfer codi safonau? Sgil-effaith yw’r ffaith eu bod yn lleihau llwyth gwaith a biwrocratiaeth i athrawon, er ei bod yn sgil-effaith i’w chroesawu. Rwy’n deall bod materion sy’n ymwneud â llwyth gwaith yn faterion real iawn i’n hathrawon, ac rwy’n awyddus i edrych ar amrywiaeth o gyfleoedd lle gallwn ryddhau athrawon ysgol ac arweinwyr er mwyn rhoi amser iddynt ganolbwyntio ar y pethau pwysicaf. Felly, fe fyddwch yn gwybod ein bod yn edrych, er enghraifft, ar raglen o reolwyr busnes a bwrsariaid i gyflawni tasgau y gall gweithiwr proffesiynol arall eu cwblhau ar ran penaethiaid, gan adael i’r pennaeth ganolbwyntio ar ddysgu proffesiynol, datblygu’r cwricwlwm a’r addysg yn yr ysgol. Ac mae’r un peth yn wir ar gyfer athrawon unigol: rydym yn cynnal prosiect biwrocratiaeth newydd ar hyn o bryd i nodi lle rydym ni, fel Llywodraeth Cymru, yn gofyn i athrawon wneud pethau, pa un a yw hynny’n ychwanegu gwerth at ddysgu, ac os nad yw, rydym yn barod i gael gwared arno. Rydym hefyd yn cyflawni gweithdrefn chwalu camargraffiadau. Mae llawer o’r gweithwyr proffesiynol rwy’n siarad â hwy yn mynd y tu hwnt i’r hyn y gellir disgwyl yn rhesymol iddynt ei wneud, gan eu bod yn ofni, er enghraifft, y bydd Estyn yn disgwyl iddynt wneud hynny. Rydym yn gweithio’n agos iawn gydag Estyn i ddatblygu prosiect chwalu camargraffiadau, er mwyn i athrawon fod yn glir iawn ynglŷn â’r hyn y disgwylir iddynt ei wneud, ac fel nad ydynt yn mynd y tu hwnt i hynny ac yn gwneud pethau nad ydynt yn ychwanegu gwerth, ond sydd mewn gwirionedd yn achosi straen a llwyth gwaith ychwanegol nad yw ein trefn arolygu yn ei wneud yn ofynnol. 

In your own words, you’re looking at a number of issues, but in the meantime you’re hurtling full pelt towards the curriculum reforms that many of us have warned are storing up problems, because the capacity isn’t within the system as it stands for the teachers to absorb the huge reforms that are ahead. And I called previously on you to step back from introducing the curriculum according to the current timetable, so that we can make sure we do it correctly and that it’s not a case of doing it quickly. NUT Cymru, of course, has added their voice to those calls as well now. So, I’m asking you will you listen to the profession. Will you listen to those working at the coalface who are telling us that getting all the reforms in place for the new curriculum to be ready to be introduced in, what, 12, 16 months’ time, is now unrealistic? Or are you intent on ploughing on regardless?

Yn eich geiriau eich hun, rydych yn edrych ar nifer o faterion, ond yn y cyfamser rydych yn rhuthro tuag at y diwygiadau i’r cwricwlwm y mae llawer ohonom wedi rhybuddio eu bod yn cronni problemau, gan nad oes capasiti yn y system fel y mae ar hyn o bryd i’r athrawon ymdopi â’r diwygiadau enfawr sydd ar y gweill. A gelwais arnoch eisoes i ymatal rhag cyflwyno’r cwricwlwm yn ôl yr amserlen bresennol, er mwyn inni allu sicrhau ein bod yn ei wneud yn gywir yn hytrach na cheisio’i wneud yn gyflym. Mae NUT Cymru, wrth gwrs, wedi ychwanegu eu llais at y galwadau hynny bellach. Felly, rwy’n gofyn i chi a wnewch chi wrando ar y proffesiwn? A wnewch chi wrando ar y rheini sy’n gweithio yn y rheng flaen sy’n dweud wrthym nad yw rhoi’r holl ddiwygiadau ar waith er mwyn sicrhau bod y cwricwlwm newydd yn barod i’w gyflwyno mewn, beth, 12, 16 mis, yn realistig bellach? Neu a ydych yn benderfynol o fwrw ymlaen doed a ddelo?

What I will do is listen to those at the coalface who are developing this curriculum. The idea that this curriculum is being developed solely by Welsh Government and will be imposed upon the teaching profession is not how the system is being developed at the moment. Our pioneer school networks, our teachers, our learning professionals are at the heart of this process. You’re absolutely right, we need—I need—to be secure that the teaching profession is in a place to be able to use this exciting new curriculum, and I will be guided by the professionals who are dealing with, not only the area of learning experience, but are dealing with the professional learning aspects of the curriculum as we go forward. And if they have concerns, I will take those on board.

Yr hyn y byddaf yn ei wneud yw gwrando ar y rheini yn y rheng flaen sy’n datblygu’r cwricwlwm hwn. Mae’r syniad fod y cwricwlwm yn cael ei ddatblygu gan Lywodraeth Cymru yn unig ac y bydd yn cael ei orfodi ar y proffesiwn addysgu yn wahanol i’r ffordd y mae’r system yn cael ei datblygu ar hyn o bryd. Mae ein rhwydweithiau ysgolion arloesi, ein hathrawon a’n gweithwyr addysg proffesiynol yn ganolog i’r broses hon. Rydych yn hollol gywir, mae’n rhaid i ni—mae’n rhaid i mi—fod yn sicr fod y proffesiwn addysgu mewn sefyllfa i allu defnyddio’r cwricwlwm newydd cyffrous hwn, a byddaf yn cael fy arwain gan y gweithwyr proffesiynol sy’n ymdrin nid yn unig â maes profiad dysgu ond hefyd ag agweddau dysgu proffesiynol ar y cwricwlwm wrth inni symud ymlaen. Ac os oes ganddynt bryderon, byddaf yn eu hystyried.

Llefarydd y Ceidwadwyr, Darren Millar.

Conservatives’ spokesperson, Darren Millar.

Diolch, Llywydd. Cabinet Secretary, attention has already been drawn to the fact that we’re heading towards a recruitment crisis in our teaching profession and, of course, this was highlighted by the Education Workforce Council’s survey, which found that more than one in three teachers intends to leave the profession within the next three years. What specifically are you doing to plug the gap if those one in three do actually leave the profession?

Diolch, Llywydd. Ysgrifennydd y Cabinet, tynnwyd sylw eisoes at y ffaith ein bod yn wynebu argyfwng recriwtio yn ein proffesiwn addysgu, ac wrth gwrs, amlygwyd hyn gan arolwg Cyngor y Gweithlu Addysg, a ganfu fod mwy nag un o bob tri athro yn bwriadu gadael y proffesiwn yn y tair blynedd nesaf. Beth yn benodol rydych chi’n ei wneud i gau’r bwlch os bydd yr un o bob tri hynny’n gadael y proffesiwn mewn gwirionedd?

Thank you, Darren. The first-ever teaching survey has given us a wealth of information, not just for statistics, but also qualitative and data as well, and we’re studying that at the moment. We need to ensure that we create an education system in Wales that retains our best talent within our system, but also recruits into that system our very best and brightest individuals. Therefore, as you know, we are currently reforming our initial teacher education provision and we are looking at new ways in which we can attract career changers into the teaching profession, as well as addressing issues like workload, which Llyr Gruffydd has just talked about, so that people who are already teachers feel motivated to stay within the classroom. I’m pleased to say that the recruitment figures into this year’s ITE is out-performing what we did last year and is actually better than England.

Diolch, Darren. Mae’r arolwg addysgu cyntaf erioed wedi rhoi cyfoeth o wybodaeth inni, nid yn unig ar gyfer ystadegau, ond gwybodaeth ansoddol a data hefyd, ac rydym wrthi’n ei astudio. Mae angen i ni sicrhau ein bod yn creu system addysg yng Nghymru sy’n cadw ein talent gorau yn ein system, ond sydd hefyd yn recriwtio ein hunigolion gorau a mwyaf disglair i mewn i’r system honno. Felly, fel y gwyddoch, rydym wrthi’n diwygio ein darpariaeth addysg gychwynnol i athrawon, ac rydym yn edrych ar ffyrdd newydd o ddenu rhai sy’n newid gyrfa at y proffesiwn addysgu, yn ogystal â mynd i’r afael â materion fel llwyth gwaith, y soniodd Llyr Gruffydd amdanynt, er mwyn i bobl sydd eisoes yn athrawon deimlo cymhelliant i aros yn yr ystafell ddosbarth. Rwy’n falch o ddweud bod y ffigurau recriwtio i addysg gychwynnol i athrawon eleni yn well na’r hyn a welsom y llynedd ac yn well na Lloegr mewn gwirionedd.

There’s just been a huge recruitment drive for new nurses in the Welsh NHS with a lot of money and a lot of promotional work that has been done in many different ways across social media, the printed media and other media at large. Why are we not seeing a similar effort to recruit the teachers that the Welsh schooling system needs, so that we’ve got sufficient Welsh-medium teachers and sufficient STEM subject teachers for the future? Because, otherwise, we’re going to continue to slip down the OECD’s PISA scale in the way that we have over the past 10 years.

Cafwyd ymgyrch recriwtio enfawr yn ddiweddar ar gyfer nyrsys newydd yn y GIG yng Nghymru, gyda llawer o arian a llawer o waith hyrwyddo yn cael ei wneud mewn nifer o ffyrdd gwahanol ar draws y cyfryngau cymdeithasol, y cyfryngau print a chyfryngau eraill yn gyffredinol. Pam nad ydym yn gweld ymdrech debyg i recriwtio’r athrawon sydd eu hangen ar y system addysg yng Nghymru, er mwyn sicrhau bod digon o athrawon cyfrwng Cymraeg ac athrawon pynciau STEM gennym ar gyfer y dyfodol? Oherwydd, fel arall, rydym yn mynd i barhau i lithro i lawr graddfa PISA y Sefydliad ar gyfer Cydweithrediad a Datblygiad Economaidd fel rydym wedi’i wneud dros y 10 mlynedd diwethaf.

I would just reiterate to the Member, again: our recruitment figure for people who are entering into courses this September is better than it was last year and out-performs the recruitment into ITE provision in England. But, of course, there is always more for us to do. The Member will be aware that the four regional consortia working together have been producing a recruitment campaign to attract those people who perhaps have had enough of the English education system to demonstrate to them that they can come and work in a supportive environment here in Wales, and we are seeing results as a result of that recruitment campaign. But if the Member has new ideas about how we can recruit more teachers, I’m always open to them.

Hoffwn ailadrodd i’r Aelod, unwaith eto: mae ein ffigur recriwtio ar gyfer pobl sy’n dechrau cyrsiau ym mis Medi eleni yn well na’r llynedd, ac yn well na recriwtio i ddarpariaeth addysg gychwynnol i athrawon yn Lloegr. Ond wrth gwrs, mae mwy y gallwn ei wneud bob amser. Bydd yr Aelod yn ymwybodol fod y pedwar consortiwm rhanbarthol, gan weithio gyda’i gilydd, wedi bod yn cynhyrchu ymgyrch recriwtio i ddenu’r bobl sydd o bosibl wedi cael digon ar system addysg Lloegr er mwyn dangos iddynt y gallant ddod i weithio mewn amgylchedd cefnogol yma yng Nghymru, ac rydym yn gweld canlyniadau o ganlyniad i’r ymgyrch recriwtio honno. Ond os oes gan yr Aelod syniadau newydd ynglŷn â sut y gallwn recriwtio mwy o athrawon, rwyf bob amser yn barod i wrando.

I’ll give you one idea, Minister, and in fact we suggested one in the past that, fortunately, you’ve actually listened to and taken up. One was in respect of improving the bursaries available to attract new people into the profession, and the second is to remove some of the ridiculous barriers that overseas-trained teachers currently face here if they want to come and work in Wales. It is ridiculous that overseas-qualified teachers in Australia, Canada, the United States and New Zealand can go and work in other parts of the United Kingdom without having to do adaptation courses, and yet they cannot come to Wales and work, including deputy heads and headteachers. That is an unacceptable barrier to recruitment here in Wales, and could help to stem the tide of people slipping away from the profession as a result of the poor reputation of the Welsh education system.

Rhoddaf un syniad i chi, Gweinidog, ac yn wir, rydym wedi awgrymu un yn y gorffennol, ac rydych wedi gwrando arno, yn ffodus, a’i roi ar waith. Roedd un yn ymwneud â gwella’r bwrsariaethau sydd ar gael i ddenu pobl newydd i’r proffesiwn, ac mae’r ail yn ymwneud â chael gwared â rhai o’r rhwystrau gwarthus y mae athrawon a hyfforddwyd dramor yn eu hwynebu yma ar hyn o bryd os ydynt yn dymuno dod i weithio yng Nghymru. Mae’n warthus fod athrawon sydd wedi cymhwyso dramor yn Awstralia, Canada, yr Unol Daleithiau a Seland Newydd yn gallu gweithio mewn rhannau eraill o’r Deyrnas Unedig heb orfod cwblhau cyrsiau ymaddasu, ac eto ni allant ddod i Gymru i weithio, gan gynnwys dirprwy benaethiaid a phenaethiaid. Mae hynny’n rhwystr annerbyniol i recriwtio yma yng Nghymru, a gallai helpu i atal y llu o bobl sy’n ymbellhau oddi wrth y proffesiwn o ganlyniad i enw drwg y system addysg yng Nghymru.

Well, Darren, you do raise a serious point. I don’t want to turn away any talent from Wales, and if somebody has something to contribute to the Welsh education system, then I want them to be able to do that. My officials are currently reviewing the rules around what qualifications are necessary to teach in a school in Wales. Let me be absolutely clear: the rules that are currently in place were as a result of a previous Government’s consultation, where there was a very clear consensus about the necessity for the rules that we have in place at the moment. But I have to say, Presiding Officer, I will take no lessons from a Tory Assembly Member when I have to listen to the rhetoric of his party leader on immigration. This is a member of a party that spends all its time denigrating people who want to come and contribute to this country.

Wel, Darren, rydych yn codi mater difrifol. Nid wyf yn dymuno troi unrhyw dalent ymaith o Gymru, ac os oes gan unrhyw un rywbeth i’w gyfrannu at y system addysg yng Nghymru, rwy’n awyddus iddynt allu gwneud hynny. Mae fy swyddogion wrthi’n adolygu’r rheolau ynglŷn â pha gymwysterau sy’n angenrheidiol ar gyfer addysgu mewn ysgol yng Nghymru. Gadewch i mi fod yn gwbl glir: mae’r rheolau sydd ar waith ar hyn o bryd yn deillio o ymgynghoriad Llywodraeth flaenorol, lle roedd consensws clir iawn ynglŷn â’r angen am y rheolau sydd ar waith gennym ar hyn o bryd. Ond mae’n rhaid i mi ddweud, Llywydd, na fyddaf yn gwrando ar unrhyw bregeth gan Aelod Cynulliad Torïaidd pan fo’n rhaid i mi wrando ar rethreg arweinydd ei blaid ar fewnfudo. Dyma aelod o blaid sy’n treulio’i holl amser yn pardduo pobl sy’n dymuno dod i gyfrannu yn y wlad hon.

Gwella Addysg yn Sir Benfro

Improving Education in Pembrokeshire

3. Beth y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud i wella addysg yn Sir Benfro? OAQ(5)0114(EDU)

3. What is the Welsh Government doing to improve education in Pembrokeshire? OAQ(5)0114(EDU)

Thank you, Paul. I have set out, as Cabinet Secretary, on a number of occasions the programme of education reforms to improve education across Wales, and, of course, that does include Pembrokeshire. These include the development of a new curriculum and assessment reform, improved initial teacher education, teachers’ professional learning, building leadership capacity and reducing the attainment gap.

Diolch, Paul. Fel Ysgrifennydd y Cabinet, rwyf wedi nodi’r rhaglen o ddiwygiadau addysg i wella addysg ledled Cymru ar sawl achlysur, ac wrth gwrs, mae hynny’n cynnwys Sir Benfro. Mae’r rhain yn cynnwys datblygu cwricwlwm newydd a diwygio’r broses asesu, gwella addysg gychwynnol i athrawon, dysgu proffesiynol athrawon, meithrin arweinwyr a lleihau’r bwlch cyrhaeddiad.

I’m grateful to the Cabinet Secretary for her response. Now, you may be aware, Cabinet Secretary, of the reading ambassadors scheme, which aims to improve children’s reading skills by working closely with cluster primary schools in my constituency. This collaboration has been praised in a recent ERW report, with the Schools Challenge Cymru adviser, Hefina Thomas, saying it had resulted in ‘a direct impact on standards’. In light of this, can you tell us what the Welsh Government is doing to promote this activity, so that all schools across Pembrokeshire can benefit from this kind of collaboration?

Rwy’n ddiolchgar i Ysgrifennydd y Cabinet am ei hymateb. Nawr, efallai eich bod yn ymwybodol, Ysgrifennydd y Cabinet, o’r cynllun llysgenhadon darllen, sy’n gobeithio gwella sgiliau darllen plant drwy weithio’n agos gyda chlystyrau ysgolion cynradd yn fy etholaeth. Canmolwyd y cydweithio hwn mewn adroddiad diweddar gan Ein Rhanbarth ar Waith, gyda chynghorydd Her Ysgolion Cymru, Hefina Thomas, yn dweud ei fod wedi arwain at ‘effaith uniongyrchol ar safonau’. Yng ngoleuni hyn, a allwch ddweud wrthym beth y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud i hyrwyddo’r gweithgarwch hwn, er mwyn i bob ysgol ledled Sir Benfro allu elwa ar y math hwn o gydweithredu?

Paul, thank you very much for highlighting that good practice that happens in your area. As you know, because of concerns regarding the standards of education in Pembrokeshire, particularly the inability of Pembrokeshire’s high schools to improve their level 2-plus attainment rates as quickly as the Welsh average, the regional consortium has recently deployed additional advisory support into the county of Pembrokeshire. Estyn have carried out a case conference in the county of Pembrokeshire to try and impress upon the council and the local education authority the measures that they feel are necessary for the council to take to improve standards. But it is clear such schemes as that, where we can increase pupils’ literacy within the primary school sector, bode well for their ability to access the curriculum later on, and I would hope and expect that the regional consortia are learning from good practice and are utilising the resources that they have from the education improvement grant to ensure that where programmes are successful, they are replicated.

Paul, diolch yn fawr iawn am dynnu sylw at yr arferion da sy’n digwydd yn eich ardal. Fel y gwyddoch, oherwydd pryderon ynghylch safonau addysg yn Sir Benfro, yn enwedig anallu ysgolion uwchradd Sir Benfro i wella eu cyfraddau cyrhaeddiad lefel 2 ac uwch mor gyflym â’r cyfartaledd yng Nghymru, mae’r consortiwm rhanbarthol wedi cyflwyno cymorth cynghorol ychwanegol yn ddiweddar ar gyfer Sir Benfro. Mae Estyn wedi cynnal cynhadledd achos yn Sir Benfro er mwyn ceisio cymell y cyngor a’r awdurdod addysg lleol i weithredu mesurau y teimlant y dylai’r cyngor eu rhoi ar waith er mwyn gwella safonau. Ond mae’n amlwg fod cynlluniau o’r fath, lle gallwn wella llythrennedd disgyblion yn y sector cynradd, yn argoeli’n dda o ran eu gallu i gael mynediad at y cwricwlwm yn nes ymlaen, a byddwn yn gobeithio ac yn disgwyl bod y consortia rhanbarthol yn dysgu o arferion da ac yn defnyddio’r adnoddau sydd ganddynt o’r grant gwella addysg i sicrhau bod rhaglenni, lle maent yn llwyddiannus, yn cael eu hailadrodd.

Wel, tua phum mlynedd yn ôl, roedd addysg yn sir Benfro mewn cyflwr cyn waethed roedd yn rhaid i’r Llywodraeth yrru tîm arbenigol i mewn i achub y cam a’r cyfle yn fanna. Ers hynny, mae addysg yn sir Benfro wedi gwella, nawr bod y sir tua chanol y rhestr o siroedd o ran cyflawniad addysgiadol. Byddwn i’n tybio bod lle i wella o hyd. Mae’r anghytuno sydd wedi bod yn ddiweddar dros y chweched dosbarth yn sir Benfro hefyd yn awgrymu nad oedd y cyngor sir wedi dal gafael cystal ag y dylen nhw fod ar gynnydd yn addysg yn y sir yma. Gyda’r ffaith bod newid arweinyddiaeth posib yn sir Benfro ar hyn o bryd, a ydy’r Ysgrifennydd Cabinet yn bwriadu mynd i gyswllt â’r cyngor sir i wneud yn siŵr bod y cynnydd—peth cynnydd—rydym ni wedi ei weld yn ystod y pedair blynedd diwethaf yn parhau a bod disgyblion yn sir Benfro yn gallu disgwyl i’w cyngor sir nhw gario ymlaen ar y llwybr o’r sefyllfa wael lle’r oedden nhw bum mlynedd yn ôl i rywbeth llawer mwy llawn elw ar gyfer y disgyblion hynny?

Well, around five years ago, education in Pembrokeshire was in such a poor state that the Government had to send a specialist team in to save the situation there. Since then, education in Pembrokeshire has improved. Now, the county is around the middle of the list of counties in terms of educational attainment. I would still think that there is room for improvement, though. The disagreement that there’s been recently over the sixth-form provision in Pembrokeshire also suggests that the county council hadn’t had as firm a grip as it should’ve had on progress in education in this county. Given the fact that there is a possible change of leadership in Pembrokeshire at the moment, does the Cabinet Secretary intend to get in touch with the county council to ensure that that progress that we have seen over the past four years does continue, and that pupils in Pembrokeshire can expect their council to continue on a path from the poor position they were in five years ago to something far more positive for those pupils in future?

Thank you, Simon. It is true to say that the level 2-plus inclusive in Pembrokeshire has improved from 51 per cent in 2011 to just over 59 per cent in 2016, and this is an improvement in attainment of 8.3 per cent since 2011, but it is not where you or I would want Pembrokeshire to be. You’re quite right, it is the primary responsibility of the new administration to get to grips with their school improvement plans, school organisation plans, to drive standards up further. As I’ve said in answer to Paul Davies, the regional consortia, because of concerns about Pembrokeshire, have deployed additional support to the county and I can assure you I will be meeting with the portfolio holder and the director of education in Pembrokeshire, as I do regularly with all portfolio holders and directors of education, to impress upon them the need to make progress.

Diolch, Simon. Mae’n wir dweud bod y trothwy cynwysedig Lefel 2 ac uwch yn Sir Benfro wedi gwella o 51 y cant yn 2011 i ychydig dros 59 y cant yn 2016, ac mae hwn yn welliant o 8.3 y cant yn y cyrhaeddiad ers 2011, ond nid yw ar y lefel y byddech chi a minnau’n dymuno gweld Sir Benfro. Rydych yn hollol iawn, prif gyfrifoldeb y weinyddiaeth newydd fydd mynd i’r afael â’u cynlluniau gwella ysgolion, cynlluniau trefniadaeth ysgolion, i godi safonau’n uwch byth. Fel y dywedais mewn ymateb i Paul Davies, mae’r consortia rhanbarthol, oherwydd pryderon ynghylch Sir Benfro, wedi darparu cymorth ychwanegol i’r sir a gallaf roi sicrwydd i chi y byddaf yn cyfarfod â deiliad y portffolio a’r cyfarwyddwr addysg yn Sir Benfro, fel y gwnaf yn rheolaidd gyda deiliaid pob portffolio a phob cyfarwyddwr addysg, i bwysleisio’r angen i wneud cynnydd.

Addysg Alwedigaethol

Vocational Education

4. Beth y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud i hyrwyddo cryfderau addysg alwedigaethol ymysg pobl ifanc 14-16 oed? OAQ(5)0125(EDU)

4. What is the Welsh Government doing to promote the strengths of vocational education amongst 14-16 year olds? OAQ(5)0125(EDU)

The Welsh Government places great value in vocational qualifications being made available for 14 to 16-year-olds. Through the Learning and Skills (Wales) Measure 2009, all learners are offered at least three vocational qualifications at key stage 4 in local curriculum offers.

Mae Llywodraeth Cymru yn ystyried bod sicrhau bod cymwysterau galwedigaethol ar gael i bobl ifanc 14 i 16 oed yn bwysig iawn. Drwy Fesur Dysgu a Sgiliau (Cymru) 2009, mae pob dysgwr yn cael cynnig o leiaf tri chymhwyster galwedigaethol yng nghyfnod allweddol 4 mewn cynigion cwricwlwm lleol.

Thank you for that answer, Minister, and it’s important that we ensure parity of esteem for vocational qualifications as, for many, that’s going to be a stronger route for them into further education and into work opportunities, and it allows young people to demonstrate the skills that, perhaps, the academic route doesn’t offer.

Now, as such, too many parents and too many young people are still of the view that the traditional A-level is the only way forward for them. There is a different way, and you’ve highlighted there that you’re offering vocational education, but it’s about telling them the benefits of that so they understand what they can gain out of that. Now, vocational qualifications offer routes for many young people into further or higher education, into work opportunities, into areas that need the skills and competencies of those individuals. So, how are you going to actually work with FE colleges and other institutions to promote the vocational qualifications amongst the 14 to 16-year-olds so that, when they finish their GCSE courses, they actually have a good understanding of the opportunities available to them, and the pathways that they can take when they leave?

Diolch am eich ateb, Gweinidog, ac mae’n bwysig ein bod yn sicrhau parch cydradd i gymwysterau galwedigaethol, oherwydd i lawer o bobl, bydd hwnnw’n llwybr cryfach tuag at addysg bellach a chyfleoedd gwaith, ac mae’n galluogi pobl ifanc i ddangos y sgiliau nad yw’r llwybr academaidd, o bosibl, yn eu cynnig.

Nawr, fel y cyfryw, mae gormod o rieni a gormod o bobl ifanc yn dal o’r farn mai’r Safon Uwch draddodiadol yw’r unig ffordd ymlaen ar eu cyfer hwy. Mae ffordd wahanol ar gael, a nodoch eich bod yn cynnig addysg alwedigaethol, ond mae’n ymwneud â dweud wrthynt ynglŷn â manteision hynny fel eu bod yn deall beth y gallant ei elwa ohono. Nawr, mae cymwysterau galwedigaethol yn cynnig mynediad i lawer o bobl ifanc at addysg bellach neu uwch, at gyfleoedd gwaith, at feysydd sy’n galw am sgiliau a chymwyseddau’r unigolion hynny. Felly, sut y byddwch yn gweithio gyda cholegau addysg bellach a sefydliadau eraill mewn gwirionedd i hyrwyddo’r cymwysterau galwedigaethol ymysg pobl ifanc 14 i 16 oed fel eu bod yn ymwybodol iawn, pan fyddant yn gorffen eu cyrsiau TGAU, o’r cyfleoedd sydd ar gael iddynt, a’r llwybrau y gallant eu cymryd pan fyddant yn gadael?

Can I say I absolutely agree with the points made by the Member in his question? It’s important that all learners have access to a curriculum that best suits their individual learning pathways and meets their wide range of interests and abilities, and that there is parity of esteem between those choices. Members will be pleased to hear that, in this academic year, all schools and FE colleges in Wales have either met or exceeded the local curriculum offer requirements of the 14-19 learning pathways. But can I say this in answer to his question? I think he’s absolutely right to identify the issue of how we take forward that sort of training opportunity, skills acquisition, and the curriculum for 14 to 16-year-olds.

Members may be aware that the Welsh Government is undertaking a pilot to support junior apprenticeships, which is being taken forward in collaboration with Cardiff and Vale College. That started this year, and we’re looking, at the moment, at this pilot. I have to say, I’m minded, and I have asked officials to explore whether or how we can expand and build upon this pilot and move forward with more urgency, so that, if the pilot proves to be an effective way of ensuring not just a parity of esteem, but better qualifications for people at 16, we can expand it more mainstream as soon as possible.

A gaf fi ddweud fy mod yn cytuno’n llwyr â’r pwyntiau a wnaeth yr Aelod yn ei gwestiwn? Mae’n bwysig fod gan bob dysgwr fynediad at gwricwlwm sy’n gweddu orau i’w llwybrau dysgu unigol ac sy’n bodloni eu hystod eang o ddiddordebau a galluoedd, a bod parch cydradd rhwng y dewisiadau hynny. Bydd yr Aelodau’n falch o glywed, yn y flwyddyn academaidd hon, fod pob ysgol a choleg addysg bellach yng Nghymru naill ai wedi bodloni neu ragori ar ofynion cynnig y cwricwlwm lleol mewn perthynas â’r llwybrau dysgu 14-19 oed. Ond a gaf fi ddweud hyn mewn ymateb i’w gwestiwn? Credaf ei fod yn llygad ei le i nodi’r cwestiwn ynglŷn â sut rydym yn bwrw ymlaen â chyfle hyfforddi o’r fath, caffael sgiliau, a’r cwricwlwm ar gyfer pobl ifanc 14 i 16 oed.

Efallai fod yr Aelodau’n ymwybodol fod Llywodraeth Cymru yn cynnal cynllun peilot i gefnogi prentisiaethau iau, sy’n cael ei roi ar waith ar y cyd â Choleg Caerdydd a’r Fro. Dechreuodd hwnnw eleni, ac rydym yn edrych, ar hyn o bryd, ar y cynllun peilot hwn. Mae’n rhaid i mi ddweud, rwy’n awyddus, ac rwyf wedi gofyn i swyddogion ymchwilio os neu sut y gallwn ehangu ac adeiladu ar y cynllun peilot hwn a symud ymlaen gyda mwy o frys, er mwyn sicrhau, os yw’r cynllun peilot yn profi’n ffordd effeithiol o sicrhau nid yn unig parch cydradd, ond cymwysterau gwell i bobl yn 16 oed, y gallwn ei ehangu’n fwy cyffredinol cyn gynted â phosibl.

Minister, vocational education is very important to looked-after children, and can I welcome the very good news we had today about the number of looked-after children achieving the level 2 inclusive threshold, which now stands at 23 per cent? That’s still 37 per cent behind the peer group, and obviously we’ve got to get up to as close to the peer group as possible, but it is a 10 percentage point improvement on 2012. I do hope you’ll be able to confirm that the Government takes this welcome news as a first step, and also in terms of looking at vocational education and ensuring that progress there matches the ambition that we’re now setting for educational attainment in general for looked-after children.

Gweinidog, mae addysg alwedigaethol yn bwysig iawn i blant sy’n derbyn gofal, ac a gaf fi groesawu’r newyddion da iawn a gawsom heddiw ynglŷn â nifer y plant sy’n derbyn gofal ac sy’n cyrraedd y trothwy cynwysedig Lefel 2, sef 23 y cant erbyn hyn? Mae hynny’n dal i fod 37 y cant yn is na’r grŵp cyfoedion, ac yn amlwg mae’n rhaid i ni sicrhau ein bod mor agos â phosibl at y grŵp cyfoedion, ond mae’n welliant o 10 pwynt canran ers 2012. Gobeithiaf y gallwch gadarnhau bod y Llywodraeth yn ystyried y newyddion calonogol hwn yn gam cyntaf, a hefyd o ran edrych ar addysg alwedigaethol a sicrhau bod cynnydd yn y cyswllt hwnnw yn cyfateb i’r uchelgais rydym yn ei bennu yn awr ar gyfer cyrhaeddiad addysgol yn gyffredinol i blant sy’n derbyn gofal.

Yes. We do clearly welcome the improvement, but also we feel impatient that we want to move further and faster. The conversations that I’ve had with the Cabinet Secretary for Education are focused on how we ensure that that attainment gap is closed, and how we ensure that all children, irrespective of their backgrounds, have the appropriate support to enable them to do that. Junior apprenticeships may be one way of achieving that—it’s clearly not the only way of achieving that—but, certainly, we’re going to ensure that these opportunities are available to all learners in all parts of Wales.

Gallaf. Rydym yn amlwg yn croesawu’r gwelliant, ond rydym hefyd yn teimlo’n rhwystredig gan ein bod yn awyddus i symud ymhellach ac yn gyflymach. Mae’r sgyrsiau rwyf wedi’u cael gydag Ysgrifennydd y Cabinet dros Addysg yn canolbwyntio ar sut rydym yn sicrhau bod y bwlch cyrhaeddiad yn cau, a sut rydym yn sicrhau bod pob plentyn, beth bynnag fo’u cefndir, yn cael y gefnogaeth briodol i’w galluogi i wneud hynny. Gall prentisiaethau iau fod yn un ffordd o gyflawni hynny—yn amlwg, nid dyna’r unig ffordd o gyflawni hynny—ond yn sicr, byddwn yn sicrhau bod y cyfleoedd hyn ar gael i bob dysgwr ym mhob rhan o Gymru.

There’s currently a shortage of skills in the construction industry, so I wondered if the programme of vocational education puts any emphasis on teaching carpentry, bricklaying, and any of the other related skills that are needed in that industry.

Mae prinder sgiliau yn y diwydiant adeiladu ar hyn o bryd, felly tybed a yw’r rhaglen addysg alwedigaethol yn rhoi unrhyw bwyslais ar addysgu gwaith coed, gosod brics, ac unrhyw sgiliau cysylltiedig eraill sydd eu hangen yn y diwydiant hwnnw.

The junior apprenticeship programme, run in collaboration with Cardiff and Vale College, does study key routes such as construction, automotive, and prepares learners to progress directly on to full apprenticeship programmes once completed at the age of 16.

Mae’r rhaglen brentisiaethau iau, a weithredir ar y cyd â Choleg Caerdydd a’r Fro, yn astudio llwybrau allweddol megis adeiladu, modurol, ac yn paratoi dysgwyr i gamu ymlaen yn uniongyrchol i raglenni prentisiaeth llawn pan fyddant yn eu cwblhau yn 16 oed.

Technolegau Digidol mewn Ysgolion Cynradd

Digital Technologies in Primary Schools

5. A wnaiff Ysgrifennydd y Cabinet ddatganiad am ddefnyddio technolegau digidol mewn ysgolion cynradd yng Nghymru? OAQ(5)0118(EDU)

5. Will the Cabinet Secretary make a statement on the use of digital technologies in Welsh primary schools? OAQ(5)0118(EDU)

Through the Learning in Digital Wales programme, the Welsh Government provides a range of centrally funded digital technologies for primary schools. We provide digital tools and resources through Hwb and are significantly investing in broadband connectivity. However, schools have delegated control to select the most appropriate digital technologies available for their learners.

Drwy raglen Dysgu yn y Gymru Ddigidol, mae Llywodraeth Cymru yn darparu ystod o dechnolegau digidol a ariennir yn ganolog ar gyfer ysgolion cynradd. Rydym yn darparu offer ac adnoddau digidol drwy Hwb ac yn buddsoddi’n sylweddol mewn cysylltedd band eang. Fodd bynnag, mae gan ysgolion reolaeth ddirprwyedig i sicrhau bod y technolegau digidol mwyaf priodol ar gael i’w dysgwyr.

Thank you for that answer, Minister. Cornist Park primary school in Flint, in my constituency, has been recognised as a digital pioneer school, where the headteacher, Nicola Thomas, has put digital technologies at the centre of their teaching and learning and has supported pupils to be able to take the lead on this themselves. Pupils have led on projects, which include raising awareness, research, and to do with them taking up roles as e-cadets. They’ve even held a drop-in session in a local bank to educate customers on how to be safe online. Minister, will you join me in recognising Cornist Park school as an example of best practice and urge other schools across Wales to put digital technologies at the centre of their learning?

Diolch am eich ateb, Gweinidog. Mae ysgol gynradd Parc Cornist yn y Fflint, yn fy etholaeth, wedi cael ei henwi yn ysgol arloesi ddigidol, lle mae’r pennaeth, Nicola Thomas, wedi sicrhau rhoi technolegau digidol wrth wraidd eu haddysgu a’u dysgu ac wedi cynorthwyo disgyblion i allu cymryd yr awenau yn hyn o beth. Mae’r disgyblion wedi arwain prosiectau, sy’n cynnwys codi ymwybyddiaeth, ymchwil, ac sy’n ymwneud â’u bod yn cyflawni rolau fel e-gadetiaid. Maent hyd yn oed wedi cynnal sesiwn alw heibio mewn banc lleol i addysgu cwsmeriaid ynglŷn â sut i fod yn ddiogel ar-lein. Gweinidog, a wnewch chi ymuno â mi i gydnabod bod ysgol Parc Cornist yn enghraifft o arfer orau ac annog ysgolion eraill ledled Cymru i sicrhau bod technolegau digidol yn ganolog i’w dysgu?

I very much agree with what the Member for Delyn has said. Cornist Park community primary school has made great progress since being named as a digital pioneer school, and was also, of course, the winner of the Welsh Government’s national digital learning awards in the e-safety category in 2016. This, of course, has now been turned into a case study for others to understand and to share that best practice. I think that Cornist Park primary is a great example of what our ambitions are for all schools across Wales: to embed learning of this sort in the curriculum, and to enable all children and all learners to experience that. I’m particularly anxious that we do place a focus on e-safety. One of the great advantages of these days, these times, is the expansion of what we’re able to do online, but, at the same time, we need to ensure that everybody who accesses new services online can do so safely.

Cytunaf yn llwyr â’r hyn a ddywed yr Aelod dros Ddelyn. Mae ysgol gynradd gymunedol Parc Cornist wedi gwneud cryn gynnydd ers cael ei henwi’n ysgol arloesi ddigidol, gan ddod yn fuddugol, wrth gwrs, yn y categori e-ddiogelwch yng ngwobrau dysgu digidol cenedlaethol Llywodraeth Cymru yn 2016. Mae hyn bellach, wrth gwrs, wedi’i droi yn astudiaeth achos er mwyn i eraill ddeall a rhannu’r arferion gorau hynny. Credaf fod ysgol gynradd Parc Cornist yn enghraifft wych o’n huchelgeisiau ar gyfer pob ysgol ledled Cymru: cynnwys dysgu o’r math hwn yn y cwricwlwm, a galluogi pob plentyn a phob dysgwr i brofi hynny. Rwy’n arbennig o awyddus i ni ganolbwyntio ar e-ddiogelwch. Un o brif fanteision y dyddiau hyn, yr oes hon, yw ehangder yr hyn y gallwn ei wneud ar-lein, ond ar yr un pryd, mae angen i ni sicrhau y gall pawb sy’n defnyddio gwasanaethau newydd ar-lein wneud hynny’n ddiogel.

Minister, I was pleased to receive reports from Ysgol Pontrobert that they’re now able to access the Hwb digital learning platform after receiving a long-awaited broadband upgrade. However, the ‘Evaluation of the implementation of the Learning in Digital Wales Programme’, which was published six months ago, noted that nearly a third of schools did not register any log-ins on Hwb, and made a series of recommendations for the Welsh Government to improve this, including developing a communications strategy targeted at teachers and parents and setting targets for the adoption and usage rates of Hwb. Are you able to provide an update on the progress that the Welsh Government is making in implementing the recommendations of this report?

Gweinidog, roeddwn yn falch o gael adroddiadau gan Ysgol Pontrobert eu bod bellach yn gallu defnyddio platfform dysgu digidol Hwb ar ôl cael uwchraddiad hirddisgwyliedig i’w band eang. Fodd bynnag, nododd y ‘Gwerthusiad o weithrediad y Rhaglen Dysgu yn y Gymru Ddigidol’, a gyhoeddwyd chwe mis yn ôl, nad oedd bron i draean yr ysgolion wedi mewngofnodi unwaith ar Hwb, a gwnaeth gyfres o argymhellion i Lywodraeth Cymru er mwyn gwella’r sefyllfa hon, gan gynnwys datblygu strategaeth gyfathrebu sydd wedi’i thargedu at athrawon a rhieni, a phennu targedau ar gyfer cyfraddau mabwysiadu a defnyddio Hwb. A allwch roi’r wybodaeth ddiweddaraf ynglŷn â’r cynnydd y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud ar weithredu argymhellion yr adroddiad?

I’m sure the Member will join everybody in welcoming the fact that we now have achieved the connectivity that he referred to in his question. I think he asked a question on it some months ago, and we’ve achieved our ambitions on that now. The Cabinet Secretary was talking about how we move one step further and invest even further resources to ensure that schools do have access to the fastest broadband speeds available to us. Can I say this in terms of the overall programme that we’re following with Hwb? It has clearly made an enormous difference for schools and for learners across the whole of Wales. We want to see this expanded, and we want to see it continuing to drive forward and to provide the opportunity for everybody—all learners across Wales—to access the sorts of information and the sorts of digital skills that are essential in everyday life. We are making progress in terms of delivering on the recommendations that have been made for us, and I will be very happy to update Members more fully on that in terms of a written statement in the next few weeks.

Rwy’n siŵr y bydd yr Aelod yn ymuno â phawb i groesawu’r ffaith ein bod bellach wedi cyflawni’r cysylltedd y cyfeiriodd ato yn ei gwestiwn. Credaf iddo ofyn cwestiwn yn ei gylch rai misoedd yn ôl, ac rydym bellach wedi cyflawni ein huchelgais yn hyn o beth. Roedd Ysgrifennydd y Cabinet yn siarad ynglŷn â sut yr awn gam ymhellach, a buddsoddi hyd yn oed mwy o adnoddau er mwyn sicrhau bod ysgolion yn cael mynediad at y band eang cyflymaf sydd ar gael i ni. A gaf fi ddweud hyn o ran y rhaglen gyffredinol rydym yn ei dilyn gyda Hwb? Mae’n amlwg wedi gwneud cryn wahaniaeth i ysgolion ac i ddysgwyr ledled Cymru. Rydym am weld hyn yn ehangu, ac rydym am ei weld yn parhau i sbarduno a darparu cyfleoedd i bawb—i’r holl ddysgwyr ledled Cymru—gael mynediad at y mathau o wybodaeth a’r mathau o sgiliau digidol sy’n hanfodol mewn bywyd bob dydd. Rydym yn gwneud cynnydd o ran rhoi’r argymhellion a wnaed ar ein cyfer ar waith, a byddaf yn fwy na pharod i roi’r wybodaeth ddiweddaraf yn fwy cyflawn i’r Aelodau mewn perthynas â hynny drwy ddatganiad ysgrifenedig yn ystod yr wythnosau nesaf.

In order for pupils to make the best use of digital technologies, we need to ensure that teachers are adequately trained in this area. Indeed, staff at Cwmdare primary school in my constituency recently made use of BT’s free Barefoot Computing training to do just this. How can the Welsh Government ensure that all staff in Welsh primary schools gain the right skills to help pupils prepare for the digital age?

Er mwyn i ddisgyblion allu gwneud y defnydd gorau o dechnolegau digidol, mae’n rhaid i ni sicrhau bod athrawon yn cael eu hyfforddi’n briodol yn y maes hwn. Yn wir, yn ddiweddar, manteisiodd staff yn ysgol gynradd Cwmdâr yn fy etholaeth ar hyfforddiant di-dâl BT, Barefoot Computing, er mwyn gwneud hynny. Sut y gall Llywodraeth Cymru sicrhau bod yr holl staff mewn ysgolion cynradd yng Nghymru yn dysgu’r sgiliau priodol i helpu disgyblion i baratoi ar gyfer yr oes ddigidol?

I’m very pleased to hear that Cwmdare primary is taking advantage of the free Barefoot Computing resources. Members may wish to know that the Welsh Government has worked closely with BT to review and develop the resources in line with the Welsh curriculum and the digital competence framework. We’re also working with BT to promote the volunteer workshops where volunteers will go into Welsh primary schools to teach trainers and to train teachers on how we deliver the Barefoot resources. In addition to this, we are investing £500,000 a year in the regional consortia to train schools in using digital technologies, with a particular focus on the tools and resources available through the Hwb platform. We have also developed a self-assessment tool, which will be updated to provide for the training needs of schools and teachers, as identified by digital pioneer schools. The updated tool will enable teachers to assess their skills and confidence in delivering elements of the digital competence framework and to identify their further professional learning needs.

Rwy’n falch iawn o glywed bod ysgol gynradd Cwmdâr yn manteisio ar adnoddau di-dâl Barefoot Computing. Efallai yr hoffai’r Aelodau wybod bod Llywodraeth Cymru wedi gweithio’n agos gyda BT i adolygu a datblygu’r adnoddau yn unol â’r cwricwlwm Cymreig a’r fframwaith cymhwysedd digidol. Rydym hefyd yn gweithio gyda BT i hyrwyddo’r gweithdai gwirfoddol, lle mae gwirfoddolwyr yn mynd i ysgolion cynradd yng Nghymru i addysgu hyfforddwyr ac i hyfforddi athrawon ar sut rydym yn darparu’r adnoddau Barefoot. Yn ogystal â hyn, rydym yn buddsoddi £500,000 y flwyddyn yn y consortia rhanbarthol er mwyn hyfforddi ysgolion i ddefnyddio technolegau digidol, gan ganolbwyntio’n benodol ar yr offer a’r adnoddau sydd ar gael drwy blatfform Hwb. Rydym hefyd wedi datblygu offeryn hunanasesu, a fydd yn cael ei ddiweddaru i ddarparu ar gyfer anghenion hyfforddi ysgolion ac athrawon, fel y nodir gan ysgolion arloesi digidol. Bydd yr offeryn wedi’i ddiweddaru yn galluogi athrawon i asesu eu sgiliau a’u hyder wrth gyflawni elfennau o’r fframwaith cymhwysedd digidol ac i nodi eu hanghenion dysgu proffesiynol pellach.

Derbyn Disgyblion i Ysgolion ym Mhowys

School Admissions in Powys

6. A wnaiff Ysgrifennydd y Cabinet ddatganiad am y newidiadau arfaethedig i’r broses o dderbyn disgyblion i ysgolion ym Mhowys o fis Medi 2017? OAQ(5)0121(EDU)

6. Will the Cabinet Secretary make a statement on the proposed changes to school admissions in Powys from September 2017? OAQ(5)0121(EDU)

Presiding Officer, before answering this question, I will make a statement of interest, in that I have a child in the school system in Powys.

Powys County Council is the admission authority for community schools in Powys and is therefore responsible for setting admission arrangements and ensuring that these arrangements are properly implemented and applied fairly.

Llywydd, cyn ateb y cwestiwn hwn, rwyf am ddatgan diddordeb, gan fod gennyf blentyn yn y system ysgolion ym Mhowys.

Cyngor Sir Powys yw’r awdurdod derbyn ar gyfer ysgolion cymunedol ym Mhowys, a’r Cyngor, felly, sy’n gyfrifol am bennu trefniadau derbyn a sicrhau bod y trefniadau hyn yn cael eu gweithredu’n deg.

Minister, ‘cylch meithrin’ and pre-school playgroups are already oversubscribed, and there is a real concern that, when the new school admissions policy in Powys comes into force in September, the pressure on playgroups will be unsustainable. Can I ask what the Welsh Government is doing to support the additional pressures on these playgroups?

Gweinidog, mae’r cylchoedd meithrin a’r cylchoedd chwarae cyn-ysgol eisoes yn orlawn, ac mae pryder gwirioneddol, pan ddaw’r polisi derbyn i ysgolion newydd i rym ym Mhowys ym mis Medi, y bydd y pwysau ar y cylchoedd chwarae yn anghynaladwy. A gaf fi ofyn beth y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud i gynnal y pwysau ychwanegol ar y cylchoedd chwarae hyn?

I trust that all those who were members of Powys County Council at the time that decision was taken will be aware of the implications of the decisions that they took. The Member will be aware, of course, as a former member of that authority, that that authority is responsible for setting its own admissions codes and the consequences thereof.

Hyderaf fod pawb a oedd yn aelodau o Gyngor Sir Powys pan wnaed y penderfyniad hwnnw yn ymwybodol o oblygiadau eu penderfyniadau. Bydd yr Aelod yn ymwybodol, wrth gwrs, fel cyn aelod o’r awdurdod hwnnw, fod yr awdurdod yn gyfrifol am bennu ei godau derbyn ei hun, a chanlyniadau hynny.

Adeiladau Ysgolion yn Islwyn

School Buildings in Islwyn

7. A wnaiff Ysgrifennydd y Cabinet ddatganiad am y buddsoddiad y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud i adeiladau ysgolion yn Islwyn? OAQ(5)0119(EDU)

7. Will the Cabinet Secretary make a statement on the investment the Welsh Government is making in school buildings in Islwyn? OAQ(5)0119(EDU)

Band A of the twenty-first century schools and education programme will see investment of over £56 million in schools in the Caerphilly county borough over the five-year period ending in 2019. Of this, over £28 million will have been spent in the Islwyn constituency.

Bydd Band A rhaglen ysgolion ac addysg yr unfed ganrif ar hugain yn gweld dros £56 miliwn o fuddsoddiad mewn ysgolion ym mwrdeistref sirol Caerffili dros y cyfnod o bum mlynedd a ddaw i ben yn 2019. O’r swm hwn, bydd dros £28 miliwn wedi cael ei wario yn etholaeth Islwyn.

Thank you. Diolch. The headteacher of Islwyn High School, Tim Williams, has just recently been handed the keys to the £25.5 million-worth of new Islwyn High, built on the site of the former Oakdale colliery. The school has impressive features, modern teaching spaces, state-of-the-art technology workshops, fit-for-purpose science labs and IT suites, spread across three floors. Cabinet Secretary, what transformative impact will this massive injection of investment from the Welsh Labour Government have on the educational outcomes for future generations of Islwyn children?

Diolch. Mae pennaeth Ysgol Uwchradd Islwyn, Tim Williams, newydd dderbyn allweddi’r Ysgol Uwchradd Islwyn newydd gwerth £25.5 miliwn a adeiladwyd ar safle hen bwll glo Oakdale. Mae gan yr ysgol nodweddion gwefreiddiol, mannau dysgu modern, gweithdai technoleg o’r radd flaenaf, labordai gwyddoniaeth addas at y diben ac ystafelloedd TG, wedi’u gwasgaru dros dri llawr. Ysgrifennydd y Cabinet, pa effaith drawsnewidiol y bydd y chwistrelliad enfawr hwn o fuddsoddiad gan Lywodraeth Lafur Cymru yn ei chael ar ganlyniadau addysgol cenedlaethau o blant Islwyn yn y dyfodol?

Well, Presiding Officer, the Member is right: this significant investment has indeed provided the learners at Islwyn High with what is a state-of-the-art school building. The new learning environment provides pupils with the best facilities, affording them the best opportunity to maximise their potential. For the teachers in the school, it provides the platform for them to drive forward improved educational outcomes. I understand that pupils will move into the school at the beginning of July, and I am looking forward to having the opportunity to see for myself the difference that that new school building will make to the learning opportunities of that community.

Wel, Llywydd, mae’r Aelod yn iawn: mae’r buddsoddiad sylweddol hwn, yn wir, wedi darparu adeilad ysgol o’r radd flaenaf i ddysgwyr yn Ysgol Uwchradd Islwyn. Mae’r amgylchedd dysgu newydd yn darparu’r cyfleusterau gorau i’r disgyblion, ac yn rhoi’r cyfle gorau iddynt wneud y gorau o’u potensial. I’r athrawon yn yr ysgol, mae’n darparu llwyfan iddynt ysgogi gwell canlyniadau addysgol. Deallaf y bydd y disgyblion yn symud i’r ysgol ar ddechrau mis Gorffennaf, ac rwy’n edrych ymlaen at gael cyfle i weld drosof fy hun y gwahaniaeth y bydd yr adeilad ysgol newydd yn ei wneud i gyfleoedd dysgu’r gymuned honno.

Dysgwyr sydd ag Anghenion Gofal Iechyd

Learners with Healthcare Needs

8. Sut y mae Llywodraeth Cymru yn cefnogi dysgwyr sydd ag anghenion gofal iechyd? OAQ(5)0115(EDU)

8. How is the Welsh Government supporting learners with healthcare needs? OAQ(5)0115(EDU)

On 30 March, the Welsh Government published revised guidance to support learners with both short-term and long-term healthcare needs. The guidance is statutory for governing bodies of all maintained schools, pupil referral units, and local authorities. It sets out clear expectations about how these learners should be supported.

Ar 30 Mawrth, cyhoeddodd Llywodraeth Cymru ganllawiau diwygiedig i gefnogi dysgwyr sydd ag anghenion gofal iechyd tymor byr a hirdymor. Mae’r canllawiau hyn yn statudol ar gyfer cyrff llywodraethu’r holl ysgolion a gynhelir, unedau cyfeirio disgyblion, ac awdurdodau lleol. Mae’n nodi disgwyliadau clir ynglŷn â sut y dylid cefnogi’r dysgwyr hyn.

How do you respond to concern expressed by Diabetes UK and their partners that the guidance, although welcome, doesn’t go far enough in clarifying the situation, that although there are several references or statements that will result in long-term medical conditions being under the additional learning needs framework, the Welsh Government still doesn’t support the amendment of the Additional Learning Needs and Education Tribunal (Wales) Bill and code to reflect this, that the document still doesn’t guarantee any support and makes it very clear that the provision of support is voluntary, and that basic requirements, such as having an individual plan in place, are not guaranteed by the guidance?

Sut rydych yn ymateb i’r pryder a fynegwyd gan Diabetes UK a’u partneriaid nad yw’r canllawiau, er eu bod i’w croesawu, yn mynd yn ddigon pell o ran egluro’r sefyllfa, er y ceir sawl cyfeiriad neu ddatganiad a fydd yn arwain at gynnwys cyflyrau meddygol hirdymor yn rhan o’r fframwaith anghenion dysgu ychwanegol, nad yw Llywodraeth Cymru eto’n cefnogi gwelliant y Bil Anghenion Dysgu Ychwanegol a’r Tribiwnlys Addysg (Cymru) a’r cod i adlewyrchu hyn, nad yw’r ddogfen eto’n gwarantu unrhyw gymorth a’i bod yn ei gwneud yn glir iawn mai gwirfoddol fydd unrhyw gymorth a ddarperir, ac nad yw gofynion sylfaenol, fel sicrhau bod cynllun unigol ar waith, wedi’u gwarantu gan y canllawiau?

The Member’s wrong, of course, in his suggestion that the Government will not support any amendments to this Bill. We’ve not reached the stage of consideration of any amendments to this Bill at this point. In fact, we haven’t reached the end of Stage 1 consideration of this Bill. I’ve been very impressed by the hard work of the committee, ably led by my good friend, the Member for Torfaen, who has looked at these matters in great detail. The statutory guidance to which the Member refers has been subjected to specific scrutiny from this committee. I look forward to hearing what the conclusions of that scrutiny are, and I will certainly respond to the committee’s report on this matter, and I’m very open to giving full and due consideration to all suggestions and proposals that will come from the committee at the appropriate stage, Stage 2, when we reach that stage in June.

Mae’r Aelod yn anghywir, wrth gwrs, i awgrymu na fydd y Llywodraeth yn cefnogi unrhyw ddiwygiadau i’r Bil hwn. Nid ydym wedi cyrraedd y cam o ystyried unrhyw ddiwygiadau i’r Bil ar hyn o bryd. Mewn gwirionedd, nid ydym wedi cyrraedd diwedd ystyriaeth Cam 1 o’r Bil. Rwy’n hapus iawn â gwaith caled y pwyllgor, o dan arweiniad medrus fy nghyfaill, yr Aelod dros Dorfaen, sydd wedi ystyried y materion hyn yn drylwyr iawn. Mae’r pwyllgor hwn wedi gwneud gwaith craffu penodol ar y canllawiau statudol y cyfeiria’r Aelod atynt. Edrychaf ymlaen at glywed casgliadau’r gwaith craffu hwnnw, a byddaf yn sicr yn ymateb i adroddiad y pwyllgor ar y mater hwn, ac rwy’n fwy na pharod i roi ystyriaeth lawn a haeddiannol i’r holl awgrymiadau ac argymhellion a ddaw gan y pwyllgor ar y cam priodol, cam 2, pan fyddwn yn cyrraedd y cam hwnnw ym mis Mehefin.

Addysgu Hanes

The Teaching of History

9. A wnaiff Ysgrifennydd y Cabinet ddatganiad am addysgu hanes yn ysgolion Cymru? OAQ(5)0116(EDU)

9. Will the Cabinet Secretary make a statement on the teaching of history in Welsh schools? OAQ(5)0116(EDU) 

Diolch, Dai. History is a compulsory national curriculum subject for all learners at key stages 2 and 3. History will be included in the humanities area of learning and experience of the new curriculum, and this will give us a new opportunity to ensure that the history platform will have an enhanced Welsh dimension and an international perspective.

Diolch, Dai. Mae hanes yn bwnc gorfodol yn y cwricwlwm cenedlaethol i bob dysgwr yng nghyfnodau allweddol 2 a 3. Bydd hanes yn cael ei gynnwys ym maes dysgu a phrofiad y dyniaethau yn y cwricwlwm newydd, a bydd hyn yn rhoi cyfle newydd inni sicrhau y bydd y platfform hanes yn cynnwys dimensiwn Cymreig gwell a phersbectif rhyngwladol.

Diolch am yr ateb yna. Mae’n wir dweud bod llawer o bobl yn pryderu ynglŷn â dysgu hanes Cymru yn ein hysgolion. Yn dilyn adroddiadau beirniadol yn y maes, mae angen sôn am Aneirin a Taliesin, Gwenllian ym 1136, Llywelyn ein Llyw Olaf, Owain Glyndŵr, yr Esgob William Morgan, Williams Pantycelyn, terfysg Merthyr, terfysg Rebecca, brad y llyfrau gleision, y ‘Welsh Not’, ac yn y blaen. Pa obaith diwygio cwricwlwm hanes ein plant i adlewyrchu hanes eu cenedl eu hunain?

Thank you for that response. It’s true to say that many people are concerned about the teaching of Welsh history in our schools. Following on from critical reports in the area, we need to mention Aneirin and Taliesin, Gwenllian in 1136, ‘Llywelyn Ein Llyw Olaf’, Owain Glyndŵr, Bishop William Morgan, Williams Pantycelyn, the Merthyr rising, the Rebecca riots, the treachery of the blue books, the Welsh Not, and so on. What hope is there of amending the history curriculum to teach our children Welsh history?

Well, Dai, as I said, the curriculum reform, which I was urged earlier by your colleague to stop and slow down and pause on, gives us this new opportunity to enhance the ability to teach Welsh children about their history. As I said, the Welsh dimension in both the current and the new curriculum is an important and prominent part of the education system, and Dr Elin Jones’s report, ‘The Cwricwlwm Cymreig, history and the story of Wales’, was taken forward and was considered as part of Professor Donaldson’s review in ‘Successful Futures’ and will form an important part of the consideration as the areas of learning and experience are developed.

But let me be absolutely clear: there are many, many opportunities within the current curriculum for children to learn about their communities, the effect on international events and how their communities were affected and changed. I know that often there is concern about the content of Welsh history in the GCSE examination, and, often, people express concerns that the papers are about American history, about European history, about the first and second world wars. You will be aware that the new history GCSE will be ready for teaching in September of this year, and, again, there are enhanced opportunities for students to spend more of their time considering their own history and the impact of important international events on that.

Wel, Dai, fel y dywedais, mae’r broses o ddiwygio’r cwricwlwm, y cefais fy annog yn gynharach gan eich cyd-Aelod i’w hatal a’i harafu a’i hoedi, yn rhoi’r cyfle newydd hwn inni wella’r gallu i addysgu plant Cymru am eu hanes. Fel y dywedais, mae’r dimensiwn Cymreig yn y cwricwlwm presennol a’r cwricwlwm newydd yn rhan bwysig ac amlwg o’r system addysg, a chafodd adroddiad Dr Elin Jones, ‘Y Cwricwlwm Cymreig, hanes a stori Cymru’, ei gyflwyno a’i ystyried yn rhan o adolygiad yr Athro Donaldson yn ‘Dyfodol Llwyddiannus’ a bydd yn ffurfio rhan bwysig o’r ystyriaeth wrth ddatblygu meysydd dysgu a phrofiad.

Ond gadewch i mi fod yn gwbl glir: mae llawer iawn, iawn o gyfleoedd yn y cwricwlwm presennol i blant ddysgu am eu cymunedau, yr effaith ar ddigwyddiadau rhyngwladol a sut y cafodd eu cymunedau eu heffeithio a’u newid. Gwn fod pryder, yn aml, ynglŷn â’r hyn y mae hanes Cymru yn ei gynnwys ar gyfer yr arholiad TGAU, ac yn aml, mae pobl yn mynegi pryderon fod y papurau’n ymwneud â hanes America, â hanes Ewrop, â’r ddau ryfel byd. Fe fyddwch yn gwybod y bydd y TGAU Hanes newydd yn barod i gael ei addysgu ym mis Medi eleni, ac unwaith eto, ceir cyfleoedd gwell i fyfyrwyr dreulio mwy o’u hamser yn ystyried eu hanes eu hunain ac effaith digwyddiadau rhyngwladol pwysig arno.

2. 2. Cwestiynau i’r Cwnsler Cyffredinol
2. 2. Questions to the Counsel General

Mae [R] yn dynodi bod yr Aelod wedi datgan buddiant. Mae [W] yn dynodi bod y cwestiwn wedi’i gyflwyno yn Gymraeg.

[R] signifies the Member has declared an interest. [W] signifies that the question was tabled in Welsh.

Yr eitem nesaf yw’r cwestiynau i’r Cwnsler Cyffredinol, ac mae’r cwestiwn cyntaf gan Dawn Bowden.

The next item is questions to the Counsel General, and the first question is from Dawn Bowden.

Ffioedd Tribiwnlysoedd

Employment Tribunal Fees

1. Pa asesiad y mae’r Cwnsler Cyffredinol wedi’i wneud o’r effaith a gaiff ffioedd tribiwnlysoedd cyflogaeth ar fynediad at gyfiawnder yng Nghymru? OAQ(5)0037(CG)

What assessment has the Counsel General made of the impact that employment tribunal fees will have on access to justice in Wales? OAQ(5)0037(CG)

The Welsh Government is concerned that, for many people, the cost of bringing employment-related claims is now prohibitively expensive and denies them access to justice.

Mae Llywodraeth Cymru yn bryderus fod cost dwyn hawliadau sy’n gysylltiedig â chyflogaeth bellach yn rhy ddrud i lawer o bobl ac yn eu hatal rhag cael mynediad at gyfiawnder.

Thank you, Counsel General, and I’m sure you’re aware that recent figures indicate that there has been an 81 per cent decrease in the number of employment tribunal claims lodged since the UK Government introduced fees in 2013. Unison is currently challenging these fees in the Supreme Court. Do you agree with me, Counsel General, that such fees, ranging from £160 to £950, with discrimination claims attracting the highest level of fees, mean that ordinary people are effectively being priced out of justice and that this disproportionately penalises women, low paid, ethnic minority, LGBT and disabled employees and is yet a further example of Tory attacks on working people?

Diolch, Cwnsler Cyffredinol, ac rwy’n siŵr eich bod yn ymwybodol fod y ffigurau diweddar yn dangos bod gostyngiad o 81 y cant wedi bod yn nifer yr hawliadau tribiwnlys cyflogaeth a ddygwyd gerbron ers i Lywodraeth y DU gyflwyno ffioedd yn 2013. Mae Unsain yn herio’r ffioedd hyn yn y Goruchaf Lys ar hyn o bryd. A ydych yn cytuno â mi, Cwnsler Cyffredinol, fod ffioedd o’r fath, sy’n amrywio rhwng £160 a £950, gyda hawliadau gwahaniaethu yn denu’r lefel uchaf o ffioedd, yn golygu bod pobl gyffredin yn cael eu hamddifadu o gyfiawnder i bob pwrpas oherwydd y gost a bod hyn yn cosbi menywod, gweithwyr ar gyflogau isel, lleiafrifoedd ethnig, pobl lesbiaidd, hoyw, ddeurywiol a thrawsrywiol a gweithwyr anabl yn anghymesur, ac yn enghraifft arall o ymosodiadau Torïaidd ar bobl sy’n gweithio?

Well, you make some very good points. The UK Government’s own review of the introduction of fees in employment tribunals was published in January, and that does indeed highlight a number of very concerning the areas. First is obviously the very stark and substantial fall that there has been in the volume of claims: an 80 per cent reduction in claims to tribunals since the introduction of fees. The Government’s own evidence is also that some people who are unable to resolve their disputes through conciliation nevertheless did not bring a claim to the employment tribunals because they said they could not afford the fee, despite any financial support that was available. Equally, the assessment under the public sector equality duty that has been made by the UK Government of the impact of fees is that they have had a significant impact on discrimination cases and the discrimination area. The Supreme Court reference itself—and we’re awaiting the judgment in that particular case—just highlights that there are substantial fees ranging from £390 to £1,600 to go to the employment appeal tribunal, and that following that, official statistics show a dramatic reduction in claims brought—around about 80 per cent.

The Welsh Government has made its own representations in the consultations, which basically make the point very clearly that we do not think there should be fees at all, and certainly there should not be any fees that deny access to justice, and certainly in this area there clearly is a significant denial of justice to working people within Wales.

Wel, rydych yn gwneud rhai pwyntiau da iawn. Cyhoeddwyd adolygiad Llywodraeth y DU o gyflwyno ffioedd mewn tribiwnlysoedd cyflogaeth ym mis Ionawr, ac yn wir, mae’n tynnu sylw at nifer o feysydd sy’n peri cryn bryder. Yn gyntaf, yn amlwg, y gostyngiad amlwg a sylweddol iawn a fu yn nifer yr hawliadau: gostyngiad o 80 y cant yn nifer yr hawliadau i dribiwnlysoedd ers cyflwyno’r ffioedd. Dengys tystiolaeth y Llywodraeth ei hun hefyd fod rhai pobl na allodd ddatrys eu hanghydfod drwy gymodi er hynny heb ddod â hawliad gerbron y tribiwnlysoedd cyflogaeth am eu bod yn dweud na allent fforddio’r ffi, er gwaethaf unrhyw gymorth ariannol a oedd ar gael. Yn yr un modd, yr asesiad a wnaed o dan ddyletswydd cydraddoldeb y sector cyhoeddus gan Lywodraeth y DU o effaith ffioedd yw eu bod wedi effeithio’n sylweddol ar achosion gwahaniaethu a’r maes gwahaniaethu. Mae cyfeiriad y Goruchaf Lys ei hun—ac rydym yn dal i aros am ddyfarniad yn yr achos penodol hwnnw—yn tynnu sylw at y ffioedd sylweddol, sy’n amrywio rhwng £390 a £1,600, i fynd i’r tribiwnlys apelau cyflogaeth, ac yn dilyn hynny, mae’r ystadegau swyddogol yn dangos gostyngiad sylweddol yn nifer yr hawliadau a ddygwyd gerbron—oddeutu 80 y cant.

Mae Llywodraeth Cymru wedi gwneud ei sylwadau ei hun yn yr ymgynghoriadau, gan ei gwneud yn glir, yn y bôn, nad ydym yn credu y dylai fod unrhyw ffioedd o gwbl, ac yn sicr ni ddylai fod unrhyw ffioedd sy’n atal mynediad at gyfiawnder, ac yn sicr, mae’n amlwg yn y maes hwn fod pobl sy’n gweithio yng Nghymru yn cael eu hamddifadu o gyfiawnder.

If I can just make a point about what Dawn said, fees are higher in some cases than Dawn Bowden suggested. It now costs around £1,250 for an unfair dismissal claim. Claimants are able to apply for remission of fees, but many people will need assistance doing so. Many people will also need help with issuing the claim and conducting it. The citizens advice bureau has long been a source of free advice and guidance, not only on employment matters, but on other issues—but I know how stretched that service has become. How would you propose to support the CAB in Wales?

Os caf fi wneud pwynt ynglŷn â’r hyn a ddywedodd Dawn, mae’r ffioedd yn uwch, mewn rhai achosion, nag yr awgrymodd Dawn Bowden. Mae bellach yn costio oddeutu £1,250 i wneud hawliad diswyddo annheg. Gall hawlwyr wneud cais i beidio â thalu ffioedd, ond bydd llawer o bobl angen cymorth i wneud hynny. Bydd llawer o bobl angen cymorth gyda chyflwyno’r hawliad a’i drin. Mae’r ganolfan cyngor ar bopeth wedi bod yn ffynhonnell o gyngor ac arweiniad am ddim ers peth amser, nid yn unig ar faterion cyflogaeth, ond ar faterion eraill—ond rwy’n gwybod cymaint o bwysau sydd ar y gwasanaeth hwnnw. Sut y byddech yn argymell cefnogi’r ganolfan cyngor ar bopeth yng Nghymru?

The Welsh Government supports the CAB by actually funding advice and support through various advice agencies. Of course, the most effective way of gaining support in occupational matters is by actually belonging to a trade union, and of course the UK Government seems to spend most of its time looking at legislation that actually inhibits and restricts the role and operation of trade unions. I have to say that this area of work has never been properly recognised by the UK Government and by the Conservative Party.

Mae Llywodraeth Cymru yn cefnogi’r ganolfan cyngor ar bopeth mewn gwirionedd drwy ariannu cyngor a chymorth drwy asiantaethau cynghori amrywiol. Wrth gwrs, y ffordd fwyaf effeithiol o sicrhau cymorth mewn materion galwedigaethol yw drwy fod yn aelod o undeb llafur mewn gwirionedd, ac wrth gwrs, ymddengys bod Llywodraeth y DU yn treulio’r rhan fwyaf o’i hamser yn edrych ar ddeddfwriaeth sy’n rhwystro ac yn cyfyngu ar rôl a gweithrediad undebau llafur. Mae’n rhaid i mi ddweud nad yw’r maes gwaith hwn erioed wedi cael ei gydnabod yn briodol gan Lywodraeth y DU na’r Blaid Geidwadol.

Ehangu Amrywiaeth Farnwrol

Increasing Judicial Diversity

2. Beth yw asesiad y Cwnsler Cyffredinol o’r effaith a gaiff adroddiad y cyngor cyfiawnder ar ehangu amrywiaeth farnwrol ar Gymru? OAQ(5)0034(CG) 

2. What is the Counsel General’s assessment of the implications for Wales of the report by the justice council on increasing judicial diversity? OAQ(5)0034(CG)

The recommendations relating to the personal development and career progression of lower-ranking judges and tribunal members could have a positive impact on career opportunities for the Welsh tribunal judiciary.

Gallai’r argymhellion sy’n ymwneud â datblygiad personol a gallu barnwyr ar safle is ac aelodau tribiwnlysoedd i gamu ymlaen yn eu gyrfa effeithio’n gadarnhaol ar gyfleoedd gyrfaol i’r farnwriaeth dribiwnlysoedd yng Nghymru.

Can I thank the Counsel General for that response? The report concludes that a purely organic approach to increasing diversity means that change is happening far too slowly and calls for systematic and structural changes to promote change. Does the Counsel General agree? What discussions has he had in respect of how the Welsh Government can contribute to the change process? It’s not a huge improvement if a public-school man is replaced by a public-school woman. We want real diversity.

A gaf fi ddiolch i’r Cwnsler Cyffredinol am ei ateb? Daw’r adroddiad i’r casgliad fod ymagwedd hollol organig tuag at ehangu amrywiaeth yn golygu bod newid yn digwydd yn llawer rhy araf, a geilw am newidiadau systematig a strwythurol er mwyn hybu newid. A yw’r Cwnsler Cyffredinol yn cytuno? Pa drafodaethau a gafodd ynglŷn â sut y gall Llywodraeth Cymru gyfrannu at y broses o newid? Nid yw’n welliant enfawr os yw menyw a addysgwyd yn breifat yn dod yn lle dyn a addysgwyd yn breifat. Rydym yn awyddus i weld gwir amrywiaeth.

Thank you for that supplementary question. Of course, you raise some of the points that were very much raised in the Justice report, which effectively said that the senior judiciary is dominated by privately educated white men and may need targets with teeth to improve diversity on the bench. There is, of course, a significant process of change under way at the moment, and the study by the reform group Justice, which the Member has referred to, is in fact very highly critical of the slow progress that’s been made, as in fact have been senior members of the judiciary themselves. So, we wait to see the outcome of those considerations, but they have described very much that the failure to ensure that the judiciary reflects the UK’s ethnic, gender and social composition has become a serious constitutional issue.

We are very alert to these issues in respect of that part of the judiciary that comes within the responsibility of Welsh Government. In representations that we make, we make very clearly the points in respect of diversity. We also make the point very strongly that it is vital that there is Welsh representation in the higher courts by judges with a knowledge and understanding of devolution and the law as it applies to Wales. So, those two aspects are very much within Welsh Government consideration in any opportunity there is to promote that increased diversity that we all want to see.

Diolch am eich cwestiwn atodol. Wrth gwrs, rydych yn codi rhai o’r pwyntiau a wnaed yn glir yn adroddiad Justice, a ddywedai, i bob pwrpas, fod yr uwch farnwriaeth yn cael ei dominyddu gan ddynion gwyn a addysgwyd yn breifat, ac efallai y byddai angen targedau beiddgar er mwyn ehangu amrywiaeth ar y fainc. Wrth gwrs, mae proses o newid sylweddol yn mynd rhagddi ar hyn o bryd, ac mae’r astudiaeth y cyfeiriodd yr Aelod ati gan y grŵp diwygio Justice yn feirniadol iawn, fel rhai o uwch aelodau’r farnwriaeth eu hunain mewn gwirionedd, o’r cynnydd araf a wnaed. Felly, rydym yn aros i weld canlyniad yr ystyriaethau hynny, ond maent wedi disgrifio i raddau helaeth iawn fod y methiant i sicrhau bod y farnwriaeth yn adlewyrchu cyfansoddiad ethnig, cyfansoddiad o ran y rhywiau a chyfansoddiad cymdeithasol y DU wedi dod yn fater cyfansoddiadol o bwys.

Rydym yn effro iawn i’r materion hyn mewn perthynas â’r rhan honno o’r farnwriaeth y mae Llywodraeth Cymru yn gyfrifol amdani. Yn y sylwadau a wnawn, rydym yn gwneud y pwyntiau sy’n ymwneud ag amrywiaeth yn glir iawn. Rydym hefyd yn gwneud y pwynt, yn gryf iawn, ei bod yn hanfodol fod cynrychiolaeth Gymreig yn y llysoedd uwch gan farnwyr â gwybodaeth a dealltwriaeth o ddatganoli a’r gyfraith fel y mae’n gymwys i Gymru. Felly, mae’r ddwy agwedd honno’n bendant yn cael eu hystyried gan Lywodraeth Cymru pan fo unrhyw gyfle i hyrwyddo’r amrywiaeth ehangach rydym oll yn awyddus i’w gweld.

Contractau Dim Oriau

Zero-hours Contracts

3. Pa asesiad y mae’r Cwnsler Cyffredinol wedi’i wneud o ran a oes gan y Cynulliad y cymhwysedd deddfwriaethol i wahardd y defnydd o gontractau dim oriau yng Nghymru? OAQ(5)0036(CG)

3. What assessment has the Counsel General made of whether the Assembly has the legislative competence to ban the use of zero-hours contracts in Wales? OAQ(5)0036(CG)

Members will know that my advice is legally privileged. Proposals to legislate for zero-hours contracts would require detailed analysis of legislative competence, having regard to the particular factual circumstances and context.

Bydd yr Aelodau’n ymwybodol fod fy nghyngor yn gyfreithiol freintiedig. Byddai cynigion i ddeddfu ar gontractau dim oriau yn galw am ddadansoddiad manwl o gymhwysedd deddfwriaethol sy’n ystyried yr amgylchiadau a’r cyd-destun ffeithiol penodol.

I thank him for that answer. Exploitative employment conditions are a major scourge of the modern economy and finding a way to outlaw exploitative employment is an absolute priority for us on these benches. I welcome commitments by the UK Labour Party to use reserved powers in Westminster to ban exploitative employment across the UK.

Given his answer about the competence of this place, what does he make of attempts by Plaid Cymru to attach amendments to other legislation that cannot genuinely tackle this blight and put that legislation at risk, even if it secures a good headline for Plaid?

Diolch iddo am ei ateb. Mae amodau cyflogaeth camfanteisiol yn bla difrifol ar yr economi fodern, ac mae dod o hyd i ffordd o wahardd cyflogaeth gamfanteisiol yn flaenoriaeth absoliwt i ni ar y meinciau hyn. Rwy’n croesawu ymrwymiadau gan Blaid Lafur y DU i ddefnyddio pwerau a gedwir yn San Steffan i wahardd cyflogaeth gamfanteisiol ledled y DU.

O ystyried ei ateb ynglŷn â chymhwysedd y lle hwn, beth yw ei farn ynglŷn ag ymdrechion Plaid Cymru i atodi diwygiadau i ddeddfwriaeth arall na all fynd i’r afael â’r malltod hwn o ddifrif, ac sy’n peryglu’r ddeddfwriaeth honno, hyd yn oed os yw hynny’n sicrhau pennawd da i Blaid Cymru?

Well, I don’t believe it’s my purpose to comment on proposals that are made by particular individuals or by political parties. What I would say is this: Welsh Government has been very alert to the whole issue of conditions within employment and has raised on a number of occasions the issues of the way in which procurement can be used.

We’ve already seen work that has been done by Welsh Government in respect of blacklisting. We’ve had, obviously, the discussion on the principles with regard to the trade union Act and, of course, there’s very considerable work that was undertaken, and significant impact, in respect of the Agricultural Sector (Wales) Act 2014, and, of course, the impact of that particular judgement.

The code of practice on ethical employment in supply chains has been launched by the Cabinet Secretary for Finance and Local Government earlier this year. It is a voluntary code, but all organisations that receive funding from the Welsh Government are expected to sign up to it, and it provides that zero-hours contracts are not to be used unfairly.

The Public Services Staff Commission has produced guidance about the use of non-guaranteed-hours contracts and principles and guidance on the appropriate use of non-guaranteed-hours arrangements in devolved public services in Wales.

The Welsh Government has also commissioned and published research about the use of zero-hours contracts in devolved Welsh public services and in the domiciliary care context. Of course, Members will be aware of statements that have been made by Ministers in respect of the ongoing work of Welsh Government on the issue of tackling job insecurity, zero-hours contracts and imposed self-employment, and also considerations that are being given specifically to the care sector.

Wel, nid wyf yn credu mai fy lle i yw gwneud sylwadau ar argymhellion a wnaed gan unigolion penodol neu gan bleidiau gwleidyddol. Beth y byddwn yn ei ddweud yw hyn: mae Llywodraeth Cymru wedi bod yn effro iawn i fater amodau cyflogaeth yn ei gyfanrwydd, ac ar sawl achlysur, mae wedi tynnu sylw at faterion yn ymwneud â’r ffordd y gellir defnyddio’r broses gaffael.

Rydym eisoes wedi gweld y gwaith a wnaed gan Lywodraeth Cymru mewn perthynas â chosbrestru. Yn amlwg, rydym wedi cael y drafodaeth ar yr egwyddorion mewn perthynas â’r Ddeddf undebau llafur, ac wrth gwrs, gwnaed cryn dipyn o waith, a gwelwyd cryn effaith, mewn perthynas â Deddf y Sector Amaethyddol (Cymru) 2014, ac wrth gwrs, effaith y dyfarniad penodol hwnnw.

Lansiwyd y cod ymarfer ar gyflogaeth foesegol mewn cadwyni cyflenwi gan Ysgrifennydd y Cabinet dros Gyllid a Llywodraeth Leol yn gynharach eleni. Mae’n god gwirfoddol, ond disgwylir i bob sefydliad sy’n derbyn cyllid gan Lywodraeth Cymru ymrwymo iddo, ac mae’n darparu na ddylid defnyddio contractau dim oriau mewn modd annheg.

Mae Comisiwn Staff y Gwasanaethau Cyhoeddus wedi cynhyrchu canllawiau ynglŷn â’r defnydd o gontractau heb oriau gwarantedig ac egwyddorion a chanllawiau ar y defnydd priodol o drefniadau heb oriau gwarantedig mewn gwasanaethau cyhoeddus datganoledig yng Nghymru.

Mae Llywodraeth Cymru hefyd wedi comisiynu a chyhoeddi gwaith ymchwil ynglŷn â’r defnydd o gontractau dim oriau yn y gwasanaethau cyhoeddus datganoledig yng Nghymru ac yng nghyd-destun gofal cartref. Wrth gwrs, bydd yr Aelodau’n ymwybodol o ddatganiadau a wnaed gan Weinidogion mewn perthynas â gwaith parhaus Llywodraeth Cymru ar y mater o fynd i’r afael ag ansicrwydd swyddi, contractau dim oriau a gosod amodau hunangyflogaeth, yn ogystal ag ystyriaethau penodol a roddir i’r sector gofal.

Well, perhaps to help test that central competence question, Welsh Government can of course try and offer advice and guidance, as you’ve just mentioned, Counsel General. If so, what status does that have in terms of non-compliance and how would you view the fact that, on my last set of figures, Bridgend County Borough Council, until last week, employed almost 350 staff on zero-hours contracts? Would you think that complies with the sort of mission that you have against unfair use of those contracts?

Wel, er mwyn helpu i brofi’r cwestiwn canolog ynglŷn â chymhwysedd, efallai y gall Llywodraeth Cymru geisio cynnig cyngor ac arweiniad, wrth gwrs, fel rydych newydd sôn, Cwnsler Cyffredinol. Os felly, pa statws sydd i hynny o ran diffyg cydymffurfio, a beth yw eich barn ynglŷn â’r ffaith fod Cyngor Bwrdeistref Sirol Pen-y-bont ar Ogwr, tan yr wythnos diwethaf, yn ôl fy set ddiwethaf o ffigurau, yn cyflogi bron i 350 aelod o staff ar gontractau dim oriau? A ydych yn credu bod hynny’n cydsynio â’r math o genhadaeth sydd gennych yn erbyn defnydd annheg o’r contractau hynny?

Well, the code of practice on ethical employment in supply chains is there. It’s there for public bodies to take into account when it comes to consideration of future contracts. Obviously, the expectation is that all public bodies will have regard to that particular code. Any further steps that can be taken by Welsh Government will have to ensure that they are actually compliant with the competence that this Assembly actually has.

Members will be well aware of the issues that arose in the agriculture (Wales) Act—incidentally, something that the Member’s party actually opposed—which actually gave a very clear understanding of the way in which competence is considered under the conferred-powers model. Of course, we will, in due course, be changing to a different model, a reserved-powers model, in the future. The guidance that’s issued is voluntary, but we would expect compliance with it. And of course I have no doubt whatsoever that the Minister will want to see a system where it is reviewed in due course in the future.

Wel, mae’r cod ymarfer ar gyflogaeth foesegol mewn cadwyni cyflenwi ar waith. Mae’n bodoli er mwyn i gyrff cyhoeddus roi sylw iddo wrth ystyried contractau yn y dyfodol. Yn amlwg, disgwylir y bydd pob corff cyhoeddus yn ystyried y cod penodol hwnnw. Bydd yn rhaid i unrhyw gamau pellach y gall Llywodraeth Cymru eu cymryd sicrhau eu bod yn cydymffurfio â’r cymhwysedd sydd gan y Cynulliad hwn mewn gwirionedd.

Bydd yr Aelodau’n ymwybodol iawn o’r materion a gododd yn y Ddeddf amaethyddiaeth (Cymru)—rhywbeth yr oedd plaid yr Aelod yn ei wrthwynebu, gyda llaw—ac a roddodd ddealltwriaeth glir iawn mewn gwirionedd o’r ffordd yr ystyrir cymhwysedd o dan y model rhoi pwerau. Wrth gwrs, byddwn yn newid i fodel gwahanol maes o law, model cadw pwerau, yn y dyfodol. Mae’r canllawiau a gyhoeddir yn wirfoddol, ond byddem yn disgwyl cydymffurfiaeth â hwy. Ac wrth gwrs, nid oes gennyf unrhyw amheuaeth o gwbl y bydd y Gweinidog yn awyddus i weld system lle caiff hynny ei adolygu maes o law yn y dyfodol.

Thank you for your answers on the subject so far. It’s good that there is at least a code of practice that you’ve drawn up, but the point that Plaid made last week through Adam Price on the zero-hours issue was that you’ve laid claim to legal competence over the public sector employment area in your putting through the trade union Act, so it seems inconsistent with your approach to zero-hours contracts.

Diolch am eich atebion ar y pwnc hyd yn hyn. Mae’n dda eich bod wedi llunio cod ymarfer, o leiaf, ond y pwynt a wnaeth Plaid Cymru yr wythnos diwethaf drwy Adam Price ar fater contractau dim oriau oedd eich bod wedi hawlio cymhwysedd cyfreithiol dros faes cyflogaeth y sector cyhoeddus drwy gyflwyno Deddf yr undebau llafur, felly ymddengys bod hynny’n anghyson â’ch ymagwedd at gontractau dim oriau.

There’s no inconsistency. Any set of circumstances where there is a piece of legislation or an amendment that is proposed has to be considered in the light of the legislative competence that we actually have. That’s the point I made, I think, in my first answer, and that is that we have regard to the particular factual circumstances and context. And in the light of that, the issue of competence is decided upon.

Nid oes unrhyw anghysondeb. Mae’n rhaid ystyried unrhyw set o amgylchiadau lle cynigir darn o ddeddfwriaeth neu ddiwygiad yng ngoleuni’r cymhwysedd deddfwriaethol sydd gennym mewn gwirionedd. Credaf mai dyna’r pwynt a wneuthum yn fy ateb cyntaf, sef ein bod yn ystyried yr amgylchiadau a’r cyd-destun ffeithiol penodol. Ac yng ngoleuni hynny, penderfynir ar gymhwysedd.

Arferion Gwrth-gystadleuol gan y Diwydiant Fferyllol

Anti-competitive Practices by the Pharmaceutical Industry

4. Pa asesiad y mae’r Cwnsler Cyffredinol wedi’i wneud o’r goblygiadau cyfreithiol i Gymru yn sgil ymchwiliad 2008 Comisiwn yr UE i arferion gwrth-gystadleuol gan y diwydiant fferyllol? OAQ(5)0035(CG)

4. What assessment has the Counsel General made of the legal implications for Wales of the EU Commission’s 2008 inquiry into anti-competitive practices by the pharmaceutical industry? OAQ(5)0035(CG)

Well, every year, the national health services across the UK lose out on millions of pounds due to some pharmaceutical companies breaching European and domestic competition law. We work very closely and effectively with the Department of Health, and the other devolved administrations, who share our interest in these issues, to recover our losses, and where there are grounds for legal action.

Wel, bob blwyddyn, mae’r gwasanaethau iechyd cenedlaethol ledled y DU yn colli miliynau o bunnoedd o ganlyniad i’r ffaith fod rhai cwmnïau fferyllol yn torri cyfreithiau cystadlu Ewropeaidd a domestig. Rydym yn gweithio’n agos ac yn effeithiol iawn gyda’r Adran Iechyd, a’r gweinyddiaethau datganoledig eraill, sy’n rhannu ein diddordeb yn y materion hyn, i adennill ein colledion, a lle ceir sail dros roi camau cyfreithiol ar waith.

Thank you, Counsel General. It’s clear from the scale of recent finds that the Welsh Government is at significant cost risk from some pharmaceutical companies, which appear to be working together to fix prices. Does the Counsel General believe that this risk will increase as a result of our exit from the European Union, and what steps has the Welsh Government taken in order to protect the Welsh NHS post Brexit?

Diolch, Cwnsler Cyffredinol. Mae’n amlwg o lefel y canfyddiadau diweddar fod Llywodraeth Cymru yn wynebu risg sylweddol o gostau am fod rhai cwmnïau fferyllol i’w gweld fel pe baent yn gweithio gyda’i gilydd i bennu prisiau. A yw’r Cwnsler Cyffredinol yn credu y bydd y risg yn cynyddu wrth inni adael yr Undeb Ewropeaidd, a pha gamau y mae Llywodraeth Cymru wedi’u cymryd i ddiogelu GIG Cymru ar ôl Brexit?

Well, you raise a very important issue. And in answering that question as fully as I can, I think I need to be very prudent about the legal sensitivities and about the duties of confidentiality owed to the court and to other third parties, which the Member will appreciate, and which I must respect. So, I suppose, in answering your question, I’m not going to make any specific reference to any particular cases that have been brought or settled, or identify any individual companies, or ongoing legal actions, or potential actions, of which there are a number. Nevertheless, you raise an issue that is of significant importance and matters of clear public interest, where there are clear issues to be resolved as part of the Brexit negotiations.

In 2008, as your question points out, the European Commission launched an inquiry to investigate possible anti-competitive conditions in the pharmaceutical sector. The commission published its final report in July 2008. The report presents the commission’s detailed findings, and proposes ways to improve patients’ rapid access to medicines. And the main findings of the report, which are a matter of public record, conclude that it takes too long for generic drugs to reach the market, fewer innovative medicines are reaching the market, and that certain drug company practices contribute to this situation.

It is apparent from decisions of the commission, and the Competition and Markets Authority, the CMA, that certain companies within the pharmaceutical sector engage in anti-competitive behaviour, which has the potential to cause financial losses to the Welsh Ministers, to the national health service in Wales and to the wider NHS in the UK, and, indeed, across Europe. Welsh Government works with the departments of health in England, Scotland and Northern Ireland to investigate such cases. Where anti-competitive behaviour causes losses to the Welsh Ministers and the NHS in Wales, appropriate legal action is taken to recover such losses. I can confirm that Welsh Ministers have been successful in a number of cases by achieving settlements.

The pan-European nature of this anti-competitive action by parts of the pharmaceutical industry can result in enormous losses. As a matter of public record, the level of some of the fines reflects this. For example, action taken by the European Commission has resulted in fines, in one case of €427 million for breaching EU anti-trust rules, and in other cases abuse of dominant market position; €180 million in another case; in other cases, €10 million and €5.5 million. Certainly, enormous and significant amounts. The CMA has parallel powers to those of the commission in tackling anti-competitive behaviour within the UK, and can impose its own sanctions. In one case, it imposed a fine of £45 million. The financial impact of this behaviour is potentially enormous, and if not tackled leads to unnecessary cost to the NHS of tens and hundreds of millions of pounds, of which the NHS bears a share.

So, it is an area where Welsh Government is very active, in conjunction with our counterparts, across the UK, in the Department of Health, and the devolved Governments. Of particular concern will be the need for a post-Brexit strategy, to ensure that we are not disadvantaged in tackling anti-competitive activity. Notwithstanding the domestic powers of the CMA, at the moment it is unclear whether the ability to rely on the European Commission’s investigations and decisions, as we have done in the past, will continue, or how they will continue. To my mind, there is a clear common interest in Wales, the rest of the UK and the European authorities in continuing to tackle these complex transnational issues together.

Wel, rydych yn tynnu sylw at fater pwysig iawn. Ac wrth ateb y cwestiwn hwnnw mor llawn ag y gallaf, credaf fod angen i mi fod yn ochelgar iawn ynglŷn â sensitifrwydd cyfreithiol a dyletswyddau cyfrinachedd i’r llys ac i drydydd partïon eraill, y bydd yr Aelod yn eu deall, ac y mae’n rhaid i mi eu parchu. Felly, mae’n debyg, wrth ateb eich cwestiwn, nid wyf am wneud unrhyw gyfeiriad penodol at unrhyw achosion penodol a ddygwyd gerbron neu a setlwyd, na nodi unrhyw gwmnïau unigol, neu achosion cyfreithiol sydd ar y gweill, neu achosion posibl, ac mae llawer ohonynt. Serch hynny, rydych yn tynnu sylw at fater pwysig iawn a materion o ddiddordeb clir i’r cyhoedd, lle mae problemau amlwg sydd angen eu datrys yn rhan o drafodaethau Brexit.

Yn 2008, fel y nodwch yn eich cwestiwn, lansiodd y Comisiwn Ewropeaidd ymchwiliad i edrych ar amodau gwrth-gystadleuol posibl yn y sector fferyllol. Cyhoeddodd y comisiwn ei adroddiad terfynol ym mis Gorffennaf 2008. Mae’r adroddiad yn cyflwyno canfyddiadau manwl y comisiwn, ac yn argymell ffyrdd o wella mynediad cyflym i gleifion at feddyginiaethau. A daw prif ganfyddiadau’r adroddiad, sydd wedi’u cofnodi’n gyhoeddus, i’r casgliad ei bod yn cymryd gormod o amser i gyffuriau generig gyrraedd y farchnad, fod llai o feddyginiaethau arloesol yn cyrraedd y farchnad, a bod arferion rhai cwmnïau cyffuriau penodol yn cyfrannu at y sefyllfa hon.

Mae’n amlwg o benderfyniadau’r comisiwn a’r Awdurdod Cystadleuaeth a Marchnadoedd fod ymddygiad rhai cwmnïau penodol yn y sector fferyllol yn wrth-gystadleuol, ac y gallai hyn achosi colledion ariannol i Weinidogion Cymru, i’r gwasanaeth iechyd gwladol yng Nghymru ac i’r GIG ehangach yn y DU, ac yn wir, ledled Ewrop. Mae Llywodraeth Cymru’n gweithio gyda’r adrannau iechyd yn Lloegr, yr Alban a Gogledd Iwerddon i ymchwilio i achosion o’r fath. Pan fo ymddygiad gwrth-gystadleuol yn achosi colledion i Weinidogion Cymru a’r GIG yng Nghymru, cymerir camau cyfreithiol priodol i adennill colledion o’r fath. Gallaf gadarnhau bod Gweinidogion Cymru wedi bod yn llwyddiannus mewn nifer o achosion drwy sicrhau setliadau.

Gall natur draws-Ewropeaidd y gweithgarwch gwrth-gystadleuol hwn gan rannau o’r diwydiant fferyllol arwain at golledion enfawr. Mae’n fater a gofnodwyd yn gyhoeddus fod lefelau rhai o’r dirwyon yn adlewyrchu hyn. Er enghraifft, mae camau a gymerwyd gan y Comisiwn Ewropeaidd wedi arwain at ddirwyon, mewn un achos o €427 miliwn am dorri rheolau gwrth-ymddiriedaeth yr UE, ac mewn achosion eraill am gamddefnyddio statws goruchafol o fewn y farchnad; €180 miliwn mewn achos arall; mewn achosion eraill, €10 miliwn a €5.5 miliwn. Yn sicr, symiau enfawr a sylweddol. Mae gan yr Awdurdod Cystadleuaeth a Marchnadoedd bwerau cyfochrog â rhai’r comisiwn i fynd i’r afael ag ymddygiad gwrth-gystadleuol yn y DU, a gall osod ei sancsiynau ei hun. Mewn un achos, gosododd ddirwy o £45 miliwn. Mae effaith ariannol bosibl yr ymddygiad hwn yn enfawr, ac os nad eir i’r afael ag ef, gall arwain at gost ddiangen o ddegau a channoedd o filiynau o bunnoedd i’r GIG, ac mae’r GIG yn ysgwyddo cyfran o hynny.

Felly, mae’n faes lle mae Llywodraeth Cymru yn weithgar iawn, ar y cyd â’n cymheiriaid cyfatebol, ledled y DU, yn yr Adran Iechyd, a’r Llywodraethau datganoledig. Bydd sicrhau strategaeth ôl-Brexit yn bwysig iawn, er mwyn sicrhau nad ydym o dan anfantais wrth fynd i’r afael â gweithgarwch gwrth-gystadleuol. Er gwaethaf pwerau domestig yr Awdurdod Cystadleuaeth a Marchnadoedd, ar hyn o bryd, nid yw’n glir os bydd y gallu i ddibynnu ar ymchwiliadau a phenderfyniadau’r Comisiwn Ewropeaidd, fel rydym wedi’i wneud yn y gorffennol, yn parhau, neu sut y byddant yn parhau. Yn fy marn i, mae diddordeb cyffredin clir yng Nghymru, gweddill y DU ac awdurdodau Ewrop i barhau i fynd i’r afael â’r materion rhyngwladol cymhleth hyn gyda’n gilydd.

Datganoli’r Gyfundrefn Gyfiawnder

Devolution of the Justice System

5. Pa drafodaethau y mae’r Cwnsler Cyffredinol wedi’u cynnal gyda swyddogion y gyfraith ynghylch datganoli y gyfundrefn gyfiawnder? OAQ(5)0038(CG)[W]

5. What discussion has the Counsel General held with law officers regarding the devolution of the justice system? OAQ(5)0038(CG)[W]

The Member will know that this answer is subject to the established law officers’ convention and that I do not publicly discuss such meetings.

Bydd yr Aelodau’n gwybod bod yr ateb hwn yn amodol ar gonfensiwn sefydledig swyddogion y gyfraith ac nad wyf yn trafod cyfarfodydd o’r fath yn gyhoeddus.

Diolch am yr ateb arferol. Ydy’r Cwnsler Cyffredinol yn digwydd cytuno â fi, serch hynny, mai’r rhan o’r gyfundrefn sydd fwyaf hawdd i ddatganoli o ran y gyfraith, ac o ran cyfansoddiad hefyd, fyddai heddlua? A chan fod y Prif Weinidog wedi dweud wrth y Siambr ddoe ei fod yntau yn gryf iawn o blaid datganoli heddlua, a chan ein bod ni yn cynnal dadl o fewn ryw chwarter awr, efallai, ar y mater yma hefyd, pa gamau, felly, mae Llywodraeth Cymru yn eu cymryd nawr, gyda chyngor y Cwnsler Cyffredinol, i sicrhau bod y camau cyfansoddiadol yn eu lle i ganiatáu i hynny ddigwydd?

Thank you for that usual response. Does the Counsel General happen to agree with me, however, that the part of the justice system that’s most easily devolved in terms of the law, and the constitution as well, would be policing? And as the First Minister informed the Chamber yesterday that he is strongly in favour of the devolution of policing, and as we are to have a debate on the issue in some 15 minutes’ time, what steps is the Welsh Government taking now, with the advice of the Counsel General, to ensure that the necessary constitutional steps are in place to allow that to happen?

Well, any constitutional steps with regard to the devolution of policing actually require a change in the law, and it isn’t really appropriate for me to step on the toes of the First Minister in his description and his proposals in respect of any policy changes he feels are appropriate. But, of course, he did make very clear yesterday in this Chamber what the Welsh Government’s position is with regard to the devolution of policing.

Wel, mae unrhyw gamau cyfansoddiadol mewn perthynas â datganoli plismona yn galw am newid yn y gyfraith mewn gwirionedd ac nid yw’n briodol i mi sathru ar draed y Prif Weinidog yn ei ddisgrifiad a’i argymhellion gogyfer ag unrhyw newidiadau polisi y teimla eu bod yn briodol. Ond wrth gwrs, gwnaeth yn glir iawn ddoe yn y Siambr hon beth yw safbwynt Llywodraeth Cymru mewn perthynas â datganoli plismona.

Llygredd Awyr

Air Pollution

6. Pa asesiad y mae’r Cwnsler Cyffredinol wedi’i wneud ynglŷn ag effaith deddfwriaeth Ewropeaidd ynglŷn â llygredd awyr ar Gymru? OAQ(5)0039(CG)[W]

6. What assessment has the Counsel General made of the impact that European legislation regarding air pollution will have on Wales? OAQ(5)0039(CG)[W]

Members will again know that my advice is legally privileged and subject to the law officers’ convention, but I do fully support the Welsh Government commitment to improving air quality across Wales and its various initiatives to tackle air pollution.

Bydd yr Aelodau unwaith eto yn gwybod bod fy nghyngor yn gyfreithiol freintiedig ac yn amodol ar gonfensiwn sefydledig swyddogion y gyfraith, ond rwy’n llwyr gefnogi ymrwymiad Llywodraeth Cymru i wella ansawdd aer ledled Cymru a’i mentrau amrywiol i fynd i’r afael â llygredd aer.

I thank the Counsel General for his reply. We did, of course, have a debate about this yesterday on the Public Health (Wales) Bill, and the Minister confirmed during that debate that the current powers that Welsh Ministers have are under section 80 of the Environment Act 1995. I think there are two problems with this. One is that that was initially passed, of course, before devolution, and therefore, the powers that Welsh Ministers have are administrative devolution powers, rather than a devolution of legislation that’s taken place. And secondly, as far as I can see, that Environment Act, though it places an obligation on Ministers to produce strategies around air pollution, has no obligation to reduce air pollution, in other words to improve the situation. So, you can respond to the legislation without doing anything about it. And, obviously, that’s 20 years ago, and that’s why I’m so keen that we should relook at this. And in particular, with the knowledge that we have that, with withdrawing from the European Union, we will lose that wider framework of European environmental legislation, does the Counsel General not think that in his ongoing work of the codification of Welsh legislation air pollution is one such area where we need and deserve specific Welsh legislation?

Diolch yn fawr i’r Cwnsler Cyffredinol am ei ateb. Wrth gwrs, cawsom ddadl ynglŷn â hyn ddoe ar Fil Iechyd y Cyhoedd (Cymru), a chadarnhaodd y Gweinidog yn ystod y ddadl honno fod pwerau presennol Gweinidogion Cymru yn dod o dan adran 80 o Ddeddf yr Amgylchedd 1995. Credaf fod dwy broblem gyda hyn. Un yw bod y ddeddf honno wedi cael ei phasio yn y lle cyntaf, wrth gwrs, cyn datganoli, ac felly, mae’r pwerau sydd gan Weinidogion Cymru yn bwerau datganoli gweinyddol, yn hytrach na bod deddfwriaeth wedi’i datganoli. Ac yn ail, hyd y gwelaf, er ei bod yn gosod rhwymedigaeth ar Weinidogion i gynhyrchu strategaethau mewn perthynas â llygredd aer, nid yw Deddf yr Amgylchedd yn cynnwys unrhyw rwymedigaeth i leihau llygredd aer, neu i wella’r sefyllfa, mewn geiriau eraill. Felly, gallwch ymateb i’r ddeddfwriaeth heb wneud unrhyw beth amdani. Ac yn amlwg, roedd hynny 20 mlynedd yn ôl, a dyna pam rwyf mor awyddus i ni ailedrych ar hyn. Ac yn benodol, gyda’r wybodaeth sydd gennym y byddwn, wrth adael yr Undeb Ewropeaidd, yn colli’r fframwaith ehangach hwnnw o ddeddfwriaeth amgylcheddol Ewropeaidd, onid yw’r Cwnsler Cyffredinol o’r farn, yn ei waith parhaus ar godeiddio’r ddeddfwriaeth Gymreig, fod llygredd aer yn faes lle mae angen a lle rydym yn haeddu deddfwriaeth Gymreig benodol?

Well, as the Member will be aware, the process of codification, if I might deal with the last point, is not, of course, about reforming the law, it’s about codifying the existing law, and the issue that any reforms or changes need to be made are a totally separate matter and, of course, would require a totally different level of consideration, consultation and scrutiny.

In terms of the policy matter that the Member raises, well, of course, that is a matter for another Minister and it’s not appropriate for me to cross into that particular territory. What I can say, by way, I suppose, of repeating some of the points that have been already made by Ministers in this area, is that the Welsh Government is firmly committed to improving air quality across Wales, and is tackling air pollution in a number of ways, and, of course, these were outlined yesterday in the debate and are there in the transcript. And of course, Welsh Government is currently working on improvements to ‘Planning Policy Wales’ in relation to air quality and there is a consultation under way. The Member might be referring, of course, to the nitrogen dioxide issues, which is clearly an area of concern, and as of last week, the Welsh Government is consulting jointly with other UK administrations seeking views on a revised plan to reduce levels of nitrogen dioxide around roads within the shortest time possible. I think any other areas, really, are policy matters, which should be referred to the appropriate Minister.

Wel, fel y bydd yr Aelod yn gwybod, nid yw’r broses o godeiddio, wrth gwrs, os caf ymdrin â’r pwynt olaf, yn ymwneud â diwygio’r gyfraith, mae’n ymwneud â chodeiddio’r gyfraith sy’n bodoli eisoes, ac mae’r angen i wneud unrhyw ddiwygiadau neu newidiadau yn fater hollol ar wahân ac wrth gwrs, byddai angen eu hystyried, ymgynghori yn eu cylch a chraffu arnynt ar lefel hollol wahanol.

O ran y mater polisi y mae’r Aelod yn ei godi, wel, wrth gwrs, mae hwnnw’n fater i Weinidog arall ac nid yw’n briodol i mi groesi i’r diriogaeth benodol honno. Yr hyn y gallaf ei ddweud, drwy ailadrodd rhai o’r pwyntiau a wnaed eisoes gan Weinidogion yn y maes hwn, rwy’n tybio, yw bod Llywodraeth Cymru wedi ymrwymo’n gadarn i wella ansawdd yr aer ledled Cymru, a’i bod yn mynd i’r afael â llygredd aer mewn nifer o ffyrdd, ac wrth gwrs, amlinellwyd y rhain yn y ddadl ddoe ac maent yno yn y trawsgrifiad. Ac wrth gwrs, mae Llywodraeth Cymru yn gweithio ar welliannau i ‘Polisi Cynllunio Cymru’ ar hyn o bryd mewn perthynas ag ansawdd aer ac mae ymgynghoriad ar y gweill. Mae’n bosibl fod yr Aelod yn cyfeirio, wrth gwrs, at y materion sy’n ymwneud â nitrogen deuocsid, sy’n amlwg yn destun pryder, ac ers yr wythnos ddiwethaf, mae Llywodraeth Cymru yn ymgynghori ar y cyd â gweinyddiaethau eraill y DU ac yn ceisio barn ar gynllun diwygiedig i leihau lefelau nitrogen deuocsid ger ffyrdd mewn cyn lleied o amser ag sy’n bosibl. Rwy’n credu bod unrhyw feysydd eraill, mewn gwirionedd, yn faterion polisi, a dylid eu cyfeirio at y Gweinidog priodol.

3. 3. Cwestiynau Amserol
3. 3. Topical Questions

Yr eitem nesaf ar ein hagenda yw’r cwestiynau amserol, ac mae’r cwestiwn cyntaf gan Simon Thomas.

The next item on our agenda is the topical questions, and the first question comes from Simon Thomas.

Torri Rheolau Dŵr Glân

The Breach of Clean Water Rules

Pa asesiad y mae Llywodraeth Cymru wedi’i wneud o ddyfarniad Llys Cyfiawnder Ewrop ynghylch torri rheolau dŵr glân yng Nghymru, gan gynnwys yng Nghilfach Tywyn ger Llanelli? TAQ(5)0134(ERA)[W]

What assessment has the Welsh Government made of the European Court of Justice’s ruling on the breach of clean water rules in Wales, including at Burry Inlet near Llanelli? TAQ(5)0134(ERA)[W]

We acknowledge the ruling. We will continue to work with Natural Resources Wales and Dŵr Cymru Welsh Water on our £130 million programme for Llanelli and Gowerton to reduce the number of spills, improve water quality and reduce the risk of local flooding by 2020.

Rydym yn cydnabod y dyfarniad. Byddwn yn parhau i weithio gyda Cyfoeth Naturiol Cymru a Dŵr Cymru ar ein rhaglen £130 miliwn ar gyfer Llanelli a Thre-gŵyr i leihau nifer y colledion, gwella ansawdd dŵr a lleihau’r perygl o lifogydd lleol erbyn 2020.

I thank the Minister for stepping into the breach once again and responding on behalf of the Cabinet Secretary for environment. I think the best response to this decision of the European Court of Justice may be, ‘How dare the EU tell us we can’t bathe in our own sewage’, because that’s what it boils down to. It’s taken a EU Court of Justice to tell the UK Government that the 3,000 overflow pipes that we have in Wales still today, which can discharge sewage directly into our water when we have heavy rain—and heavy rain does happen in Wales, although it might not have happened quite recently, but it does happen in Wales—and the 14 overflow pipes specifically at Burry inlet do break EU law and are actually polluting our bathing water and the habitat as well for tens of thousands of wild birds, for example, around the salt marshes at Burry Port.

The cockling industry particularly has always felt that the pollution at Burry inlet is affecting cockle death. That’s not been proven, but there’s a strong correlation between these events and the dearth of that industry and the economic effect and traditional effect on lifestyles on parts of the inlet and the estuary.

Specifically, I’ve seen Welsh Water’s RainScape project in Llanelli and Burry Port—there are improvements going on there and I’ve welcomed very much what they’re trying to do, but the UK argument, which it lost in the European Court of Justice, was that these improvements were good enough for the year 2020. So, I want to know: does the Welsh Government also think that it’s good enough to improve by 2020, because the European Court of Justice thinks we should do it more quickly, and since the European Court of Justice does think we should do it more quickly, what specifically now is the Welsh Government doing to ensure that we don’t have dirty bathing water and dirty habitat water anymore in Wales?

Diolch i’r Gweinidog am gamu i’r adwy unwaith eto ac ymateb ar ran Ysgrifennydd y Cabinet dros yr amgylchedd. Rwy’n credu mai’r ymateb gorau i’r penderfyniad hwn gan Lys Cyfiawnder Ewrop yw, ‘Sut y gallai’r UE feiddio dweud wrthym na allwn ymdrochi yn ein carthion eu hunain’, oherwydd dyna yw hyn mewn gwirionedd. Mae wedi cymryd Llys Cyfiawnder yr UE i ddweud wrth Lywodraeth y DU bod y 3,000 o bibellau gorlifo sy’n dal i fod gennym yng Nghymru heddiw, sy’n gallu gollwng carthion yn uniongyrchol i mewn i’n dŵr pan gawn gyfnodau o law trwm—ac mae glaw trwm yn digwydd yng Nghymru, er ei bod yn bosibl nad yw wedi digwydd yn ddiweddar iawn, ond mae’n digwydd yng Nghymru—ac mae’r 14 o bibellau gorlifo yng nghilfach Tywyn yn benodol yn torri cyfraith yr UE ac yn llygru ein dŵr ymdrochi yn ogystal â chynefinoedd degau o filoedd o adar gwyllt, er enghraifft, o gwmpas y morfeydd heli ym Mhorth Tywyn.

Mae’r diwydiant cocos, yn arbennig, bob amser wedi teimlo bod y llygredd yng nghilfach Tywyn yn effeithio ar farwolaeth cocos. Nid yw hyn wedi cael ei brofi, ond mae cydberthynas gref rhwng y digwyddiadau hyn a phrinder y diwydiant hwnnw a’r effaith economaidd a’r effaith draddodiadol ar ffyrdd o fyw ar rannau o’r gilfach a’r aber.

Yn benodol, rwyf wedi gweld prosiect GlawLif Dŵr Cymru yn Llanelli a Phorth Tywyn—mae gwelliannau’n digwydd yno ac rwyf wedi croesawu’r hyn y maent yn ceisio ei wneud yn fawr, ond dadl y DU, dadl a gollodd yn Llys Cyfiawnder Ewrop, oedd bod y gwelliannau hyn yn ddigon da erbyn y flwyddyn 2020. Felly, rwy’n awyddus i wybod: a yw Llywodraeth Cymru hefyd yn credu ei bod yn ddigon da i wella erbyn 2020, oherwydd mae Llys Cyfiawnder Ewrop yn credu y dylem ei wneud yn gynt, a chan fod Llys Cyfiawnder Ewrop yn credu y dylem ei wneud yn gynt, beth yn union y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud yn awr i sicrhau nad oes gennym ddŵr ymdrochi budr a dŵr budr mewn cynefinoedd yng Nghymru mwyach?

I thank Simon Thomas for the question. In response to those specific points, the Welsh Government has been working with Natural Resources Wales and Dŵr Cymru Welsh Water to develop and implement a programme of work to reduce the number of spills, to further improve water quality and to reduce the risk of local flooding by the end of 2020. I’ve obviously mentioned the £130 million investment. It is important to report again today how close engagement with local residents and local businesses, as well as elected representatives, has been in the area, working hard to minimise disruption to residents, which, of course, will, as a result of the investment of the funding—. But, of course, the age of the current infrastructure system in the local area clearly has to be addressed.

I think it is important to recognise that the urban waste water treatment directive was adopted back in 1991 and was vital in terms of the steer towards assessing quality. It’s implemented and enforced principally now through devolved matters and those concerns were raised by representatives of the cocklers and local councillors and various parties in Llanelli and Gower about water quality. Therefore, clearly on this ruling, in terms of the court on 4 May, there has to be a very clear and robust response.

Diolch i Simon Thomas am y cwestiwn. Mewn ymateb i’r pwyntiau penodol hynny, mae Llywodraeth Cymru wedi bod yn gweithio gyda Cyfoeth Naturiol Cymru a Dŵr Cymru i ddatblygu a gweithredu rhaglen waith i leihau nifer y colledion, i wella ansawdd dŵr ymhellach ac i leihau’r perygl o lifogydd lleol erbyn diwedd 2020. Yn amlwg, rwyf wedi crybwyll y buddsoddiad o £130 miliwn. Mae’n bwysig adrodd eto heddiw pa mor agos y mae’r ymgysylltiad â thrigolion lleol a busnesau lleol, yn ogystal â chynrychiolwyr etholedig, wedi bod yn yr ardal, gan weithio’n galed i leihau aflonyddwch i breswylwyr, a fydd, wrth gwrs, o ganlyniad i’r buddsoddiad cyllid—. Ond, wrth gwrs, mae’n amlwg bod yn rhaid mynd i’r afael ag oedran y system seilwaith bresennol yn yr ardal leol.

Rwy’n credu ei bod yn bwysig cydnabod bod y gyfarwyddeb trin dŵr gwastraff trefol wedi’i mabwysiadu yn ôl ym 1991 ac roedd yn hanfodol o ran llywio tuag at asesu ansawdd. Mae’n cael ei gweithredu a’i gorfodi yn bennaf bellach drwy faterion datganoledig a mynegwyd y pryderon hynny ynglŷn ag ansawdd dŵr gan gynrychiolwyr y casglwyr cocos a chynghorwyr lleol a gwahanol bartïon yn Llanelli a Gŵyr. Felly, yn amlwg, o ran y llys ar 4 Mai, mae’n rhaid cael ymateb clir a chadarn iawn i’r dyfarniad hwn.

Minister, it’s now been 12 years since the cocklers of the Bury inlet have reported significant die-offs of shellfish and we still don’t know the cause of these deaths. We do know, however, of its economic impact: an export industry has been devastated and local cocklers are now struggling to make even a basic living.

Six years ago, courts found against Welsh Water and now they found again against the UK Government. Would the Government look again at this and consider helping this devastated local industry, as it has helped other industries?

Gweinidog, mae 12 mlynedd wedi bod bellach ers i gasglwyr cocos cilfach Tywyn adrodd bod nifer sylweddol o bysgod cregyn yn marw ac nid ydym eto’n gwybod beth sy’n achosi’r marwolaethau hyn. Rydym yn gwybod, fodd bynnag, am ei effaith economaidd: mae diwydiant allforio wedi cael ei ddinistrio ac mae’r casglwyr cocos lleol bellach yn cael trafferth i ennill bywoliaeth sylfaenol hyd yn oed.

Chwe blynedd yn ôl, dyfarnodd y llysoedd yn erbyn Dŵr Cymru ac yn awr maent wedi dyfarnu yn erbyn Llywodraeth y DU. A wnaiff y Llywodraeth edrych ar hyn eto ac ystyried helpu’r diwydiant lleol hwn sydd wedi’i ddinistrio, fel y mae wedi helpu diwydiannau eraill?

I thank Lee Waters for that question, and clearly, the importance of understanding and identifying the reasons why there has been that increased cockle mortality is vital. In fact, Welsh Government commissioned research into this. As you will be aware, findings did show water quality in the area was unlikely to be the cause of problems experienced by the cockle industry, but engagement with the cockle industry, the cocklers themselves, and their representatives and, as I said, local elected representatives and businesses, have been vital in addressing this and making sure that action is taken. I think it’s also important to recognise that Dŵr Cymru Welsh Water undertook monitoring and developed a programme of works to reduce the number of spills. I’ve already mentioned this. For example, at the wastewater treatment storm tank assets in Llanelli and Gowerton, which you will be aware of, spills occurred much more frequently, and, whilst they conform to current UK urban waste water treatment directive implementation, they were in excess of what the Commission would consider to be acceptable. So, I think, again, I hope that the evidence of engagement locally, the action taken, the investment by 2020 in RainScape, of course, are ensuring that this can be addressed and will reassure those in the community and the businesses, in particular in terms of the cocklers, and enable, of course, the water quality to be improved and the risk of flooding to be reduced.

Diolch i Lee Waters am y cwestiwn hwnnw, ac yn amlwg, mae’n hollbwysig deall a nodi’r rhesymau pam fod mwy o gocos wedi marw. Yn wir, comisiynodd Llywodraeth Cymru ymchwil i hyn. Fel y byddwch yn gwybod, roedd canfyddiadau’n dangos ei bod yn annhebygol mai ansawdd dŵr oedd wrth wraidd y problemau a brofwyd gan y diwydiant cocos, ond mae ymgysylltu â’r diwydiant cocos, y casglwyr cocos eu hunain, a’u cynrychiolwyr ac fel y dywedais, cynrychiolwyr etholedig a busnesau lleol, wedi bod yn hollbwysig wrth fynd i’r afael â hyn a sicrhau bod camau’n cael eu rhoi ar waith. Rwy’n credu ei bod hefyd yn bwysig cydnabod bod Dŵr Cymru wedi monitro ac wedi datblygu rhaglen waith i leihau nifer y colledion. Rwyf eisoes wedi sôn am hyn. Er enghraifft, yn yr asedau tanciau stormydd trin dŵr gwastraff yn Llanelli a Thre-gŵyr, fel y byddwch yn gwybod, roedd colledion yn digwydd yn llawer amlach, ac er eu bod yn cydymffurfio â gweithrediad cyfarwyddeb gyfredol y DU ar drin dŵr gwastraff trefol, roeddent yn gwneud mwy na’r hyn y byddai’r Comisiwn yn ei ystyried yn dderbyniol. Felly, rwy’n credu, unwaith eto, ac rwy’n gobeithio bod y dystiolaeth o ymgysylltiad yn lleol, y camau a gymerwyd, y buddsoddiad erbyn 2020 ym mhrosiect GlawLif, wrth gwrs, yn sicrhau y gellir mynd i’r afael â hyn ac y bydd yn tawelu meddyliau’r bobl yn y gymuned ac mewn busnesau, yn enwedig y casglwyr cocos, ac yn galluogi’r ansawdd dŵr i wella, wrth gwrs, a lleihau’r risg o lifogydd.

Well, I agree that it’s very disappointing that these breaches have taken place and that there’s been a second court ruling now on exactly the same issue. Natural Resources Wales may well be right that the resolution of the problem is difficult, but, bearing in mind it’s not just breaches of the law that we’re talking about, but serious changes to the ecology of this area, I don’t think that it’s particularly appropriate to pin all the blame on NRW and Welsh Water in this.

Now, Welsh Water, of course, does insist that the breach isn’t the cause of the cockle deaths that have already been raised here. It may well be the case, but it has been five years since that parasitology report that you’ve referred to obliquely, leader of the house, and that report didn’t talk necessarily straightforwardly about water quality, but said that parasites weren’t the sole reason for any mortalities. So, we’re talking about five years ago and, since that time, NRW kept what it’s called ‘an overview’ of the science. There’s a plethora of research initiatives either at application or final bid stage. So, in short, it strikes me that, since 2012, it doesn’t seem there’s been an awful lot of intervention in trying to maintain what is, potentially, still a profitable local industry and, obviously, one of local cultural significance as well. Would it be fair for me to say that, perhaps, the focus on infrastructure that you’ve referred to in some of your answers today has being at the expense of scientific research that could have solved the problem regarding the cockles? Thank you.

Wel, rwy’n cytuno ei bod yn siomedig iawn fod tramgwyddo o’r fath wedi digwydd a bod yna ail ddyfarniad llys wedi bod yn awr ar yr un mater yn union. Mae’n bosibl iawn fod Cyfoeth Naturiol Cymru yn gywir i ddweud bod datrys y broblem yn anodd, ond o gofio nad ydym yn sôn yn unig am achosion o dorri’r gyfraith, ond yn hytrach am newidiadau difrifol i ecoleg yr ardal, nid wyf yn credu ei bod yn briodol rhoi’r bai i gyd ar Cyfoeth Naturiol Cymru a Dŵr Cymru yn y mater hwn.

Nawr, mae Dŵr Cymru, wrth gwrs, yn mynnu nad y tramgwydd yw achos y marwolaethau cocos a nodwyd yma eisoes. Mae’n ddigon posibl mai dyna’r gwir, ond mae pum mlynedd wedi bod ers yr adroddiad parasitoleg rydych wedi cyfeirio’n anuniongyrchol ato, arweinydd y tŷ, ac nid oedd yr adroddiad hwnnw’n sôn yn uniongyrchol o reidrwydd am ansawdd dŵr, ond roedd yn dweud nad paraseitiaid oedd yr unig reswm dros unrhyw farwolaethau. Felly, rydym yn sôn am bum mlynedd yn ôl ac ers hynny, mae Cyfoeth Naturiol Cymru wedi cynnal yr hyn y mae wedi’i alw’n ‘drosolwg’ o’r wyddoniaeth. Mae yna lu o fentrau ymchwil naill ai ar y cam ymgeisio neu’r cam cais terfynol. Felly, yn fyr, mae’n fy nharo, ers 2012, nad yw’n ymddangos bod llawer iawn o ymyrraeth wedi bod i geisio cynnal yr hyn sydd, o ran ei botensial, yn dal i fod yn ddiwydiant lleol proffidiol ac yn amlwg, yn un o arwyddocâd diwylliannol lleol hefyd. A fyddai’n deg i mi ddweud, efallai, fod y ffocws ar seilwaith rydych wedi cyfeirio ato yn rhai o’ch atebion heddiw wedi bod ar draul ymchwil wyddonol a allai fod wedi datrys y broblem mewn perthynas â’r cocos? Diolch.

I think, in terms of looking not only at the outcome of the research but then that which had an impact on the works that would be undertaken—the £113 million investment—I would say that this consists largely of environmentally friendly sustainable drainage techniques that improve the quality of the local environment and reduce the risk of flooding locally in terms of those works. Also, despite the ruling by the court on 4 May, the quality of shellfish water in the area has consistently met statutory standards since 2000. I think the importance of the response now, in terms of addressing this issue as laid down by the court is a priority not only to Welsh Water, but also to the Welsh Government, and NRW will be monitoring that.

Rwy’n credu, o ran edrych nid yn unig ar ganlyniad yr ymchwil ond hefyd ar yr hyn a oedd yn effeithio ar y gwaith a fyddai’n cael ei wneud—y buddsoddiad o £113 miliwn—byddwn yn dweud bod hyn i raddau helaeth yn cynnwys technegau draenio cynaliadwy ecogyfeillgar sy’n gwella ansawdd yr amgylchedd lleol ac yn lleihau’r perygl o lifogydd yn lleol yn sgil y gwaith hwnnw. Hefyd, er gwaethaf y dyfarniad gan y llys ar 4 Mai, mae ansawdd dŵr pysgod cregyn yn yr ardal wedi cyrraedd safonau statudol yn gyson ers 2000. Rwy’n credu bod pwysigrwydd yr ymateb yn awr, o ran mynd i’r afael â’r mater hwn fel y’i nodwyd gan y llys, yn flaenoriaeth, nid yn unig i Dŵr Cymru, ond hefyd i Lywodraeth Cymru, a bydd Cyfoeth Naturiol Cymru yn monitro hynny.

Diolch i arweinydd y tŷ. Y cwestiwn nesaf gan Llyr Gruffydd.

I thank the leader of the house. The next question comes from Llyr Gruffydd.

Diswyddiadau Posibl ym Mhrifysgol Aberystwyth

Possible Redundancies at Aberystwyth University

Beth yw asesiad Llywodraeth Cymru o effaith y diswyddiadau posibl ym Mhrifysgol Aberystwyth? TAQ(5)0130(EDU)[W]

What is the Welsh Government’s assessment of the effect of possible redundancies at Aberystwyth University? TAQ(5)0130(EDU)[W]

Diolch, Llyr. Universities in Wales are autonomous bodies. As such, responsibility for staffing matters rests solely with Aberystwyth University. The Welsh Government has no locus in this matter. But, of course, I understand that the university is in discussions with members of staff and the trade unions about proposals for a review of its staffing structures.

Diolch, Llyr. Mae prifysgolion yng Nghymru yn gyrff ymreolaethol. Fel y cyfryw, cyfrifoldeb Prifysgol Aberystwyth yn unig yw materion staffio. Nid oes gan Lywodraeth Cymru unrhyw lais yn y mater hwn. Ond wrth gwrs, rwy’n deall bod y brifysgol mewn trafodaethau gydag aelodau o’r staff a’r undebau llafur ynglŷn ag argymhellion i adolygu ei strwythurau staffio.

Wel, diolch i chi am eich ateb. Mae’r brifysgol, wrth gwrs, wedi cyfeirio at y gystadleuaeth am fyfyrwyr—gostyngiad o 8 y cant yng ngheisiadau i astudio yng Nghymru, a Brexit, ymhlith ffactorau eraill, sydd yn dylanwadu ar y sefyllfa maen nhw’n ffeindio eu hunain ynddi hi. Ond y pwynt pwysig i fi fan hyn, wrth gwrs, yw nad un achos sydd gyda ni, ond rydym ni wedi clywed yn yr wythnosau diwethaf am Brifysgol De Cymru yn sôn am leihau staffio o ryw 4.6 y cant, Prifysgol Cymru Y Drindod Dewi Sant yn sôn am doriadau o hyd at 10 y cant, a hwythau hefyd yn cyfeirio at nifer o’r un ffactorau. Mae cynrychiolwyr undeb Unsain wedi dweud bod yn rhaid i’r Llywodraeth ystyried pecyn o opsiynau i ymyrryd yn y sefyllfa yma er mwyn amddiffyn swyddi’r gweithwyr rheng flaen. A gaf i ofyn a ydy’r Ysgrifennydd Cabinet dros Addysg, felly, yn cyfaddef nawr bod gennym ni argyfwng yn y sector addysg uwch o safbwynt ariannu a staffio, ac, er bod diwygiadau Diamond, wrth gwrs, yn mynd rhagddynt, fod angen i’r Llywodraeth ymyrryd ar fyrder cyn i’r sefyllfa yma waethygu ymhellach?

Well, thank you for that response. The university, of course, has referred to the competition for students, with a reduction of 8 per cent in the applications to study in Wales, and with Brexit and other factors influencing the situation that they find themselves in. But the important point for me here is that we don’t have a single case here, but we’ve heard over the past few weeks, the University of South Wales talking about staffing reductions from 4.6 per cent, the University of Wales Trinity Saint David talking about cuts of some 10 per cent, and they too referred to many of the same factors. Now, Unison representatives have said that the Government has to consider a package of measures to intervene in this situation in order to protect front-line workers’ jobs. Can I ask whether the Cabinet Secretary for Education therefore admits that we do have a crisis in the HE sector in terms of funding and staffing, and, although the Diamond reforms are ongoing, that the Government needs to intervene as a matter of urgency before the situation deteriorates further?

Thank you, Llyr. As I’ve said, all universities, including Aberystwyth and the other institutions that you have mentioned, are autonomous bodies and, therefore, we do not have, as I have said previous, locus in this area. I am aware that the higher education sector in Wales is facing a number of challenges, not least in some institutions a failure to meet their recruitment targets for students. And, of course, you mentioned Brexit, which is posing a significant challenge to the HE sector. As a Government, we moved very quickly to try and reassure international students, both from within the European Union and out of the European Union, that they are very welcome to study here in Wales. We continue to make swift decisions about the availability of financial packages for European students to be able to study here in Wales.

I have set up a working group that looks specifically at what we can do to support the HE sector as we move through Brexit negotiations, and the HE sector is also represented on the First Minister’s group. I continue to make representations to the previous Westminster Government about a range of measures it could take to assist us in this area. It is a disgrace that neither Wales nor Scotland’s administrations were consulted with regard to the issue of a pilot post-study work visa scheme. We would have benefited from that in Wales, as would colleagues in Scotland. I would be very keen for the UK Government to look again at that issue. It’s also very clear to me that we need to exclude foreign students as part of the Government’s continued obsession with immigration figures. We have a higher education sector here in Wales that is strong enough and good enough to sell to the world. It is a beacon of excellence and we need an immigration regime developed by the UK Government that does not make it harder for international students to avail themselves of the opportunities that we have in our universities and colleges here in Wales. I understand that the Higher Education Funding Council for Wales, as the sponsoring and funding body for higher education, continues to be in close touch with Aberystwyth University and, indeed, all our universities.

Diolch i chi, Llyr. Fel rwyf wedi’i ddweud, mae pob prifysgol, gan gynnwys Aberystwyth a’r sefydliadau eraill rydych wedi’u crybwyll, yn gyrff ymreolaethol ac felly, fel y dywedais eisoes, nid oes gennym lais yn y maes hwn. Rwy’n ymwybodol bod y sector addysg uwch yng Nghymru yn wynebu nifer o heriau, yn enwedig methiant rhai sefydliadau i gyrraedd eu targedau recriwtio myfyrwyr. Ac wrth gwrs, fe sonioch am Brexit, sy’n creu her sylweddol i’r sector addysg uwch. Fel Llywodraeth, rydym yn symud yn gyflym iawn i geisio sicrhau myfyrwyr rhyngwladol, o’r Undeb Ewropeaidd a’r tu hwnt i’r Undeb Ewropeaidd, fod croeso iddynt astudio yma yng Nghymru. Rydym yn parhau i wneud penderfyniadau cyflym ynglŷn ag argaeledd pecynnau ariannol er mwyn i fyfyrwyr Ewropeaidd allu astudio yma yng Nghymru.

Rwyf wedi sefydlu gweithgor sy’n edrych yn benodol ar yr hyn y gallwn ei wneud i gefnogi’r sector addysg uwch wrth i ni symud drwy’r trafodaethau Brexit, ac mae’r sector addysg uwch yn cael ei gynrychioli hefyd yng ngrŵp y Prif Weinidog. Rwy’n parhau i gyflwyno sylwadau i’r Llywodraeth flaenorol yn San Steffan ynglŷn ag amrywiaeth o gamau y gallai eu cymryd i’n cynorthwyo yn y maes hwn. Mae’n warthus na ymgynghorwyd â gweinyddiaethau Cymru na’r Alban mewn perthynas â chynllun treialu fisa i weithio ar ôl astudio. Byddem wedi elwa o hynny yng Nghymru, fel y byddai ein cymheiriaid yn yr Alban. Byddwn yn awyddus iawn i Lywodraeth y DU edrych ar y mater hwnnw eto. Mae hefyd yn amlwg iawn i mi fod angen i ni eithrio myfyrwyr tramor fel rhan o obsesiwn parhaus y Llywodraeth gyda ffigurau mewnfudo. Mae gennym sector addysg uwch yma yng Nghymru sy’n ddigon cryf ac yn ddigon da i’w werthu i’r byd. Mae’n batrwm o ragoriaeth ac mae angen i Lywodraeth y DU ddatblygu trefn fewnfudo nad yw’n ei gwneud yn anos i fyfyrwyr rhyngwladol fanteisio ar y cyfleoedd sydd gennym yn ein prifysgolion a’n colegau yma yng Nghymru. Deallaf fod Cyngor Cyllido Addysg Uwch Cymru, fel y corff noddi a chyllido addysg uwch, yn parhau i fod mewn cysylltiad agos â Phrifysgol Aberystwyth, a’n holl brifysgolion yn wir.

Diolch, Llywydd, and I thank Llyr for raising this under topical questions. Part of the issue around this was discussed at our cross-party group on universities back on 1 February and that’s what I want to focus on for the moment, because the Cabinet Secretary is right that we do have a world-class offer here but something is going wrong, and I just want to touch on this briefly.

We know that, in Wales, our education exports to international students is worth around £530 million, which is 4 per cent of Welsh exports in their entirety. Our international students currently—currently—are supporting over 7,500 jobs at Welsh universities, and also around Wales, not just in the universities themselves. But we have had a drop of 26 per cent in non-EU students at Welsh universities since the 2013-14 intake, and this is compared to a 4 per cent decrease in the UK overall and the Russell Group and Scotland universities. So, we have a particular issue, and this is despite a world-class offer in Welsh universities and despite the fact that the cost of living and tuition fees here in Wales is much more affordable. But we do know, and the Cabinet Secretary is right, that international studies now are showing that the UK is now regarded as the least affordable place to study for undergraduates and graduates when compared to New Zealand, Australia, Canada and the USA. We’ve got to do a lot more in marketing. So, can I ask the Cabinet Secretary: what can we do to market the Welsh university sector better, to have a more welcoming immigration and visa policy offer, and to boost the recruitment of international students? It’s not the sole way we turn this round, but it’s an important way that we meet those challenges, turn this round and boost our number of international students.

Diolch, Llywydd, a diolch i Llyr am roi sylw i hyn o dan y cwestiynau amserol. Cafodd rhan o’r broblem ynglŷn â hyn ei thrafod yn ein grŵp trawsbleidiol ar brifysgolion ar 1 Chwefror a dyna rwyf eisiau canolbwyntio arno ar hyn o bryd, oherwydd mae Ysgrifennydd y Cabinet yn gywir yn dweud bod gennym gynnig o safon fyd-eang yma, ond mae rhywbeth yn mynd o’i le, ac rwyf eisiau crybwyll hynny’n fyr yma.

Rydym yn gwybod, yng Nghymru, fod ein hallforion addysg i fyfyrwyr rhyngwladol yn werth tua £530 biliwn, sef 4 y cant o holl allforion Cymru. Mae ein myfyrwyr rhyngwladol ar hyn o bryd—ar hyn o bryd—yn cynnal dros 7,500 o swyddi ym mhrifysgolion Cymru, ac o amgylch Cymru hefyd, nid yn y prifysgolion yn unig. Ond rydym wedi cael gostyngiad o 26 y cant yn nifer y myfyrwyr o’r tu hwnt i’r UE ym mhrifysgolion Cymru ers y lefel yn 2013-14, ac mae hyn o’i gymharu â gostyngiad o 4 y cant yn y DU yn gyffredinol a phrifysgolion Grŵp Russell a’r Alban. Felly, mae gennym broblem benodol, ac mae hyn er gwaethaf cynnig o safon fyd-eang ym mhrifysgolion Cymru ac er gwaethaf y ffaith fod costau byw a dysgu yma yng Nghymru yn llawer mwy fforddiadwy. Ond rydym yn gwybod, ac mae Ysgrifennydd y Cabinet yn iawn, fod astudiaethau rhyngwladol yn dangos bod y DU bellach yn cael ei hystyried fel y lle lleiaf fforddiadwy i astudio ar gyfer israddedigion a graddedigion o’i chymharu â Seland Newydd, Awstralia, Canada a’r Unol Daleithiau. Mae’n rhaid i ni wneud llawer mwy o waith marchnata. Felly, a gaf fi ofyn i Ysgrifennydd y Cabinet: beth allwn ni ei wneud i farchnata sector prifysgolion Cymru yn well, i gael cynnig polisi mewnfudo a fisa mwy croesawgar, ac i hybu niferoedd y myfyrwyr rhyngwladol sy’n cael eu recriwtio? Nid dyna’r unig beth sydd angen ei wneud i wella’r sefyllfa, ond mae’n ffordd bwysig i ni ddatrys yr heriau hynny, gwella’r sefyllfa a hybu niferoedd ein myfyrwyr rhyngwladol.

Thank you, Huw. As you say, it’s not the only issue that we need to consider, but it is an important one. Just prior to Christmas, I hosted a quadrilateral meeting of UK Ministers who have responsibility in this area, and I repeated all the points I’ve just made to Llyr Gruffydd to Jo Johnson, the then Minister with responsibility for higher education. Who knows whether he will retain that position after the elections in June? I believe that Jo Johnson understands exactly the kind of immigration system that the UK Government needs to be put in place to support the higher education sector, both in Wales and beyond Wales. Unfortunately, he is battling with a Home Office that doesn’t share that understanding and share that ambition. But you’re right—we cannot simply wring our hands and blame it on other people; we must get up off our knees and do what we can to support the sector ourselves. That’s why I’m very keen to discuss with my Cabinet colleague, the Minister for the economy, for instance, when his department are on trade missions across the world, that education should be a part of that. As you quite rightly said, we have a strong offer here in many areas, but we shouldn’t just be talking to foreign countries about our manufacturing offer or, indeed, our airport, but we should also be talking to them about our strong HE base that we have here, and I’m sure that we can make progress on this area.

Diolch i chi, Huw. Fel rydych yn ei ddweud, nid hwn yw’r unig fater sydd angen i ni ei ystyried, ond mae’n un pwysig. Ychydig cyn y Nadolig, cynhaliais gyfarfod pedairochrog gyda Gweinidogion y DU sydd â chyfrifoldeb yn y maes hwn, ac ailadroddais yr holl bwyntiau rwyf newydd eu gwneud i Llyr Gruffydd i Jo Johnson, y Gweinidog a oedd yn gyfrifol am addysg uwch ar y pryd. Pwy a ŵyr a fydd yn cadw’r swydd honno ar ôl yr etholiadau ym mis Mehefin? Credaf fod Jo Johnson yn deall yn union pa fath o system fewnfudo y mae angen i Lywodraeth y DU ei rhoi ar waith i gefnogi’r sector addysg uwch, yng Nghymru a thu hwnt. Yn anffodus, mae’n brwydro gyda Swyddfa Gartref nad yw’n rhannu’r ddealltwriaeth honno ac yn rhannu’r uchelgais hwnnw. Ond rydych yn iawn—ni allwn laesu ein dwylo a beio pobl eraill; mae’n rhaid i ni godi oddi ar ein pengliniau a gwneud yr hyn a allwn i gefnogi’r sector ein hunain. Dyna pam rwy’n awyddus iawn i drafod gyda fy nghyd-Aelod Cabinet, y Gweinidog dros yr economi, er enghraifft, pan fydd ei adran ar deithiau masnach ar draws y byd, y dylai addysg fod yn rhan o hynny. Fel y dywedoch yn hollol gywir, mae gennym gynnig cryf yma mewn llawer o feysydd, ond nid am ein cynnig gweithgynhyrchu, neu’n wir, ein maes awyr, yn unig y dylem fod yn siarad â gwledydd; dylem fod yn siarad â hwy hefyd am y sylfaen addysg uwch gref sydd gennym yma, ac rwy’n siŵr y gallwn wneud cynnydd yn y maes hwn. 

Of course, the Cabinet Secretary is right—she is not responsible for staffing matters. However, she is primarily responsible for the fiscal framework in which Welsh universities operate. Her party was responsible for trebling tuition fees five years ago. That had a real effect in Aberystwyth University; significantly fewer English students now attend Aberystwyth University, not because the university has got any worse, but because the English universities and the trebling of tuition fees are now chasing themselves for students, particularly the ones from more deprived backgrounds, and there are attractive incentives for them to study in England with the money in the English education system. She has a proposal, of course, in the Diamond review to try and, I hope, repatriate some of the money that we currently send over our border back into the university system, but that would not come on stream for at least two years, and even in full in about five years, and Aberystwyth University are proposing cuts over the next two years. It’s this actual gap between where we are today and where we could be under Diamond that is the problem for a university like Aberystwyth and the other universities that have announced similar cuts over the last few weeks.

She complains about the visas and she’s right to complain about them. We’ve all complained about them, but, again, her party in Government for five years—Vince Cable and Clegg—did not change the visa regime in those five years. So, I think there’s a lot of hand wringing going on here this afternoon, but there’s a real university facing real problems and over 100 people facing possible redundancies. What’s needed from the Welsh Government is a clear signal of sustainability going forward. We have Diamond coming on stream, but it’s not in effect yet. What are you going to do over the next two years to ensure there’s sustainability in the HE sector in Wales, and specifically whether there’s support for Aberystwyth University to ensure it does not slip down the rankings or does not lose its ability to compete in the HE market?

Wrth gwrs, mae Ysgrifennydd y Cabinet yn iawn—nid yw’n gyfrifol am faterion staffio. Fodd bynnag, hi sy’n bennaf gyfrifol am y fframwaith cyllidol y mae prifysgolion Cymru yn gweithredu o’i fewn. Ei phlaid oedd yn gyfrifol am dreblu ffïoedd dysgu bum mlynedd yn ôl. Cafodd hynny effaith wirioneddol ar Brifysgol Aberystwyth; mae nifer gryn dipyn yn llai o fyfyrwyr o Loegr yn mynychu Prifysgol Aberystwyth bellach, nid am fod y brifysgol wedi gwaethygu, ond oherwydd bod prifysgolion Lloegr a threblu ffïoedd dysgu bellach yn cystadlu â’i gilydd am fyfyrwyr, yn enwedig y rhai o gefndiroedd mwy difreintiedig, a cheir cymhellion deniadol iddynt astudio yn Lloegr gyda’r arian yn system addysg Lloegr. Mae ganddi argymhelliad, wrth gwrs, yn adolygiad Diamond i geisio, rwy’n gobeithio, dychwelyd rhywfaint o’r arian rydym yn ei anfon dros y ffin ar hyn o bryd yn ôl i mewn i’r system brifysgolion, ond ni fyddai hwnnw’n dod yn weithredol am o leiaf ddwy flynedd, ac ni fyddai’n dod yn llawn am oddeutu pum mlynedd hyd yn oed, ac mae Prifysgol Aberystwyth yn argymell toriadau dros y ddwy flynedd nesaf. Y bwlch gwirioneddol hwn rhwng lle rydym heddiw a lle y gallem fod o dan Diamond yw’r broblem i brifysgol fel Aberystwyth a’r prifysgolion eraill sydd wedi cyhoeddi toriadau tebyg dros yr ychydig wythnosau diwethaf.

Mae’n cwyno am y fisas ac mae’n iawn i gwyno amdanynt. Rydym i gyd wedi cwyno amdanynt, ond unwaith eto, ni lwyddodd ei phlaid a oedd mewn grym am bum mlynedd—Vince Cable a Clegg—i newid y drefn fisa yn y pum mlynedd hynny. Felly, rwy’n credu bod llawer o wasgu dwylo’n digwydd y prynhawn yma, ond mae yna brifysgol go iawn yn wynebu problemau go iawn a dros 100 o bobl yn wynebu diswyddiadau posibl. Yr hyn sydd ei angen gan Lywodraeth Cymru yw arwydd clir o gynaliadwyedd yn y dyfodol. Mae gennym Diamond ar y ffordd, ond nid yw’n weithredol eto. Beth a wnewch dros y ddwy flynedd nesaf i sicrhau bod cynaliadwyedd yn y sector addysg uwch yng Nghymru, ac yn benodol pa un a oes cefnogaeth i Brifysgol Aberystwyth i sicrhau nad yw’n llithro i safle is neu’n colli ei gallu i gystadlu yn y farchnad addysg uwch?

Could I inform the Member that the latest forecasts show that, in 2015-16, £50 million more funding came into the Welsh HE system that went in tuition fee grants to institutions outside of Wales? Now, our Diamond reforms will help secure the future stability and the sustainability of the sector here in Wales, and my remit letter to HEFCW confirmed that I fully expect future financial settlements for HEFCW to increase in each financial year for the lifetime of this Government. I’m surprised that Simon Thomas has taken this very serious situation for the people working in Aberystwyth and to turn it into political points scoring. I would remind the Member that there are people’s livelihoods at risk here, which is very serious, and, if we are to make it political, I would remind the Member that he on many occasions sits there in his seat and urges the Welsh Government to disinvest in HE and invest in FE itself. I have never heard this Member ask in his budget negotiations for more money for the HE sector.

A gaf fi hysbysu’r Aelod fod y rhagolygon diweddaraf yn dangos bod £50 miliwn yn rhagor o gyllid wedi dod i mewn i’r system addysg uwch yng Nghymru yn 2015-16 nag a wariwyd ar grantiau ffïoedd dysgu i sefydliadau y tu allan i Gymru? Nawr, bydd ein diwygiadau Diamond yn helpu i sicrhau sefydlogrwydd a chynaliadwyedd y sector yma yng Nghymru yn y dyfodol, ac roedd fy llythyr cylch gwaith i CCAUC yn cadarnhau fy mod yn llawn ddisgwyl i setliadau ariannol i CCAUC yn y dyfodol gynyddu ym mhob blwyddyn ariannol am weddill oes y Llywodraeth hon. Rwy’n synnu bod Simon Thomas wedi cymryd y sefyllfa ddifrifol iawn hon i’r bobl sy’n gweithio yn Aberystwyth a’i throi’n gyfle i sgorio pwyntiau gwleidyddol. Hoffwn atgoffa’r Aelod fod bywoliaeth pobl mewn perygl yma, sy’n fater difrifol iawn, ac os ydym am ei wneud yn wleidyddol, hoffwn atgoffa’r Aelod ei fod yn eistedd yno yn ei sedd ar sawl achlysur ac yn annog Llywodraeth Cymru i ddadfuddsoddi yn y sector addysg uwch a buddsoddi yn y sector addysg bellach. Nid wyf erioed wedi clywed yr Aelod yn gofyn yn ei drafodaethau ar y gyllideb am fwy o arian ar gyfer y sector addysg uwch. 

4. 4. Datganiadau 90 Eiliad
4. 4. 90-second Statements

Datganiadau 90 eiliad yw’r eitem nesaf ar yr agenda. Jayne Bryant.

We have the 90-second statements as the next item on the agenda. Jayne Bryant.

Diolch, Llywydd. This Friday marks International Nurses Day, an annual celebration of the tireless work and dedication of nurses across the world. This year the theme is ‘nursing heroes’. While we can all name nurses past and present who are heroes, I’ll be joining nurses from Aneurin Bevan health board to talk about a truly amazing woman: Annie Brewer. Annie was born in 1874 in Newport. Qualifying as a nurse in 1899, she was travelling through France at the outbreak of world war one. During the war, Annie worked on the front line, treating hundreds of soldiers, often in the midst of battle. In 1917, Annie’s ambulance came under shellfire and she was wounded while trying to bring injured soldiers back to base. Despite the danger she was in, Annie put her own life at risk to care for the wounded. During the battle of Verdun, Annie helped with 229 operations in seven days. That’s one every 45 minutes. For her courage and personal sacrifice, Annie was awarded one of the highest gallantry medals a French Government can bestow. It was said that Annie gave a magnificent example of coolness and absolute disregard for danger, lavishing her care on the wounded under enemy fire. Annie returned to Newport after the war to care for her own mother, but died shortly after. This astounding courage and compassion is the mark of a remarkable person, someone we must remember and a perfect example of a nursing hero.

Diolch, Llywydd. Dydd Gwener yw Diwrnod Rhyngwladol y Nyrsys, dathliad blynyddol o waith diflino ac ymroddiad nyrsys ar draws y byd. Eleni, y thema yw ‘arwyr nyrsio’. Er y gall pawb ohonom enwi nyrsys o’r gorffennol a’r presennol sy’n arwyr, byddaf yn ymuno â nyrsys o fwrdd iechyd Aneurin Bevan i siarad am fenyw wirioneddol anhygoel: Annie Brewer. Ganed Annie ym 1874 yng Nghasnewydd. Cafodd ei chymhwyster nyrsio ym 1899, ac roedd hi’n teithio drwy Ffrainc ar ddechrau’r rhyfel byd cyntaf. Yn ystod y rhyfel, gweithiodd Annie ar y rheng flaen, gan drin cannoedd o filwyr, yn aml yng nghanol brwydr. Ym 1917, trawyd ambiwlans Annie gan ffrwydryn a chafodd ei chlwyfo wrth geisio mynd â milwyr wedi’u hanafu yn ôl i fan diogel. Er gwaethaf y perygl roedd hi ynddo, rhoddodd Annie ei bywyd ei hun mewn perygl i ofalu am y clwyfedig. Yn ystod brwydr Verdun, cynorthwyodd Annie mewn 229 o lawdriniaethau mewn saith diwrnod. Dyna un bob 45 munud. Am ei dewrder a’i haberth bersonol, dyfarnwyd un o’r medalau uchaf am ddewrder y gall Llywodraeth Ffrainc eu rhoi i Annie. Dywedwyd bod Annie wedi gosod esiampl wych o hunanfeddiant a’r gallu i ddiystyru peryglon yn llwyr, gan ofalu’n hael am y clwyfedig wrth i’r gelyn danio atynt. Dychwelodd Annie i Gasnewydd ar ôl y rhyfel i ofalu am ei mam ei hun, ond bu farw’n fuan wedyn. Mae’r dewrder a’r tosturi anhygoel hwn yn dangos ei bod yn berson rhyfeddol, yn rhywun y mae’n rhaid i ni ei chofio ac yn enghraifft berffaith o arwr nyrsio.

I refer Members to my register of interest and my honorary role as vice-president of Ramblers Cymru. Last weekend, as if we hadn’t all done enough walking during the local elections, I and Suzy Davies AM attended the Ramblers Cymru Big Welsh Walk, also known as ‘the “Hinterland” challenge’, located as it was near Devil’s Bridge. Using as our base the lovely Tynrhyd Retreat, an exemplar of rural diversification, ramblers from all around the UK set off on walks of different lengths, from two miles to a more strenuous 15 miles, uphill and down dale, across the most glorious moorland and heathland, crags and wooded valleys and gentle lowland pastureland with rivers glistening in the sunshine. But before I come over too poetical, let me also be practical.

The walks also demonstrated the incredible work of Ramblers Cymru volunteers, working with landowners and local authorities to maintain existing rights of way, and even to create new walking routes. It demonstrated the benefits to tourism and the local economy of being a walker-friendly town and county, connecting people to the places in which they live, introducing people to places they would not otherwise have seen, and it demonstrated the clear health and well-being benefits of something as simple as regular walking. As Ramblers Cymru states, by joining up communities, connecting people to their local landscapes, unveiling new places to discover and continuing to maintain our world-class network of paths, we can make Wales the best walking country in the world, not just for us but for future generations to come. That ambition is surely worth stepping out for. [Assembly Members: ‘Hear, hear’.]

Cyfeiriaf yr Aelodau at fy nghofnod o fuddiannau a fy rôl anrhydeddus fel is-lywydd Cerddwyr Cymru. Y penwythnos diwethaf, fel pe na baem ni i gyd wedi cerdded ddigon yn ystod yr etholiadau lleol, euthum i a Suzy Davies AC ar Daith Gerdded Fawr Cymru a drefnwyd gan Gerddwyr Cymru, a elwir hefyd yn ‘her “Y Gwyll”‘, am ei bod yn digwydd ger Pontarfynach. Gan ddefnyddio llety hyfryd Tynrhyd fel ein man cychwyn, patrwm o arallgyfeirio cefn gwlad, dechreuodd cerddwyr o bob cwr o’r DU ar deithiau cerdded o wahanol hyd, o deithiau dwy filltir i rai 15 milltir mwy egnïol, i fyny’r allt ac i lawr i’r ddôl, ar draws y rhostir a’r gweundir mwyaf gogoneddus, creigiau a dyffrynnoedd coediog a thir pori isel gydag afonydd yn disgleirio yn yr heulwen. Ond cyn i mi fynd yn rhy farddonol, gadewch i mi hefyd fod yn ymarferol.

Roedd y teithiau cerdded hefyd yn dangos gwaith anhygoel gwirfoddolwyr Cerddwyr Cymru yn gweithio gyda thirfeddianwyr ac awdurdodau lleol i gynnal hawliau tramwy sy’n bodoli’n barod, a hyd yn oed i greu llwybrau cerdded newydd. Roedd yn dangos y manteision o fod yn dref a sir sy’n ystyried cerddwyr i dwristiaeth a’r economi leol, drwy gysylltu pobl â’r lleoedd lle maent yn byw, cyflwyno pobl i lefydd na fyddent wedi’u gweld fel arall, ac roedd yn dangos y manteision amlwg i iechyd a lles o wneud rhywbeth mor syml â cherdded yn rheolaidd. Fel y dywed Cerddwyr Cymru, drwy uno cymunedau, cysylltu pobl â’u tirweddau lleol, datgelu lleoedd newydd i’w darganfod a pharhau i gynnal ein rhwydwaith o lwybrau o’r radd flaenaf, gallwn sicrhau mai Cymru fydd y wlad orau yn y byd i gerdded ynddi, nid yn unig i ni ond i genedlaethau’r dyfodol. Yn sicr, mae hwnnw’n uchelgais sy’n werth camu ymlaen arno. [Aelodau’r Cynulliad: ‘Clywch, clywch’.]

That landscape sounded very much like Ceredigion to me.

Roedd y dirwedd honno’n swnio’n debyg iawn i Geredigion i mi.

5. 5. Dadl gan Aelodau Unigol o dan Reol Sefydlog 11.21(iv): Datganoli Plismona
5. 5. Debate by Individual Members under Standing Order 11.21(iv): Devolution of Policing

Yr eitem nesaf ar ein hagenda ni yw’r ddadl gan Aelodau unigol, o dan Reol Sefydlog 11.21(iv), ar ddatganoli plismona. Rydw i’n galw ar Steffan Lewis i wneud y cynnig.

The next item on our agenda is the debate by individual Members, under Standing Order 11.21(iv), on the devolution of policing. I call on Steffan Lewis to move the motion.

Cynnig NDM6288 Mike Hedges, Steffan Lewis, Julie Morgan, Sian Gwenllian

Cynnig bod Cynulliad Cenedlaethol Cymru:

1. Yn nodi bod plismona yn fater sydd wedi’i ddatganoli yn yr Alban a Gogledd Iwerddon.

2. Yn galw am ddatganoli plismona i Gymru.

3. Yn credu ei bod yn well cydgysylltu materion plismona arbenigol, fel polisïau gwrth-frawychiaeth, ar lefel y DU.

Motion NDM6288 Mike Hedges, Steffan Lewis, Julie Morgan, Sian Gwenllian

To propose that the National Assembly for Wales:

1. Notes that policing is a devolved matter in Scotland and in Northern Ireland.

2. Calls for the devolution of policing to Wales.

3. Believes that specialist policing matters such as counter-terrorism are best co-ordinated at a UK level.

Cynigiwyd y cynnig.

Motion moved.

Diolch, Llywydd. I’m pleased to move the motion today with colleagues Mike Hedges, Sian Gwenllian and Julie Morgan. Our motion is in three parts: firstly, noting that policing is devolved to the other two devolved nations of the UK; secondly, calling for the devolution to Wales of policing—the only nation where it is not devolved; and thirdly, expressing the view that certain specialist areas of policing are best co-ordinated at a UK level.

The anomaly of Wales is, of course, further confused by the fact that, with the election of their first metropolitan mayor, powers over policing have now been devolved to Manchester, yet the devolution of policing to Wales remains frustratingly stalled. Despite wide-reaching consensus in this Senedd, Westminster has no plans to transfer powers over policing to Wales. It was disappointing not to see its inclusion in either the 2014 or the 2017 Wales Acts, despite it being a recommendation of the cross-party Silk commission all those years ago. Two legislative opportunities to act have been and gone and no progress has been made.

This is not just a point, though, of constitutional principle. It makes perfect sense for decisions about all our emergency services to be made at the national level. Currently policing is the only emergency service not to be devolved, yet modern policing involves considerable overlap between public services and other devolved areas of responsibility. The police, of course, already have to work closely alongside colleagues in health and education. While our public services often work very well together, there is evidence that co-operation could be improved even further if powers to make the strategic decisions were held here in this country.

Today’s cross-party motion sets out a sensible approach to the devolution of policing. For most people, what matters, of course, is the police services that they are most likely to come into contact with day to day. What people want is community policing, not just that traditional idea of the bobby on the beat, but a police service that is equipped with local intelligence and the ability to respond to the needs of the communities that they represent. The budget for community policing is no longer ring-fenced and, although forces must guarantee a minimum level of neighbourhood policing, how this is actually delivered varies hugely from force to force. Where once each ward had a ward officer responsible for building relationships with communities and growing trust in the local area, I think many people feel as though that connection is being lost and, with it, effective intelligence-led community policing.

The most recent ‘State of Policing’ report by Her Majesty’s Inspectorate of Constabulary highlights their concern that neighbourhood policing is being eroded. But with police forces experiencing Government funding cuts of 22 per cent, on average, between 2010 and 2015, and many still seeing their operational budgets continue to shrink, forces have had to respond by cutting workforces. HMIC’s report found that some forces have struggled to respond to reductions in the level of resources available to them. Poorly planned, short-term reactions to immediate budget pressures are putting vulnerable people at serious risk of harm in some forces, and a large number of crimes are being effectively written off rather than finding a satisfactory conclusion for the victim and the community.

From a policy perspective, devolution of policing to Wales would provide the ability to prioritise community policing and embed that principle across the entire devolved Welsh public sector. There would be a financial benefit, too, to meet that policy aspiration. By Plaid Cymru’s calculations, if Wales were treated as a policing entity with parity with the other devolved countries, Welsh police forces would be more than £25 million a year better off, as Barnett would apply. If the Barnett formula was used to fund our forces in line with population, it would result in a significant increase in their budgets.

As noted in the motion, there are elements of specialist policing, such as counter-terrorism, where UK-wide co-ordination makes perfect sense. On these matters, where there is often an international element, it is usually state-wide bodies that lead and co-ordinate, especially when these relate to the work of the security and intelligence services. One can think of the Federal Bureau of Investigations in the United States or the Bundespolizei in Germany, for example. With any emergency service, there’s always a need to ensure collaboration across national borders, of course. Indeed, that is already the case with the ambulance service and the fire and rescue services between Wales and England.

In terms of policing, mutual aid has existed for a considerable time and would, of course, apply if and when policing were devolved to Wales. In these islands, mutual assistance is enshrined in relations between the different jurisdictions already. In Ireland, where there is, in effect, an international frontier, the Criminal Jurisdiction Act 1975 in Northern Ireland and the Criminal Law (Jurisdiction) Act 1976 in the Republic allow for each jurisdiction the ability to treat and deal with a specific range of offences committed in the other’s jurisdiction as if it had occurred in their own.

To conclude, Llywydd, devolution of policing is desirable from a policy and co-ordination perspective in terms of restoring community policing and greater collaboration across public services. Devolution of policing is in Wales’s financial interests, where a devolution dividend would allow us to invest more in making our communities safer. Devolution of policing is operationally sound, as almost any other state in the world proves, and is evident already in the different policing jurisdictions in these islands. An affirmative vote from this Assembly today will provide a clear demand to the next UK Government to address this unnecessary anomaly.

Diolch, Llywydd. Rwy’n falch i gynnig y cynnig heddiw gyda fy nghyd-Aelodau Mike Hedges, Sian Gwenllian a Julie Morgan. Mae ein cynnig mewn tair rhan: yn gyntaf, nodi bod plismona wedi’i ddatganoli i ddwy genedl ddatganoledig arall y DU; yn ail, galw am ddatganoli plismona i Gymru—yr unig genedl lle nad yw wedi cael ei ddatganoli; ac yn drydydd, mynegi’r farn ei bod yn well cydgysylltu meysydd plismona arbenigol penodol ar lefel y DU.

Caiff anomaledd Cymru, wrth gwrs, ei ddrysu ymhellach gan y ffaith fod pwerau dros blismona bellach wedi’u datganoli i Fanceinion, gydag ethol eu maer metropolitanaidd cyntaf, ac eto mae’r broses o ddatganoli plismona i Gymru yn parhau i fod yn rhwystredig o ddisymud. Er gwaethaf consensws pellgyrhaeddol yn y Senedd hon, nid oes gan San Steffan unrhyw gynlluniau i drosglwyddo pwerau dros blismona i Gymru. Roedd yn siomedig na chafodd ei gynnwys yn Neddf Cymru 2014 na Deddf Cymru 2017, er ei fod yn un o argymhellion comisiwn trawsbleidiol Silk yr holl flynyddoedd hynny’n ôl. Cafwyd dau gyfle deddfwriaethol i weithredu ac ni wnaed unrhyw gynnydd.

Fodd bynnag, nid pwynt o egwyddor gyfansoddiadol yn unig yw hwn. Mae’n gwneud synnwyr perffaith i benderfyniadau’n ymwneud â’n holl wasanaethau brys gael eu gwneud ar y lefel genedlaethol. Ar hyn o bryd plismona yw’r unig wasanaeth brys nad yw wedi cael ei ddatganoli, ac eto mae plismona modern yn galw am gryn dipyn o orgyffwrdd rhwng gwasanaethau cyhoeddus a meysydd cyfrifoldeb datganoledig eraill. Wrth gwrs, eisoes mae’n rhaid i’r heddlu weithio’n agos ochr yn ochr â chydweithwyr iechyd ac addysg. Er bod ein gwasanaethau cyhoeddus yn aml yn gweithio’n dda iawn gyda’i gilydd, ceir tystiolaeth y gellid gwella cydweithrediad hyd yn oed ymhellach pe bai’r pwerau i wneud y penderfyniadau strategol i’w cael yma yn y wlad hon.

Mae’r cynnig trawsbleidiol heddiw yn nodi agwedd synhwyrol tuag at ddatganoli plismona. I’r rhan fwyaf o bobl yr hyn sy’n bwysig, wrth gwrs, yw’r gwasanaethau heddlu y maent yn fwyaf tebygol o ddod i gysylltiad â hwy o ddydd i ddydd. Yr hyn y mae pobl ei eisiau yw plismona cymunedol, nid yn unig y syniad traddodiadol o’r plismon ar y stryd, ond gwasanaeth heddlu sy’n meddu ar wybodaeth leol a’r gallu i ymateb i anghenion y cymunedau y maent yn eu cynrychioli. Nid yw’r gyllideb ar gyfer plismona cymunedol wedi’i chlustnodi mwyach ac er bod yn rhaid i heddluoedd warantu isafswm o blismona yn y gymdogaeth, mae’r ffordd y caiff hyn ei gyflawni’n amrywio’n fawr o un gwasanaeth heddlu i’r llall mewn gwirionedd. Ar un adeg roedd gan bob ward swyddog ward a oedd yn gyfrifol am adeiladu perthynas â chymunedau a chynyddu ymddiriedaeth yn yr ardal leol, ond rwy’n credu bod llawer o bobl yn teimlo fel pe bai’r cysylltiad hwnnw’n cael ei golli, a phlismona cymunedol effeithiol yn seiliedig ar wybodaeth gydag ef.

Mae’r adroddiad ‘Cyflwr Plismona’ diweddaraf gan Arolygiaeth Cwnstabliaeth Ei Mawrhydi yn amlinellu eu pryder fod plismona yn y gymdogaeth yn cael ei erydu. Ond gyda heddluoedd yn profi toriadau o 22 y cant, ar gyfartaledd, yng nghyllid y Llywodraeth rhwng 2010 a 2015, a llawer yn dal i weld eu cyllidebau gweithredol yn parhau i grebachu, mae heddluoedd wedi gorfod ymateb drwy ddiswyddo gweithwyr. Canfu adroddiad Arolygiaeth Cwnstabliaeth Ei Mawrhydi fod rhai heddluoedd wedi’i chael yn anodd ymateb i’r lleihad yn lefel yr adnoddau sydd ar gael iddynt. Mae ymatebion tymor byr, wedi’u cynllunio’n wael, i bwysau uniongyrchol ar y gyllideb yn rhoi pobl sy’n agored i niwed mewn perygl difrifol o gael eu niweidio mewn rhai heddluoedd, a chaiff nifer fawr o droseddau eu diystyru i bob pwrpas yn hytrach na dod o hyd i gasgliad boddhaol i’r dioddefwr a’r gymuned.

O safbwynt polisi, byddai datganoli plismona i Gymru yn rhoi’r gallu i flaenoriaethu plismona cymunedol ac ymgorffori’r egwyddor honno ar draws y sector cyhoeddus datganoledig yng Nghymru. Byddai yna fudd ariannol hefyd i gyd-fynd â’r dyhead polisi hwnnw. Yn ôl cyfrifiadau Plaid Cymru, pe bai Cymru’n cael ei thrin fel endid plismona cydradd â’r gwledydd datganoledig eraill, byddai heddluoedd Cymru dros £25 miliwn y flwyddyn yn well eu byd, gan y byddai Barnett yn gymwys. Pe bai fformiwla Barnett yn cael ei defnyddio i ariannu ein heddluoedd yn unol â’r boblogaeth, byddai’n arwain at gynnydd sylweddol yn eu cyllidebau.

Fel y nodwyd yn y cynnig, ceir elfennau o blismona arbenigol, megis gwrth-frawychiaeth, lle mae cydgysylltu ledled y DU yn gwneud synnwyr perffaith. Gyda’r materion hyn, lle y ceir elfen ryngwladol yn aml, cyrff sy’n gweithredu ar draws y wladwriaeth sydd fel arfer yn arwain ac yn cydgysylltu, yn enwedig pan fo’r rhain yn berthnasol i waith y gwasanaethau diogelwch a chudd-wybodaeth. Gellir meddwl am y Swyddfa Ymchwiliadau Ffederal yn yr Unol Daleithiau, neu’r Bundespolizei yn yr Almaen, er enghraifft. Gydag unrhyw wasanaeth brys, mae angen sicrhau cydweithrediad bob amser ar draws ffiniau cenedlaethol, wrth gwrs. Yn wir, mae hynny eisoes yn wir am y gwasanaeth ambiwlans a’r gwasanaethau tân ac achub rhwng Cymru a Lloegr.

O ran plismona, mae cymorth ar y cyd wedi bodoli ers cryn dipyn o amser a buasai, wrth gwrs, yn berthnasol os a phan fydd plismona’n cael ei ddatganoli i Gymru. Ar yr ynysoedd hyn, mae cymorth ar y cyd wedi’i ymgorffori yn y berthynas rhwng y gwahanol awdurdodaethau eisoes. Yn Iwerddon, lle y ceir ffin ryngwladol i bob pwrpas, mae Deddf Awdurdodaeth Droseddol 1975 yng Ngogledd Iwerddon a Deddf Cyfraith Trosedd (Awdurdodaeth) 1976 yn y Weriniaeth yn caniatáu i bob awdurdodaeth drin ac ymdrin ag ystod benodol o droseddau a gyflawnwyd yn yr awdurdodaeth arall fel pe bai wedi digwydd yn eu hawdurdodaeth eu hunain.

I gloi, Llywydd, mae datganoli plismona’n ddymunol o safbwynt polisi a chydgysylltu er mwyn adfer plismona cymunedol a sicrhau mwy o gydweithio ar draws y gwasanaethau cyhoeddus. Byddai datganoli plismona o fudd ariannol i Gymru, lle byddai difidend datganoli yn ein galluogi i fuddsoddi mwy i wneud ein cymunedau’n fwy diogel. Mae datganoli plismona yn gadarn yn weithredol, fel y mae bron unrhyw wladwriaeth arall yn y byd yn ei brofi, ac mae eisoes yn amlwg yn yr awdurdodaethau plismona gwahanol ar yr ynysoedd hyn. Bydd pleidlais gadarnhaol o’r Cynulliad hwn heddiw yn alwad glir ar Lywodraeth nesaf y DU i fynd i’r afael â’r anomaledd diangen hwn.

As this motion states,

specialist policing matters such as counter-terrorism are best co-ordinated at a UK level.’

However, its call for the devolution of policing for Wales defies reality. Policing is a devolved matter in Scotland and Northern Ireland. For reasons of geography and history, the situation in Northern Ireland is entirely different. Prior to the introduction of direct rule in 1972, the old Stormont Parliament had responsibility for policing and justice in Northern Ireland, and successive UK Governments retained a commitment to re-devolve policing and justice when circumstances were right to do so. Forty-eight per cent of people in Wales live within 25 miles of the border with England, and 90 per cent within 50 miles. In contrast, only 5 per cent of the combined population of Scotland and England lives within 50 miles of the border between those countries. I’ll take one intervention.

Fel y mae’r cynnig hwn yn nodi,

‘[mae’n] well cydgysylltu materion plismona arbenigol, fel polisïau gwrth-frawychiaeth, ar lefel y DU.’

Fodd bynnag, mae ei alwad am ddatganoli plismona i Gymru yn herio realiti. Mae plismona’n fater datganoledig yn yr Alban a Gogledd Iwerddon. Am resymau daearyddol a hanesyddol, mae’r sefyllfa yng Ngogledd Iwerddon yn gwbl wahanol. Cyn cyflwyno rheolaeth uniongyrchol yn 1972, hen Senedd Stormont oedd yn gyfrifol am blismona a chyfiawnder yng Ngogledd Iwerddon, ac ymrwymodd Llywodraethau olynol y DU i ailddatganoli plismona a chyfiawnder pan oedd yr amgylchiadau’n iawn i wneud hynny. Mae 48 y cant o bobl Cymru yn byw o fewn 25 milltir i’r ffin â Lloegr, ac mae 90 y cant yn byw o fewn 50 milltir. Ar y llaw arall, 5 y cant yn unig o boblogaeth gyfunol yr Alban a Lloegr sy’n byw o fewn 50 milltir i’r ffin rhwng y gwledydd hynny. Fe gymeraf un ymyriad.

I thank the Member for giving way. As I referred to in my contribution, there is a porous border between Northern Ireland and the Republic of Ireland, and the mutual assistance agreements have worked there, even at times when policing hasn’t been devolved to Northern Ireland. So, would he at least recognise that porous borders, or any borders for that matter, are not a barrier for better, devolved community policing?

Diolch i’r Aelod am ildio. Fel y dywedais yn fy nghyfraniad, mae yna ffin agored rhwng Gogledd Iwerddon a Gweriniaeth Iwerddon, ac mae’r cytundebau cymorth ar y cyd wedi gweithio yno, hyd yn oed ar adegau pan nad oedd plismona wedi’i ddatganoli i Ogledd Iwerddon. Felly, a fyddai o leiaf yn cydnabod nad yw ffiniau agored, neu unrhyw ffiniau o ran hynny, yn rhwystr i blismona cymunedol datganoledig gwell?

Unfortunately, Welsh Government since 1999 has had a record of building rather than removing barriers cross border. Most people in Wales live along the M4 and A55 corridors, separated by a vast rural area, and have very different policing requirements. Policing interdependence between north-east Wales and north-west England is illustrated by the fact that this is the only part of the UK with a connecting urban area divided by a national boundary. My own contacts, in both North Wales Police and North Wales Police Federation, have repeatedly told me that they have a closer affiliation with north-west England than the rest of Wales, and that there is a lack of competence in Welsh Government to handle the devolution of policing.

Yn anffodus, mae gan Lywodraeth Cymru hanes ers 1999 o adeiladu rhwystrau trawsffiniol yn hytrach na chael gwared arnynt. Mae’r rhan fwyaf o bobl yng Nghymru yn byw ar hyd coridorau’r M4 a’r A55, wedi’u gwahanu gan ardal wledig eang, ac mae ganddynt ofynion plismona gwahanol iawn. Dangosir cyd-ddibyniaeth plismona rhwng gogledd-ddwyrain Cymru a gogledd-orllewin Lloegr gan y ffaith mai hon yw’r unig ran o’r DU sydd ag ardal drefol gysylltiedig wedi’i rhannu gan ffin genedlaethol. Mae fy nghysylltiadau fy hun, yn Heddlu Gogledd Cymru a Ffederasiwn Heddlu Gogledd Cymru wedi dweud wrthyf dro ar ôl tro fod ganddynt gysylltiad agosach â gogledd-orllewin Lloegr nag sydd ganddynt â gweddill Cymru, a bod diffyg cymhwysedd yn Llywodraeth Cymru i ymdrin â datganoli plismona.

Rhun ap Iorwerth a gododd—

Rhun ap Iorwerth rose—

No time. They expressed concern to me this week that Welsh Government control of policing budgets would see funding filtered south, and stated they would like to know whether there is a desire in Welsh Government to merge the police forces in Wales—a proposal that was killed several years ago. As they stated,

the geography and current calibrations with various English forces makes the concept of an all Wales Police Force very difficult’—

Dim amser. Maent wedi mynegi pryder wrthyf yr wythnos hon y byddai cael Llywodraeth Cymru’n rheoli cyllidebau plismona yn arwain at arian yn trylifo i’r de, a dywedasant y byddent yn hoffi gwybod a oes awydd yn Llywodraeth Cymru i uno’r heddluoedd yng Nghymru—argymhelliad a wrthodwyd nifer o flynyddoedd yn ôl. Fel y dywedasant, 

mae daearyddiaeth a chysylltiadau cyfredol gyda gwahanol heddluoedd yn Lloegr yn gwneud y cysyniad o Heddlu Cymru gyfan yn un anodd iawn—

Rhun ap Iorwerth a gododd—

Rhun ap Iorwerth rose—

Adding,

to force such a move to satisfy the egos of certain Politicians should be carefully monitored’.

gan ychwanegu,

dylid monitro’n ofalus unrhyw gamau i orfodi symudiad o’r fath i fodloni egos gwleidyddion penodol.

He’s not giving—. I don’t think the Member is giving way.

Nid yw’n ildio—. Nid wyf yn credu bod yr Aelod yn ildio.

I’m quoting. In their January briefing to north Wales AMs and MPs, North Wales Police told us that their operational collaboration with the Merseyside and Cheshire forces was increasing in areas, including firearms, intelligence, custody, property and forensics. When the Assembly’s Social Justice and Regeneration Committee reviewed the structure of policing in 2005, our report noted that criminal activity does not recognise national or regional boundaries, and that cross-border partnerships must reflect operational reality. The work of the Assembly sub-committee considering the then-proposed Welsh police merger, of which I was a member, led to police mergers being aborted across England and Wales. As I said in the February 2006 debate on this, the police authorities told us that the additional all-Wales annual cost of re-organisation would be up to £57 million, with the chief constable stating that it would be even more. Our subsequent work confirmed that the chief constables were correct.

Rwy’n dyfynnu. Yn eu briff i Aelodau Cynulliad ac Aelodau Seneddol gogledd Cymru ym mis Ionawr, dywedodd Heddlu Gogledd Cymru wrthym fod eu cydweithrediad gweithredol gyda heddluoedd Glannau Mersi a Swydd Gaer yn cynyddu mewn rhai meysydd, gan gynnwys arfau tanio, cudd-wybodaeth, arestio, eiddo a gwasanaethau fforensig. Pan fu Pwyllgor Cyfiawnder Cymdeithasol ac Adfywio y Cynulliad yn adolygu strwythur plismona yn 2005, roedd ein hadroddiad yn nodi nad yw gweithgarwch troseddol yn cydnabod ffiniau cenedlaethol neu ranbarthol, ac mae’n rhaid i bartneriaethau trawsffiniol adlewyrchu realiti gweithredol. Arweiniodd gwaith is-bwyllgor y Cynulliad, yr oeddwn yn aelod ohono ac a oedd yn ystyried yr argymhelliad ar y pryd i uno heddluoedd Cymru, at roi’r gorau i’r argymhellion i uno heddluoedd ar draws Cymru a Lloegr. Fel y dywedais yn y ddadl ar hyn ym mis Chwefror 2006, dywedodd awdurdodau’r heddlu wrthym y byddai ad-drefnu’n costio hyd at £57 miliwn y flwyddyn yn ychwanegol i Gymru gyfan, gyda’r prif gwnstabl yn datgan y byddai’n fwy na hynny hyd yn oed. Cadarnhaodd ein gwaith dilynol fod y prif gwnstabliaid yn gywir.

Will the Member take an intervention?

A wnaiff yr Aelod dderbyn ymyriad?

Although Labour’s general election campaign in Wales has stated that Labour’s 2017 manifesto—

Er bod ymgyrch y Blaid Lafur yn yr etholiad cyffredinol yng Nghymru wedi datgan bod maniffesto 2017 y Blaid Lafur—

Are you taking an intervention from the Cabinet Secretary?

A ydych yn derbyn ymyriad gan Ysgrifennydd y Cabinet?

It depends whether you’d allow me enough time at the end or not, if I give another intervention.

Mae’n dibynnu a wnewch chi ganiatáu digon o amser i mi ar y diwedd ai peidio, os derbyniaf ymyriad arall.

Thank you, Mark, for taking the intervention. I’m intrigued by your contribution, because I’ve received the letter of 5 September from all of the police constables in Wales, the all-Wales policing group, saying that, indeed, they agreed a joint statement that supports the devolution of policing to Wales. Where are you getting your information from, Mark?

Diolch i chi, Mark, am dderbyn yr ymyriad. Mae eich cyfraniad wedi ennyn fy chwilfrydedd, oherwydd cefais lythyr dyddiedig 5 Medi gan bob un o’r cwnstabliaid heddlu yng Nghymru, y grŵp plismona Cymru gyfan, sy’n dweud eu bod, yn wir, wedi cytuno ar ddatganiad ar y cyd sy’n cefnogi datganoli plismona i Gymru. O ble rydych yn cael eich gwybodaeth, Mark?

I will not identify individuals because those individuals could be held to account by Ministers. The information I receive is accurate. It comes directly from the relevant persons, but I am not going to identify who those persons are. What they say in private is very different to what they’re prepared to say in public to the likes of you.

Although Labour’s general election campaign chairman in Wales has said that Labour’s 2017 manifesto will give Welsh Ministers a bigger role in policing, he also denied that Labour’s shadow Home Secretary, Diane Abbott, had got her facts wrong when she said,

We don’t think it’s right, at this time, to devolve policing, but this is something there’s constant discussion about inside the Labour Party.’

In 2013, Labour’s shadow police Minister and former police Minister, David Hanson, warned that devolving control to the police would be a major step with many challenges, and that reducing crime was more important than deciding which Government manages the police. New figures from Cardiff University show the number of people injured in serious violence dropped by 10 per cent last year, and by 40 per cent since 2010. Policing has already been devolved to police and crime commissioners, empowering local communities to have their say on policing priorities and to hold an elected representative to account. The call for devolution of policing by Labour and the separatists is a blatant power grab, which would deliver the opposite of real devolution. This First Minister refers to the devolution of policing to Manchester as a model for Wales, but those are only the powers of police and crime commissioners, and we already have devolution to them in Wales. What he’s therefore actually talking about is taking yet more powers from the regions of Wales and centralising these in Cardiff, giving themselves power to hire and fire chief constables. Well, given Labour’s record of creeping and often intimidatory politicisation of devolved public services, this is a truly chilling proposition.

Nid wyf am enwi unigolion oherwydd gallai’r unigolion hynny gael eu dwyn i gyfrif gan Weinidogion. Mae’r wybodaeth rwyf yn ei derbyn yn gywir. Daw’r wybodaeth yn uniongyrchol gan y bobl berthnasol, ond nid wyf am ddweud pwy yw’r bobl hynny. Mae’r hyn y maent yn ei ddweud yn breifat yn wahanol iawn i’r hyn y maent yn barod i’w ddweud yn gyhoeddus wrth bobl fel chi.

Er bod cadeirydd ymgyrch y Blaid Lafur yn yr etholiad cyffredinol yng Nghymru wedi dweud y bydd maniffesto 2017 y Blaid Lafur yn rhoi rôl fwy i Weinidogion Cymru mewn plismona, roedd hefyd yn gwadu bod Ysgrifennydd Cartref yr wrthblaid, Diane Abbott, wedi cael ei ffeithiau’n anghywir pan ddywedodd,

Nid ydym yn credu ei bod yn iawn, ar yr adeg hon, i ddatganoli plismona, ond mae hwn yn fater a drafodir yn gyson yn y Blaid Lafur.

Yn 2013, rhybuddiodd Gweinidog yr wrthblaid dros yr heddlu a’r cyn-Weinidog dros yr heddlu, David Hanson, y byddai datganoli rheolaeth i’r heddlu yn gam mawr gyda llawer o heriau, a bod lleihau troseddau’n bwysicach na phenderfynu pa Lywodraeth sy’n rheoli’r heddlu. Mae ffigurau newydd gan Brifysgol Caerdydd yn dangos bod nifer y bobl a anafwyd o ganlyniad i drais difrifol wedi gostwng 10 y cant y llynedd, a 40 y cant ers 2010. Mae plismona eisoes wedi cael ei ddatganoli i gomisiynwyr heddlu a throseddu, gan rymuso cymunedau lleol i roi eu barn ar flaenoriaethau plismona ac i ddwyn cynrychiolydd etholedig i gyfrif. Mae’r alwad am ddatganoli plismona o du’r Blaid Lafur a’r ymwahanwyr yn ymgais amlwg i fachu pwerau, a byddai hynny’n cyflawni’r gwrthwyneb i ddatganoli go iawn. Mae’r Prif Weinidog hwn yn cyfeirio at ddatganoli plismona i Fanceinion fel model ar gyfer Cymru, ond pwerau’r comisiynwyr heddlu a throseddu’n unig yw’r rheini, ac maent eisoes wedi’u datganoli yng Nghymru. Felly, yr hyn y mae’n sôn amdano mewn gwirionedd yw bachu mwy fyth o bwerau o ranbarthau Cymru a’u canoli yng Nghaerdydd, gan roi’r pŵer i’w hunain i gyflogi a diswyddo prif gwnstabliaid. Wel, o ystyried hanes y Blaid Lafur o wleidyddoli gwasanaethau cyhoeddus datganoledig mewn modd cynyddol, a bygythiol yn aml, mae hwn yn gynnig gwirioneddol iasoer.

Thank you very much, Deputy Presiding Officer, for calling me to speak in this cross-party debate. I’ve been very pleased to put my name to this motion. I think it is absolutely inexplicable that policing was not devolved in the most recent Wales Bill, and I think that is one of the major reasons why devolution is still unfinished business. I’m sure there will be a time when policing will be devolved, but, sadly, it wasn’t at this really good opportunity.

As Steffan Lewis said in his introduction, policing is devolved in Scotland and Northern Ireland, so why is Wales not fit to deliver policing? I can hear from Mark Isherwood’s contribution that he has such a low opinion of the ability of the Welsh people to deliver services in their own country that he believes that we can’t be trusted here with policing. I think that’s a bit of an indictment to say that sort of thing.

If you look at other parts of England, the London mayor was given a direct mandate for policing in 2011. The mayor has a major role, jointly with the Home Secretary, in appointing the Met police commissioner, scrutinises policing, and he sets the policing strategy in London. The London Assembly also has a role in scrutinising policing in London, in the same way as this Assembly could if policing was devolved. I think that that would make for a much better joined-up policy. And, of course, we most recently had the election of the metro mayors.

Manchester’s been mentioned several times, which has now power over policing. But, in Manchester, the UK Government has also agreed to give it more powers over criminal justice and offender management. Manchester will have greater involvement in future plans for local courts and in commissioning offender management services alongside the National Offender Management Service. I’m pleased that Manchester is having it, but why not Wales? Wales is a country, and we are not having these powers. So, I think it is inexplicable. We also know that there were seven—. We also know that there were six other elections for metro mayors, and another one to come. Over time, the powers of the metro mayors, I’m sure, will increase, as has happened in London. By contrast with Wales, the devolution Bill that set up the metro mayors is a deliberately non-prescriptive bit of legislation that allows for the devolution of almost anything—housing, health, welfare, policing, and more.

So, the big question is: what is wrong with Wales? It really seems that there is some block there at the centre that doesn’t recognise the sheer logic of devolving policing to Wales. There was no problem in transferring the power over the fire service in the first session of the Assembly, when I understand that it was offered to the Assembly; I don’t even believe that the Government here had to ask for it. And, obviously, the ambulance service is devolved as part of the health service. So, this means two out of the three emergency services are already devolved to Wales, so it makes nonsense not to devolve the third. The three services already work together to a great extent, but it would certainly make sense operationally to have the three services under the political control of the Welsh Government.

So, a major reason that we should have it: other places have the powers devolved. Second reason: we already have two out of the three emergency services devolved. And, of course, a major reason as well is the funding of the police in Wales, because they are funded by a mixture of Home Office funding, Welsh Government funding, and council tax funding. In its manifesto for the fourth Assembly, the Labour Party committed to fund 500 extra police community support officers. Of course, these have been hugely appreciated by the public during the last five years. Also, with our general election pledge now for this coming election, there will be an extra 853 police officers in Wales. Labour is committed to ensuring that the public feel safe on the streets and that police and PCSOs on a local level are key parts of the local community.

They are also very involved with people now who are vulnerable people. The actual crime policing that the police do is much less now than the community activities that they are involved with—working with older people, working with young people. Today, in the Children, Young People and Education Committee, we had evidence given to us by a person who was funded jointly by the police and jointly funded by public health. This is the way things are going—joint working together. Finally, I wanted to say that, if you look at an example, for example, of Welsh Government legislation, such as the Violence against Women, Domestic Abuse and Sexual Violence (Wales) Act 2015, the partnership approach to tackling and preventing abuse, which—. Obviously, tackling domestic abuse is one of the biggest challenges that we have. It’s absolutely crucial that this is done in a partnership way, and there’s absolutely no doubt in my mind that this would be aided if the political responsibility for policing did lie with the Assembly.

Diolch yn fawr iawn, Dirprwy Lywydd, am alw arnaf i siarad yn y ddadl drawsbleidiol hon. Rwyf wedi bod yn fodlon iawn i roi fy enw ar y cynnig hwn. Rwy’n credu ei bod yn ddirgelwch llwyr pam na chafodd plismona ei ddatganoli yn y Bil Cymru diweddaraf, ac rwy’n credu mai dyna un o’r prif resymau pam fod datganoli yn dal i fod yn fusnes anorffenedig. Rwy’n siŵr y bydd yna adeg pan gaiff plismona ei ddatganoli, ond yn anffodus, ni ddigwyddodd gyda’r cyfle hynod o dda hwn.

Fel y dywedodd Steffan Lewis yn ei gyflwyniad, mae plismona wedi’i ddatganoli yn yr Alban a Gogledd Iwerddon, felly pam nad yw Cymru yn gymwys i gyflawni plismona? Gallaf glywed yng nghyfraniad Mark Isherwood fod ganddo farn mor isel o allu’r Cymry i ddarparu gwasanaethau yn eu gwlad eu hunain fel ei fod yn credu na ellir ymddiried ynom yma gyda phlismona. Rwy’n credu bod dweud y math hwnnw o beth yn gryn feirniadaeth.

Os edrychwch ar rannau eraill o Loegr, rhoddwyd mandad uniongyrchol ar gyfer plismona i faer Llundain yn 2011. Mae gan y maer rôl bwysig, ar y cyd â’r Ysgrifennydd Cartref, yn penodi comisiynydd heddlu’r Met, yn craffu ar blismona, ac ef sy’n llunio’r strategaeth blismona yn Llundain. Mae gan Gynulliad Llundain rôl hefyd yn craffu ar blismona yn Llundain, yn yr un modd ag y gallai’r Cynulliad hwn ei wneud pe bai plismona wedi’i ddatganoli. Rwy’n credu y byddai hynny’n bolisi llawer mwy cydlynol. Ac wrth gwrs, cawsom etholiad y meiri metro yn ddiweddar iawn.

Cafodd Manceinion, sydd bellach â phŵer dros blismona, ei chrybwyll sawl gwaith. Ond mae Llywodraeth y DU wedi cytuno hefyd i roi mwy o bwerau dros gyfiawnder troseddol a rheoli troseddwyr i Fanceinion. Bydd gan Fanceinion fwy o ran mewn cynlluniau yn y dyfodol ar gyfer llysoedd lleol ac wrth gomisiynu gwasanaethau rheoli troseddwyr ochr yn ochr â’r Gwasanaeth Cenedlaethol Rheoli Troseddwyr. Rwy’n falch fod Manceinion yn cael hyn, ond beth am Gymru? Mae Cymru’n wlad, ac nid oes gennym y pwerau hyn. Felly, rwy’n credu ei fod yn ddirgelwch llwyr. Rydym hefyd yn gwybod bod yna saith—. Rydym hefyd yn gwybod bod yna chwech o etholiadau eraill wedi bod i ethol meiri metro, ac un arall i ddod. Dros amser, bydd pwerau’r meiri metro, rwy’n siŵr, yn cynyddu, fel sydd wedi digwydd yn Llundain. Mewn cyferbyniad â Chymru, mae’r Bil datganoli a sefydlodd y meiri metro yn ddeddfwriaeth fwriadol o amhenodol sy’n caniatáu ar gyfer datganoli unrhyw beth bron—tai, iechyd, lles, plismona, a mwy.

Felly, y cwestiwn mawr yw: beth sydd o’i le ar Gymru? Mae’n ymddangos o ddifrif fod rhyw rwystr yn y canol nad yw’n cydnabod rhesymeg pur datganoli plismona i Gymru. Nid oedd unrhyw broblem wrth drosglwyddo’r pŵer dros y gwasanaeth tân yn ystod sesiwn gyntaf y Cynulliad, pan gafodd ei gynnig i’r Cynulliad, fel rwy’n deall; nid wyf yn credu bod y Llywodraeth hon wedi gorfod gofyn amdano hyd yn oed. Ac yn amlwg, mae’r gwasanaeth ambiwlans wedi cael ei ddatganoli fel rhan o’r gwasanaeth iechyd. Felly, mae hyn yn golygu bod dau o’r tri gwasanaeth brys eisoes wedi’u datganoli i Gymru, felly nid yw’n gwneud synnwyr peidio â datganoli’r trydydd. Mae’r tri gwasanaeth eisoes yn gweithio gyda’i gilydd i raddau helaeth, ond byddai’n sicr yn gwneud synnwyr gweithredol i gael y tri gwasanaeth dan reolaeth wleidyddol Llywodraeth Cymru.

Felly, un o’r prif resymau y dylem ei gael: mae’r pwerau wedi’u datganoli i leoedd eraill. Ail reswm: mae gennym ddau o’r tri gwasanaeth brys wedi’u datganoli eisoes. Ac wrth gwrs, rheswm pwysig arall yw’r modd y caiff yr heddlu eu hariannu yng Nghymru, oherwydd cânt eu hariannu gan gymysgedd o gyllid y Swyddfa Gartref, cyllid Llywodraeth Cymru, a chyllid y dreth gyngor. Yn ei maniffesto ar gyfer y Pedwerydd Cynulliad, ymrwymodd y Blaid Lafur i ariannu 500 yn ychwanegol o swyddogion cymorth cymunedol yr heddlu. Wrth gwrs, mae’r rhain wedi cael eu gwerthfawrogi’n fawr iawn gan y cyhoedd dros y pum mlynedd diwethaf. Hefyd, gyda’n haddewid etholiad cyffredinol yn awr ar gyfer yr etholiad sydd i ddod, bydd 853 o swyddogion yr heddlu ychwanegol yng Nghymru. Mae’r Blaid Lafur wedi ymrwymo i sicrhau bod y cyhoedd yn teimlo’n ddiogel ar y strydoedd, a bod yr heddlu a swyddogion cymorth cymunedol yr heddlu ar lefel leol yn rhannau allweddol o’r gymuned leol.

·         Maent hefyd yn ymwneud llawer yn awr gyda phobl sy’n agored i niwed. Mae’r gwaith o blismona troseddau y mae’r heddlu’n ei wneud yn llawer llai bellach na’r gweithgareddau cymunedol y maent yn ymwneud â hwy—gweithio gyda phobl hŷn, gweithio gyda phobl ifanc. Heddiw, yn y Pwyllgor Plant, Pobl Ifanc ac Addysg, cawsom dystiolaeth gan unigolyn a ariannir ar y cyd gan yr heddlu ac iechyd y cyhoedd. Dyma sut y bydd pethau yn y dyfodol—cydweithio gyda’n gilydd. Yn olaf, roeddwn yn awyddus i ddweud, os edrychwch ar enghraifft o ddeddfwriaeth Llywodraeth Cymru, er enghraifft, megis y Ddeddf Trais yn erbyn Menywod, Cam-drin Domestig a Thrais Rhywiol (Cymru) 2015, y dull partneriaeth o drechu ac atal cam-drin, sydd—. Yn amlwg, mae trechu cam-drin domestig yn un o’r heriau mwyaf sydd gennym. Mae’n gwbl hanfodol fod hyn yn cael ei wneud drwy ddull partneriaeth, ac nid oes amheuaeth o fath yn y byd yn fy meddwl y byddai hyn yn gwella pe bai’r cyfrifoldeb gwleidyddol dros blismona yn nwylo’r Cynulliad. 

Thanks to the individual Members for bringing today’s debate. I think devolution of policing is an important issue, and I should point out that it is an issue on which we in UKIP are thus far undecided. I do think that we need to be wary, though, before we embark on this step. I think that, if the Assembly calls for greater powers, for devolution over more things, then there have to be good reasons for it. I think it can’t just be because other parts of the UK have it, therefore we must have it. When we debated this subject in 2014, Ann Jones made the very pertinent point that, and I quote:

Simply saying that we want powers because Scotland has them is a very weak argument.’

End of quote. I think that still holds true today, and I think it does hold true even if we extend it to references to greater Manchester also, as we’ve had today. What are the actual practical benefits of devolving policing to this place? They are, at best, unclear. [Interruption.] Okay, Steffan, we’ve heard what you said. I was going to raise some of the points you made. You mentioned the argument of the other two emergency services are already devolved; Julie Morgan also made that point. Well, this point had been made before. In the last Assembly—[Interruption.] Okay, well, you are saying it’s right. I am addressing the point; please let me address it. We had in the last Assembly a Member called Byron Davies, who actually had 32 years’ operational experience in the Metropolitan Police. Now, when this issue was raised last time, in 2014, he said the only connection between the three emergency services is that they all have the same telephone number, 999. He was not convinced that devolution of policing was going to be effective.

The cost-saving argument that Steffan has advanced is speculative at best. Would we actually get the financial settlement for the police that he is suggesting? In fact, costs could well rise.

Diolch i’r Aelodau unigol am gyflwyno’r ddadl heddiw. Rwy’n credu bod datganoli plismona yn fater pwysig, a dylwn nodi ei fod yn fater rydym ni yn UKIP heb benderfynu arno hyd yn hyn. Rwy’n credu bod angen i ni fod yn wyliadwrus, fodd bynnag, cyn i ni ddechrau ar y cam hwn. Os yw’r Cynulliad yn galw am fwy o bwerau, am ddatganoli dros fwy o bethau, yna credaf fod yn rhaid cael rhesymau da dros wneud hynny. Yn fy marn i, ni all fod yn unig am fod rhannau eraill o’r DU wedi cael y pwerau hynny, felly mae’n rhaid i ni eu cael. Pan fuom yn trafod y pwnc hwn yn 2014, gwnaeth Ann Jones y pwynt cymwys hwn, ac rwy’n dyfynnu:

‘Mae dweud yn syml ein bod eisiau pwerau am fod gan yr Alban bwerau yn ddadl wan iawn.’

Diwedd y dyfyniad. Credaf fod hynny’n parhau i fod yn wir heddiw, ac rwy’n credu ei fod yn parhau i fod yn wir hyd yn oed os ydym yn ei ymestyn i gynnwys cyfeiriadau at Fanceinion Fwyaf hefyd, fel y cawsom heddiw. Beth yw manteision ymarferol go iawn datganoli plismona i’r lle hwn? Maent yn aneglur ar y gorau. [Torri ar draws.] Iawn, Steffan, rydym wedi clywed yr hyn a ddywedoch. Roeddwn am godi rhai o’r pwyntiau a wnaethoch. Fe sonioch am y ddadl fod y ddau wasanaeth brys arall eisoes wedi’u datganoli; gwnaeth Julie Morgan y pwynt hwnnw hefyd. Wel, roedd y pwynt hwn wedi’i wneud o’r blaen. Yn y Cynulliad diwethaf—[Torri ar draws.] Iawn, wel, rydych yn dweud ei fod yn gywir. Rwy’n trafod y pwynt; gadewch i mi ei drafod, os gwelwch yn dda. Roedd gennym Aelod o’r enw Byron Davies yn y Cynulliad diwethaf, a chanddo 32 mlynedd o brofiad gweithredol yn yr Heddlu Metropolitanaidd mewn gwirionedd. Nawr, pan godwyd y mater hwn ddiwethaf, yn 2014, dywedodd mai’r unig gysylltiad rhwng y tri gwasanaeth brys oedd eu bod i gyd yn rhannu’r un rhif ffôn, 999. Nid oedd yn argyhoeddedig y byddai datganoli plismona yn effeithiol.

Mae’r ddadl arbed costau y mae Steffan wedi’i chyflwyno yn ddamcaniaethol ar y gorau. A fyddem yn cael y setliad ariannol y mae’n ei awgrymu ar gyfer yr heddlu mewn gwirionedd? Yn wir, gallai’r costau gynyddu.

Would the Member take an intervention?

A wnaiff yr Aelod dderbyn ymyriad?

Obviously, at the moment, the way Wales is funded is that we are not funded as an entity in our own right because we come under and England-and-Wales entity. But, if we became a policing entity, with devolved powers over policing, then we would become a devolved entity as far as policing is concerned, and the Barnett formula would apply. That means that our budgets would increase, based on the population; there would be more money, not less.

Yn amlwg, mae’r ffordd y mae Cymru’n cael ei hariannu ar hyn o bryd yn golygu nad ydym yn cael ein hariannu fel endid yn ein hawl ein hunain oherwydd ein bod yn dod o dan endid Cymru-a-Lloegr. Ond pe baem yn dod yn endid plismona, gyda phwerau datganoledig dros blismona, yna byddem yn dod yn endid datganoledig o ran plismona, a byddai fformiwla Barnett i’w chymhwyso. Mae hynny’n golygu y byddai ein cyllidebau’n cynyddu, yn seiliedig ar y boblogaeth; byddai mwy o arian, nid llai.

Okay. I was aware of the argument the first time that you put it. Thank you for putting it again. I’d be interested to hear what the Minister would have to say on that point. I’m sure he will take that on board.

Some fairly concrete—[Interruption.} Some fairly concrete disadvantages of police devolution have been aired in the past. Now, I was interested by the Minister Carl Sargeant’s intervention earlier regarding comments from chief constables. I would be very interested in hearing more on that, because, so far, from what I have read, many experienced officers have voiced concerns over the prospect of the devolution of policing. For instance, former Gwent Police Chief Constable Mick Giannasi has stated that the devolution of policing could pose ‘serious operational risks’ and, with under 7,000 officers, Welsh forces would be heavily reliant on English forces for support in many areas of crime-fighting.

The cost of creating “stand alone” resilience would be prohibitive’,

he stated. These fears were echoed in 2016 by the Gwent police and crime commissioner, Ian Johnston, who warned that Wales could become the poor relation of UK policing. The Dyfed-Powys police and crime commissioner, Chris Salmon, said at that time that there is nothing that the Assembly can do—

Iawn. Roeddwn yn ymwybodol o’r ddadl y tro cyntaf i chi ei chyflwyno. Diolch i chi am ei chyflwyno eto. Hoffwn glywed beth y byddai’r Gweinidog yn ei ddweud ar y pwynt hwnnw. Rwy’n siŵr y bydd yn ystyried hynny.

Cafodd rhai anfanteision go gadarn—[Torri ar draws.] Cafodd rhai anfanteision go gadarn eu gwyntyllu yn y gorffennol ynglŷn â datganoli plismona. Nawr, roedd gennyf ddiddordeb yn ymyrraeth y Gweinidog Carl Sargeant yn gynharach ynglŷn â sylwadau gan brif gwnstabliaid. Byddai gennyf ddiddordeb mawr mewn clywed mwy am hynny, oherwydd, hyd yn hyn, o’r hyn rwyf wedi’i ddarllen, mae llawer o swyddogion profiadol wedi mynegi pryderon ynglŷn â’r posibilrwydd o ddatganoli plismona. Er enghraifft, mae cyn-Brif Gwnstabl Heddlu Gwent, Mick Giannasi, wedi datgan y gallai datganoli plismona beri ‘peryglon gweithredol difrifol’ a chyda llai na 7,000 o swyddogion yr heddlu, byddai heddluoedd yng Nghymru yn ddibynnol iawn ar heddluoedd Lloegr am gefnogaeth mewn sawl maes sy’n ymwneud ag ymladd troseddu.

‘Byddai’r gost o greu cydnerthedd annibynnol yn afresymol ac yn anodd ei chyfiawnhau’

meddai. Adleisiwyd yr ofnau hyn yn 2016 gan gomisiynydd heddlu a throseddu Gwent, Ian Johnston, a rybuddiodd y gallai Cymru ddod yn adain wan plismona yn y DU. Ar y pryd, dywedodd comisiynydd heddlu a throseddu Dyfed-Powys, Chris Salmon, nad oes unrhyw beth y gall y Cynulliad ei wneud—

There is no doubt that there are practical matters that need working through, but, as Carl Sargeant has just made clear, the chief constables are now all of a view that these are surmountable and in the best interests of policing for this to be devolved so that it can be aligned with other local public services.

Nid oes amheuaeth fod yna faterion ymarferol y mae angen eu datrys, ond fel y mae Carl Sargeant newydd wneud yn glir, mae’r prif gwnstabliaid bellach i gyd o’r farn fod y rhain yn faterion y gellir eu goresgyn a bod datganoli er budd pennaf plismona, fel y gellir ei alinio â gwasanaethau cyhoeddus lleol eraill.

Yes, and as I stated, Lee, I am very interested to hear what he says about the chief constables and to elucidate on what he hinted, that the chief constables are in favour of this. My mind is not closed on this issue, but you must appreciate I have to raise the concerns so that we properly debate them.

Right. I mentioned Byron Davies. I’ll quote what he said in the last time—possibly the last time—we debated this, 2014:

During my time as a police officer, there were always many experts lining up with ideas and plans to reform policing. It was to some of us a source of annoyance that there were always people who knew better. It was often, if not always, the case that these people lacked some understanding of what policing and operational policing are really about and lacked practical knowledge of policing. I do not believe that policing should be devolved to Wales…. Cross-border crime, international crime and online crime make the case for the Welsh Government taking over from the Home Office very weak indeed.’

End of quote. We in UKIP Wales do not think the case for devolution of policing has yet been made. That is why it is our intention to abstain on today’s motion.

Ie, ac fel y dywedais, Lee, mae gennyf ddiddordeb mawr mewn clywed yr hyn y mae’n ei ddweud am y prif gwnstabliaid er mwyn taflu goleuni ar yr hyn y mae’n ei awgrymu, sef bod y prif gwnstabliaid o blaid hyn. Nid wyf wedi cau fy meddwl yn y mater hwn, ond mae’n rhaid i chi ddeall fod yn rhaid i mi leisio’r pryderon er mwyn inni allu eu trafod yn briodol.

Iawn. Soniais am Byron Davies. Rwyf am ddyfynnu yr hyn a ddywedodd y tro diwethaf—y tro diwethaf o bosibl—i ni drafod hyn, 2014:

‘Yn ystod fy amser fel swyddog yr heddlu, roedd yna bob amser lawer o arbenigwyr yn barod i gyflwyno syniadau a chynlluniau ar gyfer diwygio plismona. Roedd yn achos diflastod i rai ohonom fod yna bob amser bobl a oedd yn gwybod yn well. Roedd yn aml yn wir, os nad bob amser, fod y bobl hyn yn brin o ddealltwriaeth o’r hyn roedd plismona a phlismona gweithredol yn ei olygu mewn gwirionedd ac roeddent yn brin o wybodaeth ymarferol am blismona. Nid wyf yn credu y dylai plismona gael ei ddatganoli i Gymru.... Mae troseddu trawsffiniol, troseddu rhyngwladol a throseddu ar-lein yn gwneud achos Llywodraeth Cymru dros gymryd drosodd gan y Swyddfa Gartref yn wan iawn yn wir.’

Diwedd y dyfyniad. Nid ydym ni yn UKIP Cymru yn credu bod y ddadl dros ddatganoli plismona wedi cael ei gwneud hyd yn hyn. Dyna pam ein bod yn bwriadu ymatal ar y cynnig heddiw.

Er gwaethaf beth yr ydym ni wedi ei glywed o un cyfeiriad y prynhawn yma, mae yna gonsensws cyffredinol yng Nghymru y dylid datganoli heddlua i Gymru, fel sydd wedi digwydd yn yr Alban, Gogledd Iwerddon, Llundain a Manceinion. Rydw i am ganolbwyntio ar ddwy ddadl pam mae’n gwneud synnwyr i ddatganoli i Gymru.

Mae plismona effeithiol yn golygu perthynas effeithiol ac agos efo’r gwasanaethau datganoledig yng Nghymru, ac mi fyddai datganoli’r heddlu yn adlewyrchu yn llawer gwell yr amgylchiadau sydd yn bodoli yng Nghymru, ac mi fyddai fo’n gwella’r plethiad angenrheidiol rhwng yr holl wasanaethau brys a’r gwasanaethau cyhoeddus. Ac, yn y pen draw, mi fyddai hynny’n gwella’r gwasanaethau, ac yn y pen draw un, mi fyddai gwella’r gwasanaethau yn gwella ansawdd bywyd pobl Cymru—rhywbeth, gobeithio, y mae pawb yn y Siambr yma yn ei ddeisyfu.

A dyma gyflwyno dadl arall nad ydym ni wedi ei chlywed cyn belled y prynhawn yma. Mi fyddai datganoli’r heddlu hefyd yn gwella atebolrwydd. Roedd comisiwn Silk yn canfod bod y sefyllfa bresennol yn anfoddhaol, gan nodi bod llawer o gyllid yr heddlu’n dod o ffynonellau datganoledig, er gwaethaf y ffaith bod polisi strategol a materion yr heddlu yn cael eu penderfynu yn San Steffan. Mae yna ‘mismatch’ yn y fanna. Mae yna gydnabyddiaeth bod atebolrwydd yn broblem, a dyna oedd y tu ôl i greu’r comisiynwyr heddlu a throsedd. Er, mae modd dadlau y dylid, efallai, gael eu gwared nhw os byddai plismona’n cael ei ddatganoli. Nid wyf yn mynd i fynd i’r fanna y prynhawn yma, ond mi fyddai sut yn union y byddai’r atebolrwydd lleol yn digwydd yn fater ar gyfer trafodaeth bellach. Ond, yn sicr, mae hyn yn rhoi cyfle inni feddwl am ddulliau newydd o gryfhau’r atebolrwydd sydd fawr ei angen.

Felly, o ran gwella’r plethiad angenrheidiol rhwng yr heddlu a’r holl wasanaethau cyhoeddus, ac er mwyn gwella atebolrwydd yr heddlu, mae’n gwneud synnwyr datganoli’r heddlu.

Dwy ddadl yn unig—rydych chi wedi clywed dadleuon eraill hefyd, ac mae yna lawer mwy o resymau a llawer mwy i ddadlau yn ei gylch i greu’r achos dros ddatganoli heddlua i Gymru. Diolch yn fawr iawn i Steffan Lewis, Mike Hedges, a Julie Morgan am ddod â hwn gerbron heddiw, ac rydw i’n mawr obeithio y cawn ni o leiaf fwyafrif teilwng iawn o blaid y cynnig. Diolch.

Despite what we’ve heard from one direction this afternoon, there is a general consensus in Wales that policing should be devolved to Wales, as has happened in Scotland, Northern Ireland, London and Manchester. I want to focus on two arguments why it makes sense to devolve to Wales.

Effective policing means an effective and close relationship with the devolved services in Wales, and devolving the police would reflect much better the circumstances that exist in Wales, and it would improve the essential dovetailing between the different emergency services and the public services. Ultimately, that would improve services, and, further still, it would improve the services in a way that would improve the quality of lives of people in Wales—something that, hopefully, everyone in this Chamber is eager to see happening.

Another argument that we haven’t heard yet this afternoon is that devolving police would also improve accountability. The Silk commission found that the current situation is unsatisfactory, noting that a great deal of the police funding comes from devolved sources, despite the fact that the strategic policies for policing issues are decided in Westminster. There’s a mismatch there. There is an acknowledgement that accountability is a problem, and that’s what lay behind the foundation of the police and crime commissioners. However, it could be argued that they should be got rid of if policing is devolved. I don’t want to go there this afternoon, but deciding how local accountability would happen is a matter for further discussion. But, certainly, this does give us an opportunity to think about new ways of strengthening the accountability that is very much needed.

So, in terms of improving that vital dovetailing between policing and public services, and to improve police accountability, it makes sense to devolve the police.

Those are just two arguments. You’ve heard other arguments this afternoon, and there are many other reasons and a great deal of debate to be had to create the case for the devolution of policing to Wales. Thank you very much to Steffan Lewis, Mike Hedges, and Julie Morgan for bringing this forward this afternoon. I very much hope that we will at least have a very respectable majority in favour of this motion. Thank you.

Galwaf ar Ysgrifennydd y Cabinet dros Gymunedau a Phlant, Carl Sargeant.

I call on the Cabinet Secretary for Communities and Children, Carl Sargeant.

Thank you, Presiding Officer. I welcome the opportunity to debate this important issue here today. Thank you for all that’s contributed in the Chamber. The Welsh Government has always been very clear that we want to see responsibility for policing devolved to Wales. The Welsh Government supports the motion to note that policing is a devolved matter in Scotland and Northern Ireland, and agrees with the call for the devolution of policing.

In terms of specialist matters, such as counter-terrorism, being co-ordinated at a UK level, I am aware of the model in Scotland for counter-terrorism is that Police Scotland takes their policy direction from the UK Government, which is delivered through Police Scotland and funded through the Scottish Government. This makes absolute sense, and, as this motion suggests, counter-terrorism is best co-ordinated at a UK level. In developing a model for devolution, this will be a key consideration for any work to be taken here in Wales.

Policing is the only emergency service not devolved. Remedying this would inevitably allow for greater collaboration, whilst developing better relationships, to help to strengthen joint working with the other devolved services. As Julie Morgan made reference to earlier on, collaboration is the name of the game as we move forward. Sharing staff and practice is something that the three police and crime commissioners, and chief constables, are absolutely signed up to currently.

The safety and security of our communities has always been a priority of the Welsh Government, and we are committed to strengthening these further. Devolution would ensure that future legislation affecting policing and community safety in Wales was properly tailored to the Welsh circumstances. Also, we’ve already had close working relationships with the four Welsh chief constables and police and crime commissioners here in Wales, and the Cabinet Secretary for Health, Well-being and Sport and I meet them on a regular basis to discuss the ways that we can work together to make our communities safer.

In September, the police and crime commissioners issued a joint statement supporting the devolution of policing to Wales, and I’m pleased that Bob Evans, the now all-Wales deputy chief constable, has been appointed, and will be working with us on this very issue. His role will be to maintain the relationships between the forces, commissioners’ offices, and the Welsh Government. In terms of devolution, we will ensure working effectively in the current arrangements, to consider how these arrangements would work in the devolved setting. This is key to the future of planning for devolution.

I listened to the contributions of Mark Isherwood and the UKIP Member. Now, both were very interesting, but, can I just, for clarity, reaffirm the commitment of the letter I received from the police and crime commissioners and the chair of the all-Wales policing group? The comment says: ‘As the current chair of the all-Wales policing group, I enclose a copy of our joint statement, which was released publicly. This statement has been discussed with the four chief constables, and, while you will appreciate that they would not wish to comment on the matter that requires a political decision, they are content with what we have said in the letter.’

So, the comments made by Mark Isherwood, about an individual telling me one thing and telling him another, then writing to me to say something else, is something I will follow up with the chief constables across Wales. That is not an appropriate comment to make. I will take an intervention from the Member.

Diolch i chi, Llywydd. Rwy’n croesawu’r cyfle i drafod y mater pwysig hwn yma heddiw. Diolch i bawb sydd wedi cyfrannu yn y Siambr. Mae Llywodraeth Cymru bob amser wedi bod yn glir iawn ein bod am weld cyfrifoldeb dros blismona yn cael ei ddatganoli i Gymru. Mae Llywodraeth Cymru’n cefnogi’r cynnig i nodi bod plismona yn fater sydd wedi’i ddatganoli yn yr Alban a Gogledd Iwerddon, ac yn cytuno â’r alwad dros ddatganoli plismona.

O ran materion arbenigol, fel gwrth-frawychiaeth, yn cael eu cydgysylltu ar lefel y DU, rwy’n ymwybodol mai model yr Alban ar gyfer gwrth-frawychiaeth yw bod Police Scotland yn cymryd eu cyfeiriad polisi gan Lywodraeth y DU, a chaiff ei gyflwyno drwy Police Scotland a’i ariannu drwy Lywodraeth yr Alban. Mae hyn yn gwneud synnwyr perffaith, ac fel y mae’r cynnig hwn yn ei awgrymu, mae’n well cydgysylltu gwrth-frawychiaeth ar lefel y DU. Wrth ddatblygu model ar gyfer datganoli, bydd hon yn ystyriaeth allweddol ar gyfer unrhyw waith a wneir yma yng Nghymru.

Plismona yw’r unig wasanaeth brys nad yw wedi’i ddatganoli. Mae’n anochel y byddai unioni hyn yn caniatáu mwy o gydweithio, gan ddatblygu cysylltiadau gwell, i helpu i gryfhau cydweithrediad â gwasanaethau datganoledig eraill. Fel y dywedodd Julie Morgan yn gynharach, cydweithio yw’r allwedd wrth i ni symud ymlaen. Mae rhannu staff ac ymarfer yn rhywbeth y mae’r tri chomisiynydd heddlu a throseddu, a’r prif gwnstabliaid, yn ei gefnogi’n llwyr ar hyn o bryd. 

Mae diogelwch ein cymunedau bob amser wedi bod yn flaenoriaeth i Lywodraeth Cymru, ac rydym wedi ymrwymo i’w gryfhau ymhellach. Byddai datganoli’n sicrhau bod unrhyw ddeddfwriaeth sy’n effeithio ar blismona a diogelwch cymunedol yng Nghymru yn y dyfodol wedi’i deilwra’n briodol i amgylchiadau Cymru. Hefyd, rydym eisoes wedi cael perthynas waith agos gyda’r pedwar prif gwnstabl yng Nghymru a’r comisiynwyr heddlu a throseddu yma yng Nghymru, ac Ysgrifennydd y Cabinet dros Iechyd, Llesiant a Chwaraeon ac rwy’n cyfarfod â hwy’n rheolaidd i drafod ffyrdd o weithio gyda’n gilydd i wneud ein cymunedau’n fwy diogel.

Ym mis Medi, cyhoeddodd comisiynwyr yr heddlu a throseddu ddatganiad ar y cyd yn cefnogi datganoli plismona i Gymru, ac rwy’n falch fod Bob Evans, sef dirprwy brif gwnstabl Cymru gyfan erbyn hyn, wedi cael ei benodi, a bydd yn gweithio gyda ni ar y mater hwn. Ei rôl fydd cynnal y berthynas rhwng yr heddluoedd, swyddfeydd y comisiynwyr, a Llywodraeth Cymru. O ran datganoli, byddwn yn sicrhau ein bod yn gweithio’n effeithiol o fewn y trefniadau presennol, er mwyn ystyried sut y byddai’r trefniadau hyn yn gweithio mewn sefyllfa ddatganoledig. Mae hyn yn allweddol i ddyfodol cynllunio ar gyfer datganoli.

Gwrandewais ar gyfraniadau Mark Isherwood a’r Aelod UKIP. Nawr, roedd y ddau’n ddiddorol iawn, ond a gaf fi, er eglurder, ailgadarnhau ymrwymiad y llythyr a gefais gan y comisiynwyr heddlu a throseddu a chadeirydd y grŵp plismona Cymru gyfan? Mae’r sylw’n dweud: ‘Fel cadeirydd presennol y grŵp plismona Cymru gyfan, amgaeaf gopi o’n datganiad ar y cyd, a gafodd ei ryddhau’n gyhoeddus. Mae’r datganiad hwn wedi cael ei drafod gyda’r pedwar prif gwnstabl, ac er y byddwch yn deall na fyddent yn dymuno rhoi sylwadau ar y mater sy’n galw am benderfyniad gwleidyddol, maent yn fodlon â’r hyn rydym wedi’i ddweud yn y llythyr.’

Felly, mae’r sylwadau a wnaed gan Mark Isherwood, ynglŷn ag unigolyn yn dweud un peth wrthyf fi ac yn dweud rhywbeth arall wrtho ef, yna’n ysgrifennu ataf i ddweud rhywbeth arall, yn rhywbeth y byddaf yn mynd ar ei ôl gyda’r prif gwnstabliaid ledled Cymru. Nid yw hwnnw’n sylw addas i’w wneud. Fe gymeraf ymyriad gan yr Aelod.

I will confirm that the comment that you’re referring to did not come from a chief constable. I do, however, have private meetings with members of the force, at various levels, which I cannot share publicly without their consent. But I can tell you absolutely categorically that every quote I gave, past and present, came directly from their mouths, and I was simply representing those.

Could I also ask, if I may, are you talking about devolution of powers as in Scotland, or are you talking about devolution of powers as in Manchester—in which case, only the powers of the police and crime commissioner? Where would that leave the police and crime commissioners we currently have?

Rwyf am gadarnhau na ddaeth y sylw rydych yn cyfeirio ato gan brif gwnstabl. Fodd bynnag, rwy’n cael cyfarfodydd preifat gydag aelodau o’r heddlu, ar wahanol lefelau, na allaf rannu’n gyhoeddus heb eu caniatâd. Ond gallaf ddweud wrthych yn gwbl bendant fod pob dyfyniad rwyf wedi’i roi, yn y gorffennol ac yn y presennol, wedi dod yn uniongyrchol o’u cegau, a chyfleu’r rheini, yn syml, a wneuthum.

A gaf fi ofyn hefyd, os caf, a ydych yn sôn am ddatganoli pwerau fel yn yr Alban, neu a ydych yn sôn am ddatganoli pwerau fel ym Manceinion—ac os felly, pwerau’r comisiynydd heddlu a throseddu yn unig? Beth fyddai hynny’n ei olygu i’r comisiynwyr heddlu a throseddu sydd gennym ar hyn o bryd?

Well, we’re talking about the devolution of the police to Wales, and there is much discussion to be had about that. This discussion is about the concept, the principle of aligning that as a collective of this Assembly. The First Minister has been quite clear that we believe, alongside our police and crime commissioners here in Wales already, in providing a space of planning in order for devolution to come at the appropriate time by the Government that wishes to do that.

The other sense of irony was that the Conservative Party also opposed this principle, yet Nick Bourne, who stood on the Silk Commission, endorsed the principles of Silk—an honourable Conservative Member. So, I’m again surprised that the Member wishes to speak out against him also.

I’ll pick up the UKIP contribution. He started off with the comments that it was an important issue—a very important issue—’but we don’t have a firm view on this’. He then continued to argue against the whole case for making this, which gave me some doubt on his coherence of the concept of devolution. He doubts the funding formula that Steffan Lewis put forward very strongly. This is one of the Members who argued about £340 million for NHS spend in Brexit—and then can’t get his head round the fact of devolution and the Barnett formula for police spending here in Wales. I’d urge the Member just to do a little bit more research on that issue, if he may. Llywydd, as I said earlier, the Government have been very clear on this.

I also, to finish, must pay tribute to the operational staff on the ground—the unsung heroes and heroines who work behind the scenes. They are all willing to go beyond the call of duty to keep our communities safe, and I wish to thank them on behalf of the Government and this Assembly. No-one should forget how much we owe to their goodwill and dedication. There are also lots of issues around funding, which will have to be considered for the future, but I can give the assurance and clarity from this Government’s position: that we are keen to devolve policing to this institution.

Wel, rydym yn sôn am ddatganoli’r heddlu i Gymru, ac mae llawer o drafodaethau i’w cael am hynny. Mae’r drafodaeth yn ymwneud â’r cysyniad, yr egwyddor o alinio hynny fel gwaith ar y cyd i’r Cynulliad hwn. Mae’r Prif Weinidog wedi bod yn eithaf clir ein bod yn credu, ochr yn ochr â’r comisiynwyr heddlu a throseddu sydd gennym yma yng Nghymru eisoes, mewn darparu gofod yn y cynlluniau er mwyn i ddatganoli ddod ar yr adeg briodol i’r Llywodraeth sy’n dymuno gwneud hynny.

Yr eironi arall oedd bod y Blaid Geidwadol hefyd yn gwrthwynebu’r egwyddor hon, ac eto roedd Nick Bourne, a oedd yn aelod o Gomisiwn Silk, yn cymeradwyo egwyddorion Silk—Aelod Ceidwadol anrhydeddus. Felly, unwaith eto, rwy’n synnu bod yr Aelod yn dymuno siarad yn ei erbyn ef hefyd.

Rwyf am nodi cyfraniad UKIP. Dechreuodd gyda’r sylwadau fod y mater yn un pwysig—yn fater pwysig iawn—’ond nid oes gennym safbwynt cadarn ar hyn’. Yna parhaodd i ddadlau yn erbyn yr achos dros wneud hyn, a pharodd hynny i mi amau cysondeb ei ddadl ar y cysyniad o ddatganoli. Mae’n amau’r fformiwla ariannu a gyflwynodd Steffan Lewis yn gryf iawn. Dyma un o’r Aelodau a ddadleuodd ynglŷn â £340 miliwn i’r GIG ei wario drwy Brexit—ac yna ni all ddeall y cysyniad o ddatganoli a’r fformiwla Barnett ar gyfer gwariant yr heddlu yma yng Nghymru. Byddwn yn annog yr Aelod i wneud ychydig bach mwy o waith ymchwil ar y mater, os gall. Llywydd, fel y dywedais yn gynharach, mae’r Llywodraeth wedi bod yn glir iawn ar hyn.

I gloi, mae’n rhaid i mi hefyd dalu teyrnged i’r staff gweithredol ar lawr gwlad—yr arwyr ac arwresau di-glod sy’n gweithio y tu ôl i’r llenni. Maent i gyd yn barod i fynd y tu hwnt i’w dyletswyddau i gadw ein cymunedau’n ddiogel, a hoffwn ddiolch iddynt ar ran y Llywodraeth a’r Cynulliad hwn. Ni ddylai unrhyw un anghofio faint ein dyled iddynt am eu hewyllys da a’u hymroddiad. Mae yna lawer o faterion yn ymwneud â chyllid hefyd, y bydd yn rhaid eu hystyried ar gyfer y dyfodol, ond gallaf roi sicrwydd ac eglurder gan y Llywodraeth hon: ein bod yn awyddus i ddatganoli plismona i’r sefydliad hwn.

Galwaf ar Mike Hedges i ymateb i’r ddadl.

I call on Mike Hedges to reply to the debate.

Diolch, Llywydd. Can I say I speak as a former member of the South Wales Police Authority, which I served on for just under four years? Can I thank everyone who took part in this debate? I think it’s very useful that people have spoken against, because it gives an opportunity to test the arguments being put forward. We need people to test the arguments, and it’s our duty then to explain why what we are saying is right. But I thank everyone who took part.

Steffan Lewis made three key points. Firstly, policing has been devolved not only to Scotland and Northern Ireland—. And Northern Ireland was interesting in the way it was devolved, because it was devolved by a supermajority of the Northern Ireland Assembly. I speak as probably the only person here who believes in supermajority for lots of things, but I think when things are being devolved, such as that, it ought to be available, and if we get a supermajority of 40 out of 60 Members—we don’t want it to be done by 31 to 29—a supermajority is the way forward for it. It’s available for greater Manchester, it’s available for London, but not Wales. Everybody in Wales must ask the same question: ‘Why?’

Secondly, specialist policing needs to be dealt with on a UK basis, but not just on a UK basis. I believe we should stay a member of Europol. I’m not sure that everybody who’s spoken in the debate believes in that. I also think we should remain members of Interpol, because it’s not just what’s happening in England that affects Wales; it’s what’s happening in southern Ireland that affects Wales. And in terms of drugs being brought in, it may well be what’s happening in Amsterdam that affects Wales—and certainly what’s happening in Colombia affects Wales. Certainly, emergency services work together, but policing is the only one not devolved. It makes no sense whatsoever.

Mark Isherwood said that specialist policing must be dealt with on at least a UK basis. That’s absolutely right—but, as I said before, also Europol and Interpol. I know of no-one whatsoever who wants an all-Wales police force. If that was the item being debated today, Mark, I would be on your side. I would be arguing against an all-Wales police force, because I believe it would not benefit large parts of Wales if we had an all-Wales police force, because the policing needs of different parts of Wales are different. But this is not an argument for an all-Wales police force.

Diolch, Llywydd. A gaf fi ddweud fy mod yn siarad fel cyn aelod o Awdurdod Heddlu De Cymru, y bûm yn gwasanaethu arno am ychydig o dan bedair blynedd? A gaf fi ddiolch i bawb a gymerodd ran yn y ddadl hon? Rwy’n credu ei bod yn ddefnyddiol iawn fod pobl wedi siarad yn erbyn, oherwydd mae’n rhoi cyfle i brofi’r dadleuon sy’n cael eu cyflwyno. Mae angen i bobl brofi’r dadleuon, ac mae’n ddyletswydd arnom wedyn i egluro pam fod yr hyn rydym yn ei ddweud yn gywir. Ond diolch i bawb a gymerodd ran.

Gwnaeth Steffan Lewis dri phwynt allweddol. Yn gyntaf, mae plismona wedi’i ddatganoli, nid yn unig i’r Alban a Gogledd Iwerddon—. Ac roedd Gogledd Iwerddon yn ddiddorol yn y ffordd y cafodd ei ddatganoli, gan ei fod wedi cael ei ddatganoli gan uwchfwyafrif o Gynulliad Gogledd Iwerddon. Rwy’n siarad, yn ôl pob tebyg, fel yr unig berson yma sy’n credu mewn uwchfwyafrif ar gyfer llawer o bethau, ond rwy’n credu pan fydd pethau’n cael eu datganoli fel hynny, y dylai fod ar gael, ac os cawn uwchfwyafrif o 40 allan o 60 o Aelodau—nid ydym am iddo gael ei wneud drwy 31 i 29—uwchfwyafrif yw’r ffordd ymlaen. Mae ar gael ar gyfer Manceinion Fwyaf, mae ar gael ar gyfer Llundain, ond nid Cymru. Mae’n rhaid bod pawb yng Nghymru yn gofyn yr un cwestiwn: ‘Pam?’

Yn ail, mae angen ymdrin â phlismona arbenigol ar lefel y DU, ond nid ar lefel y DU yn unig. Rwy’n credu y dylem barhau i fod yn aelod o Europol. Nid wyf yn siŵr fod pawb sydd wedi siarad yn y ddadl yn credu hynny. Rwyf hefyd yn credu y dylem barhau i fod yn aelodau o Interpol, oherwydd nid yn unig yr hyn sy’n digwydd yn Lloegr sy’n effeithio ar Gymru; mae’r hyn sy’n digwydd yn ne Iwerddon yn effeithio ar Gymru. Ac o ran y cyffuriau’n cael eu cludo i mewn, efallai’n wir mai’r hyn sy’n digwydd yn Amsterdam sy’n effeithio ar Gymru—ac yn sicr mae’r hyn sy’n digwydd yng Ngholombia yn effeithio ar Gymru. Yn sicr, mae angen i’r gwasanaethau brys weithio gyda’i gilydd, ond plismona yw’r unig un nad yw wedi cael ei ddatganoli. Nid yw’n gwneud unrhyw synnwyr o gwbl. 

Dywedodd Mark Isherwood fod yn rhaid ymdrin â phlismona arbenigol ar lefel y DU o leiaf. Mae hynny’n hollol gywir—ond fel y dywedais o’r blaen, Europol ac Interpol hefyd. Nid wyf yn gwybod am neb o gwbl sydd eisiau heddlu Cymru gyfan. Pe baem yn trafod hynny heddiw, Mark, byddwn ar eich ochr chi. Byddwn yn dadlau yn erbyn heddlu Cymru gyfan, oherwydd credaf na fyddai o fudd i rannau helaeth o Gymru pe bai gennym heddlu Cymru gyfan, am fod anghenion plismona gwahanol rannau o Gymru yn wahanol. Ond nid yw hon yn ddadl dros gael heddlu Cymru gyfan.

Are you therefore giving a categorical statement that the current Welsh Government would not propose a police merger if it had powers devolved to it?

A ydych felly’n datgan yn bendant na fyddai Llywodraeth gyfredol Cymru yn argymell uno heddluoedd pe bai pwerau’n cael eu datganoli iddi?

I cannot speak for the Welsh Government. I’m sure Carl Sargeant may well intervene and speak on it, but there has been no suggestion by anybody of an all-Wales police force. But if we come to that, Mark, you and I are on the same side. And I’m sure there are other people over here who argue equally forcefully for the devolution of policing who would also be on the same side.

Greater Manchester has substantial involvement with Cheshire and Merseyside. In fact, it runs into each of them, in much the same way as north Wales runs into Cheshire. Of course, we have differences, but it’s about working together. And one of the things the police have been very good at throughout Britain is working together. They haven’t stopped working in Scotland with Northumberland or Cumbria because there’s devolved policing there. They have to work together.

Julie Morgan said that it’s inexplicable why policing is not devolved. I agree with her entirely. It is inexplicable. And can I also add that asymmetric devolution does not work? The only country which has gone for asymmetric devolution that I know of—although I suspect Steffan will correct me if I’ve got this wrong—is Spain, and they’ve gone closer and closer to symmetry as time has moved on. And places like the United States of America, which has substantial devolution—it has the same devolution to California, with its almost 30 million people, as it does to some of the smaller states, which are slightly smaller than the Cardiff city region.

Why is Wales not fit enough to run policing? Why do we have this inferiority complex? Some people in Wales have this inferiority complex: ‘Oh we can’t do it in Wales; yes they can do it in Scotland, yes they can do it in Northern Ireland, yes they can do it in London, but we Welsh, we’re not quite up to it.’ I believe that we in Wales are as good as anywhere in the world, and I certainly don’t see us as second, third or fourth class.

Julie Morgan raised a really important point that extra PCSOs have been very popular, but we could only provide PCSOs because policing was not devolved. We could have provided police if it had been devolved. Support for additional police is in Labour’s manifesto, and I’m sure many people would actually want that to happen, because people like to see the police. I’ve been told by the police on more than one occasion that they rarely catch somebody when they’re walking the street. What I say to them, and I’ll say to you here now, is that they certainly stop an awful lot of offences happening by the fact that they’re there.

Gareth Bennett says that we need to be wary. Why? Why have we got to be wary in Wales when they don’t have to be wary in Northern Ireland and Scotland? I don’t get that wariness. As I said, symmetric devolution does not work. Steffan explained it, but the Barnett formula, if applied to policing, means that we get more money. Northern Ireland has a smaller population than Wales; Northern Ireland is substantially smaller than Wales. It has had difficulties that we haven’t had in Wales. And although I may disagree with some of the politicians on the opposite side of the Chamber, I’ve never—if I go back 40 years, I wasn’t trying to kill them.

Byron Davies was mentioned, but he never sat on the command floor of—

Ni allaf siarad ar ran Llywodraeth Cymru. Rwy’n siŵr y bydd Carl Sargeant yn ymyrryd o bosibl ac yn siarad am hynny, ond ni chafwyd unrhyw awgrym o heddlu Cymru gyfan gan unrhyw un. Ond os down at hynny, Mark, rydych chi a minnau ar yr un ochr. Ac rwy’n siŵr fod yna bobl eraill yma sy’n dadlau yr un mor rymus dros ddatganoli plismona a fyddai hefyd ar yr un ochr â ni.

Mae gan Fanceinion Fwyaf gysylltiad sylweddol â Swydd Gaer a Glannau Mersi. Yn wir, mae’n llifo i mewn i’r ddwy ardal, yn yr un modd ag y mae gogledd Cymru yn llifo i mewn i Swydd Gaer. Wrth gwrs, mae rhai pethau’n wahanol rhyngom, ond mae’n ymwneud â gweithio gyda’n gilydd. Ac un o’r pethau y mae’r heddlu wedi bod yn ei wneud yn dda iawn ledled Prydain yw gweithio gyda’i gilydd. Nid ydynt wedi rhoi’r gorau i weithio gyda Northumberland neu Cumbria yn yr Alban oherwydd bod plismona wedi’i ddatganoli yno. Mae’n rhaid iddynt weithio gyda’i gilydd.

Dywedodd Julie Morgan ei bod yn ddirgelwch pam nad yw plismona wedi’i ddatganoli. Rwy’n cytuno’n llwyr â hi. Mae’n ddirgelwch. Ac a gaf fi hefyd ychwanegu nad yw datganoli anghymesur yn gweithio? Yr unig wlad sydd wedi dewis datganoli anghymesur hyd y gwn i—er, rwy’n amau y bydd Steffan yn fy nghywiro os wyf yn anghywir—yw Sbaen, ac maent wedi symud fwyfwy at gymesuredd gydag amser. A llefydd fel Unol Daleithiau America, sydd â datganoli sylweddol—mae ganddynt yr un lefel o ddatganoli yng Nghaliffornia, gyda’i phoblogaeth o bron i 30 miliwn, ag sydd ganddynt yn rhai o’r taleithiau llai, sydd ychydig yn llai na dinas-ranbarth Caerdydd.

Pam nad yw Cymru’n ddigon cymwys i reoli plismona? Pam fod gennym y cymhleth israddoldeb hwn? Mae gan rai pobl yng Nghymru y cymhleth israddoldeb hwn: ‘O, ni allwn ei wneud yng Nghymru; iawn, maent yn gallu ei wneud yn yr Alban, iawn, maent yn gallu ei wneud yng Ngogledd Iwerddon, iawn, maent yn gallu ei wneud yn Llundain, ond ni’r Cymry, nid ydym yn barod amdano eto.’ Credaf ein bod ni yng Nghymru cystal ag unrhyw le arall yn y byd, ac yn sicr nid wyf yn ystyried ein bod yn perthyn i’r ail, trydydd neu bedwerydd dosbarth.

Crybwyllodd Julie Morgan bwynt pwysig iawn fod swyddogion cymorth cymunedol yr heddlu ychwanegol wedi bod yn boblogaidd iawn, ond swyddogion cymorth cymunedol yr heddlu yn unig y gallem eu darparu am nad oedd plismona wedi’i ddatganoli. Gallem fod wedi darparu heddlu pe bai wedi cael ei ddatganoli. Mae cymorth ar gyfer heddlu ychwanegol ym maniffesto’r Blaid Lafur, ac rwy’n siŵr y byddai llawer o bobl eisiau i hynny ddigwydd mewn gwirionedd, oherwydd mae pobl yn hoffi gweld yr heddlu. Rwyf wedi cael gwybod gan yr heddlu ar fwy nag un achlysur mai anaml iawn y byddant yn dal rhywun pan fyddant yn cerdded ar y stryd. Yr hyn rwy’n ei ddweud wrthynt, ac rwyf am ei ddweud wrthych yma yn awr, yw eu bod yn sicr yn atal llawer iawn o droseddau rhag digwydd yn rhinwedd y ffaith eu bod yno.

Mae Gareth Bennett yn dweud bod angen i ni fod yn wyliadwrus. Pam? Pam fod yn rhaid i ni fod yn wyliadwrus yng Nghymru pan nad oes yn rhaid iddynt fod yn wyliadwrus yng Ngogledd Iwerddon a’r Alban? Nid wyf yn deall y wyliadwriaeth honno. Fel y dywedais, nid yw datganoli anghymesur yn gweithio. Mae Steffan wedi’i esbonio, ond mae fformiwla Barnett, os caiff ei chymhwyso i blismona, yn golygu ein bod yn cael mwy o arian. Mae gan Ogledd Iwerddon boblogaeth lai na Chymru; mae Gogledd Iwerddon gryn dipyn yn llai na Chymru. Mae wedi wynebu anawsterau na chawsom yng Nghymru. Ac er fy mod o bosibl yn anghytuno gyda rhai o’r gwleidyddion ar yr ochr arall i’r Siambr, nid wyf erioed—os af yn ôl 40 mlynedd, nid oeddwn yn ceisio’u lladd.

Crybwyllwyd Byron Davies, ond ni fu erioed ar y lefel reoli—

Did he just say he wanted to kill us?

A yw newydd ddweud ei fod eisiau’n lladd ni?

No, he certainly didn’t say that. He certainly didn’t. Carry on, Mike Hedges.

Na, yn sicr, ni ddywedodd hynny. Yn sicr, ni wnaeth. Parhewch, Mike Hedges.

I’ll repeat it again: what I said was—. I was comparing Wales with Northern Ireland. There are people in the Northern Ireland Assembly who are sitting there today, who, 40 years ago, were on opposite sides, and many of them may have wanted other Members there to be killed. I said that I disagree with the Conservative Party and I disagree with UKIP, but I don’t want to actually kill them—I never have wanted to kill them; I want to beat them in argument. That was the point I was trying to make, and I think it’s important: that Northern Ireland, with all its history and all its problems in the past, is allowed to have devolution of police, but we are not.

Sian Gwenllian said that there’s a consensus in Wales. I think we’ve seen that. I know that Mark Isherwood mentioned that he’d talked to policemen, but I would guess not only weren’t they chief constables, but they weren’t sitting on the command floor. I’ve spoken to police at all sorts of junior levels who have all sorts of interesting views. It’s the people on the command floor who have a view of how policing is being run across the area—it’s not the local sergeant who is involved in an area. Important as his job is, his understanding of the policing of the whole area and the police policy is substantially less than those on the command floor.

It has a close involvement with other devolved services, and not just fire and ambulance, but also with substantial other things run by Welsh Government. It’s involved with local government and it’s involved with social services. It’s involved with a whole range of bodies—I probably haven’t got time to list them all—and not just fire and ambulance.

Can I just finally say that I agree with everything that the Minister has said? I think it’s really important that we believe in Wales, believe in ourselves and support the devolution of policing to Wales.

Rwyf am ei ailadrodd eto: yr hyn a ddywedais oedd—. Roeddwn yn cymharu Cymru â Gogledd Iwerddon. Mae yna bobl yng Nghynulliad Gogledd Iwerddon sy’n eistedd yno heddiw, a oedd, 40 mlynedd yn ôl, ar ddwy ochr wahanol, ac mae’n bosibl bod llawer ohonynt wedi bod yn awyddus i Aelodau eraill yno gael eu lladd. Dywedais fy mod yn anghytuno â’r Blaid Geidwadol ac rwy’n anghytuno ag UKIP, ond nid wyf eisiau eu lladd mewn gwirionedd; rwyf eisiau eu curo mewn dadl. Dyna’r pwynt y ceisiwn ei wneud, ac rwy’n credu ei fod yn bwysig: fod Gogledd Iwerddon, gyda’i holl hanes a’i holl broblemau yn y gorffennol, wedi cael plismona wedi’i ddatganoli iddynt, ond nid ydym ni.

Dywedodd Sian Gwenllian fod yna gonsensws yng Nghymru. Rwy’n credu ein bod wedi gweld hynny. Gwn fod Mark Isherwood wedi crybwyll ei fod wedi siarad â heddweision, ond byddwn yn tybio nad oeddent yn brif gwnstabliaid, ac nad oeddent ar y lefel reoli chwaith. Rwyf wedi siarad â heddlu ar bob math o lefelau is sydd â phob math o safbwyntiau diddorol. Y bobl ar y lefel reoli sy’n gallu gweld sut y mae plismona’n cael ei gyflawni ar draws yr ardal—nid y rhingyll lleol sy’n gweithredu mewn ardal. Er mor bwysig yw ei swydd, mae ei ddealltwriaeth o blismona’r ardal gyfan a pholisi plismona gryn dipyn yn llai na’r rhai ar y lefel reoli.

Mae’n ymwneud yn agos â gwasanaethau datganoledig eraill, ac nid gwasanaethau tân ac ambiwlans yn unig, ond pethau sylweddol eraill a reolir gan Lywodraeth Cymru hefyd. Mae’n ymwneud â llywodraeth leol ac mae’n ymwneud â gwasanaethau cymdeithasol. Mae’n ymwneud ag ystod eang o gyrff—nid oes gennyf amser i’w rhestru i gyd mae’n siŵr—ac nid gwasanaethau tân ac ambiwlans yn unig.

I gloi, a gaf fi ddweud fy mod yn cytuno â phopeth y mae’r Gweinidog wedi’i ddweud? Rwy’n credu ei bod yn bwysig iawn ein bod yn credu yng Nghymru, yn credu ynom ein hunain ac yn cefnogi datganoli plismona i Gymru.

Y cwestiwn yw: a ddylid derbyn y cynnig? A oes unrhyw Aelod yn gwrthwynebu? Felly, derbynnir y cynnig yn unol â Rheol Sefydlog 12.36.

The question is to agree the motion. Does any Member object? Therefore, the motion is agreed in accordance with Standing Order 12.36.

Derbyniwyd y cynnig yn unol â Rheol Sefydlog 12.36.

Motion agreed in accordance with Standing Order 12.36.

6. 6. Dadl Plaid Cymru: Preifateiddio’r GIG
6. 6. Plaid Cymru Debate: NHS Privatisation

Detholwyd y gwelliant canlynol: gwelliant 1 yn enw Paul Davies.

The following amendment has been selected: amendment 1 in the name of Paul Davies.

Yr eitem nesaf ar yr agenda yw dadl Plaid Cymru ar breifateiddio’r gwasanaeth iechyd. Rwy’n galw ar Rhun ap Iorwerth i wneud y cynnig—Rhun ap Iorwerth.

The next item on the agenda is the Plaid Cymru debate on NHS privatisation. I call on Rhun ap Iorwerth to move the motion—Rhun ap Iorwerth.

Cynnig NDM6303 Rhun ap Iorwerth

Cynnig bod Cynulliad Cenedlaethol Cymru:

1. Yn cefnogi’r egwyddor bod Gwasanaeth Iechyd Gwladol Cymru yn cael ei gadw yn nwylo’r cyhoedd.

2. Yn pryderu ynghylch y goblygiadau cyllidebol a thrawsffiniol i wasanaethau iechyd yng Nghymru yn sgil preifateiddio graddol y Gwasanaeth Iechyd Gwladol yn Lloegr.

3. Yn credu bod yn rhaid i unrhyw gytundebau masnach y DU yn y dyfodol fod yn amodol ar gydsyniad y Cynulliad hwn, os bydd y cytundebau hynny’n effeithio ar feysydd polisi datganoledig, fel iechyd.

Motion NDM6303 Rhun ap Iorwerth

To propose that the National Assembly for Wales:

1. Supports the principle of the Welsh National Health Service being kept in public hands.

2. Is concerned about the budgetary and cross-border implications for health services in Wales in light of the creeping privatisation of the National Health Service in England.

3. Believes that any future UK trade deals must be subject to the consent of this Assembly, where those deals affect devolved policy areas such as health.

Cynigiwyd y cynnig.

Motion moved.

Diolch, Llywydd. It seems remarkable, in a debate such as this, that we’re going to have to go over some of the basics of how the Welsh Government receives its funding and why the decisions of how England chooses to run its national health service are relevant to both the financial and workforce decisions that are possible in Wales. So, for the benefit of people who perhaps don’t recognise or realise the relevance, in simple terms, it is this: the available budget for the NHS in Wales is highly influenced by overall public spending in England. So, if a UK Government cuts the NHS budget there, then the Welsh Government would either have to cut the budget of the NHS here or cut another budget to break even. If the UK Government decides to increase the budget of the NHS in England, and doesn’t cut other relevant departments, then the Welsh Government can also make that decision. But the key factor is always the decisions made about spending levels in England. It would be effectively impossible for England to have an NHS with a substantially smaller budget and for Wales then to maintain a higher budget. This is why spending decisions for NHS England, and the nature of that spending and the structure it falls into, matter to us. If the NHS in England is likely to be spending substantially less money, then Wales has less money to make a different decision.

There are other implications too: if the NHS in England cuts services used by Welsh patients, for example; if the standards of training for the workforce drop because companies providing services start de-skilling in order to maximise profit, and, conversely, hyperinflation for senior management salaries—a predictable consequence of private sector growth—would inevitably lead to an effect here.

Diolch, Llywydd. Mae’n ymddangos yn rhyfeddol, mewn dadl fel hon, fod yn rhaid i ni fynd yn ôl i drafod rhai o’r pethau sylfaenol megis sut y mae Llywodraeth Cymru yn cael ei chyllid a pham fod y penderfyniadau ynglŷn â sut y mae Lloegr yn dewis rhedeg ei gwasanaeth iechyd gwladol yn berthnasol i’r penderfyniadau ariannol a’r penderfyniadau ynglŷn â’r gweithlu sy’n bosibl yng Nghymru. Felly, er budd y bobl nad ydynt efallai’n cydnabod neu’n sylweddoli pam y mae hyn yn berthnasol, mewn termau syml, dyma pam: mae’r gyllideb sydd ar gael ar gyfer y GIG yng Nghymru yn cael ei dylanwadu’n fawr gan wariant cyhoeddus cyffredinol yn Lloegr. Felly, os yw Llywodraeth y DU yn torri cyllideb y GIG yno, yna byddai’n rhaid i Lywodraeth Cymru naill ai dorri cyllideb y GIG yma neu dorri cyllideb arall i adennill costau. Os yw Llywodraeth y DU yn penderfynu cynyddu cyllideb y GIG yn Lloegr, ac nad ydynt yn torri cyllidebau adrannau perthnasol eraill, yna gall Llywodraeth Cymru wneud y penderfyniad hwnnw hefyd. Ond y ffactor allweddol bob amser yw’r penderfyniadau a wneir ynglŷn â lefelau gwario yn Lloegr. I bob pwrpas, byddai’n amhosibl i Loegr gael GIG gyda chyllideb sydd gryn dipyn yn llai ac i Gymru gynnal cyllideb uwch. Dyma pam y mae penderfyniadau gwariant ar gyfer y GIG yn Lloegr, a natur y gwariant hwnnw a’i strwythur yn bwysig i ni. Os yw’r GIG yn Lloegr yn debygol o fod yn gwario swm cryn dipyn yn llai o arian, yna mae gan Gymru lai o arian i wneud penderfyniad gwahanol.

Ceir goblygiadau eraill hefyd: os yw’r GIG yn Lloegr yn torri gwasanaethau a ddefnyddir gan gleifion o Gymru, er enghraifft; os yw’r safonau hyfforddiant ar gyfer y gweithlu’n gostwng oherwydd bod cwmnïau sy’n darparu gwasanaethau’n dechrau datsgilio er mwyn gwneud cymaint â phosibl o elw, ac fel arall, byddai gorchwyddiant yng nghyflogau uwch-reolwyr—canlyniad y gellir ei ragweld yn sgil twf y sector preifat—yn effeithio’n anochel ar y fan hon.

Daeth y Dirprwy Lywydd (Ann Jones) i’r Gadair.

The Deputy Presiding Officer (Ann Jones) took the Chair.

But it isn’t just on the alleged privatisation and austerity where there are concerns due to the political structure of Wales being overly dependent on decisions made by politicians in London. The transatlantic trade and investment partnership talks that were ongoing a couple of years ago attracted major concern because of the effects that such a deal could have on the NHS. Had TTIP been signed in one of its early forms, certainly the NHS would have had no choice but to open up provision to the numerous private health companies lobbying for such a deal, remember. Indeed, some opposition to TTIP was publicly expressed by the Eurosceptic movement as a way to bring people to an anti-European position. But I would argue that we are now perhaps in even greater danger from such an agreement being pursued by the UK Government, unilaterally with the United States. At least the EU has strong internal political pressures to maintain public health systems. It’s naivety of the utmost, I think, to pretend that the emboldened Thatcherites likely to resume control of the UK Government are going to have the interests of the NHS at heart when negotiating trade deals. I’d even add that many may see this as a way of pushing through their long-term agenda of NHS privatisation, and being able to avoid blame by subsequently blaming an unintended consequence.

With that I turn to the final aspect of this debate. Yes, the NHS is in danger of privatisation. I’m aware that the Conservatives are now downplaying the extent to which private providers have actually taken over the running of NHS services since the 2012 Health and Social Care Act in England, but the facts do show a growth: slow-release privatisation has seen the percentage of the health budget finding its way into private hands rising from 4 per cent in 2009-10 to 8 per cent in 2015. The slowness, incidentally, of this growth actually reflects some inconvenient facts. It’s actually pretty difficult to make money from some parts of the NHS, so why would a private sector provider want to run it? You can only really start a significant privatisation, you could argue, by allowing providers to turn people away for treatment if they can’t pay.

Finally, the bigger danger to core services isn’t so much from obscure commissioning rules and contract design, it’s from continual poor performance, leading to people perceiving that private health insurance, or the private healthcare route, is essential in ensuring that they get prompt diagnosis in treatment. I’m sure I’m not the only Member in this Chamber who’s been approached by constituents who say they have been encouraged and advised by GPs or hospital consultants to seek private treatment because that would get them that treatment quicker. Those constituents tell me that they have felt they have no option. Private providers can only really start to make money if health insurance grows, therefore they need waiting lists to get longer, to the extent people fear for their own health.

So, I think we’re probably not going to get to a stage where a mainstream political party advocates fully a privatised system. It will be pursued, I think, through stealth, by the few true believers, and emerge slowly as a result of a thousand decisions made by pragmatists operating within constrained financial circumstances. The perception is that offering services for competitive tender brings efficiency savings or better care. This will happen alongside the removal of any free treatment for things deemed by some to be luxuries or lifestyle treatments—IVF, perhaps; gender identity.

So this is the risk of the Conservative NHS: in the long run, their NHS will be shrunk and become like the UK version of Medicare. If you’re lucky—[Interruption.] I will certainly give way.

Ond nid y preifateiddio honedig a chaledi yw’r unig bethau sy’n destun pryder am fod strwythur gwleidyddol Cymru yn rhy ddibynnol ar benderfyniadau a wneir gan wleidyddion yn Llundain. Creodd trafodaethau’r bartneriaeth masnach a buddsoddiad trawsiwerydd a oedd yn mynd rhagddynt flwyddyn neu ddwy yn ôl bryder mawr oherwydd yr effeithiau y gallai cytundeb o’r fath eu cael ar y GIG. Pe bai ffurf gynnar ar y bartneriaeth masnach a buddsoddiad trawsiwerydd wedi cael ei llofnodi, yn sicr ni fyddai unrhyw ddewis gan y GIG ond agor y ddarpariaeth i’r cwmnïau iechyd preifat niferus sy’n lobïo am gytundeb o’r fath, cofiwch. Yn wir, mynegwyd peth gwrthwynebiad i’r bartneriaeth masnach a buddsoddiad trawsiwerydd yn gyhoeddus gan y mudiad Eurosceptic fel ffordd o feithrin safbwynt gwrth-Ewropeaidd mewn pobl. Ond byddwn yn dadlau ein bod bellach efallai’n wynebu mwy fyth o berygl y bydd Llywodraeth y DU yn mynd ar ôl cytundeb o’r fath, yn unochrog gyda’r Unol Daleithiau. O leiaf mae gan yr UE bwysau gwleidyddol mewnol cryf i gynnal systemau iechyd y cyhoedd. Naïfrwydd o’r mwyaf yn fy marn i yw esgus bod y Thatcheriaid sy’n debygol o adfer rheolaeth ar Lywodraeth y DU yn mynd fod â budd y GIG yn agos at eu calonnau wrth drafod cytundebau masnach. Byddwn hyd yn oed yn ychwanegu y gallai llawer o bobl weld hyn fel ffordd o hyrwyddo’u hagenda hirdymor o breifateiddio’r GIG, a gallu osgoi bai drwy feio canlyniad anfwriadol yn dilyn hynny.

Gyda hynny, trof at yr agwedd olaf ar y ddadl hon. Ydy, mae’r GIG mewn perygl yn sgil preifateiddio. Rwy’n ymwybodol fod y Ceidwadwyr bellach yn bychanu’r graddau y mae darparwyr preifat wedi cymryd drosodd y gwaith o redeg gwasanaethau GIG mewn gwirionedd ers Deddf Iechyd a Gofal Cymdeithasol 2012 yn Lloegr, ond mae’r ffeithiau’n dangos twf: mae preifateiddio graddol wedi gweld y ganran o’r gyllideb iechyd sy’n cyrraedd dwylo preifat yn codi o 4 y cant yn 2009-10 i 8 y cant yn 2015. Gyda llaw, mae arafwch y twf hwn yn adlewyrchu rhai ffeithiau anghyfleus. Mewn gwirionedd mae’n eithaf anodd gwneud arian o rai rhannau o’r GIG, felly pam y byddai darparwr sector preifat yn awyddus i’w rhedeg? Gallech ddadlau na allwch ddechrau preifateiddio’n sylweddol mewn gwirionedd heb adael i ddarparwyr wrthod triniaeth i bobl os nad ydynt yn gallu talu.

Yn olaf, nid rheolau comisiynu a chynlluniau contract aneglur sy’n peri’r perygl mwyaf i wasanaethau craidd ond perfformiad gwael parhaus, gan arwain pobl i gredu bod yswiriant iechyd preifat, neu’r llwybr gofal iechyd preifat, yn hanfodol er mwyn sicrhau eu bod yn cael diagnosis prydlon yn rhan o’u triniaeth. Rwy’n siŵr nad fi yw’r unig Aelod yn y Siambr hon sydd wedi clywed etholwyr yn dweud eu bod wedi cael eu hannog a’u cynghori gan feddygon teulu neu feddygon ymgynghorol mewn ysbytai i gael triniaeth breifat am y byddai hynny’n sicrhau triniaeth gyflymach iddynt. Mae’r etholwyr hynny’n dweud wrthyf eu bod yn teimlo nad oes ganddynt unrhyw ddewis. Ni all darparwyr preifat ddechrau gwneud arian go iawn nes i yswiriant iechyd gynyddu, felly maent angen i restrau aros fynd yn hwy, i’r graddau fod pobl yn ofni am eu hiechyd.

Felly, nid wyf yn credu ei bod yn debygol o gyrraedd cam pan fydd plaid wleidyddol brif ffrwd yn dadlau dros system wedi’i phreifateiddio’n llawn. Caiff ei wneud yn raddol, rwy’n credu, gan yr ychydig wir gredinwyr, a bydd yn ymddangos yn araf o ganlyniad i fil o benderfyniadau a wnaed gan bragmatyddion yn gweithredu mewn amgylchiadau ariannol cyfyng. Y canfyddiad yw bod cynnig gwasanaethau ar gyfer tendro cystadleuol yn sicrhau arbedion effeithlonrwydd neu ofal gwell. Bydd hyn yn digwydd ochr yn ochr â chamau i gael gwared ar unrhyw driniaeth am ddim ar gyfer pethau y tybir gan rai eu bod yn driniaethau moethusrwydd neu ffordd o fyw—IVF, efallai; hunaniaeth rywedd.

Felly, dyma risg GIG y Ceidwadwyr: yn y tymor hir, bydd eu GIG wedi crebachu ac yn dod yn debyg i fersiwn y DU o Medicare. Os ydych yn lwcus—[Torri ar draws.] Yn bendant, fe ildiaf.

Do you share my concern that the percentage figures you’re quoting include things like community hospices, Marie Curie, Macmillan—these sorts of bodies? The NHS, which we support, taxpayer funded, free at the point of delivery, should be asking how they could help them deliver more for the patients for the resource available.

A ydych yn rhannu fy mhryder fod y ffigurau canran rydych yn eu dyfynnu yn cynnwys pethau fel hosbisau cymunedol, Marie Curie, Macmillan—cyrff felly? Dylai’r GIG a gefnogwn, ac sy’n cael ei ariannu gan y trethdalwyr, am ddim yn y man darparu, fod yn gofyn sut y gallent eu helpu i ddarparu mwy ar gyfer y cleifion am yr adnoddau sydd ar gael.

The figures I quoted were of the money going into the private sector, which I admit is growing slowly, but it’s exactly this ‘death by a thousand cuts’ that threatens the future of the NHS. [Interruption.] From a sedentary position, the Conservative health spokesman asks if I’m going to talk about Wales. This is the context in which the future of the Welsh NHS will try to survive. In the meantime, the job of each successive Welsh Government to maintain and improve a public NHS will get harder in this context. That’s why it’s important that we defend Wales and have a strong Plaid Cymru voice in Westminster.

Roedd y ffigurau a ddyfynnais yn ymwneud â’r arian sy’n mynd i’r sector preifat, ac rwy’n cyfaddef ei fod yn cynyddu’n araf, ond dyma’n union yw’r farwolaeth araf a phoenus sy’n bygwth dyfodol y GIG. [Torri ar draws.] O’i eistedd, mae llefarydd iechyd y Ceidwadwyr yn gofyn a wyf i’n mynd i siarad am Gymru. Dyma’r cyd-destun y bydd dyfodol y GIG yng Nghymru yn ceisio’i oroesi. Yn y cyfamser, bydd gwaith pob Llywodraeth Cymru olynol ar gynnal a gwella GIG cyhoeddus yn mynd yn galetach yn y cyd-destun hwn. Dyna pam ei bod yn bwysig inni amddiffyn Cymru a chael llais cryf Plaid Cymru yn San Steffan.

Thank you very much. I have selected the amendment to the motion. I call on Angela Burns to move amendment 1, tabled in the name of Paul Davies.

Diolch yn fawr iawn. Rwyf wedi dethol y gwelliant i’r cynnig. Galwaf ar Angela Burns i gynnig gwelliant 1, a gyflwynwyd yn enw Paul Davies.

Gwelliant 1—Paul Davies

Dileu pwyntiau 2 a 3 a rhoi yn eu lle:

Yn cydnabod y cydweithredu rhwng gwasanaethau iechyd Cymru a Lloegr a dibyniaeth cleifion Cymru ar wasanaethau arbenigol yn Lloegr, fel gwasanaethau trawsryweddol, gwasanaethau newyddenedigol aciwt a gwasanaethau iechyd meddwl i blant.

Amendment 1—Paul Davies

Delete points 2 and 3 and replace with:

Acknowledges the collaboration between Welsh and English health services and the dependency Welsh patients have on specialist services in England such as transgender services, acute neonatal services and child mental health services.

Cynigiwyd gwelliant 1.

Amendment 1 moved.

Thank you, Deputy Presiding Officer. I’m pleased to move the Conservative amendment, tabled in the name of Paul Davies. The motion tabled by Plaid is clearly politically motivated and designed to scaremonger about the future of our NHS. For the avoidance of doubt, my party wholeheartedly believes in the Welsh NHS being kept in public hands. In fact, I believe every party in this Assembly supports the principle of the Welsh national health service being kept in public hands.

During this general election period, where Plaid are obviously struggling to connect with the Welsh public, many cases of fake news like this will no doubt be trumpeted. The reality is that there are already elements of private providers in the NHS, and I would like to draw attention to the figures shown in the NHS Wales summarised accounts for the last two financial years, which highlight the expenditure on healthcare from other providers. The column representing private providers has risen from £43,015,000 in 2014-15 to £49,732,000 in 2015-16. I would be interested to hear from the Cabinet Secretary, who was only this week on tv slamming my party for NHS privatisation by stealth, to explain this expenditure and enlighten us as to exactly who or what private providers are.

Point 3 of the motion tries to link Brexit and new trade deals to the provision of health. I would point out to the Plaid spokesman that the European Union that they so passionately supported was responsible for the TTIP trade deal, and now we’re on our way out of Europe, this perceived threat is no more. I have every faith that our Prime Minister will get good, sound deals—[Interruption.] no, I won’t, actually—will get good, sound deals for the whole of the United Kingdom and that, where required, devolved administrations will be consulted.

None of us have a crystal ball, but it is our duty as a country to enter the negotiations positively and strive for the best possible outcome for all of us. I don’t see that support from the Plaid group, who seem to be wishing the talks to fail. Instead of casting suspicion on the way in which cross-border health services are provided, our amendment aims to delete yet more nationalist scaremongering and highlights the important role that provision from across the border plays in providing treatment for Welsh patients.

I want to briefly touch on a couple of the services raised in our amendment, which help to demonstrate the importance of collaborative working between the two NHS services. Acute neonatal—a report by Bliss last year highlighted evidence from neonatal units, neonatal transport services and parents across Wales showing worrying shortages in the nurses, doctors and other essential health professionals that premature and sick babies need. This puts neonatal units under severe pressure; it leaves them unable to meet national standards for quality and safety, or support parents to be involved in their baby’s care. The report found that only two out of 10 neonatal units had enough nurses to staff all of their cots in line with national safety and quality standards, over half of units did not have enough medical staff to meet national standards, and none of Wales’s neonatal intensive care units had enough overnight accommodation for parents to meet national standards.

We should be thankful that NHS trusts in England are able to receive emergency cases and provide the cots that aren’t always available in Wales. I know constituents whose babies would no longer be with us if they were not able to make use of some of the amazing NHS services in England, such as the paediatric intensive care unit at Southampton General Hospital. I know that I, as a parent, would want the best treatment for my child, wherever that was available.

Let’s look at transgender services and mental health services. Two years ago, this Chamber voted to explore the possibility of opening the first gender identity clinic in Wales. Wales is currently the only one of four countries in the United Kingdom that does not have a gender identity clinic, meaning trans people have to travel to England. Figures from 2012 estimated there are over 31,300 trans people in Wales, but no dedicated centre, and I would be keen to learn from the Cabinet Secretary whether we’ve made any movement on this issue, but, again, stress to the Plaid spokesman that whilst the service isn’t available in Wales, it is the English NHS stepping into the breach, and the same goes for elements of the provision for child mental health services. The English NHS is our top-up and support.

In bringing my contribution to a close, I urge Plaid to think again about this motion. We need to be considering what is best for the patient, and not what best fits into Plaid’s narrow, ideological view of the world. As the Welsh Affairs Committee in Westminster concluded in their report of 2015, cross-border movements have been a fact of life for many years, and it’s no less the case for health services. For those residing in immediate border areas, the nearest health provider may not be in their country of residence, as you, Deputy Presiding Officer, will well know, representing a northern constituency. So, I would urge Members to reject the motion and back our amendment. I do hope the Welsh Government will not be tolerating this form of nonsense.

Diolch, Dirprwy Lywydd. Rwy’n falch o gynnig gwelliant y Ceidwadwyr a gyflwynwyd yn enw Paul Davies. Mae’r cynnig a gyflwynwyd gan Blaid Cymru yn amlwg wedi’i gymell yn wleidyddol a’i gynllunio i godi bwganod am ddyfodol ein GIG. Er mwyn osgoi amheuaeth, mae fy mhlaid yn credu’n llwyr y dylid cadw’r GIG yng Nghymru mewn dwylo cyhoeddus. Yn wir, rwy’n credu bod pob plaid yn y Cynulliad hwn yn cefnogi’r egwyddor y dylid cadw gwasanaeth iechyd gwladol Cymru mewn dwylo cyhoeddus.

Yn ystod cyfnod yr etholiad cyffredinol, lle mae Plaid Cymru’n amlwg yn cael trafferth i gysylltu â’r cyhoedd yng Nghymru, yn sicr bydd nifer o achosion o newyddion ffug fel hyn yn cael eu datgan ar goedd. Y gwirionedd yw bod yna elfennau o ddarparwyr preifat yn y GIG eisoes, a hoffwn dynnu sylw at y ffigurau a ddangosir yng nghyfrifon cryno’r GIG yng Nghymru ar gyfer y ddwy flynedd ariannol ddiwethaf, sy’n tynnu sylw at y gwariant ar ofal iechyd gan ddarparwyr eraill. Mae’r golofn sy’n cynrychioli darparwyr preifat wedi codi o £43,015,000 yn 2014-15 i £49,732,000 yn 2015-16. Byddai’n dda gennyf glywed gan Ysgrifennydd y Cabinet, a oedd ar y teledu yr wythnos hon yn lladd ar fy mhlaid am breifateiddio’r GIG yn raddol, i esbonio’r gwariant hwn a’n goleuo pwy neu beth yn union yw darparwyr preifat.

Mae pwynt 3 y cynnig yn ceisio cysylltu Brexit a chytundebau masnach newydd â’r ddarpariaeth iechyd. Hoffwn dynnu sylw llefarydd Plaid Cymru at y ffaith mai’r Undeb Ewropeaidd y maent yn ei gefnogi mor angerddol oedd yn gyfrifol am gytundeb masnach y bartneriaeth masnach a buddsoddiad trawsiwerydd, a chan ein bod bellach ar ein ffordd allan o Ewrop, nid yw’r bygythiad canfyddedig hwn yn bodoli mwyach. Mae gennyf bob ffydd y bydd ein Prif Weinidog yn cael cytundebau da a chadarn—[Torri ar draws.] na, ni wnaf, a dweud y gwir—yn cael cytundebau da a chadarn ar gyfer y Deyrnas Unedig gyfan a lle bo angen, fe ymgynghorir â’r gweinyddiaethau datganoledig.

Nid oes gan yr un ohonom belen grisial, ond mae’n ddyletswydd arnom fel gwlad i fod yn gadarnhaol ar ddechrau’r trafodaethau ac ymdrechu i sicrhau’r canlyniad gorau posibl i bob un ohonom. Nid wyf yn gweld cefnogaeth felly gan grŵp Plaid Cymru, sydd i’w gweld fel pe baent yn dymuno i’r trafodaethau fethu. Yn hytrach na bwrw amheuaeth ar y ffordd y mae gwasanaethau iechyd trawsffiniol yn cael eu darparu, mae ein gwelliant yn ceisio atal rhagor eto o godi bwganod gan y cenedlaetholwyr ac yn amlygu’r rôl bwysig y mae darpariaeth o’r ochr arall i’r ffin yn ei chwarae wrth ddarparu triniaeth i gleifion o Gymru.

Rwyf am gyffwrdd yn fyr ar un neu ddau o’r gwasanaethau a nodwyd yn ein gwelliant, sy’n helpu i ddangos pa mor bwysig yw cydweithio rhwng y ddau wasanaeth GIG. Gwasanaethau newyddenedigol acíwt—roedd adroddiad gan Bliss y llynedd yn tynnu sylw at dystiolaeth gan unedau newyddenedigol, gwasanaethau cludiant newyddenedigol a rhieni ar draws Cymru a ddangosai brinder sy’n peri pryder o nyrsys, meddygon a gweithwyr iechyd proffesiynol hanfodol eraill sydd eu hangen ar fabanod a enir yn gynamserol a babanod sâl. Mae hyn yn rhoi unedau newyddenedigol o dan bwysau difrifol; mae’n golygu eu bod yn methu cyrraedd safonau ansawdd a diogelwch cenedlaethol, neu gynorthwyo rhieni i fod yn rhan o ofal eu baban. Canfu’r adroddiad mai dwy yn unig o 10 o unedau newyddenedigol a oedd â digon o nyrsys i staffio eu holl gotiau’n unol â safonau diogelwch ac ansawdd cenedlaethol, nid oedd gan dros hanner yr unedau ddigon o staff meddygol i gyrraedd safonau cenedlaethol, ac nid oes gan yr un o adrannau gofal newyddenedigol dwys Cymru ddigon o unedau llety dros nos i rieni i allu cyrraedd y safonau cenedlaethol.

Dylem fod yn ddiolchgar fod ymddiriedolaethau’r GIG yn Lloegr yn gallu derbyn achosion brys a darparu’r cotiau nad ydynt ar gael bob amser yng Nghymru. Rwy’n adnabod etholwyr na fyddai eu babanod yma gyda ni pe na baent wedi gallu defnyddio rhai o’r gwasanaethau GIG anhygoel yn Lloegr, megis yr uned gofal dwys pediatrig yn Ysbyty Cyffredinol Southampton. Gwn y byddwn i, fel rhiant, am gael y driniaeth orau i fy mhlentyn, ble bynnag y bo ar gael.

Gadewch i ni edrych ar wasanaethau trawsryweddol a gwasanaethau iechyd meddwl. Ddwy flynedd yn ôl, pleidleisiodd y Siambr hon dros archwilio’r posibilrwydd o agor y clinig hunaniaeth rywedd cyntaf yng Nghymru. Ar hyn o bryd, Cymru yw’r unig un o bedair gwlad y Deyrnas Unedig heb glinig hunaniaeth rywedd, sy’n golygu bod pobl drawsryweddol yn gorfod teithio i Loegr. Roedd ffigurau ar gyfer 2012 yn amcangyfrif bod dros 31,300 o bobl drawsryweddol yng Nghymru, er nad oes gennym unrhyw ganolfan bwrpasol, a byddwn yn awyddus i glywed gan Ysgrifennydd y Cabinet a ydym wedi symud ymlaen o gwbl ar y mater hwn, ond unwaith eto, rwy’n pwysleisio i lefarydd Plaid Cymru, gan nad yw’r gwasanaeth ar gael yng Nghymru, mai’r GIG yn Lloegr sy’n camu i’r adwy, ac mae’r un peth yn wir am elfennau o ddarpariaeth gwasanaethau iechyd meddwl plant. Y GIG yn Lloegr sy’n darparu gwasanaeth ychwanegol a chefnogaeth i ni.

Wrth ddod â fy nghyfraniad i ben, rwy’n annog Plaid Cymru i feddwl eto am y cynnig hwn. Mae angen i ni ystyried yr hyn sydd orau i’r claf, ac nid yr hyn sy’n gweddu orau i farn gul, ideolegol Plaid Cymru am y byd. Fel y casglodd y Pwyllgor Materion Cymreig yn San Steffan yn ei adroddiad ar gyfer 2015, mae symud trawsffiniol wedi bod yn un o ffeithiau bywyd ers blynyddoedd lawer, ac mae hynny yr un mor wir yn achos gwasanaethau iechyd. I’r rhai sy’n byw mewn ardaloedd ar y ffin, efallai na fydd y darparwr iechyd agosaf yn y wlad y maent yn preswylio ynddynt, fel y byddwch chi, Dirprwy Lywydd, yn gwybod yn iawn, gan eich bod yn cynrychioli etholaeth ogleddol. Felly, byddwn yn annog yr Aelodau i wrthod y cynnig a chefnogi ein gwelliant. Rwy’n gobeithio na fydd Llywodraeth Cymru yn goddef y math hwn o nonsens.

I’m pleased to take part in this debate on the NHS in Wales, and pleased also to celebrate the achievements of the NHS in Wales. This is, obviously, from the vantage point of having been a doctor in Wales since 1980. Working in the NHS has been exhilarating, challenging, and fulfilling—sometimes all at once—despite all the governmental and managerial upheavals and reorganisations that have been hurled into my path down the years. It’s a tremendous bond with people. I have grown up with people in Swansea. Patients who were children when I started are now grandparents. It’s been a privilege to have been a constant thread in the lives of so many people. It’s a strength of trust and respect—mutual—as people recognise the tremendous commitment and skill of the staff of the NHS.

Now, the NHS is not without its faults, of course. That very human resource can also err, and there is never enough money for the latest technologies and drugs. But here in Wales we have an NHS—yes, under strain every day, yet still remarkably a public service in public hands that engenders phenomenal levels of loyalty and respect from the patients of Wales. And because it’s not private, no money changes hands during the consultation. People know that the advice I give them is what I would give my own family, untainted by finance skewing the management. With free prescriptions, I can recommend long-term preventative medication, life-saving tablets like statins and high blood pressure tablets and asthma inhalers, safe in the knowledge that people will take them, and not be swayed by having to pay over £8 per item for them, as in England.

I am proud of the innovations in health here in Wales. Our two excellent medical schools are at the forefront of world-class research and treatments, involving patients from both inside Wales and beyond. Exciting immunotherapy for mesothelioma, as we heard in the cross-party group on asbestos last night: immunotherapy for mesothelioma in Cardiff, and patients coming from all over. Cutting-edge surgery in Cardiff, and, in Swansea, Morriston’s advanced burns and plastic unit—that covers the south-west of England as well as the whole of south Wales. That burns and plastic unit is truly phenomenal. Similar high praise comes in the way of cardiac surgery in Wales, too. Lives are being saved that would not have been saved a generation ago, and I am proud to be associated with all of that. And organ donation: the new opt-out system, pioneered here in Wales, is transforming the renal transplant scene in the United Kingdom. This Assembly should be justifiably proud of its role in bringing this about, providing inspiration throughout these islands, and additional organs for transplantation across these islands and across Europe.

Ours is a collaborative, human NHS, and any dependency works both ways, as I’ve already indicated. Yes, there are specialised units in Liverpool and Manchester serving the people of north Wales, but they are dependent on the 600,000 north Walians to make their specialised units viable, in critical mass terms. Without those 600,000 people in north Wales, those units in Liverpool and Manchester also are not viable. The dependency bit works both ways and all along Offa’s Dyke around 15,000 people in England are registered with GPs in Wales, and around 13,000 people in Wales are registered with GPs in England, to be fair. But mature human consideration and altruism mean that the care carries on regardless of geography. But we live in uncertain times. Brexit has imperilled our NHS and care staff. Voting for a hard Brexit brings other Tory ways of dealing with public services too, like insidious privatisation of the health service as in England. Commissioning groups there have to commission from outside the NHS. They have to privatise; they have no choice. Division and competition are rife; non-regulation and secrecy supreme; and a Tory health secretary in England who has provoked junior doctors strikes for the first time in over 40 years. Wales—different. No, defend Wales and defend our NHS. Diolch yn fawr.

Rwy’n falch o gymryd rhan yn y ddadl ar y GIG yng Nghymru, ac yn falch hefyd o ddathlu llwyddiannau’r GIG yng Nghymru. Gwnaf hyn, yn amlwg, yn seiliedig ar fy mhrofiad o fod yn feddyg yng Nghymru ers 1980. Mae gweithio yn y GIG wedi bod yn gyffrous, yn heriol, ac yn werth chweil—i gyd ar unwaith weithiau—er gwaethaf yr holl dryblith ac ad-drefnu llywodraethol a rheolaethol a hyrddiwyd yn fy ffordd ar hyd y blynyddoedd. Mae’n creu bond aruthrol gyda phobl. Rwyf wedi tyfu i fyny gyda phobl yn Abertawe. Mae cleifion a oedd yn blant pan ddechreuais yn neiniau a theidiau bellach. Bu’n fraint cael bod yn llinyn cyson ym mywydau cymaint o bobl. Mae’n dangos ymddiriedaeth a pharch cadarn—o’r ddwy ochr—wrth i bobl gydnabod ymrwymiad a sgiliau aruthrol staff y GIG.

Nawr, nid yw’r GIG heb ei ddiffygion, wrth gwrs. Gall adnoddau dynol iawn o’r fath wneud camgymeriadau hefyd, ac nid oes byth ddigon o arian ar gyfer y technolegau a’r cyffuriau diweddaraf. Ond yma yng Nghymru mae gennym GIG—ie, un sydd o dan straen bob dydd, ond eto un sy’n wasanaeth hynod o gyhoeddus mewn dwylo cyhoeddus, ac sy’n ennyn lefelau rhyfeddol o deyrngarwch a pharch gan gleifion Cymru. Ac oherwydd nad yw’n breifat, nid oes arian yn newid dwylo yn ystod yr ymgynghoriad. Mae pobl yn gwybod mai’r cyngor a roddaf iddynt yw’r hyn y byddwn yn ei roi fy nheulu fy hun, heb ei ddifwyno gan gyllid yn sgiwio’r drefn reoli. Gyda phresgripsiynau am ddim, gallaf argymell meddyginiaeth ataliol hirdymor, tabledi sy’n achub bywydau fel statinau a thabledi pwysedd gwaed uchel ac anadlyddion asthma, gan wybod y bydd pobl yn eu cymryd, heb gael eu dylanwadu gan yr angen i dalu mwy na £8 yr eitem amdanynt, fel yn Lloegr.

Rwy’n falch o’r datblygiadau arloesol ym maes iechyd yma yng Nghymru. Mae ein dwy ysgol feddygol ragorol ar flaen y gad mewn gwaith ymchwil a thriniaethau o’r safon orau, gan gynnwys cleifion o Gymru a thu hwnt. Imiwnotherapi cyffrous ar gyfer mesothelioma, fel y clywsom yn y grŵp trawsbleidiol ar asbestos neithiwr: imiwnotherapi ar gyfer mesothelioma yng Nghaerdydd, a chleifion yn dod o bob cwr. Llawdriniaethau blaengar yng Nghaerdydd, ac yn Abertawe, uwch uned losgiadau a phlastig Treforys—sy’n gwasanaethu de-orllewin Lloegr yn ogystal â de Cymru gyfan. Mae’r uned losgiadau a phlastig honno’n wirioneddol anhygoel. Mae canmoliaeth uchel o’r fath i lawdriniaeth y galon yng Nghymru hefyd. Caiff bywydau eu hachub mewn modd na fyddai’n digwydd genhedlaeth yn ôl, ac rwy’n falch o fod yn gysylltiedig â hynny i gyd. A rhoi organau: mae’r system optio allan newydd arloesol yma yng Nghymru, yn trawsnewid trawsblannu arennau yn y Deyrnas Unedig. Dylai’r Cynulliad fod yn haeddiannol falch o’i rôl yn gwireddu hyn, ac am gynnig ysbrydoliaeth ar draws yr ynysoedd hyn, ac organau ychwanegol ar gyfer eu trawsblannu ar draws yr ynysoedd hyn ac ar draws Ewrop.

Mae ein GIG ni’n gydweithredol, yn ddynol, ac mae unrhyw ddibyniaeth yn gweithio’r ddwy ffordd, fel y nodais eisoes. Oes, ceir unedau arbenigol yn Lerpwl a Manceinion yn gwasanaethu pobl gogledd Cymru, ond maent yn dibynnu ar y 600,000 o bobl o ogledd Cymru i wneud eu hunedau arbenigol yn hyfyw, o ran màs critigol. Heb y 600,000 o bobl yng ngogledd Cymru, ni fyddai’r unedau hynny yn Lerpwl a Manceinion yn hyfyw ychwaith. Mae dibyniaeth yn gweithio’r ddwy ffordd ac ar hyd Clawdd Offa mae tua 15,000 o bobl yn Lloegr wedi cofrestru gyda meddygon teulu yng Nghymru, ac mae tua 13,000 o bobl yng Nghymru wedi cofrestru gyda meddygon teulu yn Lloegr, i fod yn deg. Ond mae ystyriaeth ddynol aeddfed ac anhunanoldeb yn golygu bod y gofal yn parhau beth bynnag am y ddaearyddiaeth. Ond rydym yn byw mewn cyfnod ansicr. Mae Brexit wedi peryglu ein GIG a staff gofal. Mae pleidleisio dros Brexit caled yn cyflwyno ffyrdd Torïaidd eraill o ymdrin â gwasanaethau cyhoeddus hefyd, megis preifateiddio graddol y gwasanaeth iechyd fel yn Lloegr. Rhaid i grwpiau comisiynu yno gomisiynu o’r tu allan i’r GIG. Rhaid iddynt breifateiddio; nid oes ganddynt unrhyw ddewis. Mae rhaniadau a chystadleuaeth yn rhemp; peidio â rheoleiddio a chyfrinachedd sy’n teyrnasu; ac mae ysgrifennydd iechyd Torïaidd yn Lloegr wedi ysgogi streiciau gan feddygon iau am y tro cyntaf ers dros 40 mlynedd. Yng Nghymru, mae’n wahanol. Na, amddiffynwch Gymru ac amddiffynwch ein GIG. Diolch yn fawr.

I think it’s absolutely appropriate that some services are provided in England and that is where rare, specialist services can only be provided in Wales if there are sufficient numbers of patients with that condition to underpin the clinical excellence that all patients seek. So, I agree with Dai Lloyd that some of the specialist services on Merseyside and Manchester are dependent on the numbers of referrals from north Wales, but the same applies to people in Lancashire that applies to people in north Wales. Everybody wants an excellent service and that means you have to have a throughput for clinicians to be able to maintain their clinical excellence.

But, I disagree with Angela Burns. It’s not fake news to worry that the consequences of outsourcing health spending in England do, indeed, potentially pose a threat to the global sums in the block grant that will be coming to Wales and we can’t ignore that. We just have to acknowledge that and badge it up as a real issue for concern that some people may wish to take into account when they’re casting their vote in the general election.

I think that we all subscribe to the NHS being both free at the point of delivery and that nobody’s misfortune to fall ill should be used as a way for someone else to make a profit out of them. I hope that we can all subscribe to that, but I think that the situation is more nuanced than perhaps the motion makes out. For example, all GPs are independent contractors, as Dai Lloyd knows, and whilst the vast majority are completely committed to serving patients on their list, it has been known for some GPs to adjust their activity to chase particular financial incentives, either through the quality outcomes framework or by having an inappropriate relationship with a particular pharmaceutical company in order to promote a particular medicine over another cheaper one. We cannot get away from that. It is well documented and that is one of the realities that we have to bear in mind. It’s also been suggested that a hospital may be keen to prescribe medicines before a patient leaves hospital because they can make money out of the transaction even where the medicines management would be better done by the patient’s GP or local pharmacy. These tensions exist and they need managing. Hopefully, the current integrated structure of healthcare that we have, with seven health boards responsible for delivering both primary and secondary care, ought to make it easier to squeeze out such inappropriate practices. But we have to acknowledge that doesn’t always happen.

Part of the prudent healthcare principle is that services should be delivered by the person who is qualified to deliver that service and no more. That could, in principle, be delivered by a private sector organisation in some cases. Yesterday, I visited the multidisciplinary panel that is working on how to manage frequent attenders at A&E in Cardiff and the Vale. One individual had used out-of-hours, A&E or the ambulance service over 50 times in the last month, all because they’d been waiting 18 months to be seen by a psychiatrist. Another reported self-harming, including the swallowing of sharp objects, apparently to avoid having to meet his probation officer. These cases do exist, and we have to be imaginative in the way we deal with such challenges.

In some cases, those who are depressed, isolated or addicted individuals may be best served by confidence-building courses, living life to the full courses, which bring them back into the community, because their depression is related to their isolation. Those services are currently being provided by Communities First but could, in theory, be provided by a private sector company. I’m not saying they should, just that we need to at least discuss it. There have always been private companies involved in delivering mental health services in the NHS. However, there are structural drawbacks, for example, instability—the organisation may move out if their profits drop; cost—they may have to pay their shareholders; the transactional processes involved that ought to be avoided when we’re discussing the holistic provision of services by public servants; and then there’s the lack of accountability that we should all worry about. But the NHS would fall apart without private companies’ input. They provide all the equipment, build the hospitals, make the drugs and, in the IT world, the whole of primary care IT is privately run. So, there is ample evidence that alternative providers can challenge state delivery, and occasionally improve ideas, vision and relationships with the users of services, and so we have to have a broader approach to this matter.

Rwy’n credu ei bod yn hollol briodol fod rhai gwasanaethau’n cael eu darparu yn Lloegr ac na ellir darparu gwasanaethau prin, arbenigol yng Nghymru oni bai bod nifer ddigonol o gleifion â’r cyflwr i gynnal y rhagoriaeth glinigol y mae pob claf yn dymuno ei chael. Felly, rwy’n cytuno â Dai Lloyd fod rhai o’r gwasanaethau arbenigol ar Lannau Mersi a Manceinion yn dibynnu ar nifer yr atgyfeiriadau o ogledd Cymru, ond mae’r un peth yn berthnasol i bobl yn Swydd Gaerhirfryn ag sy’n berthnasol i bobl yn y gogledd. Mae pawb eisiau gwasanaeth ardderchog ac mae hynny’n golygu bod yn rhaid i chi allu cael llif digonol o gleifion i glinigwyr allu cynnal eu rhagoriaeth glinigol. 

Ond rwy’n anghytuno ag Angela Burns. Nid newyddion ffug yw poeni bod canlyniadau gwariant allanol ar iechyd yn Lloegr o ddifrif yn fygythiad posibl i’r symiau cyffredinol yn y grant bloc a ddaw i Gymru, ac ni allwn anwybyddu hynny. Mae’n rhaid i ni gydnabod hynny a’i glustnodi fel testun pryder go iawn y gallai rhai pobl fod eisiau ei ystyried pan fyddant yn bwrw eu pleidlais yn yr etholiad cyffredinol.

Credaf ein bod i gyd yn cefnogi’r ffaith fod y GIG yn wasanaeth am ddim yn y man darparu, ac na ddylid defnyddio anffawd neb sy’n mynd yn sâl fel ffordd i rywun arall wneud elw ar eu traul. Rwy’n gobeithio y gall pawb ohonom gefnogi hynny, ond credaf fod y sefyllfa’n fwy cymhleth nag y mae’r cynnig yn ei awgrymu o bosibl. Er enghraifft, mae pob meddyg teulu’n gontractwr annibynnol, fel y gŵyr Dai Lloyd, ac er bod y mwyafrif helaeth yn gwbl ymrwymedig i wasanaethu’r cleifion ar eu rhestr, cafwyd rhai enghreifftiau o feddygon teulu’n addasu eu gweithgaredd i elwa ar gymhellion ariannol penodol, naill ai drwy’r fframwaith canlyniadau ansawdd neu drwy gael perthynas amhriodol gyda chwmni fferyllol penodol er mwyn hyrwyddo meddyginiaeth arbennig ar draul un arall ratach. Ni allwn ddianc rhag hynny. Ceir cryn dystiolaeth o hynny ac mae’n un o’r pethau sy’n rhaid i ni ei gadw mewn cof. Awgrymwyd hefyd y gallai ysbyty fod yn awyddus i bresgripsiynu meddyginiaethau cyn i glaf adael yr ysbyty am y gallant wneud arian allan o’r trafodiad hyd yn oed pan fyddai meddyginiaethau’n cael eu rheoli’n well gan feddyg teulu neu fferyllfa leol y claf. Mae’r tensiynau hyn yn bodoli ac mae angen eu rheoli. Y gobaith yw y dylai’r strwythur integredig presennol sydd gennym ar gyfer gofal iechyd, gyda saith bwrdd iechyd yn gyfrifol am ddarparu gofal sylfaenol ac eilaidd, ei gwneud yn haws i gael gwared ar arferion amhriodol o’r fath. Ond mae’n rhaid i ni gydnabod nad yw hynny’n digwydd bob amser.

Rhan o’r egwyddor gofal iechyd darbodus yw y dylai gwasanaethau gael eu darparu gan y person sy’n gymwys i ddarparu’r gwasanaeth hwnnw a dim mwy. Mewn egwyddor, gallai gael ei ddarparu gan sefydliad yn y sector preifat mewn rhai achosion. Ddoe, ymwelais â phanel amlddisgyblaethol sy’n gweithio ar sut i reoli mynychwyr rheolaidd yn yr adran ddamweiniau ac achosion brys yng Nghaerdydd a’r Fro. Roedd un unigolyn wedi defnyddio’r gwasanaeth y tu allan i oriau, yr adran ddamweiniau ac achosion brys neu’r gwasanaeth ambiwlans dros 50 o weithiau yn ystod y mis diwethaf, a hynny oherwydd eu bod wedi bod yn aros ers 18 mis i gael eu gweld gan seiciatrydd. Roedd un arall yn hunan-niweidio, gan gynnwys llyncu gwrthrychau miniog, yn ôl pob golwg er mwyn osgoi gorfod cyfarfod â’i swyddog prawf. Mae’r achosion hyn yn bodoli, ac mae’n rhaid i ni fod yn greadigol yn y ffordd yr ydym yn ymdrin â heriau o’r fath.

Mewn rhai achosion, efallai mai’r ffordd orau o wasanaethu unigolion sy’n isel eu hysbryd, yn ynysig neu’n gaeth i rywbeth yw cyrsiau meithrin hyder, cyrsiau byw bywyd llawn, sy’n dod â hwy’n ôl i’r gymuned am fod eu hiselder yn gysylltiedig â’u harwahanrwydd. Mae’r gwasanaethau hynny’n cael eu darparu ar hyn o bryd gan Cymunedau yn Gyntaf, ond gallai cwmni sector preifat eu darparu mewn egwyddor. Nid wyf yn dweud y dylent, ond mae angen i ni o leiaf ei drafod. Mae cwmnïau preifat wedi bod yn rhan o’r gwaith o ddarparu gwasanaethau iechyd meddwl yn y GIG erioed. Fodd bynnag, ceir anfanteision strwythurol, er enghraifft, ansefydlogrwydd—gallai’r corff symud allan os yw eu helw’n gostwng; cost—mae’n bosibl y bydd rhaid iddynt dalu eu cyfranddalwyr; y prosesau trafodaethol y dylid eu hosgoi pan fyddwn yn trafod darpariaeth gyfannol gwasanaethau gan weision cyhoeddus; ac yna ceir y diffyg atebolrwydd y dylai pawb ohonom boeni yn ei gylch. Ond byddai’r GIG yn chwalu heb fewnbwn cwmnïau preifat. Maent yn darparu’r holl offer, yn adeiladu’r ysbytai, yn gwneud y cyffuriau ac yn y byd TG, caiff y cyfan o’r TG mewn gofal sylfaenol ei redeg yn breifat. Felly, ceir digonedd o dystiolaeth y gall darparwyr eraill herio darpariaeth y wladwriaeth, ac o bryd i’w gilydd, gallant wella syniadau, gweledigaeth a pherthynas gyda defnyddwyr gwasanaethau, ac felly mae’n rhaid i ni gael ymagwedd ehangach tuag at y mater hwn.

Rwyf am siarad am integreiddio gofal cymdeithasol a iechyd, a’r problemau y byddai creu darpariaeth a system a fyddai’n mynd yn fwy a mwy darniog ei natur yn eu creu pe baem ni’n symud at ddefnyddio mwy a mwy o gontractwyr preifat.

Rydym wedi trafod yr angen i integreiddio iechyd a gofal cymdeithasol sawl tro. Mae nifer o broblemau yn cael eu hachosi wrth i sefydliadau gwahanol ddadlau dros y gwahanol elfennau—er enghraifft, brwydrau gweinyddol a biwrocrataidd ynglŷn â lle mae’r cyfrifoldeb dros gleifion yn cael ei basio rhwng sefydliadau, cleifion yn methu cael eu rhyddhau i’r gymuned oherwydd diffyg cyfleusterau a gwasanaethau cymunedol iechyd i alluogi pobl i fyw yn annibynnol, a dadlau am bwy sydd yn talu am beth.

Erbyn hyn, rydym i gyd, fwy neu lai, yn cytuno bod angen integreiddio a bod angen trafodaeth ar hynny, a thrafodaeth ar frys, yn wir, ond un peth a fyddai’n gwneud integreiddio yn anodd fyddai mwy o dendro cystadleuol a rhagor o ddarparwyr yn cystadlu dros gytundebau proffidiol, tra wedyn yn gadael y gwasanaethau hanfodol sydd ddim yn broffidiol yn nwylo system sy’n cael ei gwaedu o fuddsoddiad. Dyna ydy’r perygl a dyna all ddigwydd yng Nghymru os ydy’r Deyrnas Unedig yn arwyddo bargeinion masnach sy’n gorfodi ein gwasanaethau iechyd a gofal i agor eu drysau i ddarparwyr preifat.

Bydd rhai pobl yn codi’r pwynt bod llawer o gontractwyr preifat yn darparu gwasanaethau gofal a iechyd yn barod, ond dyna’n union ydy’r broblem: mae contractio gwasanaethau allan i ddarparwyr sydd o safon isel wedi arwain at weithlu gofal cymdeithasol sydd ddim yn cael eu talu’n ddigonol, ac sy’n dioddef o amodau gwaith sâl. Yn ei dro, mae hynny yn arwain at ddiffyg statws a pharch i’r sector ofal. Os ydym yn cael ein gorfodi i agor ein gwasanaeth iechyd i ddarparwyr preifat oherwydd fod Llywodraeth Lloegr wedi ymrwymo yn ideolegol i’r sector breifat, ac yn arwyddo bargeinion masnach ar ran Cymru, mae perygl gwirioneddol y byddwn ni yn colli rhagor o sgiliau ac y bydd safonau yn disgyn eto.

Rydym yn barod wedi gweld problemau system ddarniog Lloegr yn sgil pasio’r Ddeddf iechyd a gofal cymdeithasol yn 2012. Mae’r penderfyniad i roi dyletswyddau iechyd cyhoeddus i awdurdodau lleol wedi arwain at benderfyniad gwarthus gan yr NHS yn Lloegr, sef peidio ariannu’r cyffur PrEP, gan ei fod yn atal trosglwyddiad HIV ac felly yn cael ei gyfrif fel ‘iechyd cyhoeddus’. Ac oherwydd y penderfyniad trychinebus i wneud toriadau anferth i awdurdodau lleol er mwyn talu am warchod yr NHS, mae gwariant ar iechyd cyhoeddus wedi gostwng. Mae iechyd cyhoeddus mewn systemau iechyd yn cael ei ddominyddu gan y sector breifat yn rhwym o wynebu tanfuddsoddiad, oherwydd nid oes arian i’w wneud yn y maes yna. Ac wrth weld y pwyslais yn symud at drin afiechyd yn hytrach na gwasanaethau ataliol, nid yw hynny’n gwneud synnwyr busnes, wrth gwrs, achos mae hi’n ddrytach yn y pen draw.

Mae hi’n hanfodol ein bod ni’n cadw’r gwasanaeth iechyd cyhoeddus yn nwylo’r cyhoedd ac yn cadw dwylo’r Toriaid a’u cytundebau masnachol allan o Gymru. Bydd Plaid Cymru yn amddiffyn gwasanaeth iechyd cyhoeddus Cymru bob cam o’r ffordd.

I want to focus on the integration of social care and health, and the problems that creating a more and more patchy system would create if we were to move towards using more and more private contractors.

We’ve discussed the need to integrate health and social care on a number of occasions. There are a number of problems caused as different institutions argue over the different elements involved—for example, administrative and bureaucratic battles as to where responsibility for a patient lies and is passed from one institution to another, patients who can’t be released to the community because of a lack of facilities and community-based health services to enable people to live independently, and arguments as to who should pay for what.

Now, we more or less all agree that we need to integrate more of this and that we need an urgent debate on the issue, but one thing that would make integration more difficult would be more competitive tendering and more providers competing for profitable contracts, whilst leaving crucial services that aren’t profitable in the hands of a system that is being bled of investment. That is the risk and that’s what could happen in Wales if the UK signs trade deals that require our health and care services to open their doors to private providers.

Some people will raise the point that many private contractors already provide health and care services, but that is exactly the problem: contracting services, or tendering them out to providers of low-quality has led to a social care workforce that isn’t sufficiently remunerated, and suffers from poor working conditions. In turn, that leads to a lack of status and respect for the care sector. If we are forced to open up our health service to private providers because the English Government is ideologically committed to the private sector, and is signing trade deals on behalf of Wales, then there is a very real risk that we will lose more skills and that standards will fall further.

We’ve already seen the problems of the piecemeal system in England as a result of the Health and Social Care Act 2012. The decision to put public health responsibility in the hands of local authorities has led to an appalling decision by the NHS in England, namely, not funding the drug PrEP, which prevents the transmission of HIV and is therefore seen as a public health issue. Because of that disastrous decision to make huge cuts to local authority budgets in order to protect the NHS, expenditure on public health has fallen significantly. Public health in health systems is dominated by the private sector and that is bound to face underinvestment, because there isn’t money to be made in that area. And in seeing the emphasis shifting to treating ill-health rather than preventative services, that doesn’t make business sense, of course, because it’s more expensive, ultimately.

It is crucial that we maintain the national health service in public hands and that we keep the Conservatives and their trade deals out of Wales. Plaid Cymru will protect the national health service of Wales every step of the way.

I thank Plaid Cymru for tabling this debate today, and I’m pleased to take part. UKIP firmly believe that the NHS should forever remain in public hands and be free at the point of delivery. We’re also totally against TTIP, and campaigned heavily against it. As long as the patient is seen and diagnosed quickly, the outcome is the important factor here, as long as the service is free to the patient. Without the participation of the private sector, large sections of our health and social care sector would not function.

We wouldn’t have the most important tool in our health arsenal, the most used therapeutic intervention: medicines. The majority of our medicines are researched, developed and produced by the private sector, which contributes billions of pounds to the UK economy, employing thousands of people and providing life-saving drugs to NHS patients. In the last three years, the pharmaceutical industry in the UK has paid over £1 billion pounds towards the pharmaceutical payment regulation scheme, which improved the flow of new medicines to NHS patients, allowing patients to get access to treatments that are widely available in other European countries.

The independent contractor model is the cornerstone of our primary care sector. GPs and GP practices are private sector contractors and companies providing healthcare to NHS patients. Without the private sector, social care provision would disappear across large parts of the country, as large numbers of care homes are privately run. Without the private sector we wouldn’t have access to innovative health technologies. A proton beam therapy centre will be opening later this year, giving NHS patients access to this innovative cancer treatment. The centre, just outside Newport, is run by Proton Partners—a private company set up to bring proton beam therapy to the UK. You may have read in the press over the weekend about a new treatment for burns victims, the SkinGun, which utilises stem cells from donor skin and grows a new layer of skin on the patient, ending painful skin grafts and extensive scarring. This technology was developed by a private sector company.

It is clear to me that private involvement in the NHS is not only welcome, but necessary. For the NHS to thrive, it must be a true collaboration between the public sector, the private sector and the third sector. Patients do not care which sector provides much needed treatment, as long as it is the best available treatment and that they don’t have to pay for it. We need to abandon the dogma that equates to public sector is good, private sector is bad. Collaboration is the most important thing and patient outcomes is of paramount importance. Without the private sector our NHS wouldn’t survive, so UKIP will therefore be abstaining on Plaid’s motion this afternoon. Diolch yn fawr.

Diolch i Blaid Cymru am gyflwyno’r ddadl hon heddiw, ac rwy’n falch o gymryd rhan. Mae UKIP yn credu’n gryf y dylai’r GIG barhau mewn dwylo cyhoeddus a bod yn wasanaeth am ddim yn y man darparu am byth. Rydym hefyd yn gwrthwynebu’r bartneriaeth masnach a buddsoddiad trawsiwerydd yn llwyr, ac wedi ymgyrchu’n drwm yn ei herbyn. Cyhyd â bod y claf yn cael ei weld ac yn cael diagnosis cyflym, y canlyniad yw’r ffactor pwysig yn hyn o beth, cyhyd â bod y gwasanaeth am ddim i’r claf. Heb gyfranogiad y sector preifat, ni fyddai rhannau helaeth o’n sector iechyd a gofal cymdeithasol yn gweithredu.

Ni fyddai gennym yr arf pwysicaf yn ein harfogaeth iechyd, yr ymyrraeth therapiwtig a ddefnyddir fwyaf, sef meddyginiaethau. Mae’r rhan fwyaf o’n meddyginiaethau’n cael eu hymchwilio, eu datblygu a’u cynhyrchu gan y sector preifat, sy’n cyfrannu biliynau o bunnoedd i economi’r DU, gan gyflogi miloedd o bobl a darparu cyffuriau sy’n achub bywydau i gleifion y GIG. Yn y tair blynedd diwethaf, mae’r diwydiant fferyllol yn y DU wedi talu dros £1 biliwn o bunnoedd tuag at y cynllun rheoleiddio taliadau fferyllol a wellodd y llif o feddyginiaethau newydd i gleifion y GIG, gan ganiatáu i gleifion gael mynediad at driniaethau sydd ar gael yn eang yng ngwledydd eraill Ewrop.

Y model contractwr annibynnol yw conglfaen ein sector gofal sylfaenol. Mae meddygon teulu a meddygfeydd yn gontractwyr a chwmnïau sector preifat sy’n darparu gofal iechyd i gleifion y GIG. Heb y sector preifat, byddai darpariaeth gofal cymdeithasol yn diflannu ar draws rhannau helaeth o’r wlad, wrth i nifer fawr o gartrefi gofal gael eu rhedeg yn breifat. Heb y sector preifat, ni fyddai gennym fynediad at dechnolegau iechyd arloesol. Bydd canolfan therapi pelydr proton yn agor yn nes ymlaen eleni, gan roi mynediad i gleifion y GIG at y driniaeth ganser arloesol hon. Mae’r ganolfan, ychydig y tu allan i Gasnewydd, yn cael ei rhedeg gan Proton Partners—cwmni preifat a sefydlwyd i ddod â therapi pelydr proton i’r DU. Efallai eich bod wedi darllen yn y wasg dros y penwythnos am driniaeth newydd ar gyfer dioddefwyr llosgiadau, SkinGun, sy’n defnyddio bôn-gelloedd o groen rhoddwr ac yn tyfu haen newydd o groen ar y claf, gan roi diwedd ar impiadau croen poenus a chreithio helaeth. Datblygwyd y dechnoleg hon gan gwmni sector preifat.

Mae’n amlwg i mi fod ymwneud preifat yn y GIG nid yn unig i’w groesawu, ond yn angenrheidiol. Er mwyn i’r GIG ffynnu, rhaid cael cydweithio go iawn rhwng y sector cyhoeddus, y sector preifat a’r trydydd sector. Nid yw cleifion yn poeni pa sector sy’n darparu triniaeth fawr ei hangen, cyn belled â’i bod y driniaeth orau sydd ar gael ac nad oes yn rhaid iddynt dalu amdani. Mae angen i ni roi’r gorau i’r dogma sy’n ystyried bod y sector cyhoeddus yn dda, a’r sector preifat yn ddrwg. Cydweithio yw’r peth pwysicaf ac mae canlyniadau i gleifion yn hollbwysig. Heb y sector preifat ni fyddai ein GIG yn goroesi, felly bydd UKIP yn ymatal ar gynnig Plaid Cymru y prynhawn yma. Diolch yn fawr.

I want to focus my remarks this afternoon on the implications of new customs arrangements for the national health service and other devolved matters, because whatever our differing views on the decision to leave the customs union and leave the European single market, we can all agree, whether we were leave or remain, or nationalists or unionists, that that is going to have consequences that we haven’t had to consider for some time. It is further complicated, of course, by the fact that if we have a situation where the new UK single market and the new UK customs union is exclusively administered by the UK Government, it is complicated by the fact that the UK Government, of course, acts as the Government of England when it comes to things like health. Therefore, there will be a legitimate concern, I think we can all agree, that a health policy and a health paradigm by the UK Government will also overlap then into future customs arrangements. So, I know we’re all excited with election fever at the moment; I’m going to try and see if we can have some sort of consensus about acknowledging that, whether intentional or not, future trade agreements, if not done concurrently between the Governments of the UK, could lead, inadvertently or not, to devolved public services, including the NHS, being disadvantaged.

When TTIP—that’s been mentioned several times, of course—was being discussed, concerns were raised legitimately then. The NHS Confederation specifically had an issue with the inclusion of controversial investor-to-state settlement mechanisms, which, of course, are normal in trade deals, but the nature of these bodies are crucial in terms of protecting public services. These cases are heard in secret, in private arbitration courts, and allow corporations to sue Governments that are attempting to make decisions based on their own political mandates. Famously, when Australia introduced plain packaging for cigarettes, the tobacco company Philip Morris used an investor-to-state dispute settlement clause included in the 1993 Australia-Hong Kong investment treaty to attempt to sue the Australian Government. Ultimately, their attempt failed, but not without many years of political wrangling.

It was the Europe-wide public outcry, of course, over TTIP that led, ultimately, to the inclusion of other mechanisms. The EU’s trade deal with Canada, CETA, includes some provisions that limit the use of these powers and some exemptions for public services. Although it’s far from a perfect outcome in CETA, the public anxiety about the impact that international trade deals can have on a nation’s public services is now changing the way that trade deals are being negotiated, and that’s something we’ll have to bear in mind for if and when the UK leaves the European customs union in full.

But, as I said, any future trade deals, we can all agree, will have a major impact on Wales and on our public services in particular. Yesterday, I listened carefully to an answer given by the First Minister to a question from the Member for Neath on this matter and, frankly, I’ve got to say, it’s not good enough, I think, from our First Minister, to be saying that Wales should have a voice in future trade negotiations once we’re out of the European customs union. We can’t simply be consultees on matters that are clearly devolved and within this legislature’s jurisdiction. The logical solution, constitutionally, in my opinion, if we’re going to be outside the customs union in particular, is for the federalisation of trade so that’s a shared competence between the nations and the Governments of the UK, overseen by a UK council of Ministers and accountable to all the Parliaments of the UK. Of course, this is why several federal countries that have their own customs arrangements—that is why they have federalised international trade rather than exclusively reserved it to the centre, because there will be, invariably, an overlap. As I mentioned earlier, with the complicating factor of the UK Government acting as the English Government on devolved matters, it makes even more sense to have a UK council of Ministers to oversee our shared interests when it comes to future UK trade deals. So, anyone can have a voice, and I’d ask the Welsh Government to drop that as their demand, because, frankly, that is pathetic. I hope the Government will reconsider the ambiguity in this area, because it’ll be crucial in ensuring that our public services here are protected in a way that is democratically expressed by people and the ballot box, rather than in the interests of international profiteering.

Rwyf am ganolbwyntio fy sylwadau y prynhawn yma ar oblygiadau trefniadau tollau newydd i’r gwasanaeth iechyd gwladol a materion datganoledig eraill, oherwydd beth bynnag yw ein barn wahanol ar y penderfyniad i adael yr undeb tollau a gadael y farchnad sengl Ewropeaidd, gallwn i gyd gytuno, pa un a oeddem yn ffafrio gadael neu aros, neu’n genedlaetholwyr neu’n unoliaethwyr, fod hynny’n mynd i arwain at ganlyniadau nad ydym wedi gorfod eu hystyried ers peth amser. Caiff ei gymhlethu ymhellach, wrth gwrs, os oes gennym sefyllfa lle mae marchnad sengl newydd y DU ac undeb tollau newydd y DU yn cael eu gweinyddu’n unig gan Lywodraeth y DU, caiff ei gymhlethu gan y ffaith fod Llywodraeth y DU, wrth gwrs, yn gweithredu fel Llywodraeth Lloegr mewn pethau fel iechyd. Felly, rwy’n meddwl y gallwn i gyd gytuno y bydd awydd dilys i weld polisi iechyd a model iechyd gan Lywodraeth y DU hefyd yn gorgyffwrdd â threfniadau tollau yn y dyfodol. Felly, rwy’n gwybod ein bod i gyd yn llawn o gyffro etholiad ar hyn o bryd; rwy’n mynd i geisio gweld a allwn gael rhyw fath o gonsensws ynglŷn â chydnabod y gallai cytundebau masnach yn y dyfodol, yn fwriadol neu beidio, os na chânt eu gwneud yr un pryd rhwng Llywodraethau’r DU, arwain, yn anfwriadol neu beidio, at roi gwasanaethau cyhoeddus datganoledig, gan gynnwys y GIG, dan anfantais.

Pan gafodd y bartneriaeth masnach a buddsoddiad trawsiwerydd ei chrybwyll—mae wedi’i chrybwyll sawl gwaith, wrth gwrs—mynegwyd pryderon dilys bryd hynny. Roedd gan Gydffederasiwn y GIG yn benodol broblem gyda chynnwys mecanweithiau setlo dadleuol rhwng buddsoddwr a’r wladwriaeth, sydd, wrth gwrs, yn normal mewn cytundebau masnach, ond mae natur y cyrff hyn yn allweddol mewn perthynas â diogelu gwasanaethau cyhoeddus. Caiff yr achosion hyn eu clywed yn gyfrinachol, mewn llysoedd cyflafareddu preifat, ac maent yn caniatáu i gorfforaethau erlyn llywodraethau sy’n ceisio gwneud penderfyniadau yn seiliedig ar eu mandadau gwleidyddol eu hunain. Mewn un achos enwog, pan gyflwynodd Awstralia becynnau plaen ar gyfer sigaréts, defnyddiodd cwmni tybaco Philip Morris gymal setlo anghydfodau buddsoddwr-i-wladwriaeth a gynhwyswyd yng nghytuniad buddsoddi Awstralia a Hong Kong yn 1993 i geisio mynd â Llywodraeth Awstralia i’r llys. Yn y pen draw, methodd eu hymgais, ond nid heb lawer o flynyddoedd o gynnen wleidyddol.

Y brotest gyhoeddus ledled Ewrop, wrth gwrs, dros y bartneriaeth masnach a buddsoddiad trawsiwerydd a arweiniodd, yn y pen draw, at gynnwys mecanweithiau eraill. Mae cytundeb masnach yr UE gyda Canada, CETA, yn cynnwys rhai darpariaethau sy’n cyfyngu ar y defnydd o’r pwerau hyn a rhai esemptiadau i wasanaethau cyhoeddus. Er ei fod ymhell o fod yn ganlyniad perffaith yn CETA, mae pryder y cyhoedd ynghylch yr effaith y gall cytundebau masnach rhyngwladol ei chael ar wasanaethau cyhoeddus cenedl yn newid y ffordd y caiff cytundebau masnach eu trafod bellach, ac mae hynny’n rhywbeth y bydd yn rhaid inni ei gofio os a phan fydd y DU yn gadael undeb tollau Ewrop yn llwyr.

Ond fel y dywedais, gallwn i gyd gytuno y bydd unrhyw gytundebau masnach yn y dyfodol yn effeithio’n fawr ar Gymru ac ar ein gwasanaethau cyhoeddus yn benodol. Ddoe, gwrandewais yn ofalus ar ateb a roddodd y Prif Weinidog i gwestiwn gan yr Aelod dros Gastell-nedd ar y mater hwn ac a dweud y gwir, mae’n rhaid i mi ddweud nad yw’n ddigon da yn fy marn i fod ein Prif Weinidog yn dweud y dylai Cymru gael llais yn y trafodaethau masnach yn y dyfodol wedi inni adael yr undeb tollau Ewropeaidd. Rhaid inni fod yn fwy nag ymgyngoreion ar faterion sy’n amlwg wedi’u datganoli ac yn rhan o awdurdodaeth y ddeddfwrfa hon. Yr ateb rhesymegol yn gyfansoddiadol, yn fy marn i, os ydym yn mynd i fod y tu allan i’r undeb tollau yn enwedig, yw ffederaleiddio masnach fel bod hwnnw’n gymhwysedd a rennir rhwng y cenhedloedd a Llywodraethau’r DU, wedi’i oruchwylio gan gyngor Gweinidogion y DU ac yn atebol i holl Seneddau’r DU. Wrth gwrs, dyma pam y mae gan sawl gwlad ffederal eu trefniadau tollau eu hunain—dyna pam y maent wedi ffederaleiddio masnach ryngwladol yn hytrach na’i gadw yn y canol yn unig, oherwydd bydd yna orgyffwrdd yn ddieithriad. Fel y soniais yn gynharach, gyda ffactor sy’n cymhlethu fel Llywodraeth y DU yn gweithredu fel Llywodraeth Lloegr ar faterion datganoledig, mae’n gwneud mwy fyth o synnwyr i gael cyngor Gweinidogion y DU i oruchwylio ein buddiannau a rennir mewn perthynas â chytundebau masnach y DU yn y dyfodol. Felly, gall unrhyw un gael llais, a hoffwn ofyn i Lywodraeth Cymru roi’r gorau i’r alwad honno am ei bod yn druenus, a bod yn onest. Rwy’n gobeithio y bydd y Llywodraeth yn ailystyried yr amwysedd yn y maes hwn, oherwydd bydd hynny’n allweddol wrth sicrhau bod ein gwasanaethau cyhoeddus yma’n cael eu diogelu mewn modd a fynegir yn ddemocrataidd gan bobl yn y blwch pleidleisio yn hytrach nag er budd gorelwa rhyngwladol.

I’d like to just briefly contribute to this Plaid Cymru debate today as a Member who serves a constituency where travelling across the border for specific specialist services is a standard occurrence, whether that be heading to Clatterbridge or Christie’s for specialist oncology treatment, Alder Hey children’s hospital in Liverpool, or even the well-established link between Betsi Cadwaladr UHB and Stoke-on-Trent hospital for major trauma treatment. As other Members have alluded to before, hospitals like Countess of Chester Hospital were set up to serve patients from both sides of the border. Without the intake from the Welsh side, hospital services in Chester would not be sustainable nor viable, and I’m proud that, under a Welsh Labour Government, our Welsh NHS has stayed true to the vision of its founder, Nye Bevan, free from marketisation and privatisation. But what’s clear is we do not exist or operate in isolation, and today’s motion rightly makes clear concern for the budgetary implications caused by the growing privatisation of the NHS in England, indeed, and the £3 billion top-down reorganisation. This greater privatisation and fragmentation doesn’t only have implications for our consequential ability to fund the NHS in Wales—health services in Wales—properly, but it also gives me cause for concern in regard to the implications for the provision and standards of services received by my constituents who travel over the border to the north-west of England.

I understand that there is a cross-border protocol that is in place between the NHS in Wales and the NHS in England, aimed at delivering high-quality care for patients who access cross-border health services, and that Welsh Government is continuing its work and co-operation with the NHS in England to address provision of healthcare in the border area. However, I have actually had highlighted with me instances from constituents where Wales-domiciled patients accessing services over the border have not been given, shall we say, for want of a better word, fair information with regard to waiting times and services by individuals and organisations in the NHS in England, and have been left sometimes feeling like the patients coming from Wales being treated in England are placed on a lower rung than those living in England accessing the same services.

So, with these agreements and funding arrangements in place, this should definitely not be the case, and just a few cases are a few cases too many. And I know that, when I’ve raised this previously in a meeting with the Cabinet Secretary, he shared my concerns on this, and, just in concluding, I would urge others and the Welsh Government that, in continuing the commitment to providing the best possible high-quality healthcare and fair funding to the people of Wales, my constituents and others accessing services in England are given the same first-class service expected as anybody else.

Hoffwn gyfrannu’n fyr at y ddadl hon gan Blaid Cymru heddiw fel Aelod sy’n gwasanaethu etholaeth lle mae teithio ar draws y ffin i gael gwasanaethau arbenigol penodol yn ddigwyddiad arferol, boed yn daith i Clatterbridge neu Christie’s am driniaeth oncoleg arbenigol, ysbyty plant Alder Hey yn Lerpwl, neu hyd yn oed y cyswllt hirsefydlog rhwng Bwrdd Iechyd Prifysgol Betsi Cadwaladr ac ysbyty Stoke-on-Trent i gael triniaeth trawma mawr. Fel y cyfeiriodd Aelodau eraill yn flaenorol, sefydlwyd ysbytai fel Ysbyty Iarlles Caer i wasanaethu cleifion ar y ddwy ochr i’r ffin. Heb y niferoedd o ochr Cymru, ni fyddai gwasanaethau ysbyty yng Nghaer yn gynaliadwy nac yn hyfyw, ac rwy’n falch fod GIG Cymru, o dan Lywodraeth Lafur Cymru wedi aros yn ffyddlon i weledigaeth ei sylfaenydd, Nye Bevan, yn rhydd o farchnadeiddio a phreifateiddio. Ond yr hyn sy’n glir yw nad ydym yn bodoli na’n gweithredu ar wahân, ac mae cynnig heddiw yn briodol yn ei bryder clir ynglŷn â’r goblygiadau cyllidebol a achosir gan breifateiddio cynyddol y GIG yn Lloegr, yn wir, a’r ad-drefnu o’r brig i lawr gwerth £3 biliwn. Mae’r preifateiddio a’r darnio cynyddol hwn yn creu goblygiadau nid yn unig i’n gallu canlyniadol i ariannu’r GIG yng Nghymru—gwasanaethau iechyd yng Nghymru—yn briodol, ond mae hefyd yn destun pryder i mi o ran y goblygiadau i ddarpariaeth a safon y gwasanaethau y mae fy etholwyr sy’n teithio dros y ffin i ogledd-orllewin Lloegr yn eu cael.

Rwy’n deall bod yna brotocol trawsffiniol wedi’i sefydlu rhwng y GIG yng Nghymru a’r GIG yn Lloegr, gyda’r nod o ddarparu gofal o ansawdd uchel ar gyfer cleifion sy’n defnyddio gwasanaethau iechyd trawsffiniol, a bod Llywodraeth Cymru yn parhau â’i gwaith a’i chydweithrediad â’r GIG yn Lloegr i fynd i’r afael â’r ddarpariaeth gofal iechyd yn ardal y ffin. Fodd bynnag, tynnodd etholwyr fy sylw at achosion lle nad yw cleifion o Gymru sy’n defnyddio gwasanaethau dros y ffin wedi cael gwybodaeth deg, gawn ni ddweud, yn niffyg gair gwell, mewn perthynas ag amseroedd aros a gwasanaethau gan unigolion a sefydliadau yn y GIG yn Lloegr, ac maent wedi teimlo weithiau fel pe bai’r cleifion sy’n dod o Gymru i gael triniaeth yn Lloegr yn cael eu rhoi ar ris is na’r rhai sy’n byw yn Lloegr ac sy’n defnyddio’r un gwasanaethau.

Felly, gyda’r cytundebau a’r trefniadau cyllido hyn ar waith, nid fel hyn y dylai fod, yn sicr, ac mae ychydig o achosion yn unig yn ychydig o achosion yn ormod. A phan dynnais sylw at hyn o’r blaen mewn cyfarfod gydag Ysgrifennydd y Cabinet, gwn ei fod yn rhannu fy mhryderon ynglŷn â hyn, ac i orffen, hoffwn apelio ar eraill a Llywodraeth Cymru, wrth barhau’r ymrwymiad i ddarparu’r gofal iechyd o’r ansawdd gorau posibl a chyllido teg i bobl Cymru, i roi’r un gwasanaeth o’r radd flaenaf ag y byddai disgwyl i unrhyw un arall ei gael i fy etholwyr i ac eraill sy’n defnyddio gwasanaethau yn Lloegr.

Thank you very much. I now call on the Cabinet Secretary for Health, Well-being and Sport, Vaughan Gething.

Diolch yn fawr iawn. Galwaf yn awr ar Ysgrifennydd y Cabinet dros Iechyd, Llesiant a Chwaraeon, Vaughan Gething.

Thank you, Deputy Presiding Officer. I’d like to thank Members for tabling a debate on this topic, as it allows me to reiterate the continuing commitment of this Welsh Labour-led Welsh Government to the principle of a national health service that is publicly funded and free at the point of delivery. We agree with the movers of the motion. In fact, the 2009 reforms in Wales reaffirmed Nye Bevan’s founding principles by removing the market-based purchaser-provider arrangements and implementing a planned, integrated health service. And that planned and integrated service has now been identified by Simon Stevens as a way forward for the NHS in England. They are moving away from the purchaser-provider split; they’re recognising that it’s inefficient and unhelpful. The contrast, though, with the current system between Wales and England could not be clearer.

As has been mentioned already, the Health and Social Care Act 2012 for England, it sees health as a commodity, subject to procurement and competition provisions, including setting up Monitor as an economic regulator. In doing so, the UK Government of the day made an active choice to open the market on the provision of healthcare to any willing provider, including private healthcare providers. The figures quoted by Angela Burns on public spend, or rather private spend, here in Wales, equate to less than 1 per cent of the NHS budget, and both the contract services—. But we do not parcel those services off. But you see that in wholesale transfers within the English system: from non-emergency ambulance services to sexual health services in England, these are being parcelled out wholesale to private providers. That has not, and that will not, happen here in Wales.

It is undeniable that the 2012 Act has led to increasing privatisation in England. The Department of Health accounts for 2015-16 showed the private sector delivered over £8.7 billion of NHS services, or over 7.5 per cent of the NHS budget in England. And that creeping privatisation does have significant consequences, including increased legal and transaction costs within the English system with private companies, but also NHS providers taking court action if they lose out on a procurement exercise for contracting services, and also the points that Rhun ap Iorwerth, Julie Morgan—or rather Jenny Rathbone—and others have made about the impact on the budget here in Wales as well.

And we should be concerned about a more insurance-based system too. It does involve upfront payments for basic care. For example, in Ireland, if you want to see a general practitioner, you can expect to pay upwards of €50 just to have the consultation, and then there’s a real fee to pay for the medication as well. It changes the way people behave and their access to high-quality medication. It changes the trust in those people as well. I think that, if we are going to see political will maintained—to actually reiterate the truth that a publicly-funded national health service is good value for money and sustainable, if there is a political will to invest in our public services. That does require a significant change in approach from the United Kingdom Government.

But, despite the undeniable privatisation in England, the Welsh Government continues to take a pragmatic approach to cross-border flows, as outlined by a number of speakers in this debate, including Hannah Blythyn just before me. We will continue to focus on providing the best care for all of those who need it. Of course, our approach to collaboration between the Welsh and English health services focuses on the needs of our respective populations. A slight disagreement with the good Dr Lloyd, but I understand there are more than 20,800 English residents registered with a Welsh GP, but well over 14,000 Welsh residents registered with an English GP—the reality of cross-border flows. And, of course, we see those in specialist healthcare between Wales and England and from England to Wales. Hannah Blythyn outlined those flows from her constituents into north-west England, but, of course, as Dai Lloyd mentioned, Morriston hospital—the burns unit—is a specialist centre not just for Wales but also the south-west of England. Velindre cancer centre in Cardiff provides specialist cancer services to most of Wales, as well as treating patients referred in from England as well. The flows go in both directions. We do want to see that being maintained. Our aim, as a Government, is to ensure that all patients receive high-quality healthcare at the right time and in the right place. Sometimes, those will be services provided across the border in England. Other times, it will be here, the service in Wales. There are long-established patient flows into England for some hospital-based care for people living in the east of our country. Local health boards do have the flexibility to refer patients out of their area for treatment where a patient’s clinical need and circumstances justify it, or where services are not provided here in Wales.

Now, turning to the point made in the motion about the European Union, we recognise that a majority of the people of Wales voted to leave. We’ve been clear that that democratic decision will be respected. However, we do not believe that the people of Wales voted to be worse off, to see harm done to our economy or to our public services. So, we’re determined to secure a positive future for Wales in a post-Brexit world, and we’ve been clear that our priority for the future relationship of the European Union is full and unfettered access to the single market. We set out our broader position in detail in the joint White Paper with Plaid Cymru. The Welsh Government will continue to—.

Diolch, Dirprwy Lywydd. Hoffwn ddiolch i’r Aelodau am gyflwyno dadl ar y pwnc hwn, gan ei fod yn caniatáu i mi ailadrodd ymrwymiad parhaus y Llywodraeth Cymru hon dan arweiniad Llafur Cymru i’r egwyddor o wasanaeth iechyd gwladol a ariennir yn gyhoeddus ac sydd am ddim yn y man darparu. Rydym yn cytuno â’r rhai a gynigiodd y cynnig. Yn wir, roedd diwygiadau 2009 yng Nghymru yn cadarnhau egwyddorion sefydlol Nye Bevan drwy gael gwared ar y trefniadau prynwr-darparwr sy’n seiliedig ar y farchnad a gweithredu gwasanaeth iechyd integredig wedi’i gynllunio. A bellach, mae Simon Stevens wedi tynnu sylw at y gwasanaeth iechyd integredig wedi’i gynllunio hwnnw fel ffordd ymlaen ar gyfer y GIG yn Lloegr. Maent yn symud oddi wrth y rhaniad prynwr-darparwr; maent yn cydnabod ei fod yn aneffeithlon ac yn ddi-fudd. Fodd bynnag, ni allai’r gwrthgyferbyniad rhwng y systemau presennol yng Nghymru a Lloegr fod yn gliriach.

Fel y soniwyd eisoes, mae Deddf Iechyd a Gofal Cymdeithasol 2012 ar gyfer Lloegr yn gweld iechyd fel nwydd, yn amodol ar ddarpariaethau caffael a chystadleuaeth, gan gynnwys sefydlu Monitor fel y rheoleiddiwr economaidd. Wrth wneud hynny, gwnaeth Llywodraeth y DU ar y pryd ddewis gweithredol i agor y farchnad ddarpariaeth gofal iechyd i unrhyw ddarparwr sy’n awyddus, gan gynnwys darparwyr gofal iechyd preifat. Mae’r ffigurau a ddyfynnodd Angela Burns ar wariant cyhoeddus, neu wariant preifat yn hytrach, yma yng Nghymru, yn cyfateb i lai nag 1 y cant o gyllideb y GIG, ac mae’r gwasanaethau contract—. Ond nid ydym yn rhoi’r gwasanaethau hynny i ddarparwyr allanol. Ond fe welwch hynny mewn trosglwyddiadau ar raddfa eang yn y system yn Lloegr: o wasanaethau ambiwlans di-argyfwng i wasanaethau iechyd rhyw yn Lloegr, mae’r rhain yn cael eu rhoi allan ar raddfa eang i ddarparwyr preifat. Nid yw hynny, ac ni fydd hynny, yn digwydd yma yng Nghymru.

Ni ellir gwadu bod Deddf 2012 wedi arwain at gynyddu preifateiddio yn Lloegr. Mae cyfrifon yr Adran Iechyd ar gyfer 2015-16 yn dangos bod y sector preifat wedi darparu gwerth dros £8.7 biliwn o wasanaethau’r GIG, neu dros 7.5 y cant o gyllideb y GIG yn Lloegr. Ac mae canlyniadau sylweddol i breifateiddio graddol o’r fath, gan gynnwys cynnydd mewn costau cyfreithiol a chostau trafodion yn y system yn Lloegr gyda chwmnïau preifat, ond mae darparwyr GIG hefyd yn cyflwyno achosion llys os ydynt yn colli ymarfer caffael ar gyfer contractio gwasanaethau, a hefyd y pwyntiau a wnaeth Rhun ap Iorwerth , Julie Morgan—neu Jenny Rathbone yn hytrach—ac eraill am yr effaith ar y gyllideb yma yng Nghymru hefyd.

A dylai pawb ohonom fod yn bryderus hefyd ynglŷn â system sy’n fwy seiliedig ar yswiriant. Mae’n golygu taliadau ymlaen llaw am ofal sylfaenol. Er enghraifft, yn Iwerddon, os ydych am weld meddyg teulu, gallwch ddisgwyl talu mwy na €50 am ymgynghoriad yn unig, ac mae ffi go iawn i’w thalu wedyn am y feddyginiaeth hefyd. Mae’n newid y ffordd y mae pobl yn ymddwyn a hygyrchedd meddyginiaeth o ansawdd uchel. Mae’n newid yr ymddiriedaeth yn y bobl hynny hefyd. Os ydym yn mynd i weld ewyllys wleidyddol yn cael ei chynnal—ailadrodd y gwirionedd fod gwasanaeth iechyd gwladol a ariennir yn gyhoeddus yn werth da am arian ac yn gynaliadwy, os oes ewyllys wleidyddol i fuddsoddi yn ein gwasanaethau cyhoeddus. Mae hynny’n galw am newid agwedd sylweddol gan Lywodraeth y Deyrnas Unedig.

Ond er gwaethaf y preifateiddio diymwad yn Lloegr, mae Llywodraeth Cymru yn parhau i fabwysiadu ymagwedd bragmatig tuag at lifau trawsffiniol, fel yr amlinellodd nifer o siaradwyr yn y ddadl hon, gan gynnwys Hannah Blythyn cyn i mi siarad. Byddwn yn parhau i ganolbwyntio ar ddarparu’r gofal gorau i bawb sydd ei angen. Wrth gwrs, mae ein dull o gydweithio rhwng y gwasanaeth iechyd yng Nghymru a’r gwasanaeth iechyd yn Lloegr yn canolbwyntio ar anghenion ein poblogaethau. Anghytundeb bach â Dr Lloyd, ond rwy’n deall bod mwy na 20,800 o drigolion Lloegr wedi cofrestru gyda meddyg teulu yng Nghymru, ond bod ymhell dros 14,000 o drigolion Cymru wedi cofrestru gyda meddyg teulu yn Lloegr—realiti llifau trawsffiniol. Ac wrth gwrs, rydym yn gweld y rheini mewn gofal iechyd arbenigol rhwng Cymru a Lloegr ac o Loegr i Gymru. Disgrifiodd Hannah Blythyn lif ei hetholwyr i ogledd-orllewin Lloegr, ond wrth gwrs, fel y crybwyllodd Dai Lloyd, mae ysbyty Treforys—yr uned losgiadau—yn ganolfan arbenigol, nid yn unig i Gymru ond i dde-orllewin Lloegr yn ogystal. Mae canolfan ganser Felindre yng Nghaerdydd yn darparu gwasanaethau canser arbenigol i’r rhan fwyaf o Gymru, yn ogystal â thrin cleifion a gyfeirir yno o Loegr yn ogystal. Mae’r llif yn mynd i’r ddau gyfeiriad. Rydym am weld hynny’n cael ei gynnal. Ein nod, fel Llywodraeth, yw sicrhau bod pob claf yn cael gofal iechyd o ansawdd uchel ar yr adeg iawn ac yn y lle iawn. Weithiau, gwasanaethau a ddarperir ar draws y ffin yn Lloegr fydd y rheini. Ar adegau eraill, bydd yn digwydd yma, y gwasanaeth yng Nghymru. Ceir llifau cleifion hirsefydlog i Loegr i gael gofal ysbyty i’r bobl sy’n byw yn nwyrain ein gwlad. Mae gan fyrddau iechyd lleol hyblygrwydd i gyfeirio cleifion am driniaeth allan o’u hardal lle mae angen clinigol ac amgylchiadau’r claf yn cyfiawnhau hynny neu lle na chaiff gwasanaethau eu darparu yma yng Nghymru.

Nawr, i droi at y pwynt a wnaed yn y cynnig am yr Undeb Ewropeaidd, rydym yn cydnabod bod mwyafrif pobl Cymru wedi pleidleisio dros adael. Rydym wedi bod yn glir y bydd y penderfyniad democrataidd yn cael ei barchu. Fodd bynnag, nid ydym yn credu bod pobl Cymru wedi pleidleisio dros fod yn waeth eu byd, i weld niwed yn cael ei wneud i’n heconomi neu i’n gwasanaethau cyhoeddus. Felly, rydym yn benderfynol o sicrhau dyfodol cadarnhaol i Gymru ar ôl Brexit, ac rydym wedi bod yn glir mai ein blaenoriaeth ar gyfer y berthynas rhwng yr Undeb Ewropeaidd yn y dyfodol yw mynediad llawn a dilyffethair at y farchnad sengl. Rydym wedi gosod ein safbwynt ehangach yn fanwl yn y Papur Gwyn ar y cyd gyda Phlaid Cymru. Bydd Llywodraeth Cymru yn parhau i—.

I thank the Cabinet Secretary for giving way. I know he’s repeating the line on the single market, but specifically in my contribution I asked about customs arrangements and the UK Government’s signal intention at least to partially withdraw from the European Union Customs Union. Therefore, with that in mind, what, as a Cabinet Secretary in the Welsh Government, is your view of future arrangements for trade deals? Do you want your Government to have a full voice that is meaningful at a UK level in future trade deals in order to protect public services, or do you simply want to be a consultee in that process?

Diolch i Ysgrifennydd y Cabinet am ildio. Rwy’n gwybod ei fod yn ailadrodd y safbwynt ar y farchnad sengl, ond yn benodol yn fy nghyfraniad gofynnais am drefniadau tollau a bwriad neilltuol Llywodraeth y DU i dynnu’n ôl yn rhannol o leiaf o Undeb Tollau’r Undeb Ewropeaidd. Felly, gyda hynny mewn golwg, fel Ysgrifennydd y Cabinet yn Llywodraeth Cymru, beth yw eich barn am y trefniadau ar gyfer cytundebau masnach yn y dyfodol? A ydych eisiau i’ch Llywodraeth gael llais llawn sy’n ystyrlon ar lefel y DU mewn cytundebau masnach yn y dyfodol er mwyn amddiffyn gwasanaethau cyhoeddus, neu a ydych am fod yn ddim mwy nag ymgynghorai yn y broses honno?

Well, you’ve heard the First Minister set out our position on a number of occasions about the relationship with the customs union in relation to having a joint ministerial committee to take those matters forward. We do need a proper voice for Wales in the future, and we will continue to set our priority for the exit and future trade deals through a joint ministerial committee. We’ve also been clear that, under the devolution settlement, any powers in devolved fields currently held at European Union level must be exercised at devolved level. And, unless there’s clear and unequivocally an agreed reason for them to be exercised by the UK Government, those powers must come to this place first without flowing through the UK Government. Any other position simply will not be acceptable.

Turning to some of the comments made, just, I think, clarifying some of the misunderstanding about what happens within the health service here in Wales, and the comments made by the UKIP spokesperson, because I think that the reference to a private involvement in the national health service gets us a significant distance away from privatisation that we do understand—. It’s not difficult to understand the distinction and the difference. Neither I nor the movers of this motion say that we should try and remove those people in the private sector who developed medical goods, medical equipment, medical devices, or all the other forms of treatment and improvement that we see our national health service taking advantage of. That is a significant distance from the reality of privatisation, of course. The current UK leader of what is left of UKIP has, on many occasions in the past, stated his belief that the national health service is a barrier and impediment to competition, and he would see it downgraded and removed.

We do not support the Conservative amendment, which is a fairly obvious attempt to remove reference to Tory privatisation in England. This Welsh Government is committed to a high-quality national health service in public hands, and I am proud to say that we will continue to stand up for Wales and we will continue to stand up for the national health service.

Wel, fe glywsoch y Prif Weinidog yn nodi ein safbwynt ar sawl achlysur am y berthynas gyda’r undeb tollau o ran cael cyd-bwyllgor gweinidogion i symud y materion hynny yn eu blaenau. Mae angen i ni gael llais go iawn i Gymru yn y dyfodol, a byddwn yn parhau i bennu ein blaenoriaeth ar gyfer ymadael a chytundebau masnach yn y dyfodol drwy gyd-bwyllgor gweinidogol. Rydym hefyd wedi bod yn glir, o dan y setliad datganoli, fod rhaid i unrhyw bwerau mewn meysydd sydd wedi’u datganoli a ddelir ar hyn o bryd ar lefel yr Undeb Ewropeaidd gael eu harfer ar lefel ddatganoledig. Ac oni bai bod rheswm clir wedi’i gytuno’n ddiamwys dros iddynt gael eu harfer gan Lywodraeth y DU, rhaid i’r pwerau hynny ddod i’r lle hwn yn gyntaf heb lifo drwy Lywodraeth y DU. Yn syml iawn, ni fydd unrhyw safbwynt arall yn dderbyniol.

Gan droi at rai o’r sylwadau a wnaed, i egluro, rwy’n meddwl, rhywfaint o’r gamddealltwriaeth ynglŷn â’r hyn sy’n digwydd yn y gwasanaeth iechyd yma yng Nghymru, a’r sylwadau a wnaed gan lefarydd UKIP, oherwydd rwy’n meddwl bod y cyfeiriad at ymwneud preifat yn y gwasanaeth iechyd gwladol yn mynd â ni grym bellter oddi wrth breifateiddio a ddeallwn—. Nid yw’n anodd deall y gwahaniaeth. Nid wyf i na chynigwyr y cynnig hwn yn dweud y dylem geisio cael gwared ar y bobl hynny yn y sector preifat a ddatblygodd nwyddau meddygol, offer meddygol, dyfeisiau meddygol, neu’r holl fathau eraill o driniaethau a gwelliannau y gwelwn ein gwasanaeth iechyd gwladol yn manteisio arnynt. Mae hynny gryn bellter oddi wrth realiti preifateiddio, wrth gwrs. Mae arweinydd presennol y DU o’r hyn sydd ar ôl o UKIP ar sawl achlysur yn y gorffennol wedi dweud ei fod yn credu bod y gwasanaeth iechyd gwladol yn rhwystr i gystadleuaeth, ac y byddai’n ei israddio a’i ddileu.

Nid ydym yn cefnogi gwelliant y Ceidwadwyr, sy’n ymgais eithaf amlwg i ddileu’r cyfeiriad at breifateiddio’r Torïaid yn Lloegr. Mae’r Llywodraeth hon wedi ymrwymo i wasanaeth iechyd gwladol o ansawdd uchel mewn dwylo cyhoeddus, ac rwy’n falch o ddweud y byddwn yn parhau i sefyll dros Gymru a byddwn yn parhau i sefyll dros y gwasanaeth iechyd gwladol.

Thank you very much. I call on Rhun ap Iorwerth to reply to the debate.

Diolch yn fawr iawn. Galwaf ar Rhun ap Iorwerth i ymateb i’r ddadl.

Diolch yn fawr iawn, Dirprwy Lywydd, a diolch i bawb sydd wedi cyfrannu heddiw. Mae pwrpas y ddadl yma, a phwrpas y cynnig, yn glir, rwy’n meddwl, ac yn eithaf syml. Rwy’n credu bod y Ceidwadwyr yn eiddgar i drosglwyddo rhagor o rym a chyllideb dros y gwasanaeth iechyd i’r sector preifat. Mae tystiolaeth yn dangos hynny. Mi oedd y ffigurau—. Roedd yr 8 y cant o’r gyllideb a oedd yn mynd i’r sector breifat, gyda llaw, yn eithrio’r trydydd sector. Ond, hyd yn oed os nad yw’r Ceidwadwyr yn gallu dylanwadu’n uniongyrchol ar bolisi NHS yng Nghymru, mae eu penderfyniadau gwariant nhw fel plaid yn Llundain yn effeithio yn uniongyrchol arnom ni. Rwy’n gobeithio ein bod ni wedi gallu egluro hynny heddiw.

Ar ben hynny, wrth gwrs—a thra’r wyf yn croesawu cefnogaeth Llafur i’r cynnig yma— mae methiannau Llywodraeth Lafur Cymru i gynnal gwasanaethau, rwy’n meddwl, o’r safon y mae staff yr NHS yng Nghymru a chleifion yng Nghymru yn ei haeddu yn gwthio mwy a mwy o bobl at y sector preifat. Mi gawsom araith gan Angela Burns yn dweud na ddylai Plaid Cymru fod yn gul a gwrthwynebu gwasanaethau trawsffiniol. Nid wyf yn hollol siŵr o ble y cafodd hi hynny. Ni wnes i, yn sicr, grybwyll hynny. Nid yw’r cynnig sydd o’m blaen i fan hyn yn crybwyll hynny. Yn wir, mi wnaeth Dr Dai Lloyd, yn ei araith o, bwysleisio pa mor dda y mae gwasanaethau trawsffiniol yn gweithio yn y ddau gyfeiriad. Mi roddaf gyfle i chi, os dymunwch chi, egluro yn union pam yr aethoch chi i lawr y trywydd hwnnw. Fel arall, mi wnaf i gario ymlaen. Mi soniodd am wasanaethau rhagorol yn Southampton. Mi fuaswn i yn gyrru fy mhlentyn i’r lleuad am y gofal gorau, ac mi fyddwn i yn ei gymryd fel sarhad personol pe baech yn awgrymu, rhywsut, ei fod yn well gen i ddim gwasanaeth yn hytrach na gwasanaeth oddi ar dir Cymru. Chi sy’n siarad nonsens drwy awgrymu’r fath beth am gleifion Cymru.

Ond—ac rwy’n gobeithio’n arw y buasai’r Ceidwadwyr yn cytuno efo fi ar hyn—ni ddylai tanberfformiad yr NHS yma, nac unrhyw agenda breifateiddio, danseilio’r gwasanaethau y dylem ni allu eu disgwyl i gael eu darparu yng Nghymru. O edrych ar eich rhestr chi, yn eich gwelliant chi, o wasanaethau yr ydych chi yn credu y dylem eu cydnabod fel bod yn Lloegr, a ydych chi wir yn credu y dylem eistedd yn ôl a derbyn nad yw plant efo problemau iechyd meddwl yn gallu cael eu trin yn agos at eu cartref? Yn Wythnos Ymwybyddiaeth Iechyd Meddwl—[Torri ar draws.] Mae’r Aelod yn dweud na wnaeth hi ddweud hynny. Mi wnaf i ddarllen o’ch gwelliant chi, sef y dylai’r Cynulliad gydnabod

dibyniaeth cleifion Cymru ar wasanaethau arbenigol yn Lloegr’,

gan gynnwys ‘gwasanaethau iechyd meddwl i blant’. Os ydych chi yn meddwl y dylem eistedd yn ôl a derbyn hynny yn Wythnos Ymwybyddiaeth Iechyd Meddwl, cywilydd arnoch chi. Mae gen i ofn bod bwriad a bygythiad y Ceidwadwyr yn glir. Cefnogwch y cynnig heddiw.

Thank you very much, Deputy Presiding Officer, and thank you to everyone who has contributed today. The purpose of this debate and the purpose of the motion is clear and very simple, I believe. I think that the Conservatives are eager to transfer more powers and funding for the health service to the private sector. The evidence shows that. The figures—. The 8 per cent of the budget going to the private sector excludes the third sector, by the way. But even if the Conservatives can’t influence directly the policy on the NHS in Wales, their decisions, in terms of expenditure by their party in London, do have a direct impact on us. I hope that we have been able to explain that today.

On top of that, of course—and while I welcome the support of Labour to this motion—the failings of the Labour Welsh Government to maintain services of the standard that the staff of the NHS in Wales and patients deserve do push more people towards the private sector. We had a speech from Angela Burns saying that Plaid Cymru shouldn’t be narrow minded and oppose cross-border services. Now, I’m not entirely sure where she got that from. I certainly didn’t mention that. The motion before me here doesn’t mention that, and, indeed, Dr Dai Lloyd, in his speech, emphasised how good cross-border services are working in both directions. I’ll give you an opportunity if you want to explain exactly why you went along that path, but otherwise, I will continue. She talked about excellent services in Southampton. Now, I would send my child to the moon for the best service, and I would take it as a personal insult if you were to suggest that I would prefer no service rather than a service outwith Wales. You’re the one who is talking nonsense by suggesting such a thing for the patients of Wales.

But—and I very much hope that the Conservatives would agree with me on this—the underperformance of the NHS here or any privatisation agenda should not undermine the services that we should be able to expect to receive and to be provided in Wales. And, in looking at your list, in your amendment, of services that you believe that we should recognise as being in England, do you genuinely believe that we should sit back and accept that children with mental health issues can’t be treated close to home? In Mental Health Awareness Week—[Interruption.] The Member says that she didn’t say that. Well, I will read from your motion: that the Assembly should acknowledge the

dependency Welsh patients have on specialist services in England’,

including ‘child mental health services’. If you believe that we should sit back and accept that during mental health awareness week, then shame on you. I’m afraid that the threat posed by the Conservatives is clear. Support the motion today.

Thank you very much. The proposal is to agree the motion without amendment. Does any Member object? [Objection.] Therefore, we will defer voting under this item until voting time.

Diolch yn fawr iawn. Y cynnig yw derbyn y cynnig heb ei ddiwygio. A oes unrhyw Aelod yn gwrthwynebu? [Gwrthwynebiad.] Felly, gohiriwn y pleidleisio o dan yr eitem hon tan y cyfnod pleidleisio.

Gohiriwyd y pleidleisio tan y cyfnod pleidleisio.

Voting deferred until voting time.

7. 7. Dadl y Ceidwadwyr Cymreig: Benthyca a’r Economi
7. 7. Welsh Conservatives Debate: Borrowing and the Economy

Detholwyd y gwelliannau canlynol: gwelliant 1 yn enw Jane Hutt, a gwelliant 2 yn enw Rhun ap Iorwerth. Os derbynnir gwelliant 1, bydd gwelliant 2 yn cael ei ddad-ddethol.

The following amendments have been selected: amendment 1 in the name of Jane Hutt, and amendment 2 in the name of Rhun ap Iorwerth. If amendment 1 is agreed, amendment 2 will be deselected.

The next item on our agenda this afternoon is the Welsh Conservatives debate on borrowing and the economy. I call on Andrew R.T. Davies to move the motion.

Yr eitem nesaf ar ein hagenda y prynhawn yma yw dadl y Ceidwadwyr Cymreig ar fenthyca a’r economi. Galwaf ar Andrew R.T. Davies i gynnig y cynnig.

Cynnig NDM6302 Paul Davies

Cynnig bod Cynulliad Cenedlaethol Cymru:

1. Yn nodi bod angen arweinyddiaeth gryf a chadarn ar Gymru a’r Deyrnas Unedig er mwyn parhau â ffyniant economaidd y wlad.

2. Yn gresynu at gefnogaeth gyhoeddus y Prif Weinidog i gynnig i fenthyca £500 biliwn yn ychwanegol a fyddai’n peryglu dyfodol economi Cymru.

3. Yn cydnabod yr angen i ystyried costau polisïau yn llawn er mwyn sicrhau nad yw cynnydd economaidd Cymru a’r DU yn cael ei beryglu.

Motion NDM6302 Paul Davies

To propose that the National Assembly for Wales:

1. Notes that Wales and the United Kingdom require strong and stable leadership to continue the country’s economic prosperity.

2. Regrets the First Minister’s public endorsement of a proposal to borrow an extra £500 billion which would endanger the future of the Welsh economy.

3. Recognises the need for policies to be fully-costed to ensure Wales and the UK’s economic progress is not put at risk.

Cynigiwyd y cynnig.

Motion moved.

Thank you, Deputy Presiding Officer. I formally move the motion on the order paper in the name of Paul Davies, which focuses on the strong and stable leadership that this country needs to continue its economic prosperity; regrets the First Minister’s public endorsement around borrowing on the nation’s credit card an additional £500 billion, which would endanger the future of the Welsh economy; and that recognises that policies, when put forward, need to be fully costed to ensure that Wales and the UK’s economic progress is not put at risk, and that the coalition of chaos does not return to make sure that the economic long-term implications are devastating for communities across the whole length and breadth of this country.

Diolch, Dirprwy Lywydd. Cynigiaf y cynnig ar y papur trefn yn enw Paul Davies yn ffurfiol, cynnig sy’n canolbwyntio ar yr arweinyddiaeth gref a chadarn sydd ei hangen ar y wlad hon er mwyn parhau â’i ffyniant economaidd; yn gresynu at gefnogaeth gyhoeddus y Prif Weinidog i fenthyca £500 biliwn yn ychwanegol ar gerdyn credyd y wlad a fyddai’n peryglu dyfodol economi Cymru; ac sy’n cydnabod yr angen i gostio polisïau’n llawn, pan gânt eu cyflwyno, er mwyn sicrhau nad yw cynnydd economaidd Cymru a’r DU yn cael ei beryglu, ac nad yw’r glymblaid o anhrefn yn dychwelyd i wneud yn siŵr fod y goblygiadau economaidd hirdymor yn drychinebus i gymunedau ar hyd a lled y wlad hon.

Mike Hedges a gododd—

Mike Hedges rose—

Well, if I can deal with the amendments first, Mike, and I will gladly take the—. I was just merely reading what was on the order paper at that stage, to be honest, with a few soundbites.

The amendments, we will not be accepting, as is not surprising. The Government’s ‘delete all’ amendment really does call into question who wrote that amendment, to be honest with you, because, obviously, a lot of the issues there don’t bear any scrutiny at all, and, ultimately, when you look at the fiscal framework and other measures that the UK Government has put in place over the first seven years since 2010 that have led to record rates of employment here in Wales, record rates of inward investment and, of course, a continuing contribution to making sure that Wales’s place within the United Kingdom is safe and secure—it really does make sure that people should vote Conservative at the ballot box on June 8.

Amendment 2 from the Welsh nationalists asks people to recognise that Wales needs to be defended from the prospect of a reckless Conservative UK Government. I have to say the only thing that would be reckless would be making sure that Wales became independent and the devastating consequences that that would have for our Welsh NHS. It was a rich irony to listen to Plaid Cymru talking about a publicly funded, publicly owned NHS when, in fact, the most devastating consequence for the Welsh NHS would be for Wales to become independent and economically not be able to deliver—[Interruption.]—deliver—[Interruption.]—deliver—[Interruption.]—for the people of Wales. I’ll gladly take the intervention from Mike.

Wel, os gallaf ymdrin â’r gwelliannau yn gyntaf, Mike, ac fe fyddaf yn falch o gymryd yr—. Darllen yr hyn a oedd ar y papur trefn yn unig yr oeddwn yn ei wneud ar y cam hwnnw, i fod yn onest, gydag ychydig o sylwadau bachog.

Ni fyddwn yn derbyn y gwelliannau, ac ni fydd hynny’n syndod. Mae gwelliant ‘dileu popeth’ y Llywodraeth yn codi cwestiwn ynglŷn â phwy a ysgrifennodd y gwelliant hwnnw, i fod yn onest gyda chi, oherwydd, yn amlwg, ni all llawer o’r materion ynddo wrthsefyll unrhyw graffu o gwbl, ac yn y pen draw, pan edrychwch ar y fframwaith cyllidol a mesurau eraill y mae Llywodraeth y DU wedi’u rhoi ar waith yn ystod y saith mlynedd gyntaf ers 2010 sydd wedi arwain at gyfraddau uwch nag erioed o gyflogaeth yma yng Nghymru, cyfraddau uwch nag erioed o fewnfuddsoddiad a chyfraniad parhaus, wrth gwrs, i sicrhau bod lle Cymru yn y Deyrnas Unedig yn ddiogel a sicr—mae’n gwneud yn berffaith siŵr y dylai pobl bleidleisio i’r Ceidwadwyr yn y blwch pleidleisio ar 8 Mehefin.

Mae gwelliant 2 gan y cenedlaetholwyr Cymreig yn gofyn i bobl gydnabod bod angen amddiffyn Cymru rhag y posibilrwydd o Lywodraeth Geidwadol ddi-hid yn y DU. Rhaid i mi ddweud mai’r unig beth a fyddai’n ddi-hid fyddai gwneud yn siŵr fod Cymru’n dod yn annibynnol a’r canlyniadau difrodus y byddai hynny’n eu cael ar ein GIG yng Nghymru. Roedd yn eironig iawn gwrando ar Blaid Cymru yn siarad am GIG wedi’i ariannu’n gyhoeddus, ac sy’n eiddo cyhoeddus, ac mewn gwirionedd, y canlyniad mwyaf dinistriol i’r GIG yng Nghymru fyddai i Gymru ddod yn annibynnol a methu darparu, yn economaidd—[Torri ar draws.]—darparu—[Torri ar draws.]—darparu—[Torri ar draws.]—ar gyfer pobl Cymru. Rwy’n hapus i gymryd ymyriad gan Mike.

You’ve talked about a coalition of chaos; do you mean the coalition you had with the Liberal Democrats between 2010 and 2015? Or the coalition you tried to have with Plaid Cymru and UKIP after the last election?

Fe sonioch am glymblaid o anhrefn; ai’r glymblaid rhyngoch a’r Democratiaid Rhyddfrydol rhwng 2010 a 2015 a olygwch? Neu’r glymblaid y ceisioch ei chael gyda Phlaid Cymru ac UKIP ar ôl yr etholiad diwethaf?

There is only one coalition of chaos on the ballot paper for June 8, Mike, as well you know, and that is the coalition of chaos that would be led by Jeremy Corbyn and the devastating consequences, economically and for the future of the United Kingdom. And, of course, you are part of a coalition with the nationalists and with the Liberal Democrats, as we’ve seen, since last May. There is a formal coalition here. You see it at budget time, and you see it because you have a Lib Dem education Minister who took questions earlier on. She is part of your Government, Mike, which you endorse, you do.

But, looking at what is required as we go forward, the dominating theme for the next Parliament, undoubtedly, and for this Assembly, will be to deliver on the Brexit referendum result of 23 June last year, and that is why strong and stable leadership is required—[Interruption.]—is required—[Interruption.]—I’m on for a digestive biscuit at this rate—is required to make sure that we continue with the long-term economic growth that underpins investment in our great public services, that underpins the ability for people to take home a decent take-home wage, and underpins the ability for entrepreneurs to start up new businesses, whether that be here in Wales or, indeed, other parts of the United Kingdom.

Can it really be the case that anyone can have any confidence in the current Labour leadership when it comes to security, when it comes to negotiating the Brexit negotiations? Yesterday, for example, the leader of the Labour Party was asked six times about his thoughts on Brexit and was unable at any time to give a convincing answer. And this coming from a party that has spent the last 18 months, in two leadership debates, ripping itself apart and that ultimately now stands before the electorate to say, ‘Trust us, we will deliver’. And when we look at what the Welsh Government have delivered here, when you look at the NHS, it’s the only part of the United Kingdom that had a Government in the last session that delivered real-term cuts to the NHS—a conscious political decision, I might add, that was taken at that time.

The Government put much credibility on the line when it came to reorganising local government and had to backpedal on the reorganisation of local government. On education, when we look at the education figures that have come out, not from the Conservatives, not from other political parties here, but on the international rankings and PISA—a devastating indictment of failed education policies here in Wales that have blighted the life chances of successive generations of young people going through our education system here in Wales. And they are seriously asking for us to trust them with the leadership of the United Kingdom. That is why it is vital that people understand the consequences when they cast their vote on 8 June, to make sure that their communities, themselves, and this country’s security and long-term future is protected by a strong Conservative mandate here in Wales, but in other parts of the United Kingdom as well.

And I do find it remarkable that the First Minister spent his time on ‘The Politics Show’ endorsing—endorsing—maxing out the UK’s credit card to the tune of an additional £500 billion-worth of borrowing. In other words, the cost of chaos so far. At the moment, the Labour Party stand before the electorate here in the United Kingdom with £45 billion-worth of uncosted commitments—£45 billion-worth of uncosted commitments. That is absolutely unbelievable, and the First Minister is endorsing that economic policy that would actually put not just this generation’s economic futures on the line, but future generations’ futures. Because this generation won’t just be paying for that—it will be generation after generation that will have to pick up the pieces of the bankrupting of this country.

What we have seen over the first and the second term of the Conservatives in Government in Westminster, as I have said before, is worth repeating: record employment rates, which have gone up from 28 million people employed in the United Kingdom to 31.8 million people as we sit here today; record rates of investment in the economy; record rates of investment in business start-ups; record rates of apprenticeships. All that will be put at risk by the coalition of chaos that Jeremy Corbyn will lead, propped up by the Liberal Democrats and by the nationalists, both from Scotland and here in Wales. That is why we need the strong and stable leadership of Theresa May—[Interruption.]—of Theresa May making sure that ultimately—[Interruption.]—that ultimately people’s futures are not put at risk because of the cavalier attitude not just of Labour in London, but Labour here in the Assembly.

Above all, what is required from Governments in the future is that there is a fully costed programme of delivery and a fully costed programme when it comes to infrastructure and investment in our public services. Building false hopes, which is what the Labour Party and the nationalists are engaging in at the moment, is something that the public will not forgive, and as I said, the cost of chaos so far clearly indicates that there’s a £45 billion black hole—[Interruption.] If the Cabinet Secretary for health wants to speak, I’ll gladly take the intervention from him, because he’s chuntering away there. But he knows that, when it comes to it, the stats in the Welsh NHS, where one in seven people are on a waiting list here in Wales, where accident and emergency times—[Interruption.] Well, I’ll give the floor. Do you want to take an intervention? I’ll give the floor. See—you will not defend the position. One in seven people are on a waiting list, and people are waiting longer and longer for treatment here in Wales.

So, as I’ve said, the clear choice before the people of Wales, and before the people of the United Kingdom, is for the strong and stable leadership—[Interruption.]—people need to vote for on 8 June against the coalition of chaos that the Labour Party, the nationalists and the liberals will bring forward, which will not deliver the Brexit negotiations that this country needs to stand up to the other 27 member states that will do us down; which will not deliver the economic prosperity that this country and its communities require; which will not deliver the security of our public services; and above all, will not deliver the bright future that we know exists for this country. I’ll gladly take the intervention.

Un glymblaid o anhrefn sydd ar y papur pleidleisio ar gyfer 8 Mehefin, Mike, fel y gwyddoch yn iawn, sef y glymblaid o anhrefn a fyddai’n cael ei harwain gan Jeremy Corbyn a’r canlyniadau dinistriol, yn economaidd ac i ddyfodol y Deyrnas Unedig. Ac wrth gwrs, rydych yn rhan o glymblaid gyda’r cenedlaetholwyr a chyda’r Democratiaid Rhyddfrydol, fel y gwelsom, ers mis Mai diwethaf. Mae clymblaid ffurfiol yma. Fe’i gwelwch ar adeg y gyllideb, ac fe’i gwelwch am fod gennych Weinidog Addysg sy’n Ddemocrat Rhyddfrydol a fu’n ateb cwestiynau yn gynharach. Mae’n rhan o’ch Llywodraeth rydych yn ei chymeradwyo, Mike, ydych.

Ond gan edrych ar yr hyn sy’n ofynnol wrth inni symud ymlaen, y brif thema ar gyfer y Senedd nesaf, yn ddi-os, ac i’r Cynulliad hwn, fydd cyflawni canlyniad refferendwm Brexit ar 23 Mehefin y llynedd, a dyna pam y mae arweinyddiaeth gref a chadarn yn angenrheidiol—[Torri ar draws.]—yn angenrheidiol—[Torri ar draws.]—fe allwn gael bisged ar fel y mae pethau—yn angenrheidiol er mwyn sicrhau ein bod yn parhau â’r twf economaidd hirdymor sy’n sail i fuddsoddiad yn ein gwasanaethau cyhoeddus gwych, sy’n sail i’r gallu i bobl gael cyflog gweddus i fynd adre, ac sy’n sail i’r gallu i entrepreneuriaid ddechrau busnesau newydd, yma yng Nghymru neu’n wir, mewn rhannau eraill o’r Deyrnas Unedig.

A all fod yn wir mewn gwirionedd y gall unrhyw un fod ag unrhyw hyder yn arweinyddiaeth y Blaid Lafur bresennol mewn perthynas â diogelwch, mewn perthynas â negodi trafodaethau Brexit? Ddoe, er enghraifft, gofynnwyd i arweinydd y Blaid Lafur chwe gwaith am ei syniadau ynglŷn â Brexit ac ni allodd roi ateb argyhoeddiadol ar unrhyw un o’r troeon hynny. A hyn gan blaid sydd wedi treulio’r 18 mis diwethaf, mewn dwy ddadl arweinyddiaeth, yn rhwygo’i hun yn ddarnau ac sydd erbyn hyn yn y bôn yn sefyll gerbron yr etholwyr i ddweud, ‘Gallwch ymddiried ynom, fe fyddwn yn cyflawni’. A phan edrychwn ar yr hyn y mae Llywodraeth Cymru wedi’i gyflawni yma, pan edrychwn ar y GIG, dyma’r unig ran o’r Deyrnas Unedig a oedd â Llywodraeth yn y sesiwn ddiwethaf a gyflwynodd doriadau mewn termau real i’r GIG—penderfyniad gwleidyddol ymwybodol, gallwn ychwanegu, a gymerwyd ar y pryd.

Rhoddodd y Llywodraeth lawer o hygrededd yn y fantol mewn perthynas ag ad-drefnu llywodraeth leol a bu’n rhaid iddi wneud tro pedol ar ad-drefnu llywodraeth leol. O ran addysg, pan edrychwn ar y ffigurau addysg sydd wedi’u cyhoeddi, nid gan y Ceidwadwyr, nid gan bleidiau gwleidyddol eraill yma, ond ar y safleoedd rhyngwladol a PISA—beirniadaeth ddinistriol ar bolisïau addysg aflwyddiannus yma yng Nghymru sydd wedi difetha cyfleoedd bywyd cenedlaethau olynol o bobl ifanc sy’n mynd drwy ein system addysg yma yng Nghymru. Ac maent yn gofyn o ddifrif i ni ymddiried ynddynt gydag arweinyddiaeth y Deyrnas Unedig. Dyna pam ei bod yn hanfodol fod pobl yn deall y canlyniadau pan fyddant yn bwrw eu pleidlais ar 8 Mehefin, er mwyn sicrhau bod diogelwch a dyfodol hirdymor eu cymunedau, hwy eu hunain, a’r wlad hon yn y dyfodol yn cael eu diogelu gan fandad Ceidwadol cryf yma yng Nghymru, ond mewn rhannau eraill o’r Deyrnas Unedig hefyd.

Ac rwy’n rhyfeddu bod y Prif Weinidog wedi treulio ei amser ar ‘The Politics Show’ yn cymeradwyo—yn cymeradwyo—defnyddio cerdyn credyd y DU i’r pen un i fenthyca gwerth £500 biliwn ychwanegol. Mewn geiriau eraill, cost anhrefn hyd yn hyn. Ar hyn o bryd, mae’r Blaid Lafur yn sefyll gerbron yr etholwyr yma yn y Deyrnas Unedig gyda gwerth £45 biliwn o ymrwymiadau heb eu costio—gwerth £45 biliwn o ymrwymiadau heb eu costio. Mae hynny’n gwbl anghredadwy, ac mae’r Prif Weinidog yn cymeradwyo’r polisi economaidd a fyddai mewn gwirionedd nid yn unig yn gosod dyfodol economaidd y genhedlaeth hon yn y fantol, ond dyfodol cenedlaethau’r dyfodol. Oherwydd nid y genhedlaeth hon yn unig a fydd yn talu am hynny—bydd cenhedlaeth ar ôl cenhedlaeth yn gorfod codi’r darnau wedi i’r wlad fynd i’r wal.

Mae’r hyn a welsom yn ystod tymor cyntaf ac ail dymor y Ceidwadwyr mewn Llywodraeth yn San Steffan, fel y dywedais o’r blaen, yn werth ei ailadrodd: cyfraddau cyflogaeth uwch nag erioed, sydd wedi codi o 28 miliwn o bobl yn cael eu cyflogi yn y Deyrnas Unedig i 31.8 miliwn o bobl fel y mae heddiw; y cyfraddau uchaf erioed o fuddsoddiad yn yr economi; y cyfraddau uchaf erioed o fuddsoddiad mewn busnesau sy’n dechrau; y cyfraddau uchaf erioed o brentisiaethau. Bydd hyn oll yn cael ei beryglu gan y glymblaid o anhrefn y bydd Jeremy Corbyn yn ei harwain, wedi’i chynnal gan y Democratiaid Rhyddfrydol a chan y cenedlaetholwyr, o’r Alban ac yma yng Nghymru. Dyna pam y mae arnom angen arweinyddiaeth gref a chadarn Theresa May—[Torri ar draws.]—Theresa May i wneud yn siŵr yn y pen draw nad yw dyfodol pobl yn cael ei beryglu oherwydd agwedd drahaus, nid yn unig y Blaid Lafur yn Llundain, ond y Blaid Lafur yma yn y Cynulliad.

Yn anad dim, yr hyn sy’n ofynnol gan Lywodraethau yn y dyfodol yw bod yna raglen wedi’i chostio’n llawn ar gyfer cyflawni a rhaglen wedi’i chostio’n llawn ar gyfer seilwaith a buddsoddi yn ein gwasanaethau cyhoeddus. Mae adeiladu gobeithion gwag, sef yr hyn y mae’r Blaid Lafur a’r cenedlaetholwyr yn ei wneud ar hyn o bryd, yn rhywbeth na fydd y cyhoedd yn ei faddau, ac fel y dywedais, mae cost anhrefn hyd yn hyn yn dangos yn glir fod yna dwll du o £45 biliwn—[Torri ar draws.] Os yw Ysgrifennydd Cabinet dros iechyd yn awyddus i siarad, rwy’n fwy na pharod i gymryd ymyriad ganddo, gan ei fod yn grwgnach yn y fan acw. Ond mae’n gwybod, yn y pen draw, fod yr ystadegau yn y GIG yng Nghymru, lle mae un o bob saith o bobl ar restr aros yma yng Nghymru, lle mae amseroedd aros damweiniau ac achosion brys—[Torri ar draws.] Wel, fe ildiaf i chi. A ydych chi am ymyrryd? Fe ildiaf i chi. Dyna ni—nid ydych yn mynd i amddiffyn y safbwynt. Mae un o bob saith o bobl ar restr aros, ac mae pobl yn aros yn hwy ac yn hwy am driniaeth yma yng Nghymru.

Felly, fel y dywedais, y dewis clir gerbron pobl Cymru, a gerbron pobl y Deyrnas Unedig, yw’r arweinyddiaeth gref a chadarn—[Torri ar draws.]—y mae angen i bobl bleidleisio drosti ar 8 Mehefin yn erbyn y glymblaid o anhrefn y bydd y Blaid Lafur, y cenedlaetholwyr a’r rhyddfrydwyr yn ei chyflwyno, na fydd yn cyflawni’r trafodaethau Brexit sydd eu hangen ar y wlad i wrthsefyll y 27 o aelod-wladwriaethau eraill a fydd yn gwneud cam â ni; na fydd yn cyflawni’r ffyniant economaidd sydd ei angen ar y wlad hon a’i chymunedau; na fydd yn diogelu ein gwasanaethau cyhoeddus; ac yn anad dim, na fydd yn sicrhau’r dyfodol disglair y gwyddom ei fod ar gael i’r wlad hon. Rwy’n hapus i gymryd yr ymyriad.

Thank you for taking the intervention. You’ve just said it: are you publicly saying, before you go into negotiations, that the EU-27 are intending to take us down? Because that’s what you just said.

Diolch am gymryd yr ymyriad. Rydych newydd ei ddweud: a ydych yn dweud yn gyhoeddus, cyn i chi gychwyn ar y trafodaethau, fod 27 gwlad yr UE yn bwriadu gwneud cam â ni? Oherwydd dyna beth rydych newydd ei ddweud.

When you look at what is coming from the European Commission, a negotiation is of two parties negotiating to their best advantage. It is a fact that the EU as it currently stands has 27 members in those negotiations. We are on the other side of that table. They are of course going to galvanise around a negotiating position. Who do you want negotiating that strategy on behalf of Britain? Do you want Jeremy Corbyn or do you want Theresa May? Because what the bulk of the people of the United Kingdom and the bulk of the people of Wales are saying is that they have faith in our Prime Minister, Theresa May, to negotiate on behalf of this great country of ours. They have little or no faith in Jeremy Corbyn’s ability to negotiate.

I will make this point again, and if someone wants to rebut it—. I know the finance Minister is a strong supporter of Jeremy Corbyn. Six times yesterday—six times—Jeremy Corbyn was asked to outline what his ultimate position will be in these negotiations, and on six occasions he couldn’t give a response. That was at the launch of the Labour Party conference. Can it be right, with the Counsel General sitting there, with the finance Minister sitting there, with Mike Hedges sitting over there, that Welsh Labour is so happy to airbrush Jeremy Corbyn out of this campaign? Do you believe that Jeremy Corbyn would make a good Prime Minister? Because Carwyn Jones can’t say that in any statement he’s issuing. That’s why this debate today requires the support from Members in this house, so that we can have the strong and stable leadership of the Conservatives in Government after 8 June.

Pan edrychwch ar yr hyn sy’n dod o’r Comisiwn Ewropeaidd, mae negodi’n golygu dau barti’n trafod er mwyn sicrhau’r fantais orau iddynt. Mae’n ffaith fod gan yr UE fel y mae ar hyn o bryd 27 aelod yn y trafodaethau hynny. Rydym ar yr ochr arall i’r bwrdd hwnnw. Wrth gwrs, maent yn mynd i uno ar safbwynt negodi. Pwy hoffech ei weld yn trafod y strategaeth honno ar ran Prydain? A ydych eisiau Jeremy Corbyn neu a ydych eisiau Theresa May? Oherwydd yr hyn y mae’r rhan fwyaf o bobl y Deyrnas Unedig a’r rhan fwyaf o bobl Cymru yn ei ddweud yw bod ganddynt ffydd yn ein Prif Weinidog, Theresa May, i negodi ar ran y wlad wych hon sydd gennym. Nid oes ganddynt fawr o ffydd, os o gwbl, yng ngallu Jeremy Corbyn i negodi.

Gwnaf y pwynt hwn eto, ac os oes rhywun am ei wrthod—. Gwn fod y Gweinidog cyllid yn un o gefnogwyr brwd Jeremy Corbyn—chwe gwaith ddoe—chwe gwaith—gofynnwyd i Jeremy Corbyn amlinellu beth fydd ei safbwynt yn y pen draw yn y trafodaethau hyn, ac ar chwe achlysur ni allai roi ateb. Digwyddodd hynny wrth lansio cynhadledd y Blaid Lafur. A all fod yn iawn, gyda’r Cwnsler Cyffredinol yn eistedd yno, gyda’r Gweinidog cyllid yn eistedd yno, gyda Mike Hedges yn eistedd draw acw, fod Llafur Cymru mor hapus i ddileu Jeremy Corbyn o’r ymgyrch hon? A ydych yn credu y byddai Jeremy Corbyn yn gwneud Prif Weinidog da? Oherwydd ni all Carwyn Jones ddweud hynny mewn unrhyw ddatganiad y mae’n ei gyhoeddi. Dyna pam y mae angen cefnogaeth yr Aelodau yn y tŷ hwn i’r ddadl hon heddiw, fel y gallwn gael arweinyddiaeth gref a chadarn y Ceidwadwyr mewn Llywodraeth ar ôl 8 mis Mehefin.

I have selected two amendments to the motion. If amendment 1 is agreed, amendment 2 will be deselected. I call on the Cabinet Secretary for Economy and Infrastructure to move formally amendment 1, tabled in the name of Jane Hutt.

Rwyf wedi dethol dau welliant i’r cynnig. Os derbynnir gwelliant 1, bydd gwelliant 2 yn cael ei ddad-ddethol. Galwaf ar Ysgrifennydd y Cabinet dros yr Economi a’r Seilwaith i gynnig gwelliant 1, a gyflwynwyd yn enw Jane Hutt, yn ffurfiol.

Gwelliant 1—Jane Hutt

Dileu popeth a rhoi yn ei le:

1. Yn nodi y byddai Cymru a’i heconomi’n elwa fwyaf ar Lywodraeth y DU sy’n ymrwymo i fuddsoddi mewn modd teg a chynaliadwy ymhob rhan o’r wlad.

2. Yn gresynu at y ffaith y bydd cynlluniau gwario Llywodraeth bresennol y DU yn golygu bod cyllideb refeniw Llywodraeth Cymru £1 biliwn yn is mewn termau real erbyn diwedd y degawd hwn nag ydoedd ar y dechrau ac y bydd cyllidebau cyfalaf werth £200 miliwn yn llai.

3. Yn gresynu at gynlluniau Llywodraeth y DU i dorri £3.5 biliwn arall o’i chyllideb, gan y gallai olygu bod Cymru’n derbyn £175 miliwn yn llai yn 2019-20.

4. Yn nodi hanes Llywodraeth Cymru o ysgogi twf economaidd, a’r ffaith bod bron i 150,000 o swyddi wedi’u cefnogi yn ystod tymor y Cynulliad diwethaf.

5. Yn croesawu cynlluniau buddsoddi cyfalaf gwerth £7 biliwn Llywodraeth Cymru dros y pedair blynedd nesaf er mwyn cefnogi seilwaith cyhoeddus.

6. Yn nodi rhaglen lywodraethu uchelgeisiol Llywodraeth Cymru sy’n nodi cynlluniau wedi’u prisio ar gyfer:

a) Buddsoddiad ychwanegol gwerth £100 miliwn mewn ysgolion yng Nghymru;

b) O leiaf 100,000 o brentisiaethau ar gyfer pobl o bob oedran;

c) Lleihad bychan yn y dreth fusnes;

d) Cronfa gwerth £80 miliwn ar gyfer triniaethau;

e) Dyblu terfyn cyfalaf gofal preswyl;

f) 30 awr o ofal plant am ddim ar gyfer plant tair a phedair oed y mae eu rhieni’n gweithio, 48 wythnos y flwyddyn.

Amendment 1—Jane Hutt

Delete all and replace with:

1. Notes that Wales and its economy will best be served by a UK Government that commits to investing fairly and sustainably in all parts of the country.

2. Regrets that as a result of current UK Government spending plans the Welsh Government’s revenue budget will be £1bn lower in real terms at the end of this decade than at the start and capital budgets will have been reduced by £200m.

3. Regrets the UK Government plans to cut an additional £3.5bn from its budget which could reduce Wales’ funding by a further £175m in 2019-20.

4. Notes the record of the Welsh Government in driving economic growth, with almost 150,000 jobs supported in the last Assembly term.

5. Welcomes the Welsh Government’s £7bn, four-year capital investment plans to support public infrastructure.

6. Notes the Welsh Government’s ambitious programme for government which sets out costed plans for:

a) an additional £100m of investment in Welsh schools;

b) a minimum of 100,000 all age apprenticeships;

c) a small business tax cut;

d) an £80m treatment fund;

e) a doubling of the residential care capital limit;

f) 30 hours of free childcare for working parents of three and four year olds, 48 weeks of the year.

Cynigiwyd gwelliant 1.

Amendment 1 moved.

Formally.

Yn ffurfiol.

Thank you. I call on Adam Price to move amendment 2, tabled in the name of Rhun ap Iorwerth—Adam.

Diolch. Galwaf ar Adam Price i gynnig gwelliant 2, a gyflwynwyd yn enw Rhun ap Iorwerth—Adam.

Gwelliant 2—Rhun ap Iorwerth

Dileu popeth a rhoi yn ei le:

1. Yn cydnabod yr angen i amddiffyn Cymru rhag y posibilrwydd o Lywodraeth Geidwadol ddi-hid y DU.

2. Yn credu na ellir dibynnu ar Lywodraeth Cymru na Llywodraeth y DU i amddiffyn Cymru, i hyrwyddo buddiant cenedlaethol Cymru, na chyflawni potensial economaidd y genedl.

Amendment 2—Rhun ap Iorwerth

Delete all and replace with:

1. Recognises the need to defend Wales from the prospect of a reckless Conservative UK Government.

2. Believes that neither the Welsh or UK Governments can be relied upon to defend Wales, to promote the Welsh national interest, or to fulfil the nation’s economic potential.

Cynigiwyd gwelliant 2.

Amendment 2 moved.

Thank you, Dirprwy Lywydd. You know, to listen to the tone of the Conservative Party in this election, you could come to the conclusion that, in some way, we are on the cusp of Britain’s finest hour. When you look at actually what’s happening to this country, what you see, actually, is a deeply divided United Kingdom. It’s not our finest hour, it could be the final hour, because of the economic divide, which is the most poisonous legacy of this Conservative Government.

Let’s look at the facts: in Yorkshire, Humberside, Northern Ireland, Wales, the west midlands and the north-west of England, workers are actually producing less now per hour, in the latest year for which figures are available, than they did in 2007. Where’s the economic progress there? Where’s the economic fairness for those nations and regions across the UK? Regional inequality in the UK is higher now than ever—higher now than ever, since records began, and it’s worsened in every year since 2010.

We measure it through the Gini co-efficient for regional inequality. It was fairly stable until the economic crisis. Prior to that crash, it was at 0.106. For the last year for which we have figures, published in 2016, it’s now at 0.126. That is unprecedented. That’s a 200 per cent increase in the extent of economic inequality between the nations and regions of this United Kingdom in less than a decade. You should be hanging your heads in shame. And let’s not forget as well that behind these statistics, there is a very human story. Come with me to some of the towns of the northern Valleys and see on the very faces of the people there the intergenerational hopelessness that you have cast them into. [Interruption.] I’ll certainly take an intervention.

Diolch i chi, Dirprwy Lywydd. Wyddoch chi, wrth wrando ar dôn y Blaid Geidwadol yn yr etholiad hwn, gallech ddod i’r casgliad ein bod, mewn rhyw ffordd, ar drothwy awr orau Prydain. Pan edrychwch ar yr hyn sy’n digwydd i’r wlad hon mewn gwirionedd, yr hyn a welwch yw Teyrnas Unedig ranedig tu hwnt. Nid hon yw ein hawr fawr, gallai fod yn awr olaf, oherwydd yr hollt economaidd, sef etifeddiaeth fwyaf gwenwynig y Llywodraeth Geidwadol hon.

Gadewch i ni edrych ar y ffeithiau: yn Swydd Efrog, Glannau Humber, Gogledd Iwerddon, Cymru, gorllewin canolbarth Lloegr a gogledd-orllewin Lloegr, mae gweithwyr yn cynhyrchu llai yr awr bellach, yn y flwyddyn ddiweddaraf y mae ffigurau ar gael ar ei chyfer, nag yn 2007. Ble mae’r cynnydd economaidd yno? Ble mae’r tegwch economaidd i’r gwledydd a’r rhanbarthau hynny ar draws y DU? Mae anghydraddoldeb rhanbarthol yn y DU yn uwch nag erioed yn awr—yn uwch nag erioed yn awr, ers dechrau cadw cofnodion, ac mae wedi gwaethygu bob blwyddyn ers 2010.

Rydym yn ei fesur drwy gyfernod Gini ar gyfer anghydraddoldeb rhanbarthol. Roedd yn weddol sefydlog tan yr argyfwng economaidd. Cyn y cwymp hwnnw, roedd yn 0.106. Am y flwyddyn ddiwethaf y mae gennym ffigurau ar ei chyfer, a gyhoeddwyd yn 2016, mae bellach ar 0.126. Mae hynny’n ddigynsail. Dyna gynnydd o 200 y cant ym maint anghydraddoldeb economaidd rhwng gwledydd a rhanbarthau’r Deyrnas Unedig mewn llai na degawd. Dylai fod cywilydd arnoch. A gadewch i ni beidio ag anghofio hefyd fod stori ddynol iawn y tu ôl i’r ystadegau hyn. Dewch gyda mi i rai o drefi’r Cymoedd gogleddol a gweld ar wynebau’r bobl yno yr anobaith sy’n pontio’r cenedlaethau rydych wedi’u taflu iddo. [Torri ar draws.] Yn bendant, fe gymeraf ymyriad.

Could I just ask, then, because obviously for decades now Wales has been getting more money from the EU in terms of regional support than other parts of the UK—can you explain why we’re still in that position, because it’s not just not the matter of the last 10 years, is it?

A gaf fi ofyn, felly, oherwydd mae’n amlwg ers degawdau bellach fod Cymru wedi bod yn cael mwy o arian gan yr UE mewn cymorth rhanbarthol na rhannau eraill o’r DU—a allwch egluro pam ein bod yn dal yn y sefyllfa honno, oherwydd nid mater o’r 10 mlynedd diwethaf yn unig ydyw, nage?

European regional funds were always a tiny lever compared to the scale of the problem. We in this party and other progressives across the UK were continually making the case that we couldn’t just rely on a tiny proportion. The Conservative Party were arguing, of course, for cutting the budget for European regional development funds throughout this period.

Let’s look at the facts. This is not just a problem in the Valleys of the former coalfield. Look at Powys, an area that is represented by the Conservative Party—it has the lowest performance of any part of the UK in terms of productivity per head, 35 per cent below the UK average. He talks about ‘our nation’, I presume he means the United Kingdom, well, Powys, economically, is not in the same nation as the rest of the United Kingdom. [Interruption.] I won’t take another intervention; I think you’ve said enough, quite frankly. Look, in 2010, the Chancellor said this: he promised to rebalance the economy so that it generates local economic growth in all parts of the country. Instead of delivering on its promises, the Conservative-led administration delivered the opposite. And wasn’t that the pattern? Remember ‘vote blue, get green’? Remember ‘compassionate Conservatism’? You know, I can think of a few adjectives beginning with ‘c’ to describe this tory Government, but ‘compassionate’ certainly is not one of them. ‘Cruel’, ‘cold-hearted’, ‘callous’ seem a better fit to me for the party that gave us the bedroom tax, the rape clause and an epidemic of suicides among the sick and disabled victims of your so-called welfare reforms.

You know, some people project on this Prime Minister virtues that are Churchillian? I see more of Chamberlain—of expectations raised that cannot be delivered. Now, what none of us can do is predict what happens next. Will Brexit be a D-day, Dunkirk or Dardanelles—a glorious triumph, a heroic failure, or needless tragedy? None of us can predict that with certainty, but what we can say—the outcome of this election, sadly, at a UK level, is already clear. The Prime Minister will win, and she will have her reckless, destructive Brexit, come what may. But what happens next is in our hands. The battle for Britain may already be over. It’s the battle for Wales that is about to begin. A weak and divided Labour Party cannot defend Wales. We have to look to ourselves as a nation. We are our own best hope.

Roedd cronfeydd rhanbarthol Ewropeaidd bob amser yn ysgogiad pitw o’i gymharu â maint y broblem. Roeddem ni yn blaid hon a phleidiau blaengar eraill ledled y DU yn dadlau’r achos yn barhaus na allem ddibynnu’n unig ar gyfran bitw. Roedd y Blaid Geidwadol yn dadlau, wrth gwrs, dros dorri’r gyllideb ar gyfer arian datblygu rhanbarthol Ewropeaidd drwy gydol y cyfnod hwn.

Gadewch i ni edrych ar y ffeithiau. Nid problem yng Nghymoedd yr hen faes glo yn unig yw hon. Edrychwch ar Bowys, ardal a gynrychiolir gan y Blaid Geidwadol—hi sydd wedi perfformio waethaf o gymharu ag unrhyw ran o’r DU o safbwynt cynhyrchiant y pen, 35 y cant yn is na chyfartaledd y DU. Mae’n siarad am ‘ein cenedl’, rwy’n tybio ei fod yn golygu’r Deyrnas Unedig, wel, yn economaidd, nid yw Powys yn yr un wlad â gweddill y Deyrnas Unedig. [Torri ar draws.] Ni dderbyniaf ymyriad arall; rwy’n credu eich bod wedi dweud digon, a bod yn hollol onest. Edrychwch, yn 2010, dywedodd y Canghellor hyn: addawodd ailgydbwyso’r economi fel ei bod yn creu twf economaidd lleol ym mhob rhan o’r wlad. Yn hytrach na chadw at ei addewidion, cyflawni’r gwrthwyneb a wnaeth y weinyddiaeth a gâi ei harwain gan y Ceidwadwyr. Ac onid dyna oedd y patrwm? A ydych yn cofio ‘pleidleisiwch dros las, ac fe gewch wyrdd’? A ydych yn cofio’r ‘Geidwadaeth dosturiol’? Wyddoch chi, gallaf feddwl am rai ansoddeiriau sy’n dechrau gydag ‘c’ i ddisgrifio’r Llywodraeth Dorïaidd hon, ond yn bendant, nid yw ‘compassionate’ yn un ohonynt. Mae ‘ciaidd’, ‘calon-galed’, ‘creulon’ i’w gweld i mi yn eiriau mwy addas am y blaid a roddodd y dreth ystafell wely, y cymal trais rhywiol ac epidemig o hunanladdiadau ymhlith dioddefwyr sâl ac anabl eich diwygiadau ‘lles’, fel y’i gelwir.

Wyddoch chi, mae rhai pobl yn priodoli rhinweddau Churchillaidd i Brif Weinidog y DU? Rwy’n gweld mwy o Chamberlain—o godi disgwyliadau na ellir eu cyflawni. Nawr, yr hyn na all neb ohonom ei wneud yw rhagweld beth fydd yn digwydd nesaf. A fydd Brexit yn ddydd-D, Dunkirk neu Dardanelles—yn fuddugoliaeth ogoneddus, yn fethiant arwrol, neu’n drasiedi ddiangen? Ni all yr un ohonom ragweld hynny gyda sicrwydd, ond yr hyn y gallwn ei ddweud yw bod canlyniad yr etholiad, yn anffodus, ar lefel y DU, eisoes yn glir. Bydd y Prif Weinidog yn ennill, ac fe gaiff ei Brexit di-hid, dinistriol, doed a ddêl. Ond mae’r hyn sy’n digwydd nesaf yn ein dwylo ni. Efallai y bydd y frwydr dros Brydain eisoes ar ben. Y frwydr dros Gymru sydd ar fin dechrau. Ni all Plaid Lafur wan a rhanedig amddiffyn Cymru. Mae’n rhaid i ni ddibynnu arnom ein hunain fel cenedl. Ni yw ein gobaith gorau.

On leaving the UK Government in 2010, Labour bequeathed an economy on the brink of collapse, with the highest budget deficit in Europe, excepting only Ireland. But Conservatives delivered the fastest-growing G7 economy in 2016. In contrast, those countries that rejected austerity got it in full measure.

In championing Keynesian economics as an alternative, Labour fails to acknowledge—and Plaid Cymru—that although Keynes advocated deficit spending when an economy is suffering, he also advocated cutting back on Government outlay in the boom times. But Gordon Brown broke the economic cycle by pretending there was an end to boom and bust. As any debtor knows, you can’t start reducing debt until expenditure falls below income. If the Treasury had pursued faster deficit reduction, cuts would have been higher. In the real financial world, borrowers borrow, but lenders set the terms. If the Treasury had followed lower deficit reduction, higher cuts would have been imposed.

Labour Members here sneered when I warned, 13 years ago, that Gordon Brown’s borrowing would lead to a day of reckoning. They sneered when I said, 12 years ago, that the International Monetary Fund had warned that the UK banking system was more exposed to sub-prime debt than anywhere else in the world. They sneered when I said that the National Audit Office warned Mr Brown’s Treasury, three years before Northern Rock nearly went bust, that it needed to set up emergency plans to handle a banking crisis, but Labour did nothing about it. They sneered when I said that the Financial Services Authority had reported sustained political emphasis by the Labour Government on the need for them to be light-touch in their approach to banking regulation. No doubt they will sneer now, when I say that in endorsing Jeremy Corbyn’s plan to borrow an extra £500 billion, Carwyn Jones is failing to tell the people of Wales that bigger cuts will be the consequence.

Of course, Carwyn Jones is not a modest man, but he has a lot to be modest about. He keeps stating that Wales has the lowest unemployment in the UK, but the latest published figures show unemployment in Wales above England, Scotland and UK levels. He keeps taking the credit for inward investment into Wales, when the UK Department for International Trade played a part in 97 of 101 foreign direct investments into Wales last year, with the UK continuing to be the third largest recipient globally.

It is in the interests of Wales and the UK to have a strong, stable and prosperous European Union as our immediate neighbour. Although we do not enter Brexit negotiations as supplicants, he preaches Brexit doom, as we heard from our Plaid Cymru friends also. Well, there will be no winner and loser, only two winners or two losers. Any new impediments to trade and investment in Europe would not only be politically irresponsible, but economically dangerous, not just for Europe, but for the wider global economy, too. Throughout 18 years of Labour Welsh Government, they’ve presented themselves as the guardians of social justice. But the more they talked about it, the worse it has got. After spending £0.5 billion pounds on their lead tackling poverty programme, Communities First, they’re now phasing it out after, as the Bevan Foundation said, failing to reduce the headline rates of poverty in Wales.

Labour has given Wales the highest percentage of employees not on permanent contracts; the highest levels of underemployment across the 12 UK nations and regions; the lowest prosperity levels per head in the UK; the highest percentage of employees not on permanent contracts—I’ve said it again; rates of low pay, poverty, child poverty and children living in long-term workless households above UK levels; an increased percentage of children living in workless households in Wales’s most deprived communities and a housing supply crisis with the lowest proportional level of housing expenditure of any of the four UK countries from 1999, and therefore, the biggest cuts in new, social and affordable housing since 1999. UK Labour, meanwhile, is in the hands of a Trotskyist tribute act—fundamentalist followers of a discredited and dangerous nineteenth-century ideology. But Wales has been a pilot for them and a warning to people across our islands. Labour think they’re entitled to rule and tell the people what they is good for them. In contrast, Welsh Conservatives seek to empower people and communities, doing things with them rather than to them. Instead of the coalition of chaos offered by Corbyn and Carwyn, the people need the strong and stable leadership of Theresa May.

Wrth adael Llywodraeth y DU yn 2010, gadawodd y Blaid Lafur economi ar fin mynd i’r wal, gyda’r diffyg mwyaf yn Ewrop yn ei chyllideb, ac eithrio Iwerddon yn unig. Ond dan law’r Ceidwadwyr, cafwyd yr economi G7 a oedd yn tyfu gyflymaf yn 2016. Mewn cyferbyniad, cafodd y gwledydd a wrthododd galedi fesur llawn ohono.

Wrth hyrwyddo economeg Keynesaidd fel dewis arall, mae’r Blaid Lafur yn methu cydnabod—a Phlaid Cymru—er bod Keynes yn argymell gwario ar fenthyciadau pan fo economi’n dioddef, roedd hefyd yn argymell cwtogi ar wariant y Llywodraeth yn ystod cyfnodau o ffyniant. Ond torrodd Gordon Brown y cylch economaidd drwy esgus bod yna ben draw i ffyniant a methiant. Fel y gŵyr unrhyw ddyledwr, ni allwch ddechrau lleihau dyled nes y bydd gwariant yn disgyn yn is nag incwm. Pe bai’r Trysorlys wedi ceisio lleihau’r diffyg yn gyflymach, byddai’r toriadau wedi bod yn fwy. Yn y byd ariannol go iawn, mae benthycwyr yn benthyg, ond y rhai sy’n rhoi benthyg sy’n gosod y telerau. Pe bai’r Trysorlys wedi ceisio lleihau’r diffyg i raddau llai, byddai toriadau mwy wedi cael eu gwneud.

Roedd yr Aelodau Llafur yma’n gwawdio pan rybuddiais, 13 mlynedd yn ôl, y byddai benthyca Gordon Brown yn arwain at ddydd o brysur bwyso. Roeddent yn gwawdio pan ddywedais, 12 mlynedd yn ôl, fod y Gronfa Ariannol Ryngwladol wedi rhybuddio bod system fancio’r DU yn fwy agored i ddyledion eilaidd nag unman arall yn y byd. Roeddent yn gwawdio pan ddywedais fod y Swyddfa Archwilio Genedlaethol wedi rhybuddio Trysorlys Mr Brown, dair blynedd cyn i Northern Rock fynd i’r wal bron iawn, fod angen iddo sefydlu cynlluniau wrth gefn i ymdrin ag argyfwng bancio, ond ni wnaeth y Blaid Lafur ddim yn ei gylch. Roeddent yn gwawdio pan ddywedais fod yr Awdurdod Gwasanaethau Ariannol wedi adrodd fod y Llywodraeth Lafur yn rhoi pwyslais gwleidyddol parhaus ar yr angen iddynt beidio â bod yn rhy llawdrwm wrth reoleiddio bancio. Nid oes amheuaeth y byddant yn gwawdio yn awr, pan ddywedaf fod Carwyn Jones, wrth gymeradwyo cynllun Jeremy Corbyn i fenthyg £500 biliwn ychwanegol, yn methu dweud wrth bobl Cymru mai toriadau mwy fydd y canlyniad.

Wrth gwrs, nid yw Carwyn Jones yn ddyn diymhongar, ond mae ganddo lawer i fod yn ddiymhongar yn ei gylch. Mae’n parhau i ddatgan mai Cymru sydd â’r lefelau diweithdra isaf yn y DU, ond mae’r ffigurau diweddaraf a gyhoeddwyd yn dangos bod diweithdra yng Nghymru yn uwch na’r lefelau yn Lloegr, Yr Alban a’r DU. Mae’n parhau i gymryd y clod am fewnfuddsoddiad i Gymru, pan chwaraeodd Adran y DU dros Fasnach Ryngwladol ran mewn 97 o’r 101 o fuddsoddiadau tramor uniongyrchol i Gymru y llynedd, a’r DU yw’r wlad sy’n parhau yn y trydydd safle’n fyd-eang o ran faint o fuddsoddiadau tramor y mae’n eu derbyn.

Mae’n fuddiol i Gymru a’r DU gael Undeb Ewropeaidd gref, sefydlog a ffyniannus fel ein cymydog agosaf. Er nad ydym yn cychwyn y trafodaethau Brexit ar ein gliniau, mae ef yn pregethu gwae Brexit, fel y clywsom gan ein cyfeillion ym Mhlaid Cymru hefyd. Wel, ni fydd unrhyw enillydd a chollwyr, dim ond dau enillydd neu ddau gollwr. Bydd unrhyw rwystrau newydd i fasnach a buddsoddiad yn Ewrop nid yn unig yn anghyfrifol yn wleidyddol ond yn beryglus yn economaidd, ac nid yn unig i Ewrop, ond i’r economi fyd-eang ehangach hefyd. Trwy 18 mlynedd o Lywodraeth Lafur Cymru, maent wedi cyflwyno’u hunain fel gwarcheidwaid cyfiawnder cymdeithasol. Ond po fwyaf y siaradent am y peth, y gwaethaf y mae pethau wedi mynd. Ar ôl gwario £0.5 biliwn ar eu prif raglen ar gyfer trechu tlodi, Cymunedau yn Gyntaf, maent yn awr yn ei dirwyn i ben yn raddol ar ôl methu lleihau prif gyfraddau tlodi yng Nghymru, fel y dywedodd y Sefydliad Bevan.

Mae Llafur wedi rhoi i Gymru y ganran uchaf o weithwyr nad ydynt ar gontractau parhaol; y lefelau uchaf o dangyflogaeth ar draws 12 gwlad a rhanbarth y DU; y lefelau ffyniant isaf y pen yn y DU; y ganran uchaf o weithwyr nad ydynt ar gontractau parhaol—rwyf wedi’i ddweud eto; cyfraddau uwch na lefelau’r DU o gyflogau isel, tlodi, tlodi plant a phlant sy’n byw mewn cartrefi di-waith yn hirdymor; canran uwch o blant sy’n byw mewn cartrefi di-waith yng nghymunedau mwyaf difreintiedig Cymru ac argyfwng cyflenwad tai gyda’r lefel gyfrannol isaf o wariant tai o gymharu ag unrhyw un o bedair gwlad y DU ers 1999, ac felly, y toriadau mwyaf yn niferoedd tai newydd, tai cymdeithasol a thai fforddiadwy ers 1999. Mae Llafur y DU, yn y cyfamser, yn nwylo grŵp teyrnged Trotsciaidd—dilynwyr ffwndamentalaidd ideoleg warthus a pheryglus o’r bedwaredd ganrif ar bymtheg. Ond mae Cymru wedi bod yn beilot iddynt ac yn rhybudd i bobl ar draws ein hynysoedd. Mae Llafur yn credu bod ganddynt hawl i reoli a dweud wrth y bobl beth sy’n dda iddynt. Ar y llaw arall, mae’r Ceidwadwyr Cymreig yn ceisio grymuso pobl a chymunedau, a gwneud pethau gyda hwy yn hytrach nag iddynt. Yn lle’r glymblaid o anhrefn a gynigir gan Corbyn a Carwyn, mae’r bobl angen arweinyddiaeth gref a chadarn Theresa May.

Can I just first of all remind people the banking crisis was caused by the United States sub-prime market where people were lending money and British banks were buying items over which they had no control? Labour in Westminster saved the banks from collapse. If the banks had collapsed, the whole of our system would have collapsed. Can I just—? [Interruption.] Certainly.

A gaf fi yn gyntaf oll atgoffa pobl fod yr argyfwng bancio wedi’i achosi gan farchnad eilaidd yr Unol Daleithiau lle’r oedd pobl yn rhoi benthyg arian a banciau Prydeinig yn prynu eitemau nad oedd ganddynt unrhyw reolaeth drostynt? Achubodd Llafur yn San Steffan y banciau rhag mynd i’r wal. Pe bai’r banciau wedi mynd i’r wal, byddai ein system gyfan wedi mynd i’r wal. A gaf fi—? [Torri ar draws.] Yn bendant.

Thank you, Mike—just giving you some of your own medicine there. You’re right to say that the banking crisis was caused by America, but, of course, that Labour Government went into that crisis in 2008 with a deficit of £80 billion. We weren’t starting off from the position we should have been in.

Diolch i chi, Mike—dim ond rhoi tamaid o’ch meddyginiaeth eich hun i chi. Rydych yn iawn i ddweud bod yr argyfwng bancio wedi’i achosi gan America, ond wrth gwrs, aeth y Llywodraeth Lafur honno i mewn i’r argyfwng yn 2008 gyda diffyg o £80 biliwn. Nid oeddem yn dechrau o’r safle y dylem fod ynddo.

Well, that’s a matter of opinion and I haven’t got time to debate that this afternoon. I hope we have an opportunity to do it again in the future.

You come out of a recession by doing two things: first, you devalue the currency and, secondly, you reflate the economy. The pound floats so it has not gone through a formal devaluation but it has been devalued by between 14 and 20 per cent against the dollar since June 2016. We also know devaluation gives a short-term boost to exports but brings inflation in its wake. As the pound’s value against the dollar has fallen from above 4 to between 1.3 and 1.2 dollars to the pound, we’ll soon be talking about the other way around unless something is done. There is no long-term benefit of devaluation, just a short boost, a kick-start.

Inflation in Britain, in a non-inflationary world, has started to make its way upwards and house prices have started to make their way downwards. We’ve had the boom, now we’re waiting for the bust. Five hundred billion pounds on capital projects will help reflate the economy. Assuming the Government borrows at 2 per cent via Government bonds or direct borrowing, which is probably on a high estimate, then, over 30 years, the capital repayment is less than £1.7 billion a year and interest at 2 per cent would be something like £10 billion—[Interruption.]—yes, I will—and at 4 per cent it would be something like £20 billion. Assuming only half goes on salaries—a low estimate—then each year, via taxes, at least £50 billion will come directly into the Government—actually it more than washes its face and recirculates the money in the economy.

Wel, mater o farn yw hynny ac nid oes gennyf amser i drafod hynny y prynhawn yma. Rwy’n gobeithio y cawn gyfle i wneud hynny eto yn y dyfodol.

Rydych yn dod allan o ddirwasgiad drwy wneud dau beth: yn gyntaf, rydych yn dibrisio arian cyfred ac yn ail, rydych yn atchwyddo’r economi. Mae’r bunt yn hofran felly nid yw wedi mynd drwy ddibrisio ffurfiol ond mae wedi cael ei dibrisio rhwng 14 a 20 y cant yn erbyn y ddoler ers mis Mehefin 2016. Gwyddom hefyd fod dibrisiant yn rhoi hwb yn y tymor byr i allforion, ond yn dod â chwyddiant yn ei sgil. Gan fod gwerth y bunt yn erbyn y ddoler wedi gostwng o dros 4 i rhwng 1.3 a 1.2 o ddoleri i’r bunt, cyn hir byddwn yn siarad am y ffordd arall rownd oni wneir rhywbeth. Nid oes budd hirdymor i ddibrisio, dim ond hwb byr, cicdaniad.

Mae chwyddiant ym Mhrydain, mewn byd heb chwyddiant, wedi dechrau gwneud ei ffordd i fyny ac mae prisiau tai wedi dechrau gwneud eu ffordd i lawr. Rydym wedi cael y ffyniant, yn awr rydym yn aros am y methiant. Bydd £500 biliwn ar brosiectau cyfalaf yn helpu i atchwyddo’r economi. Gan ragdybio bod y Llywodraeth yn benthyca ar 2 y cant drwy fondiau’r Llywodraeth neu fenthyca uniongyrchol, sy’n amcangyfrif uchel yn ôl pob tebyg, yna, dros 30 mlynedd, mae’r ad-daliad cyfalaf yn llai na £1.7 biliwn y flwyddyn a byddai llog ar 2 y cant yn rhywbeth fel £10 biliwn—[Torri ar draws.]—iawn, fe wnaf—ac ar 4 y cant byddai’n rhywbeth fel £20 biliwn. Gan ragdybio mai dim ond ei hanner fyddai’n mynd ar gyflogau—amcangyrif isel—yna bob blwyddyn, drwy drethi, bydd o leiaf £50 biliwn yn dod yn uniongyrchol i’r Llywodraeth—mewn gwirionedd mae’n gwneud mwy na golchi ei wyneb ac ailgylchdroi’r arian yn yr economi.

I’d be grateful if you could—because you’ve obviously researched this—name one financier, one person who understands public debt, who would back this policy of putting another £500 billion on the credit card of the United Kingdom. I heard what the Cabinet Secretary said and the IMF do not support that policy.

Byddwn yn ddiolchgar pe gallech—oherwydd rydych yn amlwg wedi gwneud ymchwil ar hyn—enwi un ariannwr, un person sy’n deall dyled gyhoeddus, a fyddai’n cefnogi’r polisi hwn o roi £500 biliwn arall ar gerdyn credyd y Deyrnas Unedig. Clywais yr hyn a ddywedodd Ysgrifennydd y Cabinet ac nid yw’r Gronfa Ariannol Ryngwladol yn cefnogi’r polisi hwnnw.

The OECD do, as do several other economists, including some major American economists. I will write to you and give you the names. I haven’t got them with me at the moment. I didn’t expect to have to answer that. [Interruption.] Paul Krugman I’ve had mentioned to me, but there are several of them in America who believe that.

You borrow for equipment and buildings. We’re not borrowing for wages, we’re borrowing for capital expenditure. We can look to American and British history. Herbert Hoover was the American president at the time of a recession. He turned it into a depression. Hoover pursued many policies in an attempt to pull the country out of depression; what he didn’t do was reflate. Hoover supported new public works, but not enough of them. So now Britain has a Government to the right of Herbert Hoover. How did America come out of it? By electing Franklin Delano Roosevelt, not a communist, Trotskyist or even a man who would have been considered on the left in world terms at the time; today, he probably would because the world’s moved very much to the right. And he reflated the economy—the Tennessee valley project being one example. The Tories needed the second world war to reflate the British economy by substantial Government borrowing to pay for the second world war. The borrowing that they refused in the pre-second world war period, which would have reflated the economy, had to be paid for during the war. I’m sure the Conservatives look to the 1930s as a period of uninterrupted Tory rule. Labour, and I’m sure Plaid Cymru, look upon it as a period of poverty and desperation for many living in Wales.

I have no time to explain how the Marshall Plan helped rebuild the economy of western Europe. Turning to strong and stable Government, I think the man who talks most about strong and stable Government is President Erdogan, president of Turkey; he’s all about strong and stable Government. Some would think that his strong and stable is not particularly the type of Government we would like. What we have is a Tory Prime Minister who is strong with the weak and weak with the strong. Theresa May is the least suited person to be Prime Minister since Neville Chamberlain, and that worked out well, didn’t it? What we want is leadership for the whole country, not just the rich and powerful; a willingness to debate, not run away from leaders’ debates; and a willingness to explain, not sloganize. The best leaders have always listened. The best leaders always will.

Finally on the economy, I am not sure which is the saddest, those on the Conservative benches who know that the economy needs reflating but will vote for this motion, or those who don’t.

Mae’r Sefydliad ar gyfer Cydweithrediad a Datblygiad Economaidd yn ei gefnogi, fel y mae nifer o economegwyr eraill, gan gynnwys rhai economegwyr Americanaidd mawr. Fe ysgrifennaf atoch i roi enwau i chi. Nid ydynt gennyf ar hyn o bryd. Nid oeddwn yn disgwyl gorfod ateb hynny. [Torri ar draws.] Soniwyd wrthyf am Paul Krugman ond ceir nifer ohonynt yn America sy’n credu hynny.

Rydych yn benthyg ar gyfer offer ac adeiladau. Nid ydym yn benthyca ar gyfer cyflogau, rydym yn benthyca ar gyfer gwariant cyfalaf. Gallwn edrych ar hanes America a Phrydain. Herbert Hoover oedd arlywydd America ar adeg o gyni. Trodd ddirywiad economaidd yn ddirwasgiad. Aeth Hoover ar drywydd llawer o bolisïau mewn ymgais i dynnu’r wlad allan o ddirwasgiad; yr hyn na wnaeth oedd atchwyddo’r economi. Cefnogai Hoover ddatblygiadau cyhoeddus newydd, ond nid oedd digon ohonynt. Felly yn awr mae gan Brydain Lywodraeth i’r dde o Herbert Hoover. Sut y daeth America allan ohoni? Drwy ethol Franklin Delano Roosevelt, nid comiwnydd, Trotscïad na dyn yr ystyrid ei fod ar yr asgell chwith hyd yn oed yn y byd ar y pryd; heddiw, mae’n debyg y byddai, gan fod y byd wedi symud gryn dipyn o ffordd i’r dde. Ac fe atchwyddodd yr economi—un enghraifft oedd prosiect dyffryn Tennessee. Roedd angen yr ail ryfel byd ar y Torïaid i atchwyddo economi Prydain drwy fod y Llywodraeth yn benthyca’n sylweddol i dalu am yr ail ryfel byd. Roedd yn rhaid talu am y benthyca a wrthodwyd ganddynt yn y cyfnod cyn yr ail ryfel byd, a fyddai wedi atchwyddo’r economi, yn ystod y rhyfel. Rwy’n siŵr fod y Ceidwadwyr yn edrych at y 1930au fel cyfnod o reolaeth Dorïaidd ddi-dor. Mae Llafur, a Phlaid Cymru rwy’n siŵr, yn edrych arno fel cyfnod o dlodi ac anobaith i lawer a oedd yn byw yng Nghymru.

Nid oes gennyf amser i esbonio sut y cynorthwyodd Cynllun Marshall i ailadeiladu economi gorllewin Ewrop. Gan droi at Lywodraeth gref a chadarn, rwy’n meddwl mai’r dyn sy’n siarad fwyaf am Lywodraeth gref a chadarn yw’r Arlywydd Erdogan, arlywydd Twrci; mae’n credu’n gryf mewn Llywodraeth gref a chadarn. Byddai rhai’n meddwl nad yw ei syniad ef o gryf a chadarn yn arbennig o debyg i’r math o Lywodraeth yr hoffem ei chael. Yr hyn sydd gennym yw Prif Weinidog Torïaidd sy’n gryf gyda’r gwan ac yn wan gyda’r cryf. Theresa May yw’r person lleiaf addas i fod yn Brif Weinidog ers Neville Chamberlain, ac fe weithiodd hynny’n dda, oni wnaeth? Yr hyn rydym ei eisiau yw arweinyddiaeth ar gyfer y wlad gyfan, nid i’r cyfoethog a’r grymus yn unig; parodrwydd i drafod, nid i droi cefn ar ddadleuon arweinwyr; a pharodrwydd i egluro, nid i sloganeiddio. Mae’r arweinwyr gorau bob amser wedi gwrando. Bydd yr arweinwyr gorau bob amser yn gwneud hynny.

Yn olaf, ar yr economi, nid wyf yn siŵr beth sydd dristaf, y rhai ar feinciau’r Ceidwadwyr sy’n gwybod bod angen atchwyddo’r economi ond a fydd yn pleidleisio dros y cynnig hwn, neu’r rhai nad ydynt.

This debate this afternoon provides an opportunity to highlight the transformation that has taken place in the United Kingdom economy, thanks to the policies of the Conservative Government. Labour wasted 13 years in power and left behind a dismal economic legacy. I think that our Adam Price must remember very well what he just shouted very clearly and loudly, telling all this Chamber about the doom and gloom that is happening now. Britain had suffered the deepest recession since the war by that Government and Labour in London, not by our party. The country was borrowing £150 billion a year at that time. Unemployment had increased by nearly 0.5 million. Labour’s legacy was one of debt, decline and despair. That was their legacy when we came into power in London. Thanks to decisions the Conservative Government has taken, the fundamentals of the economy are strong.

Last year, our economy grew faster than all other advanced economies, except Germany, in the world. The Office for Budget Responsibility upgraded its forecast of UK growth for 2017 to 2 per cent from 1.24 per cent since last November. That’s a great achievement. Employment is at a record high. It is up by 2.8 million since Labour were in power. That’s 2.8 million people with the security of bringing home a regular pay packet to look after their children and family. That is economic growth. We have cut the deficit by almost two thirds. That is not me; they are the world economic forecast figures that we see. Don’t shake your head; this is true. In cash terms, the deficit is down from £150 billion when we came to office to just over £51 billion today. A survey in April showed that activity in the UK manufacturing sector grew at its fastest pace for the last three years. The survey also found that new orders are being received at the fastest rate since January 2014. The service sector accounts for about three fourths of the UK economy. Activity in this sector grew at a faster rate than expected in March this year. Exports are increasing and the trade gap is narrowing. That is where the economy is growing with the policy of London.

Mae’r ddadl hon y prynhawn yma yn gyfle i dynnu sylw at y trawsnewid sydd wedi digwydd yn economi’r Deyrnas Unedig, diolch i bolisïau’r Llywodraeth Geidwadol. Gwastraffodd Llafur 13 mlynedd mewn grym a gadael etifeddiaeth economaidd ddigalon ar ei hôl. Credaf fod yn rhaid bod Adam Price yn cofio’n iawn yr hyn y mae newydd ei weiddi’n glir ac yn uchel iawn, gan ddweud wrth y Siambr hon am y gofid a’r gwae sy’n digwydd yn awr. Roedd Prydain wedi dioddef y dirwasgiad gwaethaf ers y rhyfel dan law’r Llywodraeth honno a Llafur yn Llundain, nid dan law ein plaid ni. Roedd y wlad yn benthyca £150 biliwn y flwyddyn ar y pryd. Roedd diweithdra wedi cynyddu bron i 0.5 miliwn. Etifeddiaeth o ddyled, dirywiad ac anobaith oedd un Llafur. Dyna oedd eu hetifeddiaeth pan ddaethom i rym yn Llundain. Diolch i benderfyniadau a wnaed gan y Llywodraeth Geidwadol, mae hanfodion yr economi’n gryf.

Y llynedd, tyfodd ein heconomi’n gyflymach na holl economïau gwledydd datblygedig eraill y byd, ar wahân i’r Almaen. Uwchraddiodd y Swyddfa Cyfrifoldeb Cyllidebol ei rhagolwg o dwf y DU ar gyfer 2017 i 2 y cant o 1.24 y cant ers mis Tachwedd diwethaf. Mae honno’n dipyn o gamp. Mae cyflogaeth yn uwch nag erioed. Mae 2.8 miliwn yn uwch ers i Lafur fod mewn grym. Dyna 2.8 miliwn o bobl sydd â sicrwydd o ddod â phecyn cyflog rheolaidd adref i edrych ar ôl eu plant a’u teuluoedd. Dyna dwf economaidd. Rydym wedi torri’r diffyg ariannol bron i ddwy ran o dair. Nid fi sy’n dweud hynny; dyna ffigurau rhagolygon economaidd y byd a welwn. Peidiwch ag ysgwyd eich pen; mae hyn yn wir. Mewn arian parod, mae’r diffyg i lawr o £150 biliwn pan ddaethom i rym i ychydig dros £51 biliwn heddiw. Dangosodd arolwg ym mis Ebrill fod gweithgarwch y sector gweithgynhyrchu yn y DU wedi tyfu ar ei gyflymaf dros y tair blynedd diwethaf. Canfu’r arolwg hefyd fod archebion newydd yn cael eu derbyn ar y gyfradd gyflymaf ers mis Ionawr 2014. Y sector gwasanaeth yw oddeutu tair rhan o bedair o economi’r DU. Tyfodd gweithgaredd yn y sector hwn yn gynt na’r disgwyl ym mis Mawrth eleni. Mae allforion yn cynyddu ac mae’r bwlch masnach yn culhau. Dyna ble mae’r economi’n tyfu gyda pholisi Llundain.

Adam Price a gododd—

Adam Price rose—

Wait a minute. Britain’s decision to leave the European Union has not deterred foreign investment, as companies wish to take advantage of our strong and stable economy. Come on, Adam.

Arhoswch funud. Nid yw penderfyniad Prydain i adael yr Undeb Ewropeaidd wedi rhwystro buddsoddiad tramor, gan fod cwmnïau’n dymuno manteisio ar ein heconomi gref a chadarn. Dewch, Adam.

Does he accept his own Government’s figures that I quoted that, actually, output per worker in Wales and many parts of the UK is actually still now, in the latest figures, lower than in 2007 when he was elected as a Plaid Cymru AM?

A yw’n derbyn ffigurau ei Lywodraeth ei hun a ddyfynnais fod allbwn fesul gweithiwr yng Nghymru a sawl rhan o’r DU yn dal i fod yn awr mewn gwirionedd, yn y ffigurau diweddaraf, yn is nag yn 2007 pan gafodd ei ethol yn AC Plaid Cymru?

Adam, what I’m saying is this: don’t mix oranges with—. Our economy in Wales, actually, we have been given different funding with the Barnett formula. Our Government is there to answer. Most of our economy is controlled by us here, also. You should not blame London. Your education, transport, health—you name anything. Twenty devolved areas, none of them have reached the level that you are quoting for the other parts of the United Kingdom. They have achieved better than us, and it is you and them, not us who have actually had control of our economy since 1999.

Qatar is a small country, now they are spending £5 billion in the next three years in this part of the world. Why? Because they can see the economic growth coming. Google has announced it will invest £1 billion in a new headquarters in London that could create 3,000 new jobs by 2020. Toyota, Jaguar, Land Rover and McLaren have all announced plans for a £1 million investment in manufacturing plant in the United Kingdom. Seized the opportunity there, Adam. As we all leave the European Union, Britain remains open for business to the whole world. We all are the same. We are the same outward-looking, globally minded, flexible and dynamic country we have always been and we are always here to make sure that the world comes and trades with us and we’ll trade with them. Europe is not the only part. At this point, I have to mention Jeremy Corbyn—[Interruption.]

Adam, yr hyn rwy’n ei ddweud yw hyn: peidiwch â chymysgu orennau â—. Mae ein heconomi yng Nghymru, mewn gwirionedd—rydym wedi cael arian gwahanol gyda fformiwla Barnett. Mae ein Llywodraeth yno i ateb. Mae’r rhan fwyaf o’n heconomi yn cael ei rheoli gennym ni yma hefyd. Ni ddylech feio Llundain. Eich addysg, trafnidiaeth, iechyd—enwch unrhyw beth. Ugain maes sydd wedi’u datganoli, nid oes yr un ohonynt wedi cyrraedd y lefel rydych yn ei dyfynnu ar gyfer y rhannau eraill o’r Deyrnas Unedig. Maent wedi cyflawni’n well na ni, ac mae’n fater ohonoch chi a hwythau, nid ni sydd wedi bod yn rheoli ein heconomi ers 1999 mewn gwirionedd.

Mae Qatar yn wlad fach, a bellach maent yn gwario £5 biliwn yn y tair blynedd nesaf yn y rhan hon o’r byd. Pam? Oherwydd eu bod yn gallu gweld y twf economaidd yn dod. Mae Google wedi cyhoeddi y bydd yn buddsoddi £1 biliwn mewn pencadlys newydd yn Llundain a allai greu 3,000 o swyddi newydd erbyn 2020. Mae Toyota, Jaguar, Land Rover a McLaren oll wedi cyhoeddi cynlluniau ar gyfer buddsoddiad o £1 filiwn mewn ffatri weithgynhyrchu yn y Deyrnas Unedig. Wedi manteisio ar y cyfle yno, Adam. Wrth i ni i gyd adael yr Undeb Ewropeaidd, mae Prydain yn parhau i fod ar agor i’r byd i gyd ar gyfer busnes. Rydym i gyd yr un fath. Rydym yr un wlad eangfrydig, hyblyg a dynamig sy’n meddwl yn fyd-eang ag y buom erioed ac rydym bob amser yma i wneud yn siŵr fod y byd yn dod i fasnachu gyda ni a byddwn yn masnachu â hwy. Nid Ewrop yw’r unig ran. Ar y pwynt hwn, mae’n rhaid i mi sôn am Jeremy Corbyn—[Torri ar draws.]

Something the First Minister failed to do at his campaign launch on Monday. We cannot allow—[Interruption.]

Rhywbeth y methodd y Prif Weinidog ei wneud wrth lansio ei ymgyrch ddydd Llun. Ni allwn ganiatáu—[Torri ar draws.]

We cannot allow—. We cannot allow a Government [Inaudible.]—

Ni allwn ganiatáu—. Ni allwn ganiatáu i Lywodraeth [Anghlywadwy.]—

Are you winding up, please? Are you winding up, please?

A ydych yn dirwyn i ben, os gwelwch yn dda? A ydych yn dirwyn i ben, os gwelwch yn dda?

[Continues.]—to put our economy at risk.

[Yn parhau.]—i roi ein heconomi mewn perygl.

Thank you, Deputy Presiding Officer. As a strong and reasonably stable Member of this Assembly, I’m delighted to take part in this debate. It was fair enough for the leader of the Welsh Conservatives to focus upon the Labour Party’s proposal to increase borrowing by £500 billion. Of course, the shadow Chancellor is an avowed Marxist, but I think this policy owes more to Groucho than to Karl. I remember Groucho Marx said politics is the art of looking for trouble, finding it everywhere, diagnosing it incorrectly and then applying the wrong remedy. And that is exactly what the Labour Party’s economic policy amounts to. However, Andrew R.T. Davies’s point might have had more force if it wasn’t for the record of George Osborne as Chancellor of the Exchequer, where he borrowed even more than the £500 billion that Labour now proposes to spend. In fact, he doubled the national debt in the years since 2010, and he borrowed £850 billion, and last year—2016—the national debt rose by £91.5 billion. That is £250 million a day and it amounts to £26,000 now for every single person in the United Kingdom. The interest that we pay on the national debt now amounts to £40 billion a year, which is almost as big as the entire defence budget. This is what the Labour Party always forgets, of course, that the national debt has to be financed and eventually it has to be paid back. Yes, I’ll give way to the Member.

Diolch, Dirprwy Lywydd. Fel Aelod cryf a gweddol gadarn o’r Cynulliad hwn, rwy’n falch iawn o gymryd rhan yn y ddadl hon. Roedd yn ddigon teg fod arweinydd y Ceidwadwyr Cymreig wedi canolbwyntio ar gynnig y Blaid Lafur i fenthyca £500 biliwn yn ychwanegol. Wrth gwrs, mae Canghellor yr wrthblaid yn Farcsydd addefedig, ond rwy’n meddwl bod y polisi hwn yn fwy dyledus i Groucho nag i Karl. Rwy’n cofio bod Groucho Marx wedi dweud mai gwleidyddiaeth yw’r grefft o chwilio am drwbl, ei gael ym mhob man, gwneud diagnosis anghywir ohono, cyn darparu’r feddyginiaeth anghywir. A dyna’n union y mae polisi economaidd y Blaid Lafur yn ei wneud. Fodd bynnag, efallai y byddai mwy o rym i bwynt Andrew R.T. Davies pe na bai am hanes George Osborne fel Canghellor y Trysorlys, lle benthycodd fwy hyd yn oed na’r £500 biliwn y mae Llafur yn awr yn argymell ei wario. Yn wir, fe ddyblodd y ddyled genedlaethol yn y blynyddoedd ers 2010, a benthyciodd £850 biliwn, a’r flwyddyn diwethaf—2016—cynyddodd y ddyled genedlaethol £91.5 biliwn. Dyna £250 miliwn y dydd ac mae bellach yn gyfystyr â £26,000 ar gyfer pob person yn y Deyrnas Unedig. Mae’r llog a dalwn ar y ddyled genedlaethol yn gyfystyr â £40 biliwn y flwyddyn erbyn hyn, sydd bron mor fawr â’r gyllideb amddiffyn yn ei chyfanrwydd. Dyma beth y mae’r Blaid Lafur bob amser yn ei anghofio, wrth gwrs, fod yn rhaid ariannu’r ddyled genedlaethol ac yn y pen draw mae’n rhaid ei had-dalu. Gwnaf, fe ildiaf i’r Aelod.

Thanks, Neil Hamilton, for giving way. And you’re quite right to say that the national debt has, of course, increased since 2010, but it’s the deficit that was the point. The deficit has been reduced, and the Chancellor George Osborne was always honest about the fact that it would take a long time to turn this supertanker around. You can’t do it overnight, unless you wanted to cause massive damage to the economy.

Diolch, Neil Hamilton, am ildio. Ac rydych yn hollol iawn i ddweud bod y ddyled genedlaethol, wrth gwrs, wedi cynyddu ers 2010, ond y diffyg oedd y pwynt. Mae’r diffyg wedi cael ei leihau, ac roedd y Canghellor George Osborne bob amser yn onest am y ffaith y byddai’n cymryd amser hir i droi’r llong fawr hon o gwmpas. Ni allwch wneud hynny dros nos, oni bai eich bod am achosi difrod enfawr i’r economi.

It is certainly true that it’s taking a long time to clear the deficit, and the current Chancellor has just extended the date at which he claims we will return to surplus to 2025, or possibly beyond, so I don’t have a great deal of confidence in Conservative chancellors in that frame of mind to live up to their rhetoric.

But I have to say that Plaid Cymru offers no answer to this problem either, because, of course, if Wales were to become independent of the United Kingdom, there would then be a massive fiscal deficit that would have to be plugged. And there’s absolutely no way in which that could be done without bringing about a massive contraction in the Welsh economy, which would actually cause a contraction bigger than Greece has experienced since the financial crisis began, because we all know that the Welsh Government—. We all remember that the Welsh Governance Centre provided us with the figures last year, that there is a £15 billion a year fiscal deficit here and that Government spending is £15 billion more than could be raised from taxes within Wales. That amounts to 24 per cent of the Welsh economy. You cannot, in those circumstances, come forward with grandiose plans for spending on capital projects or any other of the good things that we would all like to spend money on if you haven’t got the money and you haven’t got the means to borrow. Certainly, you will never have the means to borrow if you can’t produce a credible plan for how you’re going to pay it back. I give way to Mike Hedges.

Mae’n sicr yn wir ei bod yn cymryd amser hir i glirio’r diffyg, ac mae’r Canghellor presennol newydd ymestyn y dyddiad y mae’n honni y byddwn yn dychwelyd i warged i 2025, neu wedi hynny o bosibl, felly nid oes gennyf lawer o hyder y bydd cangellorion Ceidwadol yn y ffrâm honno o feddwl yn gwireddu eu rhethreg.

Ond rhaid i mi ddweud nad yw Plaid Cymru yn cynnig unrhyw ateb i’r broblem hon chwaith, oherwydd, wrth gwrs, pe bai Cymru’n dod yn annibynnol oddi ar y Deyrnas Unedig, byddai yna ddiffyg ariannol anferth i’w leihau. Ac nid oes unrhyw ffordd y gellid gwneud hynny heb greu crebachiad enfawr yn economi Cymru, a fyddai’n achosi crebachiad mwy nag y mae Gwlad Groeg wedi’i brofi ers i’r argyfwng ariannol ddechrau, oherwydd gŵyr pawb ohonom fod Llywodraeth Cymru—. Mae pawb ohonom yn cofio bod Canolfan Llywodraethiant Cymru wedi rhoi ffigurau inni y llynedd, fod yna ddiffyg ariannol o £15 biliwn y flwyddyn yma a bod gwariant y Llywodraeth £15 biliwn yn fwy nag y gellid ei godi o drethi yng Nghymru. Mae hynny’n cyfateb i 24 y cant o economi Cymru. Ni allwch, yn yr amgylchiadau hynny, gyflwyno cynlluniau mawreddog ar gyfer gwariant ar brosiectau cyfalaf neu unrhyw bethau eraill y byddem i gyd yn hoffi gwario arian arnynt os nad yw’r arian gennych ac os nad oes gennych fodd o fenthyg. Yn sicr, ni fydd gennych fodd i fenthyg byth os na allwch gynhyrchu cynllun credadwy ar gyfer sut rydych yn mynd i’w dalu’n ôl. Ildiaf i Mike Hedges.

Will you not accept that borrowing for capital is entirely different to borrowing for revenue? It’s the equivalent of having a mortgage to buy a house and borrowing to pay for the food bill.

Oni fyddech yn derbyn bod benthyca ar gyfer cyfalaf yn hollol wahanol i fenthyca ar gyfer refeniw? Mae’n cyfateb i gael morgais i brynu tŷ a benthyca i dalu am y bil bwyd.

I agree, of course, obviously, that if a capital project is commercially viable, then it is worth undertaking. The trouble with so many Government capital projects is that they’re not. We’ve seen so many fiascos in so many areas that I don’t think that that’s going to be a very credible policy for spending £500 billion.

As a result of leaving the European Union, we shall, of course, acquire many freedoms to increase the efficiency and productivity, which Adam Price was certainly right to mention in this debate, of the Welsh economy as part of a more productive United Kingdom economy. There is, of course, the Brexit dividend of the money that we pay to Brussels, amounting to about £8 billion a year, which will be available either for deficit reduction or to be spent on the national health service or whatever. There are many other improvements in the way that the economy functions that could flow from the freedoms that we will have to devise for ourselves the systems of regulation that apply in this country, which can be tailored to the needs of the United Kingdom and, indeed, the Welsh economy.

UKIP is going into this election campaign, as indeed into the Assembly election campaign last May and the general election back in 2015, proposing that we have some significant cuts in public spending in certain areas in order to divert the money elsewhere. We would like to reduce the foreign aid budget by £8 billion in order to divert that into worth-while projects like the health service at home. We’d like to slash people’s electricity bills by £300 a year by getting rid of green taxes that produce the forests of windmills around the country. But, most of all, by controlling immigration, we would restrict wage compression, which has affected adversely those at the bottom of the income scale. The Bank of England did a study in 2015 that shows that for every 10 per cent rise in the proportion of immigrants in an economic sector, semi and unskilled service sector wages reduced by 2 per cent. So, the people who’ve really felt the squeeze of mass immigration are those who can least afford to cope with it.

Adam Price was quite right to point out—my last point in this speech—that Wales has 75 per cent of the national UK average as a wage. Poverty in Wales is a disgrace. We’re one of the poorest areas of western Europe, and we need to use these new freedoms that we get as a result of leaving the European Union in order to transform the Welsh economy from the basket case of the United Kingdom to broad, sunlit uplands of the future.

Rwy’n cytuno, wrth gwrs, yn amlwg, os yw prosiect cyfalaf yn fasnachol hyfyw, yna mae’n werth ei wneud. Y drafferth gyda chymaint o brosiectau cyfalaf y Llywodraeth yw nad ydynt yn hyfyw. Rydym wedi gweld cymaint o ffiasgos mewn cymaint o feysydd fel nad wyf yn credu bod hwnnw’n mynd i fod yn bolisi credadwy iawn ar gyfer gwario £500 biliwn.

O ganlyniad i adael yr Undeb Ewropeaidd, fel y soniodd Adam Price yn gywir ddigon yn y ddadl hon, byddwn yn cael llawer o ryddid, wrth gwrs, i gynyddu effeithlonrwydd a chynhyrchiant economi Cymru fel rhan o economi fwy cynhyrchiol y Deyrnas Unedig. Wrth gwrs, ceir difidend Brexit o’r arian a dalwn i Frwsel, sef cyfanswm o tua £8 biliwn y flwyddyn, a fydd ar gael naill ai ar gyfer lleihau diffyg neu i’w wario ar y gwasanaeth iechyd gwladol neu beth bynnag. Mae llawer o welliannau eraill yn y ffordd y bydd yr economi’n gweithredu a allai ddeillio o’r rhyddid a fydd gennym i ddyfeisio drosom ein hunain y systemau rheoleiddio sy’n berthnasol yn y wlad hon, systemau y gellir eu teilwra i anghenion economi’r Deyrnas Unedig ac yn wir, economi Cymru.

Mae UKIP yn cychwyn yr ymgyrch etholiadol hon, fel yn wir y cychwynnodd ei ymgyrch ar gyfer etholiad y Cynulliad fis Mai diwethaf a’r etholiad cyffredinol yn ôl yn 2015, drwy gynnig ein bod yn cael toriadau sylweddol mewn gwariant cyhoeddus mewn rhai meysydd er mwyn dargyfeirio’r arian i rywle arall. Hoffem dorri £8 biliwn oddi ar y gyllideb cymorth tramor er mwyn ei ddargyfeirio i brosiectau gwerth chweil fel y gwasanaeth iechyd yn y cartref. Hoffem dorri £300 y flwyddyn oddi ar filiau trydan pobl drwy gael gwared ar drethi gwyrdd sy’n cynhyrchu’r fforestydd o felinau gwynt o gwmpas y wlad. Ond yn bennaf oll, drwy reoli mewnfudo, byddem yn cyfyngu ar gywasgu cyflogau, sydd wedi effeithio’n andwyol ar y rhai sydd ar waelod y raddfa incwm. Gwnaeth Banc Lloegr astudiaeth yn 2015 sy’n dangos, am bob cynnydd o 10 y cant yn y gyfran o fewnfudwyr mewn sector economaidd, roedd cyflogau sector gwasanaeth lled-grefftus a heb sgiliau yn gostwng 2 y cant. Felly, y bobl sydd wedi teimlo gwasgfa mewnfudo torfol o ddifrif yw’r rhai na allant fforddio ymdopi ag ef.

Roedd Adam Price yn hollol iawn i dynnu sylw—fy mhwynt olaf yn yr araith—at y ffaith fod cyflogau Cymru yn 75 y cant o’r cyfartaledd cenedlaethol yn y DU. Mae tlodi yng Nghymru yn warthus. Rydym yn un o ardaloedd tlotaf yng ngorllewin Ewrop, ac mae angen i ni ddefnyddio’r rhyddid newydd a gawn o ganlyniad i adael yr Undeb Ewropeaidd er mwyn trawsnewid economi Cymru o fod yn anialdir y Deyrnas Unedig i fod yn ucheldir eang a heulog y dyfodol.

The aim of this debate today is to highlight the need to lock in the excellent economic progress that the UK Conservative Government has made since taking office, and we don’t want to see any of that put at risk. Of course, it’s Theresa May and the UK Government who have got the plan to boost economic prosperity through the process of Brexit and beyond.

But there are issues with the economy here in Wales: we know that weekly earnings are still the lowest of all four nations; Welsh GVA is still at 71 per cent of the UK average; and the employment rate is lower than in any other part of the UK. The Welsh Government has little economic credibility, I’d say, left after a series of investment failures, which I don’t think have been mentioned today—Triumph Furniture, Kancoat, Newsquest, the regeneration investment fund for Wales, to name a few. Many would be concerned by the First Minister’s recent endorsement of Jeremy Corbyn’s economic approach, as has been highlighted in our motion and by the leader of the opposition in the opening comments to this debate.

Over the past seven years, the UK Conservative Government has—. The deficit has come down by almost two thirds, employment is up by 2.8 million, growth is at 1.8 million in real terms, second only to Germany, and the lowest paid have been taken out of income tax altogether, and there’s a new national living wage. The current forecast is that the UK economy will grow by 2 per cent this year, and wages are forecast to rise every year up until 2021. And isn’t it interesting, of course, that, when Gordon Brown left office, the UK’s infrastructure quality was ranked at thirty-third across the world, behind countries like Namibia and Slovenia? Now, thanks to the steps that the UK Conservative Government has taken, we’re ranked at seventh in world. We’re now supportive of major projects in Wales, of course, as we know, like the Cardiff and Swansea city deals, as well as the north Wales deal as well.

Nod y ddadl hon heddiw yw tynnu sylw at yr angen i sicrhau’r cynnydd economaidd ardderchog y mae Llywodraeth Geidwadol y DU wedi’i wneud ers dod i rym, ac nid ydym am weld dim yn peryglu hwnnw. Wrth gwrs, Theresa May a Llywodraeth y DU sydd â’r cynllun i hybu ffyniant economaidd drwy broses Brexit a thu hwnt.

Ond mae problemau gyda’r economi yma yng Nghymru: gwyddom fod enillion wythnosol yn dal i fod yn is na’r tair gwlad arall; mae gwerth ychwanegol gros Cymru yn dal i fod yn 71 y cant o gyfartaledd y DU; ac mae’r gyfradd gyflogaeth yn is nag mewn unrhyw ran arall o’r DU. Nid oes gan Lywodraeth Cymru fawr o hygrededd economaidd ar ôl, ddywedwn i, wedi cyfres o fethiannau buddsoddi, ac nid wyf yn meddwl eu bod wedi cael eu crybwyll heddiw—Triumph Furniture, Kancoat, Newsquest, cronfa buddsoddi Cymru ar gyfer adfywio, i enwi rhai yn unig. Byddai llawer yn bryderus wrth weld y Prif Weinidog yn cymeradwyo ymagwedd economaidd Jeremy Corbyn yn ddiweddar, fel yr amlygwyd yn ein cynnig a chan arweinydd yr wrthblaid yn y sylwadau agoriadol i’r ddadl hon.

Dros y saith mlynedd diwethaf, mae Llywodraeth Geidwadol y DU wedi—. Mae’r diffyg wedi gostwng bron i ddwy ran o dair, mae cyflogaeth wedi codi 2.8 miliwn, mae twf yn 1.8 miliwn mewn termau real, yn ail yn unig i’r Almaen, ac nid oes rhaid i’r rhai ar y cyflogau isaf dalu treth incwm o gwbl, a cheir cyflog byw cenedlaethol newydd. Y rhagolwg presennol yw y bydd economi’r DU yn tyfu 2 y cant eleni, a rhagwelir y bydd cyflogau’n codi bob blwyddyn hyd at 2021. Ac wrth gwrs, pan adawodd Gordon Brown ei swydd, onid yw’n ddiddorol fod ansawdd seilwaith y DU ar safle 33 ar draws y byd, o dan wledydd fel Namibia a Slofenia? Yn awr, diolch i’r camau y mae Llywodraeth Geidwadol y DU wedi’u cymryd, rydym yn seithfed yn y byd. Rydym bellach yn cefnogi prosiectau mawr yng Nghymru, wrth gwrs, fel y gwyddom, megis cytundebau dinesig Caerdydd ac Abertawe, yn ogystal â chytundeb gogledd Cymru.

Can he confirm that the Conservative manifesto will commit to the tidal lagoon in Swansea bay?

A all gadarnhau y bydd y maniffesto Ceidwadol yn ymrwymo i’r morlyn llanw ym mae Abertawe?

Well, I’m not privy to the negotiations of the Conservative manifesto, but the Conservative manifesto, of course, made that commitment, and did make that commitment, of course, back in the 2015 general election. In the autumn, the Chancellor announced that he will deliver—. He announced that he will deliver £400 million of additional investment over the next five years, and I hope that the Welsh Government spends that and prioritises that in transport, digital infrastructure, housing, and research and development. Because we know that investment in transport networks would create world-class infrastructure and that will lead, of course, to better jobs and better pay. We have huge connectivity issues across Wales and it’s holding back the Welsh economy. I know that only too well in my own constituency. We need new technologies to make it easier for foreign companies to trade here, including investing in and developing digital technology such as broadband and mobile. The UK Government has put in place an ambitious industrial strategy, making Wales a stronger, fairer, and more successful place—

Wel, nid wyf yn rhan o’r trafodaethau ar y maniffesto Ceidwadol, ond roedd maniffesto’r Ceidwadwyr, wrth gwrs, yn rhoi’r ymrwymiad hwnnw, ac yn gwneud yr ymrwymiad hwnnw, wrth gwrs, yn ôl yn etholiad cyffredinol 2015. Yn yr hydref, cyhoeddodd y Canghellor y bydd yn darparu—. Cyhoeddodd y bydd yn darparu £400 miliwn o fuddsoddiad ychwanegol dros y pum mlynedd nesaf, a gobeithiaf y bydd Llywodraeth Cymru yn gwario hwnnw ac yn blaenoriaethu hwnnw ar drafnidiaeth, seilwaith digidol, tai, ac ymchwil a datblygu. Oherwydd gwyddom y byddai buddsoddi mewn rhwydweithiau trafnidiaeth yn creu seilwaith o’r radd flaenaf a bydd hynny’n arwain, wrth gwrs, at swyddi gwell a chyflogau gwell. Mae gennym broblemau cysylltedd enfawr ledled Cymru ac mae’n rhwystr i economi Cymru. Rwy’n gwybod yn iawn am hynny yn fy etholaeth fy hun. Mae angen technolegau newydd arnom i’w gwneud yn haws i gwmnïau tramor fasnachu yma, gan gynnwys datblygu a buddsoddi mewn technoleg ddigidol megis band eang a thechnoleg symudol. Mae Llywodraeth y DU wedi rhoi strategaeth ddiwydiannol uchelgeisiol ar waith, i wneud Cymru’n lle cryfach, tecach, a mwy llwyddiannus—

In a minute. In a moment. But we are—[Interruption.] In a moment. But we are still waiting for the Welsh Government to bring forward its economic strategy over a year—over a year—after it was promised, and, of course, steel is also mentioned extensively in that document as well. I hope that the Cabinet Secretary will have news for us today on its plans for its economic strategy. The First Minister continues to blame, put blame, on the UK Government, week after week, but the Welsh Government has powers in its own hands to make decisions here that it’s not using. So, in response to this debate today, I hope the Cabinet Secretary will confirm that he will engage constructively with his UK counterparts to ensure that the full potential of the UK’s industrial strategy will be released here in Wales. The UK Conservative Government has a vision for a modern, successful, ambitious Wales that gets every part of the UK working on all four cylinders, and I hope that the Welsh Government will also share that ambition as well.

Mewn munud. Mewn munud. Ond rydym yn—[Torri ar draws.] Mewn eiliad. Ond rydym yn dal i aros i Lywodraeth Cymru gyflwyno ei strategaeth economaidd dros flwyddyn—dros flwyddyn—ar ôl ei haddo, ac wrth gwrs, caiff dur ei grybwyll yn helaeth yn y ddogfen honno yn ogystal. Rwy’n gobeithio y bydd gan Ysgrifennydd y Cabinet newyddion i ni heddiw am ei gynlluniau ar gyfer ei strategaeth economaidd. Mae Prif Weinidog Cymru yn parhau i feio, i roi’r bai ar Lywodraeth y DU, wythnos ar ôl wythnos, ond mae gan Lywodraeth Cymru bwerau yn ei dwylo ei hun i wneud penderfyniadau yma, pwerau nad yw’n eu defnyddio. Felly, mewn ymateb i’r ddadl hon heddiw, rwy’n gobeithio y bydd Ysgrifennydd y Cabinet yn cadarnhau y bydd yn ymgysylltu’n adeiladol gyda’i gymheiriaid yn y DU er mwyn sicrhau y bydd potensial llawn strategaeth ddiwydiannol y DU yn cael ei wireddu yma yng Nghymru. Mae gan Lywodraeth Geidwadol y DU weledigaeth ar gyfer Cymru fodern, lwyddiannus, uchelgeisiol sy’n sicrhau bod pob rhan o’r DU yn gweithio hyd eithaf ei gallu, ac rwy’n gobeithio y bydd Llywodraeth Cymru hefyd yn rhannu’r un uchelgais.

Thank you. I call on the Cabinet Secretary for Economy and Infrastructure, Ken Skates.

Diolch. Galwaf ar Ysgrifennydd y Cabinet dros yr Economi a’r Seilwaith, Ken Skates.

Thank you, Deputy Presiding Officer, and I’d like to begin by thanking the Welsh Conservatives for bringing forward this debate in the Chamber today. Today, the gap in the employment rate between Wales and the rest of the UK stands at approximately 1.5 per cent. Before the recession it was 3 per cent. At the start of devolution, it was 6 per cent. It has halved and halved again, and, looking back over the last few years, against the backdrop of the recession and years of austerity budgets, it’s clear that the Welsh economy has performed well—not for the few, but for the many. The Welsh Government has a marked success—a marked success and record of delivery over the last Assembly term. And, since devolution, Wales has had the fifth biggest increase in GVA of all UK nations and regions since devolution.

When, at the time of the economic crash, confidence in the economy dipped and firms began laying off people, it was the leadership shown by this Welsh Government, alongside business, unions, and other partners, that put together the ProAct and ReAct programmes. It was the work that we did that prevented more than 15,000 young people from experiencing unemployment, because we introduced Jobs Growth Wales. And, in the last Assembly term, nearly 150,000 jobs were supported through direct Welsh Government help, with many more in local supply chain networks. To continue to deliver on this success, we’ve set out our priorities in our programme for government. ‘Taking Wales Forward’ sets out a vision of prosperity for all, through delivering a Wales that is more prosperous and secure, a Wales that is more united and connected, more active, more ambitious and learning, and more connected.

Deputy Presiding Officer, austerity imposed by the UK Government has continued now for seven years, and yet the Tories borrowed—

Diolch, Dirprwy Lywydd, a hoffwn ddechrau drwy ddiolch i’r Ceidwadwyr Cymreig am gyflwyno’r ddadl hon yn y Siambr heddiw. Heddiw, mae’r bwlch yn y gyfradd gyflogaeth rhwng Cymru a gweddill y DU oddeutu 1.5 y cant. Cyn y dirwasgiad roedd yn 3 y cant. Ar ddechrau datganoli, roedd yn 6 y cant. Mae wedi haneru a haneru eto, ac o edrych yn ôl dros y blynyddoedd diwethaf, yn erbyn cefndir y dirwasgiad a blynyddoedd o gyllidebau caledi, mae’n amlwg fod economi Cymru wedi perfformio’n dda—nid ar gyfer yr ychydig, ond ar gyfer y lliaws. Mae Llywodraeth Cymru wedi cael llwyddiant amlwg—llwyddiant amlwg a hanes o ddarparu dros dymor y Cynulliad diwethaf. Ac ers datganoli, mae Cymru wedi gweld y cynnydd mwyaf ond pedwar o gymharu â holl genhedloedd a rhanbarthau’r DU yn ei gwerth ychwanegol gros ers datganoli.

Ar adeg y cwymp economaidd, pan ostyngodd hyder yn yr economi a phan ddechreuodd cwmnïau ddiswyddo pobl, yr arweinyddiaeth a ddangoswyd gan y Llywodraeth hon yng Nghymru, ochr yn ochr â busnesau, undebau, a phartneriaid eraill, a luniodd raglenni ProAct a ReAct. Y gwaith a wnaethom a ataliodd fwy na 15,000 o bobl ifanc rhag profi diweithdra, oherwydd ein bod wedi cyflwyno Twf Swyddi Cymru. Ac yn ystod tymor diwethaf y Cynulliad, cafodd bron i 150,000 o swyddi eu cynnal drwy gymorth uniongyrchol gan Lywodraeth Cymru, gyda llawer mwy mewn rhwydweithiau cadwyni cyflenwi lleol. Er mwyn parhau i gyflawni’r llwyddiant hwn, rydym wedi nodi ein blaenoriaethau yn ein rhaglen lywodraethu. Mae ‘Symud Cymru Ymlaen’ yn nodi gweledigaeth o ffyniant i bawb, drwy greu Cymru sy’n fwy ffyniannus a diogel, Cymru sy’n fwy unedig a chysylltiedig, yn fwy egnïol, yn fwy uchelgeisiol ac yn dysgu, ac yn fwy cysylltiedig.

Dirprwy Lywydd, mae caledi a orfodwyd gan Lywodraeth y DU wedi parhau bellach ers saith mlynedd, ac eto benthyciodd y Torïaid—

And yet the Tories—. I will in a moment. And yet the Tories borrowed more in the last Government than every other Labour Government in history combined.

Ac eto benthyciodd y Torïaid—. Fe wnaf mewn munud. Ac eto benthyciodd y Torïaid fwy yn y Llywodraeth ddiwethaf na phob Llywodraeth Lafur arall mewn hanes wedi’u cyfuno.

I do find that ironic. One minute you’re slating us for austerity, the next minute you’re saying we’re borrowing too much, you are, then then, but we heard from the principal Plaid Cymru speaker of a Wales that doesn’t bear any resemblance to the Wales that you were drawing on, Cabinet Secretary. Who’s right? You or him?

Rwy’n ystyried hynny’n eironig. Un funud rydych yn lladd arnom am galedi, a’r funud nesaf rydych yn dweud ein bod yn benthyca gormod, ydych, yn y fan honno, ond clywsom gan y prif siaradwr ar ran Plaid Cymru am Gymru nad yw’n debyg mewn unrhyw fodd i’r Gymru roeddech chi’n sôn amdani, Ysgrifennydd y Cabinet. Pwy sy’n iawn? Chi neu ef?

I’d agree with Adam Price about regional equality across the UK, and that’s why we’ve been clear in outlining an intervention in Wales that will be based on place-based solutions at a regional level, creating strong regional economies to spread the wealth in a genuine way, which the UK Tories should look at. The Member calls attention to borrowing too much. The Tory Government between 2010 and 2015 had borrowed more than £500 billion, and what did they have to show for it? Well, let’s just have a look at what they had to show for it: the bedroom tax—they gave us a bedroom tax, didn’t they? And the pasty tax. Remember the pasty tax? They’ve now messed up taxes for the self-employed. They gave us, in the past, of course, the infamous poll tax. Do you know what they’re known as in Clwyd South? Taxastrophe Tories. That’s what they are. They’re the masters of higher value added tax. They touted the tampon tax. You cannot trust the Tories with taxes or with public money.

Deputy Presiding Officer, it’s absolutely clear from the calls that we’ve made on the UK Government that austerity must end. We need a fiscal stimulus to support our public services and to increase investment to much-needed economic activities, especially now as we face an unprecedented challenge that requires an unprecedented response. Investing in infrastructure has been recommended by a broad range of bodies, including the Organisation for Economic Co-operation and Development and the International Monetary Fund. The IMF has repeatedly said that, over the years of Tory Governments, there’s been underinvestment in infrastructure, which must be addressed. The advice from the OECD has been for countries to take advantage of low borrowing costs to fund public investment. Infrastructure investment is a priority for this Government, reflecting evidence that, second only to higher skills, good infrastructure is key to economic development. We’ve sent a clear signal to the market that Wales is open for business, with the commitment of a pipeline of major public-private partnerships. This pipeline includes the completion of the dualling of the A465, the construction of a specialist cancer care facility, and an additional tranche of investment in the next phase of twenty-first century schools.

Deputy Presiding Officer, our track record of supporting 150,000 jobs in the last Assembly term, of fighting for a future for the steel industry, of preventing more than 15,000 young people from experiencing unemployment, of securing record inward investment, highlights that this Welsh Government will continue to stand up for Welsh interests.

Byddwn yn cytuno ag Adam Price am gydraddoldeb rhanbarthol ar draws y DU, a dyna pam yr ydym wedi bod yn glir wrth amlinellu ymyrraeth yng Nghymru a fydd yn seiliedig ar atebion yn ymwneud â llefydd ar lefel ranbarthol, gan greu economïau rhanbarthol cryf i ledaenu’r cyfoeth mewn modd dilys, rhywbeth y dylai Torïaid y DU edrych arno. Mae’r Aelod yn sôn am fenthyca gormod. Roedd y Llywodraeth Dorïaidd rhwng 2010 a 2015 wedi benthyg mwy na £500 biliwn, a beth oedd ganddynt i’w ddangos amdano? Wel, gadewch i ni edrych ar yr hyn oedd ganddynt i’w ddangos amdano: y dreth ystafell wely—rhoesant dreth ystafell wely i ni, oni wnaethant? A’r dreth ar basteiod. A gofiwch y dreth ar basteiod? Maent bellach wedi gwneud llanast o drethi ar gyfer pobl hunangyflogedig. Rhoesant dreth y pen anfad i ni yn y gorffennol, wrth gwrs. A wyddoch chi beth y mae pobl yn eu galw yn Ne Clwyd? Taxastrophe Tories. Dyna beth ydynt. Maent yn feistri ar dreth ar werth uwch. Hwy a bedlerodd y dreth ar damponau. Ni allwch ymddiried yn y Torïaid gyda threthi nac arian cyhoeddus.

Dirprwy Lywydd, mae’n hollol amlwg o’n galwadau ar Lywodraeth y DU fod yn rhaid i galedi ddod i ben. Mae angen ysgogiad ariannol arnom i gefnogi ein gwasanaethau cyhoeddus ac i gynyddu buddsoddiad ar gyfer gweithgareddau economaidd mawr eu hangen, yn enwedig yn awr gan ein bod yn wynebu her ddigynsail sy’n galw am ymateb digynsail. Argymhellwyd buddsoddi mewn seilwaith gan ystod eang o gyrff, gan gynnwys y Sefydliad ar gyfer Cydweithrediad a Datblygiad Economaidd a’r Gronfa Ariannol Ryngwladol. Mae’r Gronfa Ariannol Ryngwladol wedi dweud dro ar ôl tro fod tanfuddsoddi wedi bod yn y seilwaith dros flynyddoedd o Lywodraethau Torïaidd, ac mae’n rhaid rhoi sylw i hynny. Y cyngor gan y Sefydliad ar gyfer Cydweithrediad a Datblygiad Economaidd oedd i wledydd fanteisio ar gostau benthyca isel i ariannu buddsoddiad cyhoeddus. Mae buddsoddi yn y seilwaith yn flaenoriaeth i’r Llywodraeth hon, gan adlewyrchu tystiolaeth fod seilwaith da’n allweddol i ddatblygiad economaidd, yn ail yn unig i sgiliau uwch. Rydym wedi anfon neges glir i’r farchnad fod Cymru’n agored i fusnes, gydag ymrwymiad i ffrwd o bartneriaethau cyhoeddus-preifat mawr. Mae’r ffrwd yn cynnwys cwblhau gwaith deuoli ar yr A465, adeiladu cyfleuster gofal canser arbenigol, a chyfran ychwanegol o fuddsoddiad yng nghyfnod nesaf y rhaglen ysgolion ar gyfer yr unfed ganrif ar hugain.

Dirprwy Lywydd, mae ein record o gefnogi 150,000 o swyddi yn ystod tymor diwethaf y Cynulliad, o ymladd am ddyfodol i’r diwydiant dur, o atal mwy na 15,000 o bobl ifanc rhag profi diweithdra, o sicrhau mewnfuddsoddiad mwy nag erioed, yn dangos y bydd y Llywodraeth hon yng Nghymru yn parhau i sefyll dros fuddiannau Cymru.

Thank you very much. I call on Nick Ramsay to reply to the debate. Nick Ramsay.

Diolch yn fawr iawn. Galwaf ar Nick Ramsay i ymateb i’r ddadl. Nick Ramsay.

Thank you. Well, if you weren’t aware that the Welsh Conservatives believe in strong and stable leadership before this debate, you are now, and our motion and the contributions made today, certainly from this side of the Chamber, have reiterated the need for that UK leadership to continue beyond 8 June. Now, of course, whilst there is a tangible threat posed to the UK’s economy and well-being by Jeremy Corbyn’s Labour Party, that doesn’t necessarily mean that the Welsh Labour Government should be tarred with the same brush. You are probably the most sensible bit of the Labour Party left in the UK. That’s not the greatest of compliments, I know, but take it in the spirit that it’s meant. How ironic that it fell to the Cabinet Secretary for infrastructure, Ken Skates, to mount a defence of Jeremy Corbyn—not probably the most Corbynite Member of the front bench, but there we are. The irony wasn’t lost on me, Ken.

You can imagine our disappointment when the First Minister endorsed the proposal to borrow an extra £500 billion. To ratchet up by £500 billion the borrowing requirement that Britain currently has would be nothing short of outrageous. Mind you, you can see that the UK Labour Party may now feel that they have to adopt such outrageous fiscal policies to fund their growing list of unfunded spending commitments—a spending list that would risk sinking the economy, if implemented, into the coalition of chaos that we have spoken about so many times today. And, if that situation happened to the UK economy thanks to the UK Labour Party, it would be the Welsh Government here that would ultimately suffer, whatever political colour that is. Because, if you have an uncontrolled fiscal policy and an uncontrolled borrowing requirement going up over the years to come, then you would not have the money to spend, ultimately, because the money would not be generated across the UK level to come here to support you.

Diolch. Wel, os nad oeddech yn ymwybodol fod y Ceidwadwyr Cymreig yn credu mewn arweinyddiaeth gref a chadarn cyn y ddadl hon, rydych yn gwybod hynny bellach, ac mae ein cynnig a’r cyfraniadau a wnaed heddiw, yn sicr o’r ochr hon i’r Siambr, wedi ailadrodd yr angen i’r arweinyddiaeth honno yn y DU barhau y tu hwnt i 8 Mehefin. Nawr, wrth gwrs, er bod Plaid Lafur Jeremy Corbyn yn creu bygythiad go iawn i economi a lles y DU, nid yw o reidrwydd yn golygu y dylid paentio Llywodraeth Lafur Cymru â’r un brwsh. Mae’n debyg mai chi yw’r rhan fwyaf synhwyrol o’r Blaid Lafur sydd ar ôl yn y DU. Nid yw honno’n ganmoliaeth fawr, fe wn, ond cymerwch hi yn yr ysbryd y’i bwriadwyd. Mae’n eironig iawn mai gwaith Ysgrifennydd y Cabinet ar gyfer seilwaith, Ken Skates, oedd amddiffyn Jeremy Corbyn—nid yr Aelod mwyaf Corbynaidd ar y fainc flaen, ond dyna ni. Gwerthfawrogais yr eironi, Ken.

Gallwch ddychmygu ein siom pan gymeradwyodd y Prif Weinidog y cynnig i fenthyg £500 biliwn ychwanegol. Byddai cynnydd o £500 biliwn i’r gofyniad benthyca sydd gan Brydain ar hyn o bryd yn gyfan gwbl wallgof. Cofiwch, gallwch weld efallai fod Plaid Lafur y DU bellach yn teimlo bod yn rhaid iddynt fabwysiadu polisïau cyllidol gwallgof o’r fath er mwyn ariannu eu rhestr gynyddol o ymrwymiadau gwariant heb eu hariannu—rhestr wariant a fyddai’n creu risg o suddo’r economi, pe bai’n cael ei gweithredu, yn y glymblaid o anhrefn rydym wedi siarad cymaint o weithiau amdani heddiw. A phe bai’r sefyllfa honno’n digwydd i economi’r DU, diolch i Blaid Lafur y DU, Llywodraeth Cymru yn y fan hon a fyddai’n dioddef yn y pen draw, pa bynnag liw gwleidyddol fydd i honno. Oherwydd os oes gennych bolisi cyllidol heb ei reoli a gofyniad benthyca heb ei reoli’n cynyddu dros y blynyddoedd i ddod, yna ni fyddai gennych arian i’w wario, yn y pen draw, gan na fyddai’r arian yn cael ei gynhyrchu ar draws lefel y DU i ddod yma i’ch cynnal.

Can he tell me on how many occasions in the last 100 years the UK has been in surplus and has had no national debt at all?

A all ddweud wrthyf ar sawl achlysur yn y 100 mlynedd diwethaf y mae’r DU wedi bod â gwarged ac wedi bod heb unrhyw ddyled genedlaethol o gwbl?

Debt is an important part, an important fiscal tool, and we have been in debt. But you go back to the 1990s, when the deficit was running around £20 billion, and you look at when the Labour Party left power in 2010, and it’s running at well over £150 billion. So, clearly, it has been an upward trajectory and that needs to be controlled. As Plaid Cymru have entered this debate, can I just say—? I don’t have much time, but I’ll just say this: Adam Price, you spoke passionately but you seemed eager to hang all the problems of Wales on the Conservative party. Well, Adam, it hasn’t been the Conservative party dominating Welsh politics for 100 years. And you know that in your heart of hearts. It wasn’t the Conservatives dominating Britain from 1997 to 2010, when so much of this debt was generated in the first place and left us in this position. And it hasn’t been my party here, my group here, dominating Welsh politics and dominating this Assembly since the advent of devolution in 1997. It’s been the other parties who have been presiding over this. So, if you’ve got problems with the way Wales is looking today—and I understand you have—then don’t look over this side of the Chamber for the problem. Look here for the solutions, but not the problem, because I know where that lies.

Mae dyled yn rhan bwysig, yn arf cyllidol pwysig, ac rydym wedi bod mewn dyled. Ond rydych yn mynd yn ôl i’r 1990au, pan oedd y diffyg oddeutu £20 biliwn, ac rydych yn edrych ar yr adeg pan adawodd y Blaid Lafur yn 2010, pan oedd ymhell dros £150 biliwn. Felly, yn amlwg, mae wedi bod ar lwybr tuag i fyny ac mae angen ei reoli. Gan fod Plaid Cymru wedi dod i mewn i’r ddadl hon, a gaf fi ddweud—? Nid oes gennyf lawer o amser, ond fe ddywedaf hyn: Adam Price, fe siaradoch yn angerddol, ond roeddech yn ymddangos yn awyddus i feio’r blaid Geidwadol am holl broblemau Cymru. Wel, Adam, nid y blaid Geidwadol sydd wedi bod yn dominyddu gwleidyddiaeth Cymru ers 100 mlynedd. Ac rydych yn gwybod hynny yn eich calon. Nid y Ceidwadwyr oedd yn dominyddu Prydain rhwng 1997 a 2010, pan gynhyrchwyd cymaint o’r ddyled hon yn y lle cyntaf a’n gadael yn y sefyllfa hon. Ac nid fy mhlaid i yn y fan hon, fy ngrŵp yma, a fu’n dominyddu gwleidyddiaeth Cymru ac yn dominyddu’r Cynulliad hwn ers dyfodiad datganoli yn 1997. Pleidiau eraill a fu’n llywyddu dros hyn. Felly, os oes gennych broblemau gyda’r olwg sydd ar Gymru heddiw—ac rwy’n deall bod gennych—yna peidiwch ag edrych draw ar yr ochr hon i’r Siambr am y broblem. Edrychwch yma am yr atebion, ond nid am y broblem, gan fy mod yn gwybod ble mae honno.

Well, the response is quite simple, isn’t it? They’ve been in power in Wales for 100 years. For most of that time in Westminster, you’ve been in power. You are both responsible for the terrible state that our economy and society is in as a nation. Shame on both of you.

Wel, mae’r ymateb yn eithaf syml, onid yw? Maent wedi bod mewn grym yng Nghymru ers 100 mlynedd. Am y rhan fwyaf o’r amser hwnnw yn San Steffan, rydych wedi bod mewn grym. Rydych yn gyfrifol am gyflwr ofnadwy ein heconomi a’n cymdeithas fel cenedl. Cywilydd arnoch.

And Plaid—[Interruption.] And Plaid Cymru was part of that Welsh Government between 1999 and—[Inaudible.]

Ac roedd Plaid—[Torri ar draws.] Ac roedd Plaid Cymru yn rhan o’r Llywodraeth honno yng Nghymru rhwng 1999 a—[Anghlywadwy.]

You can’t be heard because your mic’s off.

Ni allwch gael eich clywed am fod eich meic wedi’i ddiffodd.

[Inaudible.]—over the last few months. It’s a shame that Plaid Cymru are choosing to attack the Conservative party when the blame does not lie here. Let’s get on with the job of delivering strong and stable leadership for the UK.

[Anghlywadwy.]—thros yr ychydig fisoedd diwethaf. Mae’n drueni fod Plaid Cymru’n dewis ymosod ar y Blaid Geidwadol er nad hi sydd i’w beio. Gadewch inni fwrw ymlaen â’r gwaith o ddarparu arweinyddiaeth gref a chadarn ar gyfer y DU.

The proposal is to agree the motion without amendment. Does any Member object? [Objection.] Therefore, we defer voting until voting time.

Y cynnig yw derbyn y cynnig heb ei ddiwygio. A oes unrhyw Aelod yn gwrthwynebu? [Gwrthwynebiad.] Felly, gohiriwn y pleidleisio tan y cyfnod pleidleisio.

Gohiriwyd y pleidleisio tan y cyfnod pleidleisio.

Voting deferred until voting time.

Unless three Members wish for the bell to be rung I will proceed directly to voting time now. Okay, we now move to voting time.

Oni bai bod tri Aelod yn dymuno i’r gloch gael ei chanu symudaf yn syth at y cyfnod pleidleisio yn awr. Iawn, symudwn yn awr at y cyfnod pleidleisio.

8. 8. Cyfnod Pleidleisio
8. 8. Voting Time

The first vote this afternoon is on the Plaid Cymru debate on NHS privatisation. I call for a vote on the motion tabled in the name of Rhun ap Iorwerth. If this proposal is not agreed, we vote on the amendment tabled to the motion. Open the vote. Close the vote. For the motion 33, four abstentions, 11 against. Therefore, the motion is agreed.

Mae’r bleidlais gyntaf y prynhawn yma ar ddadl Plaid Cymru ar breifateiddio’r GIG. Galwaf am bleidlais ar y cynnig a gyflwynwyd yn enw Rhun ap Iorwerth. Os gwrthodir y cynnig hwn, byddwn yn pleidleisio ar y gwelliant a gyflwynwyd i’r cynnig. Agorwch y bleidlais. Caewch y bleidlais. O blaid y cynnig 33, pedwar yn ymatal, 11 yn erbyn. Felly, derbyniwyd y cynnig.

Derbyniwyd y cynnig: O blaid 33, Yn erbyn 11, Ymatal 4.

Motion agreed: For 33, Against 11, Abstain 4.

Canlyniad y bleidlais ar gynnig NDM6303.

Result of the vote on motion NDM6303.

We now move to the Welsh Conservatives’ debate on borrowing and the economy. I call for a vote on the motion tabled in the name of Paul Davies. Again, if the motion is not agreed, we will vote on the amendments tabled to the motion. Open the vote. Close the vote. For the motion 14, one abstention, 33 against. Therefore, the motion is not agreed.

Symudwn yn awr at ddadl y Ceidwadwyr Cymreig ar fenthyca a’r economi. Galwaf am bleidlais ar y cynnig a gyflwynwyd yn enw Paul Davies. Unwaith eto, os gwrthodir y cynnig, byddwn yn pleidleisio ar y gwelliannau a gyflwynwyd i’r cynnig. Agorwch y bleidlais. Caewch y bleidlais. O blaid y cynnig 14, un yn ymatal, 33 yn erbyn. Felly, gwrthodwyd y cynnig.

Gwrthodwyd y cynnig: O blaid 14, Yn erbyn 33, Ymatal 1.

Motion not agreed: For 14, Against 33, Abstain 1.

Canlyniad y bleidlais ar gynnig NDM6302.

Result of the vote on motion NDM6302.

I now call for a vote on amendment 1. If amendment 1 is agreed, amendment 2 will be deselected. I call for a vote on amendment 1, tabled in the name of Jane Hutt. Open the vote. Close the vote. For the amendment 25, no abstentions—[Interruption.] Sorry. For the amendment 26, no abstentions, 22 against, therefore amendment 1 is agreed.

Galwaf yn awr am bleidlais ar welliant 1. Os derbynnir gwelliant 1, bydd gwelliant 2 yn cael ei ddad-ddethol. Galwaf am bleidlais ar welliant 1 a gyflwynwyd yn enw Jane Hutt. Agorwch y bleidlais. Caewch y bleidlais. O blaid y gwelliant 25, neb yn ymatal—[Torri ar draws.] Mae’n ddrwg gennyf. O blaid y gwelliant 26, neb yn ymatal, 22 yn erbyn, felly derbyniwyd gwelliant 1.

Derbyniwyd y gwelliant: O blaid 26, Yn erbyn 0, Ymatal 22.

Amendment agreed: For 26, Against 0 Abstain 22.

Canlyniad y bleidlais ar welliant 1 i gynnig NDM6302.

Result of the vote on amendment 1 to motion NDM6302.

Cafodd gwelliant 2 ei ddad-dethol.

Amendment 2 deselected.

We now move to the vote on the motion as amended.

Symudwn yn awr at bleidlais ar y cynnig fel y’i diwygiwyd.

Cynnig NDM6302 fel y’i diwygiwyd:

Cynnig bod Cynulliad Cenedlaethol Cymru:

1. Yn nodi y byddai Cymru a’i heconomi’n elwa fwyaf ar Lywodraeth y DU sy’n ymrwymo i fuddsoddi mewn modd teg a chynaliadwy ymhob rhan o’r wlad.

2. Yn gresynu at y ffaith y bydd cynlluniau gwario Llywodraeth bresennol y DU yn golygu bod cyllideb refeniw Llywodraeth Cymru £1 biliwn yn is mewn termau real erbyn diwedd y degawd hwn nag ydoedd ar y dechrau ac y bydd cyllidebau cyfalaf werth £200 miliwn yn llai.

3. Yn gresynu at gynlluniau Llywodraeth y DU i dorri £3.5 biliwn arall o’i chyllideb, gan y gallai olygu bod Cymru’n derbyn £175 miliwn yn llai yn 2019-20.

4. Yn nodi hanes Llywodraeth Cymru o ysgogi twf economaidd, a’r ffaith bod bron i 150,000 o swyddi wedi’u cefnogi yn ystod tymor y Cynulliad diwethaf.

5. Yn croesawu cynlluniau buddsoddi cyfalaf gwerth £7 biliwn Llywodraeth Cymru dros y pedair blynedd nesaf er mwyn cefnogi seilwaith cyhoeddus.

6. Yn nodi rhaglen lywodraethu uchelgeisiol Llywodraeth Cymru sy’n nodi cynlluniau wedi’u prisio ar gyfer:

a) Buddsoddiad ychwanegol gwerth £100 miliwn mewn ysgolion yng Nghymru;

b) O leiaf 100,000 o brentisiaethau ar gyfer pobl o bob oedran;

c) Lleihad bychan yn y dreth fusnes;

d) Cronfa gwerth £80 miliwn ar gyfer triniaethau;

e) Dyblu terfyn cyfalaf gofal preswyl;

f) 30 awr o ofal plant am ddim ar gyfer plant tair a phedair oed y mae eu rhieni’n gweithio, 48 wythnos y flwyddyn.

Motion NDM6302 as amended:

To propose that the National Assembly for Wales:

1. Notes that Wales and its economy will best be served by a UK Government that commits to investing fairly and sustainably in all parts of the country.

2. Regrets that as a result of current UK Government spending plans the Welsh Government’s revenue budget will be £1bn lower in real terms at the end of this decade than at the start and capital budgets will have been reduced by £200m.

3. Regrets the UK Government plans to cut an additional £3.5bn from its budget which could reduce Wales’ funding by a further £175m in 2019-20.

4. Notes the record of the Welsh Government in driving economic growth, with almost 150,000 jobs supported in the last Assembly term.

5. Welcomes the Welsh Government’s £7bn, four-year capital investment plans to support public infrastructure.

6. Notes the Welsh Government’s ambitious programme for government which sets out costed plans for:

a) an additional £100m of investment in Welsh schools;

b) a minimum of 100,000 all age apprenticeships;

c) a small business tax cut;

d) an £80m treatment fund;

e) a doubling of the residential care capital limit;

f) 30 hours of free childcare for working parents of three and four year olds, 48 weeks of the year.

Open the vote. [Interruption.] Excuse me, the vote hasn’t been announced, please. If you want your vote to be carried—[Interruption.] No, in your seat, please. Has everybody who wants to vote voted? Okay, close the vote. For the motion 25, no abstentions, 22 against, therefore the motion as amended is agreed.

Agorwch y bleidlais. [Torri ar draws.] Esgusodwch fi, nid yw’r bleidlais wedi cael ei chyhoeddi, os gwelwch yn dda. Os ydych am i’ch pleidlais gael ei chario—[Torri ar draws.] Na, yn eich sedd, os gwelwch yn dda. A yw pawb sydd am bleidleisio wedi pleidleisio? Iawn, caewch y bleidlais. O blaid y cynnig 25, neb yn ymatal, 22 yn erbyn, felly derbyniwyd y cynnig fel y’i diwygiwyd.

Derbyniwyd cynnig NDM6302 fel y’i diwygiwyd: O blaid 25, Yn erbyn 22, Ymatal 0.

Motion NDM6302 as amended agreed: For 25, Against 22, Abstain 0.

Canlyniad y bleidlais ar gynnig NDM6302 fel y’i diwygiwyd.

Result of the vote on motion NDM6302 as amended.

9. 9. Dadl Fer: Ailadeiladu Bywydau drwy Chwaraeon Cymunedol
9. 9. Short Debate: Rebuilding Lives through Community Sport

We now move to the short debate, and I call on Caroline Jones to introduce the topic that she has chosen.

Symudwn yn awr at y ddadl fer, a galwaf ar Caroline Jones i gyflwyno’r pwnc y mae wedi’i ddewis.

Diolch, Dirprwy Lywydd. I’ve chosen to use my short debate today to highlight the amazing work undertaken by a little-known charity in my region, Bulldogs Boxing & Community Activities. The Bulldogs use the power of boxing to involve, educate and inspire young people and their families across Wales, and within Neath Port Talbot in particular, through a broad, five-pillar personal development programme. Based in Baglan, the Bulldogs boxing and community development centre is inspirational, motivating and extraordinary from the moment you enter. It is a centre of opportunity for young people and their families at a time when many other facilities, particularly public sector services, are closing. It brings people together and makes an outstanding and lasting difference to local people’s lives. It is the first of its kind in Wales and is a member of the prestigious Fight for Peace global alumni partnership, which uses boxing and martial arts combined with education and personal development to realise the potential of young people in communities affected by crime and violence.

The Bulldogs five-pillar programme is open to everyone in the community. It is a mix-and-match personal development programme designed to suit individuals. Each of the pillars can be accessed at any time, using as much or as little support as needed. The programme is open to employed and unemployed people regardless of where they live. The main focus of Bulldogs is people under the age of 30, although support is available for all ages. Many of these people come from disadvantaged backgrounds, and the Bulldogs believe every person can achieve success with the right guidance, support and motivation, which are available within the five pillars.

The five-pillar programme is an action plan chosen by the persons themselves and made up of: personal development, which uses mentoring and motivation to help build confidence, and teaches life skills and core values by encouraging individuals to take up volunteering; open access, which allows young people free access to the gym and after-school clubs; education, employment and training, which offers employment support, including job-related training and access to local employers and work placements; fitness and boxing to suit every level of fitness and skill; and support services, which bring together multiple agencies.

The five-pillar programme has been adapted to work with specific groups over and above the Bulldogs’ main target group, which includes the Bulldogs employability pathway—a partnership with Jobcentre Plus. They provide extensive employment and training support from their dedicated employability pillar. This is a very successful arm of the Bulldogs and is growing week on week, with success for all ages. Bulldogs well-being: tailored exercise and nutrition programmes creating a healthier community. This is something for everyone at the Bulldogs, starting from the most basic form of exercise up to a high-intensity programme. Bulldogs/SSAFA armed forces drop-in: this is a multi-agency approach to helping those who have served or are currently serving within the armed forces. They also help young people into the services through their employability pathway. Bulldogs laces group: a partnership with Neath Port Talbot County Borough Council’s looked-after children’s education services, providing social, emotional and behavioural skills change. Young offenders: a partnership with western bay youth justice, creating exit strategies for young offenders, and using the discipline of boxing to help steer young offenders away from future crime and anti-social behaviour.

The Bulldogs provides a platform for over 30 organisations working in partnership to provide a fighting chance in life for the next generations in and around the Port Talbot areas of the Swansea bay region. I am sure Members will agree with me that their work is truly impressive, as are their results. The Bulldogs first came to my attention because of the work they do with SSAFA, the armed forces charity. My husband, since leaving the army, has been a huge supporter of SSAFA, and helps work to assist ex-service personnel adapt to life on civvy street. He also works with PTSD sufferers, and through this work we became aware of the Bulldogs gym.

The Bulldogs work with service personnel and others suffering with PTSD, offering a safe and friendly environment for sufferers to talk with one another about their experiences, and allowing them to work together to cope with the condition. The Bulldogs work with partner agencies to assist PTSD sufferers. Studies have shown that high intensity sports such as boxing can help manage their PTSD symptoms, and with the Bulldogs gym, PTSD sufferers get access to these sports, as well other people suffering from the condition. The Bulldogs also help those who have served or are currently serving within the armed forces by offering drop-in sessions for the armed forces and veterans.

By bringing like-minded people together, the Bulldogs are helping ex-service personnel cope with the transition to civilian life. As an added benefit, veterans at the gym can help young people who are thinking of joining the armed forces. Many of these young people come from disadvantaged backgrounds and the Bulldogs help them achieve their full potential by providing support and guidance, along with motivation. This approach is also used to steer young offenders away from the youth justice system. The discipline that boxing instils is proven to help steer young offenders away from criminal activity and anti-social behaviour. These benefits aside, increasing physical activity amongst young people is the major benefit of the Bulldogs gym.

As I have said several times, it is a matter of national shame that nearly two thirds of Welsh adults and a third of Welsh children are overweight or obese. We have to do all that we can to increase physical activity amongst young people and children. The Bulldogs gym offers free access to the gym and its facilities to young people during the afternoons, as well as running an after-school drop-in club. By offering these facilities, the Bulldogs help to tackle the obesity crisis head on.

In a recent Health, Social Care and Sport Committee consultation, the British Medical Association highlighted the need to increase access to sporting activities—the opportunities to exercise and undertake leisure pursuits. The BMA estimates that the cost of physical inactivity in Wales is around £650 million per year. Facilities such as those provided by the Bulldogs enable the local community to exercise in a safe and supported environment. They do all this with little public sector support, relying mainly on their charitable activities.

I am extremely grateful to Bulldogs for providing this opportunity to my constituents, but as UKIP’s shadow secretary for health and well-being, I want to see people in the rest of Wales enjoy similar benefits. I would like to see the Welsh Government work with Bulldogs Boxing and Community Activities to explore how this programme can be replicated across the country.

Let’s ensure that every young person in Wales has access to the five-pillar programme. Let’s give young offenders from across the nation a pathway out of crime and anti-social behaviour. Let’s help all our veterans cope with transition to civilian life, and let’s ensure that those living in our towns and cities have access to a Bulldogs of their very own. Diolch yn fawr. Thank you.

Diolch, Dirprwy Lywydd. Rwyf wedi dewis defnyddio fy nadl fer heddiw i dynnu sylw at y gwaith rhyfeddol a wneir gan elusen nad oes llawer yn gwybod amdani yn fy rhanbarth, Bulldogs Boxing & Community Activities. Mae’r Bulldogs yn defnyddio grym bocsio i gynnwys, addysgu ac ysbrydoli pobl ifanc a’u teuluoedd ar draws Cymru, ac yng Nghastell-nedd Port Talbot yn arbennig, drwy raglen datblygiad personol eang ag iddi bum piler. Mae canolfan bocsio a datblygu cymunedol Bulldogs wedi’i lleoli ym Maglan ac mae’n ysbrydoli, yn ysgogi ac yn rhyfeddol o’r eiliad y byddwch yn cerdded i mewn. Mae’n ganolfan o gyfle i bobl ifanc a’u teuluoedd ar adeg pan fo llawer o gyfleusterau eraill, yn arbennig gwasanaethau sector cyhoeddus, yn cau. Daw â phobl at ei gilydd a gwneud gwahaniaeth eithriadol a pharhaol i fywydau pobl leol. Dyma’r ganolfan gyntaf o’i bath yng Nghymru ac mae’n aelod o barnteriaeth alumni byd-eang Fight for Peace sy’n defnyddio bocsio a chrefft ymladd wedi’u cyfuno ag addysg a datblygiad personol i wireddu potensial pobl ifanc mewn cymunedau yr effeithir arnynt gan droseddu a thrais.

Mae rhaglen bum piler Bulldogs yn agored i bawb yn y gymuned. Mae’n rhaglen datblygiad personol gyfun-cydwedd a gynlluniwyd i weddu i unigolion. Gellir dilyn bob un o’r pileri ar unrhyw adeg, gan ddefnyddio cymaint neu gyn lleied ag y bo angen o gymorth. Mae’r rhaglen yn agored i bobl gyflogedig a di-waith ble bynnag y maent yn byw. Prif ffocws Bulldogs yw pobl o dan 30 oed, er bod cefnogaeth ar gael ar gyfer pobl o bob oed. Daw llawer o’r bobl hyn o gefndiroedd difreintiedig, ac mae’r Bulldogs yn credu y gall pob unigolyn lwyddo gyda’r arweiniad, y gefnogaeth a’r ysgogiad cywir, sydd i’w cael o fewn y pum piler.

Mae’r rhaglen bum piler yn gynllun gweithredu a ddewisir gan y bobl eu hunain ac mae’n cynnwys: datblygiad personol, sy’n defnyddio mentora ac ysgogiad i helpu i feithrin hyder, ac sy’n dysgu sgiliau bywyd a gwerthoedd craidd drwy annog unigolion i wirfoddoli; mynediad agored, sy’n galluogi pobl ifanc i ddefnyddio’r gampfa a chlybiau ar ôl ysgol am ddim; addysg, cyflogaeth a hyfforddiant, sy’n cynnig cymorth cyflogaeth, gan gynnwys hyfforddiant sy’n berthnasol i swydd a mynediad at gyflogwyr lleol a lleoliadau gwaith; ffitrwydd a bocsio i weddu i bob lefel ffitrwydd a sgiliau; a gwasanaethau cymorth, sy’n dod ag asiantaethau lluosog ynghyd.

Mae’r rhaglen bum piler wedi’i haddasu i weithio gyda grwpiau penodol yn ychwanegol at brif grŵp targed y Bulldogs, sy’n cynnwys llwybr cyflogadwyedd Bulldogs—partneriaeth gyda’r Ganolfan Byd Gwaith. Maent yn darparu cymorth cyflogaeth a hyfforddiant helaeth drwy eu piler cyflogadwyedd pwrpasol. Mae hon yn gangen lwyddiannus iawn o’r Bulldogs ac yn tyfu o un wythnos i’r llall, gyda llwyddiant ar gyfer pobl o bob oed. Lles Bulldogs: rhaglenni ymarfer corff a maeth wedi’u teilwra i greu cymuned iachach. Mae hyn yn rhywbeth i bawb yn Bulldogs, gan ddechrau o’r math mwyaf sylfaenol o ymarfer corff hyd at raglen ddwys. Sesiynau galw heibio Bulldogs/Cymdeithas y Milwyr, Morwyr, Awyrenwyr a’u Teuluoedd (SSAFA) ar gyfer y lluoedd arfog: dull amlasiantaeth yw hwn i helpu’r rhai sydd wedi gwasanaethu neu sydd ar hyn o bryd yn gwasanaethu yn y lluoedd arfog. Maent hefyd yn helpu pobl ifanc i ddod yn aelodau o’r lluoedd arfog drwy eu llwybr cyflogadwyedd. Grŵp LACES Bulldogs: partneriaeth â gwasanaethau addysg plant sy’n derbyn gofal Cyngor Bwrdeistref Sirol Castell-nedd Port Talbot er mwyn newid sgiliau cymdeithasol, emosiynol ac ymddygiadol. Troseddwyr ifanc: partneriaeth â chyfiawnder ieuenctid Bae’r Gorllewin, gan greu strategaethau ymadael ar gyfer troseddwyr ifanc, a defnyddio disgyblaeth bocsio er mwyn helpu i lywio troseddwyr ifanc oddi wrth droseddu ac ymddygiad gwrthgymdeithasol yn y dyfodol.

Mae’r Bulldogs yn darparu llwyfan i dros 30 o sefydliadau sy’n gweithio mewn partneriaeth er mwyn darparu cyfle teg mewn bywyd ar gyfer y cenedlaethau nesaf yn ardaloedd Port Talbot ac ardal bae Abertawe a’r cylch. Rwy’n siŵr y bydd yr Aelodau’n cytuno bod eu gwaith yn wirioneddol drawiadol, fel y mae eu canlyniadau. Daeth y Bulldogs i fy sylw yn gyntaf oherwydd y gwaith y maent yn ei wneud gyda SSAFA, yr elusen ar gyfer y lluoedd arfog. Ers gadael y fyddin, mae fy ngŵr wedi cefnogi SSAFA yn frwd iawn, ac mae’n helpu gyda gwaith i gynorthwyo cyn-filwyr i addasu i fywyd y tu allan i’r lluoedd arfog. Mae hefyd yn gweithio gyda dioddefwyr anhwylder straen wedi trawma, a thrwy’r gwaith hwn daethom yn ymwybodol o gampfa Bulldogs.

Mae’r Bulldogs yn gweithio gyda phersonél y lluoedd arfog ac eraill sy’n dioddef anhwylder straen wedi trawma, gan gynnig amgylchedd diogel a chyfeillgar i ddioddefwyr siarad â’i gilydd am eu profiadau, a chaniatáu iddynt weithio gyda’i gilydd i ymdopi â’r cyflwr. Mae’r Bulldogs yn gweithio gydag asiantaethau partner i gynorthwyo dioddefwyr anhwylder straen wedi trawma. Mae astudiaethau wedi dangos y gall chwaraeon egnïol iawn megis bocsio helpu i reoli eu symptomau anhwylder straen wedi trawma, a chyda campfa Bulldogs, gall dioddefwyr anhwylder straen wedi trawma gymryd rhan yn y chwaraeon hyn, yn ogystal phobl eraill sy’n dioddef o’r cyflwr. Mae’r Bulldogs hefyd yn helpu rhai sydd wedi gwasanaethu neu sydd ar hyn o bryd yn gwasanaethu yn y lluoedd arfog drwy gynnig sesiynau galw heibio ar gyfer y lluoedd arfog a chyn-filwyr.

Drwy ddod â phobl o’r un anian at ei gilydd, mae’r Bulldogs yn helpu cyn-filwyr i ymdopi â’r cyfnod pontio i fywyd y tu allan i’r lluoedd arfog. Mantais ychwanegol yw y gall cyn-filwyr yn y gampfa helpu pobl ifanc sy’n ystyried ymuno â’r lluoedd arfog. Daw llawer o’r bobl ifanc hyn o gefndiroedd difreintiedig ac mae’r Bulldogs yn eu helpu i gyflawni eu potensial llawn drwy ddarparu cefnogaeth ac arweiniad, ynghyd ag ysgogiad. Defnyddir y dull hwn hefyd i lywio troseddwyr ifanc oddi wrth y system cyfiawnder ieuenctid. Profwyd bod y ddisgyblaeth y mae bocsio yn ei meithrin yn helpu i lywio troseddwyr ifanc oddi wrth droseddu ac ymddygiad gwrthgymdeithasol. Ar wahân i’r manteision hyn, cynyddu gweithgarwch corfforol ymhlith pobl ifanc yw prif fudd campfa Bulldogs.

Fel y dywedais sawl gwaith, mae’n gywilydd cenedlaethol fod bron i ddwy ran o dair o oedolion Cymru a thraean plant Cymru yn cario gormod o bwysau neu’n ordew. Mae’n rhaid i ni wneud popeth a allwn i gynyddu gweithgarwch corfforol ymhlith pobl ifanc a phlant. Mae campfa Bulldogs yn cynnig mynediad am ddim i’r gampfa a’i chyfleusterau i bobl ifanc yn ystod y prynhawniau, yn ogystal â rhedeg clwb galw heibio ar ôl ysgol. Trwy gynnig y cyfleusterau hyn, mae Bulldogs yn helpu i fynd i’r afael â’r argyfwng gordewdra’n uniongyrchol.

Mewn ymgynghoriad diweddar gan y Pwyllgor Iechyd, Gofal Cymdeithasol a Chwaraeon, amlygodd Cymdeithas Feddygol Prydain yr angen i gynyddu mynediad at weithgareddau chwaraeon—y cyfleoedd i ymarfer corff a chymryd rhan mewn gweithgareddau hamdden. Mae Cymdeithas Feddygol Prydain yn amcangyfrif bod cost anweithgarwch corfforol yng Nghymru oddeutu £650 miliwn y flwyddyn. Mae cyfleusterau megis y rhai a ddarperir gan Bulldogs yn galluogi’r gymuned leol i ymarfer corff mewn amgylchedd diogel sy’n cynnig cymorth. Maent yn gwneud hyn i gyd heb fawr o gymorth sector cyhoeddus, gan ddibynnu’n bennaf ar eu gweithgareddau elusennol.

Rwy’n hynod ddiolchgar i Bulldogs am ddarparu’r cyfle hwn i fy etholwyr, ond fel ysgrifennydd yr wrthblaid UKIP dros iechyd a lles, rwyf am weld pobl yng ngweddill Cymru yn mwynhau manteision tebyg. Hoffwn weld Llywodraeth Cymru yn gweithio gyda Bulldogs Boxing & Community Activities i archwilio sut y gellir efelychu’r rhaglen ar draws y wlad.

Gadewch i ni sicrhau bod pob person ifanc yng Nghymru yn cael mynediad at y rhaglen bum piler. Gadewch i ni roi llwybr i droseddwyr ifanc o bob rhan o’r wlad oddi wrth droseddu ac ymddygiad gwrthgymdeithasol. Gadewch i ni helpu ein holl gyn-filwyr i ymdopi â phontio i fywyd y tu allan i’r lluoedd arfog, a gadewch i ni sicrhau bod y rhai sy’n byw yn ein trefi a’n dinasoedd yn cael mynediad at eu Bulldogs eu hunain. Diolch yn fawr. Diolch.

Can you just confirm that you’ve given Gareth Bennett a minute of your time?

A allwch chi gadarnhau eich bod wedi rhoi munud o’ch amser i Gareth Bennett?

Thank you, Deputy Presiding Officer, and thanks to Caroline for that account of the work of Bulldogs gym. The work of these kinds of community activity groups is a very important part of the fabric of our society. I’m sure there are such groups in everyone’s constituencies and regions.

In my region, there’s Cardiff Riding School, for instance, located in Pontcanna fields, surrounded by 35 acres of parkland. The school first opened in 1970 and is owned and operated by Cardiff council as part of their leisure provision for residents. This allows the school to offer a variety of lessons and courses at affordable prices for children, adults and, importantly, disabled riders. In addition to horse-riding skills, disabled riders in particular build on their mobility, control, listening skills, co-ordination, self-belief and confidence.

There are some 40 horses and ponies at the school, of which nine are horses owned by others, livery horses, some of which are used in lessons, working livery. The service attracts, on average, 35,000 users per annum. The centre was recently recognised by the Riding for the Disabled Association, which awarded them the first accessibility mark status in Wales. The centre is also approved by the British Horse Society. There are 10 full-time staff at the centre, which is also supported by the Friends of Cardiff Riding School, who organise vital fundraising events and open days. I would like to commend the riding school for the work that it does in maintaining this crucial service, in particular for disabled riders.

Diolch, Dirprwy Lywydd, a diolch i Caroline am y disgrifiad o waith campfa Bulldogs. Mae gwaith y mathau hyn o grwpiau gweithgareddau cymunedol yn rhan bwysig iawn o wead ein cymdeithas. Rwy’n siŵr fod grwpiau o’r fath yn etholaethau a rhanbarthau pawb.

Yn fy rhanbarth i, mae Ysgol Farchogaeth Caerdydd, er enghraifft, wedi’i lleoli yng nghaeau Pontcanna, ac wedi’i hamgylchynu gan 35 erw o barcdir. Agorwyd yr ysgol gyntaf yn 1970 ac mae’n eiddo i, ac yn cael ei gweithredu gan gyngor Caerdydd fel rhan o’u darpariaeth hamdden ar gyfer y trigolion. Mae hyn yn galluogi’r ysgol i gynnig amrywiaeth o wersi a chyrsiau am brisiau fforddiadwy ar gyfer plant, oedolion ac yn bwysig, ar gyfer marchogwyr anabl. Yn ogystal â sgiliau marchogaeth, mae marchogwyr anabl yn arbennig yn adeiladu ar eu gallu i symud, rheolaeth, sgiliau gwrando, cydsymud, hunan-gred a hyder.

Mae tua 40 o geffylau a merlod yn yr ysgol, a naw ohonynt yn geffylau sy’n eiddo i eraill, ceffylau hur, a rhai ohonynt yn cael eu defnyddio mewn gwersi, ceffylau hur sy’n gweithio. Mae’r gwasanaeth yn denu 35,000 o ddefnyddwyr y flwyddyn ar gyfartaledd. Cafodd y ganolfan ei chydnabod yn ddiweddar gan y Gymdeithas Marchogaeth i’r Anabl, a ddyfarnodd iddynt statws y marc hygyrchedd cyntaf yng Nghymru. Mae’r ganolfan hefyd wedi’i chymeradwyo gan Gymdeithas Ceffylau Prydain. Mae 10 o staff amser llawn yn y ganolfan, a gefnogir hefyd gan Gyfeillion Ysgol Farchogaeth Caerdydd, sy’n trefnu digwyddiadau codi arian hanfodol a diwrnodau agored. Hoffwn ganmol yr ysgol farchogaeth am y gwaith y mae’n ei wneud yn cynnal y gwasanaeth hanfodol hwn, yn enwedig ar gyfer marchogwyr anabl.

Thank you very much. I call on the Minister for Social Services and Public Health to reply to the debate—Rebecca Evans.

Diolch yn fawr iawn. Galwaf ar y Gweinidog Iechyd y Cyhoedd a Gwasanaethau Cymdeithasol i ymateb i’r ddadl—Rebecca Evans.

Thank you. I’m glad to have this opportunity to reply to the debate and I do thank Caroline Jones for leading this debate today and also for telling us about the good work of Bulldogs Boxing and Community Activities. Also, thank you to Gareth Bennett for describing some of the good work done by Cardiff Riding School.

The Welsh Government recognises the benefits of ensuring that communities across the whole of Wales become more active. We want to increase the number of people taking part in sport and physical activity and we know that this is undoubtedly a fundamental part of creating a healthy and active nation.

Sport has the power to reinvigorate community spirit, improve health, build confidence, inspire, and teach people new life skills. It also has the unique ability to transcend common obstacles and bring people together with a common purpose. There are other elements, such as coaching and volunteering, which also play a pivotal role in sport development and can also have a very positive effect on people’s lives.

Our attitude to sport plays an important part in how we live our lives. We know that physical inactivity can drastically shorten our lifespan as well as increasing the likelihood of suffering from chronic diseases. To support this, we need to ensure that there are no barriers to engaging in sport and physical activity, and there are some really good examples where working in partnership is having very positive results.

Earlier this year, I attended the Disability Sport Wales awards. Their vision and mission is to transform lives through the power of sport, driven by their commitment to a Wales where, irrespective of ability, every person has the right to a full and lifelong involvement in sport and physical activity. Disability Sport Wales now supports a community programme with nearly 18,000 members and works with schools and clubs holding a series of events, supported by volunteers.

Of particular interest is their partnership with the Betsi Cadwaladr university health board, providing people with opportunities to take part in sport, which has helped to rebuild their lives. I’d like to share with you some of those stories. Angeline, who has a disability, was one of the first young people in Conwy to benefit from the partnership involving Disability Sport Wales and Betsi. Angeline was signposted to Disability Sport Wales by her physiotherapist, and introduced to wheelchair basketball with assistance from coaches and volunteers. I know that this experience has helped build Angeline’s confidence, and her parents tell us that it’s also helped change their daughter’s life.

Mathew, who was bullied in school and not included in football games because the other boys felt he was too slow, was introduced to cricket through Disability Sport Wales. His mother says that it has been wonderful to watch Mathew’s self-confidence grow through his involvement in cricket. He’s interacting with other people now, and laughing and joking, and no longer gets bullied.

James, an active football coach and golfer, before suffering a number of strokes, was given a new sense of determination when he was introduced to the local Disability Sport Wales development officer in Conwy. Through participation in Disability Wales programmes, James has been motivated to reach his goals of rehabilitation and he hopes to participate in competitive golf. There are other examples where sport is helping to support community life.

Our football league clubs are also actively involved in working with young people, mainly from disadvantage backgrounds, who are underachieving, with the aim of helping them improve their educational outcomes. StreetGames Wales, who receive support from Welsh Government via Sport Wales, is encouraging young people based in socially deprived areas by providing a range of doorstep sporting activities, for young people who might not otherwise have the opportunity to take part in sport. They’ve established over 60 doorstep sport clubs in Wales, and aim to become a sustainable part of the fabric of the community.

Via Sport Wales, the Welsh Government has also invested £0.5 million in a partnership with the Wales Council for Voluntary Action to encourage more people from black and minority ethnic communities to participate in sport and further wider benefits. The programme delivers across four areas, including in Swansea. I recently met with Street Football Wales, and I’m really pleased to be backing their work, which focuses on supporting young men and women who have a range of social challenges, by using football as a hook to help them transform their lives. Street Football Wales has supported over 3,900 participants. In a recent survey, 94 per cent of respondents said their confidence and their self-esteem had improved. Ninety-three per cent said their physical health had improved, and 92 per cent said that their mental health had improved. The Football Association of Wales also supports the ‘We Wear The Same Shirt’ campaign, which helps to combat the stigma of mental health through engagement in football.

Welsh gymnastics has made great progress over the last few years, and now has over 20,000 club members, including a specific BME club in Butetown, which I visited in September last year and was completely inspired by.

More recently, in March, I visited one of the Welsh Rugby Union’s school club hub projects in Haverfordwest. The project involves giving girls and boys across 89 hubs in Wales the opportunity to participate in rugby. Through the programme, they receive the invaluable support and guidance of the rugby officers and trained rugby leaders to help them develop a range of skills and acquire knowledge of all aspects of the game, helping to strengthen links to community rugby clubs, and improving the sustainability of club rugby and longer-term player involvement.

It’s also encouraging to see more people looking to become active through Run Wales’s social running groups. The programme aims to play a key role in supporting the NHS in Wales by providing the people of Wales with this inspiration and the support and opportunity to help themselves become healthier, happier, and more physically active. Similarly, Welsh cycling’s Breeze, women-only cycle rides, are proving extremely popular, and this is great news, as it is encouraging more women and girls in Wales to participate in sport, and active recreation is one of our priorities.

The Welsh Government regards any major sporting event as an important step on a journey towards a healthy and active nation. Although difficult to demonstrate a definitive and direct link, there is some evidence to suggest that hosting elite sporting occasions, at which the world’s best perform, helps increase participation levels closer to home. Sporting events here in Wales showcase our sporting venues, and often our beautiful landscapes, and provide a home event in which Welsh athletes can compete, inspiring other people to continue with their chosen sport, or to try new ones. This year’s UEFA Champions League finals are a prime example of this, carrying with them an accompanying legacy programme that will deliver a new community venue, and, through the women’s final, throw a spotlight on the important work to encourage women and girls into sport.

So, I hope I’ve been able to demonstrate how the Welsh Government and Sport Wales are working constructively with a range of partners to help our communities become more active. Sport is undoubtedly an area that contributes significantly to help rebuild and transform people’s lives, and we aim to build upon the momentum we already have to help Wales become a healthier and fitter nation. Thank you.

Diolch. Rwy’n falch o gael y cyfle hwn i ymateb i’r ddadl a diolch i Caroline Jones am arwain y ddadl hon heddiw, a hefyd am ddweud wrthym am waith da Bulldogs Boxing & Community Activities. Hefyd, diolch i Gareth Bennett am ddisgrifio peth o’r gwaith da a wneir gan Ysgol Farchogaeth Caerdydd.

Mae Llywodraeth Cymru yn cydnabod manteision sicrhau bod cymunedau ledled Cymru gyfan yn dod yn fwy egnïol. Rydym yn awyddus i gynyddu nifer y bobl sy’n cymryd rhan mewn chwaraeon a gweithgarwch corfforol a gwyddom fod hyn yn bendant yn rhan sylfaenol o greu cenedl iach ac egnïol.

Mae gan chwaraeon y pŵer i adfywio ysbryd cymunedol, gwella iechyd, meithrin hyder, ysbrydoli, a dysgu sgiliau bywyd newydd i bobl. Mae ganddo hefyd y gallu unigryw i oresgyn rhwystrau cyffredin a dod â phobl at ei gilydd gyda phwrpas cyffredin. Ceir elfennau eraill, megis hyfforddi a gwirfoddoli, sydd hefyd yn chwarae rôl allweddol wrth ddatblygu chwaraeon a gall hefyd gael effaith gadarnhaol iawn ar fywydau pobl.

Mae ein hagwedd tuag at chwaraeon yn chwarae rhan bwysig yn y ffordd rydym yn byw ein bywydau. Gwyddom y gall diffyg gweithgarwch corfforol fyrhau ein hoes yn sylweddol, yn ogystal â chynyddu’r tebygolrwydd o ddioddef o glefydau cronig. I gefnogi hyn, mae angen i ni sicrhau nad oes unrhyw rwystrau i gymryd rhan mewn chwaraeon a gweithgarwch corfforol, a cheir rhai enghreifftiau da iawn o weithio mewn partneriaeth yn arwain at ganlyniadau cadarnhaol iawn.

Yn gynharach eleni, mynychais wobrau Chwaraeon Anabledd Cymru. Eu gweledigaeth a’u cenhadaeth yw gweddnewid bywydau drwy rym chwaraeon, wedi’i ysgogi gan eu hymrwymiad i greu Cymru lle mae gan bob unigolyn hawl, beth bynnag fo’u gallu, i allu cymryd rhan lawn a gydol oes mewn chwaraeon a gweithgarwch corfforol. Mae Chwaraeon Anabledd Cymru bellach yn cefnogi rhaglen gymunedol gyda bron 18,000 o aelodau ac yn gweithio gydag ysgolion a chlybiau i gynnal cyfres o ddigwyddiadau wedi’u cefnogi gan wirfoddolwyr.

O ddiddordeb arbennig mae eu partneriaeth gyda bwrdd iechyd prifysgol Betsi Cadwaladr, gan ddarparu cyfleoedd i bobl gymryd rhan mewn chwaraeon sydd wedi helpu i ailadeiladu eu bywydau. Hoffwn rannu rhai o’r straeon hynny gyda chi. Angeline, sydd ag anabledd, oedd un o’r bobl ifanc cyntaf yng Nghonwy i elwa o’r bartneriaeth sy’n cynnwys Chwaraeon Anabledd Cymru a bwrdd iechyd Betsi Cadwaladr. Cafodd Angeline ei chyfeirio at Chwaraeon Anabledd Cymru gan ei ffisiotherapydd, a chyflwynwyd pêl-fasged cadair olwyn iddi gyda chymorth gan hyfforddwyr a gwirfoddolwyr. Gwn fod y profiad wedi helpu i feithrin hyder Angeline, ac mae ei rhieni’n dweud wrthym ei fod hefyd wedi helpu i newid bywyd eu merch.

Ar ôl cael ei fwlio yn yr ysgol a’i eithrio o gemau pêl-droed am fod y bechgyn eraill yn teimlo ei fod yn rhy araf, cyflwynwyd criced i Mathew drwy Chwaraeon Anabledd Cymru. Mae ei fam yn dweud ei bod yn wych gwylio hunanhyder Mathew yn tyfu wrth iddo gymryd rhan mewn criced. Mae’n rhyngweithio â phobl eraill yn awr, ac yn chwerthin ac yn cellwair, ac nid yw’n cael ei fwlio mwyach.

Roedd James yn hyfforddwr pêl-droed a golffiwr brwd cyn iddo ddioddef nifer o strociau, a rhoddwyd ymdeimlad newydd o benderfyniad iddo pan gafodd ei gyflwyno i swyddog datblygu lleol Chwaraeon Anabledd Cymru yng Nghonwy. Trwy gymryd rhan yn rhaglenni Anabledd Cymru, cafodd James ei ysgogi i gyrraedd ei nodau adsefydlu ac mae’n gobeithio cymryd rhan mewn cystadlaethau golff. Ceir enghreifftiau eraill o chwaraeon yn helpu i gefnogi bywyd cymunedol.

Mae clybiau’r gynghrair bêl-droed hefyd yn cymryd rhan weithredol yn gweithio gyda phobl ifanc, yn bennaf o gefndiroedd difreintiedig, sy’n tangyflawni, gyda’r nod o’u helpu i wella eu canlyniadau addysgol. Mae GemauStryd Cymru, sy’n derbyn cymorth gan Lywodraeth Cymru drwy Chwaraeon Cymru, yn annog pobl ifanc mewn ardaloedd difreintiedig yn gymdeithasol drwy ddarparu ystod o weithgareddau chwaraeon ar garreg y drws ar gyfer pobl ifanc na fyddent fel arall yn cael cyfle i gymryd rhan mewn chwaraeon. Maent wedi sefydlu dros 60 o glybiau chwaraeon ar garreg y drws yng Nghymru, ac yn anelu i ddod yn rhan gynaliadwy o wead y gymuned.

Trwy Chwaraeon Cymru, mae Llywodraeth Cymru hefyd wedi buddsoddi £0.5 miliwn mewn partneriaeth â Chyngor Gweithredu Gwirfoddol Cymru i annog mwy o bobl o gymunedau du a lleiafrifoedd ethnig i gymryd rhan mewn chwaraeon a manteision pellach ehangach. Mae’r rhaglen yn weithredol ar draws pedair ardal, gan gynnwys Abertawe. Yn ddiweddar, cyfarfûm â Phêl-droed Stryd Cymru, ac rwy’n falch iawn o gefnogi eu gwaith, sy’n canolbwyntio ar gynorthwyo dynion a menywod ifanc sydd ag ystod o heriau cymdeithasol, drwy ddefnyddio pêl-droed fel bachyn i’w helpu i drawsnewid eu bywydau. Mae Pêl-droed Stryd Cymru wedi cynorthwyo dros 3,900 o gyfranogwyr. Mewn arolwg diweddar, dywedodd 94 y cant o ymatebwyr fod eu hyder a’u hunan-barch wedi gwella. Dywedodd 93 y cant fod eu hiechyd corfforol wedi gwella, a dywedodd 92 y cant fod eu hiechyd meddwl wedi gwella. Mae Cymdeithas Bêl-droed Cymru hefyd yn cefnogi’r ymgyrch ‘Ry’n ni’n gwisgo’r un crys’, sy’n helpu i fynd i’r afael â stigma salwch meddwl drwy ymwneud â phêl-droed.

Mae Gymnasteg Cymru wedi gwneud cynnydd mawr yn ystod y blynyddoedd diwethaf, ac erbyn hyn mae ganddynt dros 20,000 o aelodau clwb, gan gynnwys clwb penodol i bobl dduon a lleiafrifoedd ethnig yn Butetown yr ymwelais ag ef fis Medi y llynedd a chael fy ysbrydoli’n fawr ganddo.

Yn fwy diweddar, ym mis Mawrth, ymwelais ag un o brosiectau canolfannau clybiau ysgol Undeb Rygbi Cymru yn Hwlffordd. Mae’r prosiect yn cynnwys rhoi cyfle i ferched a bechgyn gymryd rhan mewn rygbi mewn 89 o ganolfannau yng Nghymru. Trwy’r rhaglen, maent yn cael cymorth ac arweiniad amhrisiadwy’r swyddogion rygbi ac arweinwyr rygbi wedi’u hyfforddi i’w helpu i ddatblygu ystod o sgiliau a chaffael gwybodaeth am bob agwedd ar y gêm, gan helpu i gryfhau cysylltiadau â chlybiau rygbi cymunedol, a gwella cynaliadwyedd rygbi clwb ac ymwneud chwaraewyr yn fwy hirdymor.

Hefyd, mae’n galonogol gweld mwy o bobl yn ceisio dod yn egnïol drwy grwpiau rhedeg cymdeithasol Rhedeg Cymru. Nod y rhaglen yw chwarae rhan allweddol yn cefnogi’r GIG yng Nghymru drwy ddarparu’r ysbrydoliaeth hon i bobl Cymru a’r gefnogaeth a’r cyfle i helpu eu hunain i ddod yn iachach, yn hapusach, ac yn fwy egnïol yn gorfforol. Yn yr un modd, mae cynllun Breeze Beicio Cymru, sef teithiau beic i fenywod yn unig, yn hynod o boblogaidd, ac mae hyn yn newyddion gwych, gan ei fod yn annog mwy o fenywod a merched yng Nghymru i gymryd rhan mewn chwaraeon, ac mae gweithgareddau hamdden egnïol yn un o’n blaenoriaethau.

Mae Llywodraeth Cymru yn ystyried unrhyw ddigwyddiad chwaraeon mawr fel cam pwysig ar daith tuag at genedl iach ac egnïol. Er ei bod yn anodd dangos cysylltiad pendant ac uniongyrchol, ceir peth tystiolaeth i awgrymu bod cynnal achlysuron chwaraeon elitaidd, lle bydd y goreuon yn y byd yn perfformio, yn helpu i gynyddu’r niferoedd sy’n cymryd rhan yn nes at adref. Mae digwyddiadau chwaraeon yma yng Nghymru yn tynnu sylw at ein lleoliadau chwaraeon, a’n tirweddau hardd yn aml, ac yn darparu digwyddiad cartref lle gall athletwyr Cymru gystadlu, gan ysbrydoli pobl eraill i barhau â’r math o chwaraeon y maent wedi’i ddewis, neu i roi cynnig ar fathau newydd. Mae rowndiau terfynol Cynghrair Pencampwyr UEFA eleni yn enghraifft dda o hyn, gan ddod â rhaglen etifeddol yn eu sgil a fydd yn darparu lleoliad cymunedol newydd, a thrwy rownd derfynol y menywod, yn taflu sbotolau ar y gwaith pwysig i annog menywod a merched i gymryd rhan mewn chwaraeon.

Felly, rwy’n gobeithio fy mod wedi gallu dangos sut y mae Llywodraeth Cymru a Chwaraeon Cymru yn gweithio’n adeiladol gydag amrywiaeth o bartneriaid i helpu ein cymunedau i fod yn fwy egnïol. Yn ddi-os, mae chwaraeon yn faes sy’n cyfrannu’n sylweddol at helpu i ailadeiladu a thrawsnewid bywydau pobl, a’n nod yw adeiladu ar y momentwm sydd gennym eisoes er mwyn helpu Cymru i ddod yn genedl iachach a mwy heini. Diolch.

Thank you very much. That brings today’s proceedings to a close.

Diolch yn fawr iawn. Dyna ddiwedd ein trafodion am heddiw.

Daeth y cyfarfod i ben am 17:50.

The meeting ended at 17:50.